< 3 Mose 6 >

1 Und der Herr sprach zu Moses also.
Angraeng mah Mosi khaeah,
2 "Jemand sündigt und handelt pflichtvergessen am Herrn, wenn er seinem Volksgenossen Anvertrautes oder ein Darlehen oder einen Diebstahl ableugnet oder seinem Nächsten vorenthält
kami maeto loe a imtaeng kami mah hmuen maeto pakuemsak maw, to tih ai boeh loe hmuen to ap naah to hmuen to anih mah lak pae ving maw, to tih ai boeh loe aling pae ving maw;
3 oder das Verlorene findet und verhehlt, und er beschwört eine Lüge, eines von all dem, wodurch ein Mensch sündigen kann.
to tih ai boeh loe hmuen to anghmatsak ving maw, to tih ai boeh loe hmuen kawng pongah amsawnlok a thuih moe, amsoem ai ah lokkamhaih to a sak moeng; to tiah anih mah zaehaih hmuen to sah moeng nahaeloe,
4 Sündigt er so und ist schuldig, so erstatte er das von ihm Geraubte oder das von ihm Vorenthaltene oder das Anvertraute oder das Verlorene, das er gefunden,
to kami loe sakpazae moeng moe, zaehaih tawnh boeh pongah, a lomh ih hmuen maw, to tih ai boeh loe aling ih hmuen maw, to tih ai boeh loe minawk mah ap ih hmuen maw, to tih ai boeh loe anghmat pacoengah hnuk let ih hmuen maw,
5 oder all das, worüber er falsch geschworen hat! Er erstatte den Betrag; dazu lege er ein Fünftel darauf! Er soll es dem Eigentümer am Tage seines Schuldopfers geben!
to tih ai boeh loe amsoem ai ah lokkam ih hmuen to, pangato thungah maeto thap moe, zae angbawnhaih niah, hmuen tawnkung khaeah nawnto paek let han oh.
6 Als seine Buße soll er dem Herrn einen fehlerlosen Widder bringen, vom Kleinvieh nach deiner Schätzung, für den Priester als Buße!
Angraeng hmaa ah zae angbawnhaih sak hanah, zae angbawnhaih sak han khawt tih hmang, tiah na pakoep ih phoisa hoi nawnto, coek koi kaom ai tuu khongkha thung ih tuu tae to qaima khaeah sin ah.
7 So entsühne ihn der Priester vor dem Herrn und suche ihm Verzeihung zu erwirken für alles, wodurch er sich verschuldet!"
To naah qaima mah Angraeng hmaa ah anih han zae angbawnhaih sah pae ueloe, anih mah sak ih kawbaktih zaehaih doeh tahmen tih, tiah a naa.
8 Und der Herr sprach zu Moses:
Angraeng mah Mosi khaeah,
9 "Gebiete Aaron und seinen Söhnen also: 'Dies ist die Lehre über das Brandopfer, das ist das, was hinaufkommt in seinen Brand die ganze Nacht bis zum Morgen, und das Feuer des Altars werde darauf in Brand erhalten!
Aaron hoi a capanawk khaeah hae tiah thui paeh; hmai angbawnhaih daan loe hae tiah oh; hmai angbawnhaih sak naah, hmaicam pongah aqum puek, khawnbang khoek to hmai angqongsak poe ah; hmaicam ih hmai loe dueh ai ah, angqongsak poe han oh.
10 Der Priester kleide sich in sein Linnenkleid und lege ein Linnenbeinkleid an sein Fleisch und nehme vom Altar die Asche weg, worin das Feuer das Brandopfer verzehrt hat, und lege sie neben den Altar!
Qaima loe angmah ih puu ngan laihaw to angkhuk moe, puu ngan canghnawh kasawk to abuen han oh; anih mah hmaicam nuiah hmai mah kangh ih moi poep to la ueloe, hmaicam taengah suem tih.
11 Dann ziehe er seine Kleider aus und lege andere Kleider an und trage an einen reinen Ort die Asche vor das Lager!
To pacoengah angkhuk ih khukbuennawk to angkhring ueloe, kalah khukbuennawk angkraih pacoengah, a ohhaih im tasa bang ih hmuenciim ah moi pakhaemhaih hmaipoep to sin tih.
12 Auf dem Altar brenne unterdessen das Feuer! Es darf nicht verlöschen. Alle Morgen entzünde der Priester darauf Holzscheite und schichte das Brandopfer darauf und lasse darauf die Fettstücke der Dankopfer aufdampfen!
Hmaicam nui ih hmai loe angqong poe han oh; paduek han om ai; khawnbang kruek qaima mah hmaicam nuiah thing tik ueloe, to hmai nuiah hmai angbawnhaih ah sak ih moi to suem tih; to hmai nuiah angdaehhaih sak ih moithawk to pakhaem tih.
13 Auf dem Altar soll stets Feuer brennen und nie verlöschen!
Hmaicam pong ih hmai loe dueksak han om ai; boeng ai ah angqong poe han oh.
14 Und dies ist die Lehre über das Speiseopfer: Die Aaronssöhne sollen es vor den Herrn an die Vorderseite des Altars bringen!
Cang paekhaih daan loe hae tiah oh; Aaron capanawk mah cang hoi angbawnhaih to Angraeng khaeah, hmaicam hma ah sin o tih.
15 Dann nehme einer eine Handvoll von dem Feinmehl und von dem Öl des Speiseopfers und allen Weihrauch auf dem Speiseopfer und lasse es auf dem Altar zu süßem Duft als Brandteil für den Herrn verdampfen!
Qaima mah cang hoi angbawnhaih sak ih hmuen thung hoiah takaw dip ban tamsum maeto la ueloe, panoek poehaih, situi hoi hmuihoihnawk boih to, Angraeng khaeah hmuihoih ah paek hanah hmaicam nuiah hmai hoi thlaek tih.
16 Sein Übriges soll Aaron samt den Söhnen essen! An heiliger Stätte werde es ungesäuert gegessen. Im Vorhofe des Festgezeltes sollen sie es essen!
Kamtlai to Aaron hoi a capanawk mah caa o tih; toe nihcae loe taeh thuh ai ih takaw hoiah hmuenciim, kaminawk amkhuenghaih kahni im longhma ah caa o tih.
17 Mit Sauerteig darf es nicht gebacken werden. Als ihren Anteil an meinen Mählern habe ich es bestimmt. Hochheilig ist es, wie das Sünd- und Schuldopfer.
Taeh thuh ih takaw to haek hmah; kai khaeah sak ih hmai angbawnhaih ah sak ih hmuen thung hoiah to takaw dip to nihcae han ka paek boeh; to loe zae angbawnhaih hoi sakpazae pongah angbawnhaih hmuen baktiah ni ciim.
18 Wer von den Aaronskindern männlich ist, darf es essen. Ewige Gebühr für eure Geschlechter ist es von des Herren Mählern. Wer daran rührt, wird heilig.'"
To baktih takaw loe Aaron capanawk boih mah caa o thai tih. Hae loe hmabang angzo han koi caanawk mah toep han ih taham ah kaom, Angraeng khaeah sak ih hmai angbawnhaih daan ah om tih; to angbawnhaih hmuen sui kaminawk boih loe ciimcai o tih, tiah a naa.
19 Und der Herr sprach zu Moses:
Angraeng mah Mosi khaeah,
20 "Dies sei Aarons und seiner Söhne Opfer, das sie dem Herrn an seinem Salbungsfesttag bringen sollen: ein Zehntel Scheffel feines Mehl als ständiges Speiseopfer, die eine Hälfte davon am Morgen, die andere am Abend.
Aaron hoi a capanawk loe, situi bawh moe, toksak caksakhaih ni hoi kamtong, Angraeng khaeah cang hoi sak ih angbawnhaih dungzan ah a sinh o hanah, takaw dip ephah hato thungah maeto, akhawn bang ah ahap, duembang ah ahap paek o tih.
21 Auf einer Pfanne werde es mit Öl bereitet! Du sollst es eingerührt darbringen. Als halbgebackenes Bissenspeiseopfer sollst du es dem Herrn zu süßem Dufte darbringen!
To takaw loe camphaek laom pongah situi hoi haek pacoengah, a thungah sin ueloe, kamtlai takaw dipnawk to hmuihoih ah Angraeng khaeah paek tih.
22 Auch der Priester, der an seiner Statt aus seinen Söhnen gesalbt wird, soll es bereiten! Als ewige Gebühr lasse man es für den Herrn als Ganzopfer aufdampfen!
Aaron zuengah qaima ah situi bawh ih a capanawk mah angbawnhaih to sah o tih; hae loe dungzan ah kaom Angraeng khaeah paek ih hmuen tathlanghaih daan ah oh; hmuen boih hmai pakhaem oh.
23 Ganzopfer seien alle Priesterspeiseopfer! Sie dürfen nicht gegessen werden."
Qaima han sak ih cang hoi angbawnhaih loe, hmai hoi thlaek boih han oh; caak han om ai, tiah a naa.
24 Und der Herr sprach zu Moses:
Angraeng mah Mosi khaeah,
25 "Sprich zu Aaron und zu seinen Söhnen: 'Dies ist die Lehre über das Sündopfer: An dem Orte, wo das Brandopfer geschlachtet wird, werde vor dem Herrn das Sündopfer geschlachtet! Es ist hochheilig.
Aaron hoi a capanawk khaeah hae tiah thui paeh; Zae angbawnhaih daan loe hae tiah oh; hmai hoi sak ih angbawnhaih moi bohhaih ahmuen ah, zae angbawnhaih moi to Angraeng hmaa ah boh han oh; hae loe kaciim koek ah oh.
26 Der Priester, der es als Sündopfer darbringt, soll es essen! An heiliger Stätte werde es gegessen, im Vorhof des Festgezeltes.
Zae angbawnhaih sah qaima mah moi to caa tih; kaminawk amkhuenghaih kahni im longhma ih, hmuenciim ah caa tih.
27 Wer sein Fleisch berührt, wird heilig, und spritzt etwas von seinem Blut an ein Kleid, so sollst du das Bespritzte an heiligem Ort waschen!
Angbawnhaih moi sui kaminawk boih loe ciim o tih; khukbuen nuiah athii to akap moeng nahaeloe, hmuenciim ah pasuk ah.
28 Ein irdenes Gefäß, in dem es gekocht wird, werde zerbrochen, und wird es in einem kupfernen Gefäß gekocht, so werde dies gescheuert und mit Wasser ausgespült!
Moi thonghaih long laom to pakoih oh; toe moi to sum kamling pongah thong o nahaeloe, laom to hmawt o suidik ah loe tui hoiah pasae oh.
29 Wer bei den Priestern männlich ist, darf davon essen. Hochheilig ist es.
Qaima imthung takoh nongpa boih mah moi to caa o tih; hae loe kaciim koek ah oh.
30 Aber nicht gegessen werde irgendein Sündopfer, von dem ein Teil des Blutes in das Festgezelt gebracht wird, um in dem Heiligtum die Sühne zu vollziehen! Im Feuer werde es verbrannt!'"
Toe zae angbawnhaih sak hanah zae angbawnhaih moi thii to kaminawk amkhuenghaih kahni imthung ih hmuenciim ah sin nahaeloe, to angbawnhaih moi to caa hmah; hmai hoi qoeng oh, tiah a naa.

< 3 Mose 6 >