Job 41

1 Kannst du das Krokodil mit einer Angel ziehen und seine Zunge mit dem Stricke niederdrücken?

Czy lewiatana wyciągniesz wędką? Czy za jego język [wyciągniesz go] sznurem opuszczonym?

2 Kannst du ihm durch die Nase eine Binsenschnur durchziehen? Durchbohren mit dem Haken seine Backe?

Czy przewleczesz hak przez jego nozdrza? Czy kolcem przebijesz mu szczęki?

3 Wird's dir viel Flehens machen; wird's dir wohl gute Worte geben?

Czy będzie cię błagać? Czy będzie z tobą rozmawiał łagodnie?

4 Mit dir Verträge schließen, daß du's zum Knecht für immer nehmest?

Czy zawrze z tobą przymierze? Czy przyjmiesz go za sługę na zawsze?

5 Kannst du mit ihm wohl spielen wie mit einem Vöglein? Und bindest du's für deine Mädchen an,

Czy będziesz z nim igrał jak z ptaszkiem? Czy uwiążesz go dla swoich córek?

6 die seinetwegen Freundinnen einladen und unter Mägdlein es verlosen?

Czy [twoi] towarzysze wyprawią sobie z niego ucztę? Czy podzielą go między siebie kupcy?

7 Kannst du mit Stacheln seine Haut ihm spicken und seinen Kopf mit schwirrenden Harpunen?

Czy poprzebijasz jego skórę grotami albo jego głowę harpunami?

8 Leg' deine Hand einmal daran! Bedenke, welch ein Kampf! Du tust's nie wieder."

Połóż tylko rękę na niego i wspomnij o walce, więcej tego nie zrobisz.

9 "Ja, seine Hoffnung wird getäuscht; bei seinem bloßen Anblick stürzt er hin.

Oto nadzieja pojmania go jest złudna. Czy na sam jego widok nie zostanie człowiek powalony?

10 Kein Mensch ist so verwegen, daß er's reizt. 'Wer stellt sich vor mich hin?

Nikt nie odważy się go obudzić. Kto zdoła więc stanąć przede mną?

11 Wer griff mich an, und ich ließ diesen unversehrt entkommen? Mein wär ein solcher unterm ganzen Himmel.'

Kto mi coś dał, abym mu odpłacił? [Cokolwiek znajduje się] pod całym niebem należy do mnie.

12 Von seinen Gliedern kann ich nimmer schweigen und nicht von seiner Kraft, vom Ebenmaße seines Baues.

Nie będę milczał o jego członkach ani o jego potędze, ani o jego wspaniałej budowie.

13 Wer kann sein äußeres Kleid beschreiben, und wer sein doppeltes Gebiß abzeichnen?

Kto odkryje wierzch jego szaty? Kto przystąpi [do niego] z podwójnym wędzidłem?

14 Wer läßt in seines Rachens Doppeltüre sehen? Um seine Zähne lagert Schrecken.

Kto otworzy wrota jego paszczy? Groza roztacza się wokół jego zębów.

15 Sein Rücken ist aus Rinnen voller Schilde, in engem Anschluß fest verschlossen.

[Jego] łuski to jego pycha, ściśle spięte razem [jakby] pieczęcią.

16 Eins reiht sich an das andere; dazwischen gibt es keine Fuge.

Jedna do drugiej tak przylega, że powietrze nie wejdzie między nie.

17 Ein jedes hängt am anderen fest. Sie schließen unzertrennlich sich zusammen.

Jedna z drugą jest spojona, są tak złączone, że nie można ich rozdzielić.

18 Sein Niesen läßt das Licht aufleuchten, und seine Augen sind der Morgenröte Wimpern gleich.

Przez jego kichanie błyszczy światło, a jego oczy [są] jak powieki zorzy.

19 Aus seinem Rachen fahren Fackeln, sprühen Feuerfunken.

Z jego paszczy wychodzą pochodnie, tryskają iskry ognia.

20 Aus seinen Nüstern fährt ein Dampf gleichwie aus einem siedend heißen Topf.

Z jego nozdrzy wychodzi dym jak z wrzącego garnca lub kotła.

21 Sein Odem zündet Kohlen an; aus seinem Rachen fahren Flammen.

Jego oddech rozpala węgle, z jego paszczy wychodzi płomień.

22 In seinem Nacken wohnt die Kraft; ein Sack hängt vorn an ihm herab.

W jego szyi spoczywa moc i przed nim ucieka smutek.

23 Die Wampen seines Fleisches haften fest, ihm angegossen, unbeweglich.

Warstwy jego ciała są spojone, tak twarde, że się nie poruszają.

24 Sein Herz fest wie ein Stein, fest wie ein unterer Mühlstein.

Jego serce jest twarde jak kamień, tak twarde jak część dolnego kamienia młyńskiego.

25 Wenn's auffährt, zagen Stärkste, sie taumeln ob der Wasserwirbel.

Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.

26 Wenn man's mit einem Schwerte trifft, hält dies nicht stand, nicht Lanze, Wurfgeschoß noch Panzer.

Miecz, który go dosięga, nie ostaje się, podobnie drzewce, strzała i pancerz.

27 Das Eisen achtet es für Stroh, für morsches Holz das Erz.

Żelazo uważa za słomę, a miedź za zbutwiałe drewno.

28 Nicht können's Pfeile je durchbohren, und Schleudersteine sind ihm wie Strohhalme.

Strzała nie spłoszy go, a kamienie z procy są dla niego jak źdźbło.

29 Auch Keulen gelten ihm wie Halme, und übers Lanzenschwirren spottet es.

Oszczep uważa za słomę, a drwi sobie z szarpania włócznią.

30 Und unten sind an ihm ganz spitze Scherben. Wie eine Dreschwalze, so fährt es auf dem Schlamm dahin.

Pod nim [są] ostre skorupy; w błocie ścieli [sobie wszelkimi] ostrymi rzeczami.

31 Wie einen Topf, so läßt's die Tiefe brodeln; es macht das Wasser wie in einem Salbenkessel.

Sprawia, że głębiny wrą jak kocioł, a morze mąci jak w moździerzu.

32 Ein Pfad aufleuchtet hinter ihm; man hält die Flut für Silberhaar.

Zostawia za sobą błyszczącą ścieżkę, tak że się wydaje, że głębiny mają siwiznę.

33 Auf Erden ist nicht seinesgleichen; geschaffen ist's, sich nicht zu fürchten.

Nie ma na ziemi jemu podobnego, który został tak stworzony, że niczego się nie boi.

34 Auf alles Mächtige schaut es voll Stolz, ist's doch ein König über alle stolzen Tiere."

Lekceważy wszelką wysoką rzecz. On jest królem nad wszystkimi synami pychy.