< Job 8 >

1 Darauf erwidert Bildad von Schuach:
Då svarade Bildad af Suah, och sade:
2 "Wie lange willst du solches reden und wüten mit der Worte Sturm?
Huru länge vill du sådana tala, och låta dins muns tal hafva ett sådant högmod?
3 Ist Gott etwa ein Rechtsverdreher? Und beugt gerechte Sache der Allmächtige?
Menar du, att Gud dömmer orätt; eller den Allsmägtige skall vrida rätten?
4 Wenn deine Kinder gegen ihn gesündigt und er sie um der Sünde willen in den Tod geschickt,
Om dine söner hafva syndat för honom, så hafver han förkastat dem för deras missgernings skull.
5 so solltest du an Gott dich wenden und zum Allmächtigen um Gnade flehen.
Men om du i tid gifver dig in till Gud, och beder den Allsmägtiga;
6 Dann würde er dir Schutz gewähren, falls du nur rein und lauter bist, und stellte auch die Wohnung wieder her, die dir gebührt.
Och om du äst ren och from, så varder han uppvakandes till dig, och varder åter upprättandes boningen för dina rättfärdighets skull;
7 Dann würde auch dein früheres Los gering erscheinen, die Zukunft aber herrlich für dich sein.
Och der du tillförene hafver haft litet, skall det härefter ganska mycket förökas.
8 Befrage dich bei den vergangenen Zeiten; gib auf der Väter Weisheit acht!
Ty fråga de slägter, som i förtiden varit hafva, och tag dig före att fråga deras fäder;
9 Wir sind von gestern, unerfahren; denn wie ein Schatten sind auf Erden unsere Tage.
Ty vi äre såsom i går komne, och vete intet; vårt lif är en skugge på jordene.
10 Doch jene, können sie dich nicht belehren? Sie geben tiefgeschöpftes Wissen.
De skola lära dig, och säga dig det, och gifva sitt tal före utaf sitt hjerta.
11 Wird etwa Schilfkraut ohne Sumpf sehr hoch? Wird Gras, wo Wasser fehlt, recht groß?
Icke kan säfvet växa, utan det står i vätsko; eller gräs växa utan vatten.
12 Noch ist's im Trieb, nicht reif zum Schnitt, und schon ist's dürr, grünt alles andere noch.
Eljest, medan det än står i blomster, förr än det afhugget varder, förtorkas det, förr än man hö bergar.
13 So geht's mit allen Gottvergessenen. So wird des Frevlers Stolz vernichtet,
Så går allom dem som förgäta Gud, och de skrymtares hopp varder förtappadt;
14 er, dessen Zuversicht nur Sommerfäden und dessen Hoffnung Spinngewebe sind.
Ty hans tröst blifver omintet, och hans hopp såsom ett dvergsnät.
15 Er stützt sich auf sein Haus; doch hält's nicht stand. Er hält sich fest daran; doch bleibt's nicht stehen.
Han förlåter sig på sitt hus, och skall dock icke, bestå; han skall hålla sig derintill, och dock icke beständig blifva.
16 Wenn er auch in der Sonne grünt und seine Ranken weit in seinen Garten gehen,
Det grönskas väl förr än solen kommer, och qvistar växa uti dess örtagård;
17 Verflechten seine Wurzeln sich zuhauf, wie ein Gemäuer anzusehen,
Dess säd står tjock vid källor, och dess hus på stenar.
18 wenn er von seinem Ort ihn tilgt, verleugnet dieser ihn: 'Ich habe niemals dich gesehen!'
Men när han uppsluker honom af sitt rum, ställer han sig emot honom, såsom han kände honom intet.
19 Das ist da seines Schicksals 'Wonne', und andere steigen aus dem Staub empor.
Si, detta är fröjden i dess väsende; och annor växa upp igen af stoftet.
20 Den Frommen kann Gott nicht verachten; der Übeltäter Hand hält er nicht fest. -
Derföre, si, att Gud icke förkastar de goda, och icke uppehåller de ondas hand;
21 Dein Mund wird noch des Lachens voll und voll von Jubel deine Lippen.
Tilldess din mun varder full med löje, och dine läppar fulle med fröjd.
22 Und deine Hasser kleiden sich in Schande, und nicht mehr ist der Bösen Zelt."
Men de, som dig hata, skola komma på skam, och de ogudaktigas boning skall icke blifva beståndandes.

< Job 8 >