Job 33

1 "Nun aber höre, Job, auf meine Rede! All meinen Worten leih' dein Ohr!

ای ایوب، خواهش می‌کنم به حرفهای من گوش بده،

2 Ich öffne nunmehr meinen Mund; nach Kräften redet meine Zunge.

چون می‌خواهم با تو صحبت کنم.

3 Geradem Sinn entstammen meine Worte; was meine Lippen wissen, sprechen sie auch lauter aus.

من با اخلاص و صداقت کامل، حقیقت را خواهم گفت،

4 Erschaffen hat mich Gottes Geist, und mich belebt der Odem des Allmächtigen.

زیرا روح خدا مرا آفریده است و نَفَس قادر مطلق به من زندگی بخشیده است.

5 Kannst du's, so widerlege mich! Ja, rüste dich zum Kampfe gegen mich!

اگر توانستی جوابم را بدهی درنگ نکن، دعوی خود را آماده کن و در برابرم بایست.

6 Fürwahr, ich bin nach deiner Art, mit Gott verglichen; aus gleichem Ton wie du bin ich geschnitten.

من هم مثل تو از گِل سرشته شده‌ام و هر دو ما مخلوق خدا هستیم،

7 Nein, Furcht vor mir, die braucht dich nicht zu schrecken, und meine Wucht soll dich nicht niederdrücken.

پس لزومی ندارد از من بترسی. من تو را نخواهم ترساند و در تنگنا قرار نخواهم داد.

8 Allein vor meinen Ohren sagtest du; den Wortlaut hörte ich genau:

من خود، این حرف را از دهان تو شنیده‌ام که گفته‌ای:

9 'Rein bin ich, ohne Missetat, und lauter bin ich, ohne Fehl.

«پاک و بی‌تقصیرم و مرتکب هیچ گناهی نشده‌ام.

10 Wahrhaftig, er erfindet gegen mich nur Vorwände, erachtet mich für seinen Feind,

خدا پی بهانه می‌گردد تا در من خطایی بیابد و مرا دشمن خود محسوب کند.

11 und meine Füße legt er in den Block und gibt auf alle meine Wege acht.'

خدا پای مرا در کنده می‌گذارد و کوچکترین حرکت مرا زیر نظر می‌گیرد.»

12 Sieh, darin hast du unrecht und darin widerspreche ich dir auch; denn Gott ist größer als der Mensch.

اما ایوب تو اشتباه می‌کنی، زیرا خدا از انسان بزرگتر است.

13 Warum hast du mit ihm gehadert, weil er auf alle deine Worte keine Antwort gibt?

چرا شکایت می‌کنی که خدا برای کارهایی که می‌کند توضیحی به انسان نمی‌دهد؟

14 Denn Gott spricht auf die eine und die andere Weise; man faßt es nur nicht auf.

خدا به شیوه‌های گوناگون با انسان سخن می‌گوید، اما انسان توجه نمی‌کند.

15 Im Traume und im Nachtgesichte, wenn Tiefschlaf auf die Menschen fällt im Schlummer auf der Lagerstätte,

هنگامی که خواب عمیق انسان را در بسترش فرو می‌گیرد، خدا به‌وسیلۀ خوابها و رؤیاهای شب با او حرف می‌زند.

16 dann öffnet er der Menschen Ohr und gibt so ihnen Zeichen,

گوشهای او را باز می‌کند و به او هشداری می‌دهد تا

17 um von der Tat den Menschen abzubringen und vor dem Übermut den Mann zu schützen,

او را از گناه و تکبر باز دارد.

18 auf daß er seine Seele vor der Finsternis bewahre, sein Leben vor dem Gang zur Unterwelt.

او انسان را از هلاکت و مرگ می‌رهاند.

19 Hernach wird er gezüchtiget durch Schmerz auf seinem Lager; in seinen Gliedern wütet immerfort ein Krampf.

و نیز او را در بستر بیماری با درد تأدیب می‌کند، و چنان دردی در استخوانهایش ایجاد می‌شود

20 Sein Lebenstrieb macht ihm das Brot zum Ekel und seine Seele seine Lieblingsspeise.

که او اشتهایش را از دست داده، حتی از لذیذترین خوراکها نیز بیزار می‌شود.

21 Sein Fleisch vergeht; man kann es nimmer sehen. Sein dürr Gebein wird unscheinbar,

به قدری لاغر و ضعیف می‌شود که جز پوست و استخوان چیزی از او باقی نمی‌ماند

22 so daß dem Grab sich seine Seele nähert, den Würgern schon sein Leben.

و پایش به لب گور می‌رسد، و جانش به دست حاملان مرگ.

23 Wenn dann ein Fürsprechbote zu ihm tritt, so einer aus dem Freundeskreise, um einem das, was recht, zu melden,

اما هرگاه یکی از هزاران فرشتۀ خدا، یک پیک مخصوصی، از آسمان ظاهر شود تا برایش شفاعت نموده، او را درستکار اعلام کند،

24 und, seiner sich erbarmend, spricht: 'Erlöse ihn! Laß ihn doch nicht zur Grube fahren! Ich habe Dank empfangen',

و او را مورد لطف خود قرار داده، بگوید: «او را از گور برهانید، چون برای او فدیه‌ای یافته‌ام.»

25 dann strotzt sein Leib von Jugendfrische wieder und wird wie einst in seiner Jugendzeit.

آنگاه بدن او مثل بدن یک طفل، سالم شده، دوباره جوان و قوی می‌گردد.

26 Er fleht zu Gott, und der erweist ihm Gnade und läßt sein Angesicht ihn unter Jauchzen schauen und gibt zurück dem Armen sein Verdienst.

هر وقت به حضور خدا دعا کند، خدا دعایش را شنیده، او را اجابت می‌کند و او با شادی خدا را پرستش می‌نماید و خدا او را به وضع خوب گذشته‌اش بر می‌گرداند.

27 Er singt den Leuten vor und spricht: 'Ich hatte schwer gesündigt, das Recht verkehrt; doch ward's mir nicht vergolten.

سپس او به مردم خواهد گفت: «من گناه کردم و به راستی عمل ننمودم ولی خدا از سر تقصیرم گذشت.

28 Erlöst hat er jetzt meine Seele, auf daß sie nicht zur Grube fahre. Mein Leben freut sich noch am Tageslicht.'

او نگذاشت بمیرم و از نور زندگی محروم گردم.»

29 Sieh, Gott tut dieses alles zwei-, dreimal mit einem Manne,

خدا بارها این کار را برای انسان انجام می‌دهد

30 um seine Seele so der Grube zu entreißen, daß er des Lichtes der Lebendigen sich freue.

و جان او را از مرگ می‌رهاند تا نور زندگی بر او بتابد.

31 Merk auf, Job! Hör mir zu! So schweige! Laß mich reden!

ای ایوب، به آنچه که گفتم خوب توجه کن و بگذار به سخنانم ادامه دهم؛

32 Hast du dann Gründe noch, so widerlege mich! Dann sprich! Ich gebe gern dir recht.

ولی اگر چیزی برای گفتن داری، بگو؛ می‌خواهم آن را بشنوم، چون به هیچ وجه مایل نیستم که ابهامی برایت باقی بماند.

33 Wo nicht, so hör mir zu und schweige, damit ich dich jetzt Weisheit lehre!"

اما اگر حرفی برای گفتن نداری به من گوش بده و خاموش باش تا به تو حکمت بیاموزم!