Job 33

1 "Nun aber höre, Job, auf meine Rede! All meinen Worten leih' dein Ohr!

A przetoż, Ijobie! słuchaj proszę mów moich, a wszystkie słowa moje przyjmij w uszy.

2 Ich öffne nunmehr meinen Mund; nach Kräften redet meine Zunge.

Oto teraz otworzę usta moje, a język mój będzie mówił w podniebieniu mojem.

3 Geradem Sinn entstammen meine Worte; was meine Lippen wissen, sprechen sie auch lauter aus.

Szczerością serca mego będą słowa moje, a czyste zdania wargi moje mówić będą.

4 Erschaffen hat mich Gottes Geist, und mich belebt der Odem des Allmächtigen.

Duch Boży uczynił mię, a tchnienie Wszechmocnego ożywiło mię.

5 Kannst du's, so widerlege mich! Ja, rüste dich zum Kampfe gegen mich!

Możeszli, odpowiedz mi; sporządź się, a stań przeciwko mnie.

6 Fürwahr, ich bin nach deiner Art, mit Gott verglichen; aus gleichem Ton wie du bin ich geschnitten.

Oto ja według słów twoich odpowiem ci za Boga, chociażem ja też z błota utworzony.

7 Nein, Furcht vor mir, die braucht dich nicht zu schrecken, und meine Wucht soll dich nicht niederdrücken.

Oto strach mój nie zatrwoży cię, a ręka moja nie obciąży cię.

8 Allein vor meinen Ohren sagtest du; den Wortlaut hörte ich genau:

A wszakżeś rzekł w uszy moje, i słyszałem głos słów moich.

9 'Rein bin ich, ohne Missetat, und lauter bin ich, ohne Fehl.

Czystym ja bez przestępstwa; niewinnym ja, i nie masz we mnie nieprawości.

10 Wahrhaftig, er erfindet gegen mich nur Vorwände, erachtet mich für seinen Feind,

Oto znajduje Bóg przyczyny przeciwko mnie, a poczytuje mię za nieprzyjaciela swego.

11 und meine Füße legt er in den Block und gibt auf alle meine Wege acht.'

Podaje w okowy nogi moje, a podstrzega wszystkich ścieżek moich.

12 Sieh, darin hast du unrecht und darin widerspreche ich dir auch; denn Gott ist größer als der Mensch.

Otości na to tak odpowiadam: W tem nie jesteś sprawiedliwy; bo większy jest Bóg, niż człowiek.

13 Warum hast du mit ihm gehadert, weil er auf alle deine Worte keine Antwort gibt?

Przeczże się z nim spierasz, żeć wszystkich spraw swoich nie objawia?

14 Denn Gott spricht auf die eine und die andere Weise; man faßt es nur nicht auf.

Wszak Bóg mówi i raz i drugi, a człowiek tego nie uważa.

15 Im Traume und im Nachtgesichte, wenn Tiefschlaf auf die Menschen fällt im Schlummer auf der Lagerstätte,

We śnie w widzeniu nocnem, gdy twardy sen przypada na ludzie gdy śpią na łożu:

16 dann öffnet er der Menschen Ohr und gibt so ihnen Zeichen,

Tedy otwiera ucho ludzkie, a to, czem ich ćwiczy, pieczętuje,

17 um von der Tat den Menschen abzubringen und vor dem Übermut den Mann zu schützen,

Aby człowieka odwiódł od złej sprawy jego, i pychę od męża aby odjął;

18 auf daß er seine Seele vor der Finsternis bewahre, sein Leben vor dem Gang zur Unterwelt.

Aby zahamował duszę jego od dołu, a żywot jego aby na miecz nie trafił.

19 Hernach wird er gezüchtiget durch Schmerz auf seinem Lager; in seinen Gliedern wütet immerfort ein Krampf.

Każe go też boleścią na łożu jego, a we wszystkich kościach jego ciężką niemocą.

20 Sein Lebenstrieb macht ihm das Brot zum Ekel und seine Seele seine Lieblingsspeise.

Tak, że sobie żywot jego chleb obrzydzi, a dusza jego pokarm wdzięczny.

21 Sein Fleisch vergeht; man kann es nimmer sehen. Sein dürr Gebein wird unscheinbar,

Zniszczeje znacznie ciało jego, i wysadzą się kości jego, których nie widać było;

22 so daß dem Grab sich seine Seele nähert, den Würgern schon sein Leben.

I przybliża się do grobu dusza jego a żywot jego do rzeczy śmierć przynoszących.

23 Wenn dann ein Fürsprechbote zu ihm tritt, so einer aus dem Freundeskreise, um einem das, was recht, zu melden,

Jeźli będzie u niego jaki Anioł wymowny, jeden z tysiąca, aby opowiedział człowiekowi powinność jego:

24 und, seiner sich erbarmend, spricht: 'Erlöse ihn! Laß ihn doch nicht zur Grube fahren! Ich habe Dank empfangen',

Tedy się nad nim Bóg zmiłuje, a rzecze: Wybaw go, aby nie zstępował do grobu, bom znalazł ubłaganie.

25 dann strotzt sein Leib von Jugendfrische wieder und wird wie einst in seiner Jugendzeit.

I odmłodnieje ciało jego jako dziecięce, a nawróci się do dni młodości swojej.

26 Er fleht zu Gott, und der erweist ihm Gnade und läßt sein Angesicht ihn unter Jauchzen schauen und gibt zurück dem Armen sein Verdienst.

Będzie się modlił Bogu, i przyjmie go łaskawie, i ogląda z weselem oblicze jego, i przywróci człowiekowi sprawiedliwość jego;

27 Er singt den Leuten vor und spricht: 'Ich hatte schwer gesündigt, das Recht verkehrt; doch ward's mir nicht vergolten.

Który poglądając na ludzi, rzecze: Zgrzeszyłem był, i co było prawego, podwróciłem; ale mi to nie było pożyteczno.

28 Erlöst hat er jetzt meine Seele, auf daß sie nicht zur Grube fahre. Mein Leben freut sich noch am Tageslicht.'

Lecz Bóg wybawił duszę moję, aby nie zstąpiła do dołu, a żywot mój aby oglądał światłość.

29 Sieh, Gott tut dieses alles zwei-, dreimal mit einem Manne,

Oto wszystko to czyni Bóg po dwakroć i po trzykroć z człowiekiem,

30 um seine Seele so der Grube zu entreißen, daß er des Lichtes der Lebendigen sich freue.

Aby odwrócił duszę jego od dołu, a żeby oświecon był światłością żyjących.

31 Merk auf, Job! Hör mir zu! So schweige! Laß mich reden!

Uważaj to, Ijobie, słuchaj mię; milcz, a ja będę mówił.

32 Hast du dann Gründe noch, so widerlege mich! Dann sprich! Ich gebe gern dir recht.

Wszakże maszli co mówić, a odpowiedzże mi; mów, bobym cię rad usprawiedliwił.

33 Wo nicht, so hör mir zu und schweige, damit ich dich jetzt Weisheit lehre!"

A jeźli niemasz, słuchajże mię, a nauczę cię mądrości.