Job 6
1 Da gab ihm Job zur Antwort:
Hiob zaś odpowiedział tymi słowami:
2 "Wenn doch mein Gram, mein Leid gewogen würde auf einer Waage, ganz genau,
O gdyby dokładnie zważono moją udrękę i włożono na szalę całe moje nieszczęście!
3 so wär es schwerer als des Meeres Sand. Deshalb sind meine Worte unbedacht.
Byłoby to cięższe niż piasek morski. Dlatego moje słowa plączą się.
4 Des Höchsten Pfeile kenne ich zu gut, mein Geist saugt doch ihr Gift in sich hinein. Die Gottesschrecken überfallen mich.
[Tkwią] we mnie bowiem strzały Wszechmocnego, których jad osuszył mego ducha, [a] strachy Boże walczą przeciwko mnie.
5 Auf grüner Au, schreit da der Esel, und brüllt der Stier bei seinem Futter?
Czy dziki osioł ryczy, gdy ma trawę? Czy wół ryczy nad swoją paszą?
6 Kann man denn Fades ohne Salz genießen; besitzt das Eiweiß Wohlgeschmack?
Czy można zjeść niesmaczną rzecz bez soli? Czy ma jakiś smak białko jajka?
7 So widert es mich an, auch jenes anzurühren, dergleichen gilt mir wie ein Trauerbrot.
[Czego się przedtem] moja dusza nie chciała dotknąć, jest to [teraz] moim bolesnym pokarmem.
8 Ach, daß mein Flehen Gnade fände, daß Gott erfüllte meinen Wunsch!
Oby się spełniła moja prośba i Bóg dał mi to, czego pragnę!
9 Gefiel es Gott, mich zu zermalmen; zerschnitt er rasch in Großmut meinen Lebensfaden!
Oby się Bogu spodobało to, aby mnie zniszczyć, aby opuścić rękę i mnie odciąć!
10 Dies wäre noch ein Trost für mich; ich tanzte noch im schonungslosen Schmerze, weil ich mit Worten an den Heiligen nicht zurückgehalten.
Wtedy miałbym jeszcze pociechę – chociaż pałam boleścią, niech [Bóg] mi nie folguje – nie zataiłem bowiem słów Świętego.
11 Was ist denn meine Kraft, daß ich noch hoffen, mein Zweck, daß ich mich noch gedulden soll?
Jaka [jest] moja siła, abym miał wytrwać? Jaki jest mój koniec, abym przedłużał swoje życie?
12 Ist meine Körperkraft aus Stein? Ist denn mein Fleisch aus Erz?
Czy moja siła jest siłą kamieni? Czy moje ciało jest ze spiżu?
13 Verdiene ich denn keinen Beistand mehr? Ist jede Hilfe mir zu nehmen?
Czy moja obrona nie jest we mnie? Czy mój rozsądek odszedł ode mnie?
14 Dem Leidenden gebührt von seinem Freunde Liebe, und muß er selbst die Gottesfurcht beiseite lassen.
Strapionemu należy się litość od przyjaciela, ale on opuścił bojaźń Wszechmogącego.
15 Die Brüder aber sind mir untreu wie die Bäche. - Sie zeigen nutzlos sich wie Wasserläufe,
Moi bracia zawiedli jak potok, odpływają jak gwałtowne potoki;
16 die durch die Kälte trauern und die der Schnee verbirgt,
Które są mętne od lodu, w których śnieg się ukrywa;
17 die ebenso, wenn sie durchglüht, verschwinden, wenn's heiß, getilgt von ihrem Orte sind,
W czasie roztopów znikają; [w czasie] upałów nikną ze swego miejsca.
18 und deren Wegeläufe ganz verkehrt. Sie steigen dann als Dunst hinauf und sind nicht mehr zu finden.
Wiją się ścieżki ich dróg; rozpływają się w nicość i giną.
19 Die Karawanen Temas schauen danach aus; die Reisezüge Sabas rechnen drauf.
Podróżni z Temy wypatrywali ich; wędrowcy z Seby pokładali w nich nadzieję.
20 Doch ihr Vertrauen täuschet sie; sie kommen hin und sind dann schwer betrogen. -
Ale zawiedli się w oczekiwaniu, przyszli tam i zawstydzili się.
21 Zu gar nichts nutze seid ihr freilich. Ihr seht das Unglück und verzaget.
Staliście się niczym; widzicie moją niedolę i lękacie się.
22 Ja, habe ich euch gesagt: 'Von Eurem gebt mir! Aus eurem mühevoll erworbenen Gute zahlt für mich!
Czy powiedziałem: Przynieście mi [coś]? lub: Dajcie mi z waszego majątku?
23 Befreit mich aus der Hand des Drängers! Vom harten Gläubiger erlöset mich!'
Lub: Wybawcie mnie z rąk wroga? lub: Wykupcie mnie z rąk okrutników?
24 Belehrt mich eines Besseren, dann schweige ich. Zeigt mir doch meinen Irrtum!
Pouczcie mnie, a zamilknę; pokażcie mi, w czym zbłądziłem.
25 Wozu verhöhnt ihr offne Worte, und was beweist denn ein Beweis von euch?
O jak mocne są słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi wasze obwinianie?
26 Ja, haltet ihr schon bloße Worte für Beweis, die Worte eines Armen aber nur für Wind?
Czy zamierzacie ganić [moje] słowa i mowę zrozpaczonego, jakby były wiatrem?
27 Laßt ihr auf Waisen etwas kommen, und sprecht ihr gegen euren Freund?
Nawet sierotę przytłaczacie i kopiecie [doły] pod swoim przyjacielem.
28 Nun aber wollet mit Verlaub mir zuhören! Ich täusche eure Aufmerksamkeit mitnichten.
Teraz więc zechciejcie spojrzeć na mnie, a [zobaczycie], czy kłamię wam w oczy.
29 Hierher kehrt euch! Kein Unrecht laßt geschehen! Hierher kehrt euch! Im Rechte bin ich noch hierin.
Zawróćcie, proszę, a niech nie będzie [w was] nieprawości; zawróćcie, a [poznacie] moją sprawiedliwość w tym.
30 Ist denn auf meiner Zunge einzig Unrecht? Verstehe ich denn nicht, was Sünde ist?"
Czy w moim języku jest nieprawość? Czy moje podniebienie nie rozeznaje przewrotności?
