Lukas 13
1 Zu eben dieser Zeit kamen einige und erzählten ihm von Galiläern, deren Blut Pilatus vergossen habe, wie sie gerade opferten.
అపరఞ్చ పీలాతో యేషాం గాలీలీయానాం రక్తాని బలీనాం రక్తైః సహామిశ్రయత్ తేషాం గాలీలీయానాం వృత్తాన్తం కతిపయజనా ఉపస్థాప్య యీశవే కథయామాసుః|
2 Er sprach zu ihnen: "Ihr meint wohl, diese Galiläer seien größere Sünder gewesen als alle anderen Galiläer, weil sie solches erlitten haben?
తతః స ప్రత్యువాచ తేషాం లోకానామ్ ఏతాదృశీ దుర్గతి ర్ఘటితా తత్కారణాద్ యూయం కిమన్యేభ్యో గాలీలీయేభ్యోప్యధికపాపినస్తాన్ బోధధ్వే?
3 Gewiß nicht, sage ich euch. Vielmehr: Wenn ihr euch nicht bekehrt, so werdet ihr alle ebenso zugrunde gehen.
యుష్మానహం వదామి తథా న కిన్తు మనఃసు న పరావర్త్తితేషు యూయమపి తథా నంక్ష్యథ|
4 Oder meint ihr, es seien jene achtzehn, die durch den Einsturz des Turmes am Siloe den Tod gefunden, schuldiger gewesen als die anderen Bewohner Jerusalems?
అపరఞ్చ శీలోహనామ్న ఉచ్చగృహస్య పతనాద్ యేఽష్టాదశజనా మృతాస్తే యిరూశాలమి నివాసిసర్వ్వలోకేభ్యోఽధికాపరాధినః కిం యూయమిత్యం బోధధ్వే?
5 Durchaus nicht, sage ich euch. Wenn ihr euch nicht bekehrt, so werdet ihr alle ebenso zugrunde gehen."
యుష్మానహం వదామి తథా న కిన్తు మనఃసు న పరివర్త్తితేషు యూయమపి తథా నంక్ష్యథ|
6 Dann trug er ihnen dieses Gleichnis vor: "Jemand hatte einen Feigenbaum in seinem Weinberg stehen. Er kam und suchte daran Frucht, fand aber keine.
అనన్తరం స ఇమాం దృష్టాన్తకథామకథయద్ ఏకో జనో ద్రాక్షాక్షేత్రమధ్య ఏకముడుమ్బరవృక్షం రోపితవాన్| పశ్చాత్ స ఆగత్య తస్మిన్ ఫలాని గవేషయామాస,
7 Da sprach er zum Winzer: 'Sieh, schon drei Jahre komme ich hierher und suche auf diesem Feigenbaum Frucht, finde aber keine. Hau ihn heraus! Wozu saugt er den Boden aus?'
కిన్తు ఫలాప్రాప్తేః కారణాద్ ఉద్యానకారం భృత్యం జగాద, పశ్య వత్సరత్రయం యావదాగత్య ఏతస్మిన్నుడుమ్బరతరౌ క్షలాన్యన్విచ్ఛామి, కిన్తు నైకమపి ప్రప్నోమి తరురయం కుతో వృథా స్థానం వ్యాప్య తిష్ఠతి? ఏనం ఛిన్ధి|
8 'Herr', erwiderte ihm jener, 'laß ihn dieses Jahr noch stehen, ich will um ihn herum aufgraben und Dung einlegen;
తతో భృత్యః ప్రత్యువాచ, హే ప్రభో పునర్వర్షమేకం స్థాతుమ్ ఆదిశ; ఏతస్య మూలస్య చతుర్దిక్షు ఖనిత్వాహమ్ ఆలవాలం స్థాపయామి|
9 vielleicht bringt er in Zukunft doch noch Frucht; wo nicht, magst du ihn heraushauen lassen.'"
తతః ఫలితుం శక్నోతి యది న ఫలతి తర్హి పశ్చాత్ ఛేత్స్యసి|
10 Er lehrte irgendwo an einem Sabbat in einer Synagoge.
అథ విశ్రామవారే భజనగేహే యీశురుపదిశతి
11 Siehe, da war eine Frau, die schon achtzehn Jahre lang einen Krankheitsgeist hatte. Sie war gekrümmt und konnte sich nicht ganz aufrichten.
తస్మిత్ సమయే భూతగ్రస్తత్వాత్ కుబ్జీభూయాష్టాదశవర్షాణి యావత్ కేనాప్యుపాయేన ఋజు ర్భవితుం న శక్నోతి యా దుర్బ్బలా స్త్రీ,
12 Als Jesus sie erblickte, rief er sie zu sich her und sprach zu ihr: "Frau, du bist von deiner Krankheit befreit."
తాం తత్రోపస్థితాం విలోక్య యీశుస్తామాహూయ కథితవాన్ హే నారి తవ దౌర్బ్బల్యాత్ త్వం ముక్తా భవ|
13 Er legte ihr die Hände auf, und sogleich richtete sie sich auf und lobte Gott.
తతః పరం తస్యా గాత్రే హస్తార్పణమాత్రాత్ సా ఋజుర్భూత్వేశ్వరస్య ధన్యవాదం కర్త్తుమారేభే|
14 Doch voll Entrüstung, daß Jesus auch am Sabbat heile, sprach der Synagogenvorsteher zum Volk: "Sechs Tage sind zur Arbeit da; an diesen kommt und laßt euch heilen, doch nicht am Sabbattag!"
కిన్తు విశ్రామవారే యీశునా తస్యాః స్వాస్థ్యకరణాద్ భజనగేహస్యాధిపతిః ప్రకుప్య లోకాన్ ఉవాచ, షట్సు దినేషు లోకైః కర్మ్మ కర్త్తవ్యం తస్మాద్ధేతోః స్వాస్థ్యార్థం తేషు దినేషు ఆగచ్ఛత, విశ్రామవారే మాగచ్ఛత|
15 Der Herr jedoch entgegnete ihm: "Ihr Heuchler, bindet denn nicht jeder von euch am Sabbat seinen Ochsen oder Esel von der Krippe los und führt ihn zur Tränke?
తదా పభుః ప్రత్యువాచ రే కపటినో యుష్మాకమ్ ఏకైకో జనో విశ్రామవారే స్వీయం స్వీయం వృషభం గర్దభం వా బన్ధనాన్మోచయిత్వా జలం పాయయితుం కిం న నయతి?
16 Doch diese, eine Tochter Abrahams, die der Satan schon achtzehn Jahre gebunden hält, sollte nicht am Sabbattag von dieser Fessel befreit werden dürfen?"
తర్హ్యాష్టాదశవత్సరాన్ యావత్ శైతానా బద్ధా ఇబ్రాహీమః సన్తతిరియం నారీ కిం విశ్రామవారే న మోచయితవ్యా?
17 Bei diesen Worten mußten sich alle seine Gegner schämen. Das ganze Volk jedoch ward voll Freude wegen all der großen Taten, die er vollbrachte.
ఏషు వాక్యేషు కథితేషు తస్య విపక్షాః సలజ్జా జాతాః కిన్తు తేన కృతసర్వ్వమహాకర్మ్మకారణాత్ లోకనివహః సానన్దోఽభవత్|
18 Dann sprach er: "Wem ist das Reich Gottes gleich? Womit soll ich es vergleichen?
అనన్తరం సోవదద్ ఈశ్వరస్య రాజ్యం కస్య సదృశం? కేన తదుపమాస్యామి?
19 Es gleicht einem Senfkörnlein, das jemand in seinen Garten säte; es wuchs und ward zu einem großen Baume, so daß selbst die Vögel des Himmels in seinen Zweigen nisteten."
యత్ సర్షపబీజం గృహీత్వా కశ్చిజ్జన ఉద్యాన ఉప్తవాన్ తద్ బీజమఙ్కురితం సత్ మహావృక్షోఽజాయత, తతస్తస్య శాఖాసు విహాయసీయవిహగా ఆగత్య న్యూషుః, తద్రాజ్యం తాదృశేన సర్షపబీజేన తుల్యం|
20 Und weiter sprach er: "Womit soll ich das Reich Gottes vergleichen?
పునః కథయామాస, ఈశ్వరస్య రాజ్యం కస్య సదృశం వదిష్యామి? యత్ కిణ్వం కాచిత్ స్త్రీ గృహీత్వా ద్రోణత్రయపరిమితగోధూమచూర్ణేషు స్థాపయామాస,
21 Es gleicht einem Sauerteig. Den nahm ein Weib und mengte ihn mit drei Maß Mehl, bis alles ganz durchsäuert war."
తతః క్రమేణ తత్ సర్వ్వగోధూమచూర్ణం వ్యాప్నోతి, తస్య కిణ్వస్య తుల్యమ్ ఈశ్వరస్య రాజ్యం|
22 So ging er lehrend durch die Städte und die Dörfer und zog weiter auf dem Wege nach Jerusalem.
తతః స యిరూశాలమ్నగరం ప్రతి యాత్రాం కృత్వా నగరే నగరే గ్రామే గ్రామే సముపదిశన్ జగామ|
23 Da fragte ihn jemand: "Herr, sind es wenige, die gerettet werden?"
తదా కశ్చిజ్జనస్తం పప్రచ్ఛ, హే ప్రభో కిం కేవలమ్ అల్పే లోకాః పరిత్రాస్యన్తే?
24 Er sprach zu ihnen: "Bemüht euch, durch die enge Tür einzugehen. Ich sage euch: Es werden viele einzugehen suchen, jedoch es nicht vermögen.
తతః స లోకాన్ ఉవాచ, సంకీర్ణద్వారేణ ప్రవేష్టుం యతఘ్వం, యతోహం యుష్మాన్ వదామి, బహవః ప్రవేష్టుం చేష్టిష్యన్తే కిన్తు న శక్ష్యన్తి|
25 Wenn sich der Hausherr einmal erhoben und die Tür abgeschlossen hat, so werdet ihr draußen stehen, an die Tür klopfen und rufen: 'Herr! Mach uns auf!' Doch er wird euch entgegnen: 'Ich weiß nicht, woher ihr seid.'
గృహపతినోత్థాయ ద్వారే రుద్ధే సతి యది యూయం బహిః స్థిత్వా ద్వారమాహత్య వదథ, హే ప్రభో హే ప్రభో అస్మత్కారణాద్ ద్వారం మోచయతు, తతః స ఇతి ప్రతివక్ష్యతి, యూయం కుత్రత్యా లోకా ఇత్యహం న జానామి|
26 Dann werdet ihr erwidern: 'Wir haben doch vor deinen Augen einst gegessen und getrunken; du hast auf unseren Straßen gelehrt.'
తదా యూయం వదిష్యథ, తవ సాక్షాద్ వయం భేజనం పానఞ్చ కృతవన్తః, త్వఞ్చాస్మాకం నగరస్య పథి సముపదిష్టవాన్|
27 Er aber wird euch erklären: 'Ich sage euch, ich weiß nicht, woher ihr seid. Hinweg von mir, all ihr Übeltäter!'
కిన్తు స వక్ష్యతి, యుష్మానహం వదామి, యూయం కుత్రత్యా లోకా ఇత్యహం న జానామి; హే దురాచారిణో యూయం మత్తో దూరీభవత|
28 Alsdann wird Heulen und Zähneknirschen sein, wenn ihr Abraham und Isaak und Jakob und alle Propheten im Reiche Gottes, euch selber aber daraus ausgeschlossen seht.
తదా ఇబ్రాహీమం ఇస్హాకం యాకూబఞ్చ సర్వ్వభవిష్యద్వాదినశ్చ ఈశ్వరస్య రాజ్యం ప్రాప్తాన్ స్వాంశ్చ బహిష్కృతాన్ దృష్ట్వా యూయం రోదనం దన్తైర్దన్తఘర్షణఞ్చ కరిష్యథ|
29 Von Osten und von Westen, von Norden und von Süden kommen sie und werden im Reiche Gottes zu Tische sitzen.
అపరఞ్చ పూర్వ్వపశ్చిమదక్షిణోత్తరదిగ్భ్యో లోకా ఆగత్య ఈశ్వరస్య రాజ్యే నివత్స్యన్తి|
30 Seht, es gibt Letzte, die Erste sind, und Erste, die Letzte sein werden."
పశ్యతేత్థం శేషీయా లోకా అగ్రా భవిష్యన్తి, అగ్రీయా లోకాశ్చ శేషా భవిష్యన్తి|
31 Am selben Tage noch kamen Pharisäer, die zu ihm sagten: "Geh weg und zieh fort von hier, Herodes will dich töten."
అపరఞ్చ తస్మిన్ దినే కియన్తః ఫిరూశిన ఆగత్య యీశుం ప్రోచుః, బహిర్గచ్ఛ, స్థానాదస్మాత్ ప్రస్థానం కురు, హేరోద్ త్వాం జిఘాంసతి|
32 Er aber sprach zu ihnen: "Geht und sagt diesem Fuchs: 'Siehe, ich treibe Dämonen aus und vollbringe Heilungen noch heute und morgen; am dritten Tag erst bin ich fertig.
తతః స ప్రత్యవోచత్ పశ్యతాద్య శ్వశ్చ భూతాన్ విహాప్య రోగిణోఽరోగిణః కృత్వా తృతీయేహ్ని సేత్స్యామి, కథామేతాం యూయమిత్వా తం భూరిమాయం వదత|
33 Doch heute, morgen und am nächsten Tag muß ich wandern; es geht ja doch nicht an, daß ein Prophet außerhalb Jerusalems umkomme.'
తత్రాప్యద్య శ్వః పరశ్వశ్చ మయా గమనాగమనే కర్త్తవ్యే, యతో హేతో ర్యిరూశాలమో బహిః కుత్రాపి కోపి భవిష్యద్వాదీ న ఘానిష్యతే|
34 Jerusalem, Jerusalem, das du die Propheten mordest und jene steinigst, die zu dir gesandt sind! Wie oft habe ich deine Kinder sammeln wollen wie eine Henne ihre Küchlein unter ihre Flügel; allein, ihr habt es nicht gewollt.
హే యిరూశాలమ్ హే యిరూశాలమ్ త్వం భవిష్యద్వాదినో హంసి తవాన్తికే ప్రేరితాన్ ప్రస్తరైర్మారయసి చ, యథా కుక్కుటీ నిజపక్షాధః స్వశావకాన్ సంగృహ్లాతి, తథాహమపి తవ శిశూన్ సంగ్రహీతుం కతివారాన్ ఐచ్ఛం కిన్తు త్వం నైచ్ఛః|
35 Seht, euer Haus wird euch verbleiben. Jedoch ich sage euch: Ihr werdet mich nicht mehr sehen, bis die Zeit kommt, da ihr sprecht: 'Gepriesen sei, der da kommt im Namen des Herrn!'"
పశ్యత యుష్మాకం వాసస్థానాని ప్రోచ్ఛిద్యమానాని పరిత్యక్తాని చ భవిష్యన్తి; యుష్మానహం యథార్థం వదామి, యః ప్రభో ర్నామ్నాగచ్ఛతి స ధన్య ఇతి వాచం యావత్కాలం న వదిష్యథ, తావత్కాలం యూయం మాం న ద్రక్ష్యథ|
