Job 8

1 Darauf erwidert Bildad von Schuach:

Wtedy Bildad z Szuach odpowiedział:

2 "Wie lange willst du solches reden und wüten mit der Worte Sturm?

Jak długo będziesz mówił takie rzeczy? [Jak długo] słowa z twoich ust [będą jak] gwałtowny wiatr?

3 Ist Gott etwa ein Rechtsverdreher? Und beugt gerechte Sache der Allmächtige?

Czy Bóg wypacza sąd? Czy Wszechmocny wypacza sprawiedliwość?

4 Wenn deine Kinder gegen ihn gesündigt und er sie um der Sünde willen in den Tod geschickt,

Jeśli twoi synowie zgrzeszyli przeciwko niemu, a on ich odrzucił za ich nieprawość;

5 so solltest du an Gott dich wenden und zum Allmächtigen um Gnade flehen.

Jeśli zwrócisz się pilnie do Boga i będziesz błagać Wszechmocnego;

6 Dann würde er dir Schutz gewähren, falls du nur rein und lauter bist, und stellte auch die Wohnung wieder her, die dir gebührt.

Jeśli jesteś czysty i prawy, wtedy na pewno obudzi się dla ciebie i poszczęści mieszkaniu twojej sprawiedliwości.

7 Dann würde auch dein früheres Los gering erscheinen, die Zukunft aber herrlich für dich sein.

A [choćby] twój początek był niewielki, jednak twój koniec bardzo się rozmnoży.

8 Befrage dich bei den vergangenen Zeiten; gib auf der Väter Weisheit acht!

Bo zapytaj, proszę, dawnych pokoleń i rozważ doświadczenie ich ojców;

9 Wir sind von gestern, unerfahren; denn wie ein Schatten sind auf Erden unsere Tage.

(My bowiem jesteśmy wczorajsi i nic nie wiemy, ponieważ nasze dni na ziemi są [jak] cień).

10 Doch jene, können sie dich nicht belehren? Sie geben tiefgeschöpftes Wissen.

Czy oni nie pouczą cię i nie powiedzą ci, i czy z ich serc nie wypłyną słowa?

11 Wird etwa Schilfkraut ohne Sumpf sehr hoch? Wird Gras, wo Wasser fehlt, recht groß?

Czy sitowie urośnie bez wilgoci? Czy trzcina urośnie bez wody?

12 Noch ist's im Trieb, nicht reif zum Schnitt, und schon ist's dürr, grünt alles andere noch.

Chociaż jeszcze jest świeża i nieskoszona, prędzej usycha niż inna trawa.

13 So geht's mit allen Gottvergessenen. So wird des Frevlers Stolz vernichtet,

Takie [są] drogi wszystkich, którzy zapominają Boga, i [tak] zginie nadzieja obłudnika.

14 er, dessen Zuversicht nur Sommerfäden und dessen Hoffnung Spinngewebe sind.

Jego nadzieja zostanie podcięta, a jego ufność [będzie] jak pajęczyna.

15 Er stützt sich auf sein Haus; doch hält's nicht stand. Er hält sich fest daran; doch bleibt's nicht stehen.

Oprze się o swój dom, ale się nie ostoi; uchwyci się go, ale nie przetrwa.

16 Wenn er auch in der Sonne grünt und seine Ranken weit in seinen Garten gehen,

Zieleni się na słońcu i w ogrodzie jego świeża latorośl wyrasta.

17 Verflechten seine Wurzeln sich zuhauf, wie ein Gemäuer anzusehen,

Jego korzenie są splątane wśród kamieni i wyrastają spośród nich.

18 wenn er von seinem Ort ihn tilgt, verleugnet dieser ihn: 'Ich habe niemals dich gesehen!'

Ale gdy go wyrwą z jego miejsca, wtedy miejsce to wyprze się go, [mówiąc]: Nie widziałem cię.

19 Das ist da seines Schicksals 'Wonne', und andere steigen aus dem Staub empor.

Takie oto [jest] szczęście jego drogi, a z ziemi wyrosną inni.

20 Den Frommen kann Gott nicht verachten; der Übeltäter Hand hält er nicht fest. -

Oto Bóg nie odrzuci [człowieka] prawego, ale złoczyńcom nie poda ręki;

21 Dein Mund wird noch des Lachens voll und voll von Jubel deine Lippen.

Aż się napełnią twoje usta uśmiechem, a twoje wargi radością.

22 Und deine Hasser kleiden sich in Schande, und nicht mehr ist der Bösen Zelt."

Gdyż ci, którzy cię nienawidzą, okryją się hańbą, a namiotu niegodziwych [już] nie będzie.