Job 33

1 "Nun aber höre, Job, auf meine Rede! All meinen Worten leih' dein Ohr!

۱ «لیکن‌ای ایوب، سخنان مرا استماع نما. و به تمامی کلام من گوش بگیر.

2 Ich öffne nunmehr meinen Mund; nach Kräften redet meine Zunge.

۲ اینک الان دهان خود را گشودم، و زبانم در کامم متکلم شد.

3 Geradem Sinn entstammen meine Worte; was meine Lippen wissen, sprechen sie auch lauter aus.

۳ کلام من موافق راستی قلبم خواهدبود. و لبهایم به معرفت خالص تنطق خواهدنمود.

4 Erschaffen hat mich Gottes Geist, und mich belebt der Odem des Allmächtigen.

۴ روح خدا مرا آفریده، و نفخه قادرمطلق مرا زنده ساخته است.

5 Kannst du's, so widerlege mich! Ja, rüste dich zum Kampfe gegen mich!

۵ اگر می‌توانی مرا جواب ده، و پیش روی من، کلام را ترتیب داده بایست.

6 Fürwahr, ich bin nach deiner Art, mit Gott verglichen; aus gleichem Ton wie du bin ich geschnitten.

۶ اینک من مثل تو از خدا هستم. و من نیز از گل سرشته شده‌ام.

7 Nein, Furcht vor mir, die braucht dich nicht zu schrecken, und meine Wucht soll dich nicht niederdrücken.

۷ اینک هیبت من تو را نخواهدترسانید، و وقار من بر تو سنگین نخواهد شد.

8 Allein vor meinen Ohren sagtest du; den Wortlaut hörte ich genau:

۸ «یقین در گوش من سخن گفتی و آواز کلام تو را شنیدم

9 'Rein bin ich, ohne Missetat, und lauter bin ich, ohne Fehl.

۹ که گفتی من زکی و بی‌تقصیر هستم. من پاک هستم و در من گناهی نیست.

10 Wahrhaftig, er erfindet gegen mich nur Vorwände, erachtet mich für seinen Feind,

۱۰ اینک او علتها برمن می‌جوید. و مرا دشمن خودمی شمارد.

11 und meine Füße legt er in den Block und gibt auf alle meine Wege acht.'

۱۱ پایهایم را در کنده می‌گذارد و همه راههایم را مراقبت می‌نماید.

12 Sieh, darin hast du unrecht und darin widerspreche ich dir auch; denn Gott ist größer als der Mensch.

۱۲ هان در این امر توصادق نیستی. من تو را جواب می‌دهم، زیرا خدااز انسان بزرگتر است.

13 Warum hast du mit ihm gehadert, weil er auf alle deine Worte keine Antwort gibt?

۱۳ چرا با او معارضه می‌نمایی، از این جهت که از همه اعمال خوداطلاع نمی دهد؟

14 Denn Gott spricht auf die eine und die andere Weise; man faßt es nur nicht auf.

۱۴ زیرا خدا یک دفعه تکلم می‌کند، بلکه دو دفعه و انسان ملاحظه نمی نماید.

15 Im Traume und im Nachtgesichte, wenn Tiefschlaf auf die Menschen fällt im Schlummer auf der Lagerstätte,

۱۵ در خواب، در رویای شب، چون خواب سنگین بر انسان مستولی می‌شود، حینی که دربستر خود در خواب می‌باشد.

16 dann öffnet er der Menschen Ohr und gibt so ihnen Zeichen,

۱۶ آنگاه گوشهای انسان را می‌گشاید و تادیب ایشان را ختم می‌سازد.

17 um von der Tat den Menschen abzubringen und vor dem Übermut den Mann zu schützen,

۱۷ تا انسان را از اعمالش برگرداند وتکبر را از مردمان بپوشاند.

18 auf daß er seine Seele vor der Finsternis bewahre, sein Leben vor dem Gang zur Unterwelt.

۱۸ جان او را از حفره نگاه می‌دارد و حیات او را از هلاکت شمشیر.

19 Hernach wird er gezüchtiget durch Schmerz auf seinem Lager; in seinen Gliedern wütet immerfort ein Krampf.

۱۹ بادرد در بستر خود سرزنش می‌یابد، و اضطراب دایمی در استخوانهای وی است.

20 Sein Lebenstrieb macht ihm das Brot zum Ekel und seine Seele seine Lieblingsspeise.

۲۰ پس جان اونان را مکروه می‌دارد و نفس او خوراک لطیف را.

21 Sein Fleisch vergeht; man kann es nimmer sehen. Sein dürr Gebein wird unscheinbar,

۲۱ گوشت او چنان فرسوده شد که دیده نمی شودو استخوانهای وی که دیده نمی شد برهنه گردیده است.

22 so daß dem Grab sich seine Seele nähert, den Würgern schon sein Leben.

۲۲ جان او به حفره نزدیک می‌شود و حیات او به هلاک کنندگان.

23 Wenn dann ein Fürsprechbote zu ihm tritt, so einer aus dem Freundeskreise, um einem das, was recht, zu melden,

۲۳ «اگر برای وی یکی به منزله هزار فرشته یامتوسطی باشد، تا آنچه را که برای انسان راست است به وی اعلان نماید،

24 und, seiner sich erbarmend, spricht: 'Erlöse ihn! Laß ihn doch nicht zur Grube fahren! Ich habe Dank empfangen',

۲۴ آنگاه بر او ترحم نموده، خواهد گفت: او را از فرو رفتن به هاویه برهان، من کفاره‌ای پیدا نموده‌ام.

25 dann strotzt sein Leib von Jugendfrische wieder und wird wie einst in seiner Jugendzeit.

۲۵ گوشت او ازگوشت طفل لطیف تر خواهد شد. و به ایام جوانی خود خواهد برگشت.

26 Er fleht zu Gott, und der erweist ihm Gnade und läßt sein Angesicht ihn unter Jauchzen schauen und gibt zurück dem Armen sein Verdienst.

۲۶ نزد خدا دعا کرده، او رامستجاب خواهد فرمود، و روی او را با شادمانی خواهد دید. و عدالت انسان را به او رد خواهدنمود.

27 Er singt den Leuten vor und spricht: 'Ich hatte schwer gesündigt, das Recht verkehrt; doch ward's mir nicht vergolten.

۲۷ پس در میان مردمان سرود خوانده، خواهد گفت: گناه کردم و راستی را منحرف ساختم، و مکافات آن به من نرسید.

28 Erlöst hat er jetzt meine Seele, auf daß sie nicht zur Grube fahre. Mein Leben freut sich noch am Tageslicht.'

۲۸ نفس مرا ازفرورفتن به هاویه فدیه داد، و جان من، نور رامشاهده می‌کند.

29 Sieh, Gott tut dieses alles zwei-, dreimal mit einem Manne,

۲۹ اینک همه این چیزها را خدابه عمل می‌آورد، دو دفعه و سه دفعه با انسان.

30 um seine Seele so der Grube zu entreißen, daß er des Lichtes der Lebendigen sich freue.

۳۰ تا جان او را از هلاکت برگرداند و او را از نورزندگان، منور سازد.

31 Merk auf, Job! Hör mir zu! So schweige! Laß mich reden!

۳۱ ‌ای ایوب متوجه شده، مرااستماع نما، و خاموش باش تا من سخن رانم.

32 Hast du dann Gründe noch, so widerlege mich! Dann sprich! Ich gebe gern dir recht.

۳۲ اگر سخنی داری به من جواب بده، متکلم شوزیرا می‌خواهم تو را مبری سازم.

33 Wo nicht, so hör mir zu und schweige, damit ich dich jetzt Weisheit lehre!"

۳۳ و اگر نه، تومرا بشنو. خاموش باش تا حکمت را به تو تعلیم دهم.»