Job 34
1 Und wieder hob Elihu an und sprach:
Nadto mówił Elihu, i rzekł:
2 "Ihr Weisen, höret meine Worte, und ihr Verständigen, leiht mir das Ohr!
Słuchajcież, mądrzy! mów moich, a nauczeni posłuchajcie mię.
3 Das Ohr prüft ja die Worte, gleichwie der Gaumen Essen kostet.
Bo ucho słów doświadcza, jako podniebienie smakuje pokarmu.
4 Das Rechte laßt uns wählen und unter uns erkunden: Was ist richtig?
Obierzmy sobie sąd, a rozeznajmy między sobą, co jest dobrego.
5 Gesagt hat Job: 'Ich bin schuldlos, und Gott hat mir mein Recht entzogen.
Ponieważ Ijob rzekł: Jestem sprawiedliwym, a Bóg odrzucił sprawę moję:
6 Ich werde um mein Recht betrogen, und meine Qual ist ganz entsetzlich.'
I mamże kłamać, mając sprawiedliwą? Bolesny jest postrzał mój bez przewinienia.
7 Wo ist ein solcher Mann wie Job, der Lästerung wie Wasser trinkt
Któryż jest mąż taki, jako Ijob, coby pił pośmiewisko jako wodę?
8 und der Gemeinschaft hat mit Übeltätern, mit Frevlern Umgang?
A coby chodził w towarzystwie czyniących nieprawość; i przestawałby z ludźmi niepobożnymi?
9 Er spricht: 'Der Mann hat nichts davon, wenn er mit Gott in Freundschaft lebt.'
Bo powiedział: Nie pomoże człowiekowi, choćby się podobał Bogu.
10 Drum hört mir zu, ihr klugen Leute! Fern sei's, daß Frevel Gott begeht und Unrecht der Allmächtige!
Przetoż mię słuchajcie, mężowie rozumni! Niech będzie daleka niepobożność od Boga, i nieprawość od Wszechmocnego.
11 Nein, nur des Menschen Tun vergilt er ihm, und nach des Mannes Wandel läßt er's ihm ergehen.
Bo on według uczynku płaci człowiekowi, a według drogi jego każdemu nagradza.
12 Wahrhaftig, Gott handelt nicht ungerecht, und der Allmächtige beugt nicht das Recht.
A zgoła Bóg przewrotnie nie czyni, a Wszechmocny nie podwraca sądu.
13 Wem nur auf Erden hat er aufgetragen, wem aufgebürdet irgendeinen Teil der Welt?
Któż go przełożył nad ziemią? a kto wystawił cały okrąg świata?
14 Wenn er auf sich nur achtete und seinen Geist und Odem an sich zöge,
Jeźliby obrócił przeciwko niemu serce swoje, a ducha jego, i dech jego do siebie wziął:
15 verginge alles Fleisch zumal; zu Staube würde dann der Mensch.
Zginęłoby wszelkie ciało społu, a człowiekby się do prochu nawrócił.
16 Hast du Verstand, dann höre dies, leih meiner Worte Laut dein Ohr!
Maszli tedy rozum, słuchaj tego, a przyjmuj w uszy swe głos mowy mojej.
17 Kann denn in Milde, wer das Recht haßt, herrschen? Willst du ihn denn beschuldigen, er sei zu sehr gerecht?
Azaż ten, który ma w nienawiści sąd, panować może? azaż tego, który jest wielce sprawiedliwy, niepobożnym uczynisz?
18 Ihn, der zu einem König sprechen kann: 'Verworfener!', 'Du Frevler!' zu dem Vornehmen,
Zaż potępisz tego, który może rzec królowi: O bezecny! a książętom: O niepobożny!
19 der nicht Partei für Fürsten nimmt und nicht bevorzugt Reiche vor den Armen. Sie alle sind ja seiner Hände Werk.
Który nie ma względu na osoby książąt, i nie waży sobie więcej bogacza nad ubogiego; bo oni wszyscy są czynem rąk jego.
20 In einem Augenblicke sterben sie, und mitten in der Nacht wird aufgestört ein Volk und muß davon; Tyrannen setzt man ohne alles Zutun ab.
Nagle umierają; a o północy wzruszony bywa naród, i przemija, a mocarz zniesiony bywa bez ręki ludzkiej.
21 Auf eines jeden Weg hinblicken seine Augen, und er sieht eines jeden Schritte.
Oczy bowiem jego nad drogami człowieczemi, a on widzi wszystkie kroki jego.
22 Nicht Finsternis, nicht Dunkel ist, wo sich die Übeltäter bergen könnten.
Niemasz ciemności, ani cienia śmierci, kędyby się skryli ci, którzy czynią nieprawość.
23 Denn er bestimmt, daß vor Gericht man nicht vor einem Menschen, vielmehr vor Gott erscheinen muß.
Bo na nikogo nie wkłada więcej, tak, żeby miał wchodzić w sąd z Bogiem.
24 Er kann die Mächtigen zerschmettern ohne lange Untersuchung; an ihre Stelle setzt er andere.
Pociera bardzo wiele mocarzów, a inszych miasto nich wystawia.
25 Weil er sie unterscheiden kann von ihren Sklaven, drum stürzt er selbst sie mitten in der Nacht, daß sie vernichtet werden.
Przeto, iż zna sprawy ich, obraca im dzień w noc, aby byli potarci.
26 Er geißelt sie wie Missetäter vor aller Augen,
Poraża ich jako niepobożnych na miejscu jawnem.
27 weil sie von ihm gewichen, auf keinen seiner Wege Rücksicht nehmen.
Przeto, iż odstąpili od niego, a żadnych dróg jego zrozumieć nie chcieli:
28 Sie lassen das Geschrei des Armen zu ihm kommen, daß er der Elenden Geschrei vernehmen muß.
Aby przywiódł na nich wołanie znędzniałych, a pokazał, że wysłuchuje wołanie ubogich.
29 Und ruht er einmal aus, wer möchte dies verdammen? Wenn er das Antlitz birgt, wer sieht ihn dann? Er ordnet an bei einem andern Volke und bei andern Leuten,
Gdy on sprawi pokój, któż go wzruszy? także, gdy skryje oblicze, któż go ujrzy? A to czyni tak całemu narodowi, jako każdemu człowiekowi,
30 daß nicht ein frevelhafter Mensch darüber herrsche, daß der Zerstreuung nicht ein Volk verfalle.
Aby dalej nie panował człowiek obłudny na upadek ludzki.
31 So sollte man zu Gott wohl sagen: 'Ich trage es und will nicht irre werden.
Zaprawdę miałbyś mówić do Boga: Przepuść; poniosę, a nie będę się wzbraniał.
32 Belehre Du mich über das, was ich nicht sehe! Und tat ich Böses, will ich's nimmer tun!'
Nadto jeźlibym czego nie baczył, ty mię naucz; jeźlim nieprawość popełnił, nie uczynię tego więcej.
33 Soll etwa er nach deinem Sinn vergelten, weil da das 'Wähle du, nicht ich' so hassest, und du weißt selbst nicht das geringste?
Izali według zdania twego będziesz płacił, żeć się to nie podoba, a żeś ty owo obrał, a nie on? Ale wieszli co lepszego, powiedz.
34 Mir werden kluge Leute sagen und weise Männer, die mich hören:
Mężowie rozumni toż rzeką ze mną, a człowiek mądry przypadnie na to,
35 'Ganz, ohne Einsicht redet Job, und seinen Worten fehlt die Überlegung.'
Że Ijob nie mówi mądrze, a słowa jego nie są roztropne.
36 Als Muster wird sich Job für alle Zeit bewähren bei Schlechten wegen seiner Art zu folgern.
Boże, Ojcze mój! niech będzie Ijob doskonale doświadczony, przeto, iż nam odpowiada, jako ludziom złym.
37 Zu seiner schlechten Aufführung fügt er noch einen Frevel; auf uns hier schlägt er ein und redet Freches wider Gott."
Bo przestępstwa przyczynia do grzechu swego; chlubi się między nami, i mówi bardzo wiele przeciwko Bogu.
