Job 33

1 "Nun aber höre, Job, auf meine Rede! All meinen Worten leih' dein Ohr!

Aŭskultu do, Ijob, miajn parolojn, Kaj atentu ĉiujn miajn vortojn.

2 Ich öffne nunmehr meinen Mund; nach Kräften redet meine Zunge.

Jen mi malfermis mian buŝon, Parolas mia lango en mia gorĝo.

3 Geradem Sinn entstammen meine Worte; was meine Lippen wissen, sprechen sie auch lauter aus.

Ĝuste el mia koro estas miaj paroloj, Kaj puran scion eldiros miaj lipoj.

4 Erschaffen hat mich Gottes Geist, und mich belebt der Odem des Allmächtigen.

La spirito de Dio min kreis, Kaj la spiro de la Plejpotenculo min vivigas.

5 Kannst du's, so widerlege mich! Ja, rüste dich zum Kampfe gegen mich!

Se vi povas, respondu al mi; Armu vin kontraŭ mi, kaj stariĝu.

6 Fürwahr, ich bin nach deiner Art, mit Gott verglichen; aus gleichem Ton wie du bin ich geschnitten.

Jen mi simile al vi estas de Dio; Mi ankaŭ estas farita el argilo.

7 Nein, Furcht vor mir, die braucht dich nicht zu schrecken, und meine Wucht soll dich nicht niederdrücken.

Vidu, vi ne bezonas timi min, Kaj mia ŝarĝo ne pezos sur vi.

8 Allein vor meinen Ohren sagtest du; den Wortlaut hörte ich genau:

Vi parolis antaŭ miaj oreloj, Kaj mi aŭdis la sonon de tiaj vortoj:

9 'Rein bin ich, ohne Missetat, und lauter bin ich, ohne Fehl.

Mi estas pura, sen malbonagoj; Senkulpa, mi ne havas pekon;

10 Wahrhaftig, er erfindet gegen mich nur Vorwände, erachtet mich für seinen Feind,

Jen Li trovis ion riproĉindan en mi, Li rigardas min kiel Lian malamikon;

11 und meine Füße legt er in den Block und gibt auf alle meine Wege acht.'

Li metis miajn piedojn en ŝtipon; Li observas ĉiujn miajn vojojn.

12 Sieh, darin hast du unrecht und darin widerspreche ich dir auch; denn Gott ist größer als der Mensch.

Sed en tio vi ne estas prava, mi respondas al vi; Ĉar Dio estas pli granda ol homo.

13 Warum hast du mit ihm gehadert, weil er auf alle deine Worte keine Antwort gibt?

Kial vi havas pretendon kontraŭ Li pro tio, Ke Li ne donas al vi kalkulraporton pri ĉiuj Siaj faroj?

14 Denn Gott spricht auf die eine und die andere Weise; man faßt es nur nicht auf.

Cetere Dio parolas en unu maniero kaj en alia maniero, Sed oni tion ne rimarkas.

15 Im Traume und im Nachtgesichte, wenn Tiefschlaf auf die Menschen fällt im Schlummer auf der Lagerstätte,

En sonĝo, en nokta vizio, Kiam sur la homojn falis dormo, Kiam ili dormas sur la lito,

16 dann öffnet er der Menschen Ohr und gibt so ihnen Zeichen,

Tiam Li malfermas la orelon de la homoj, Kaj, doninte instruon, sigelas ĝin,

17 um von der Tat den Menschen abzubringen und vor dem Übermut den Mann zu schützen,

Por deturni homon de ia faro Kaj gardi viron kontraŭ fiereco,

18 auf daß er seine Seele vor der Finsternis bewahre, sein Leben vor dem Gang zur Unterwelt.

Por ŝirmi lian animon kontraŭ pereo Kaj lian vivon kontraŭ falo sub glavon.

19 Hernach wird er gezüchtiget durch Schmerz auf seinem Lager; in seinen Gliedern wütet immerfort ein Krampf.

Ankaŭ per malsano sur lia lito Li avertas lin, Kiam ĉiuj liaj ostoj estas ankoraŭ fortaj.

20 Sein Lebenstrieb macht ihm das Brot zum Ekel und seine Seele seine Lieblingsspeise.

Kaj abomenata fariĝas por li en lia vivo la manĝaĵo, Kaj por lia animo la frandaĵo.

21 Sein Fleisch vergeht; man kann es nimmer sehen. Sein dürr Gebein wird unscheinbar,

Lia karno konsumiĝas tiel, ke oni ĝin jam ne vidas; Kaj elstaras liaj ostoj, kiuj antaŭe estis nevideblaj.

22 so daß dem Grab sich seine Seele nähert, den Würgern schon sein Leben.

Kaj lia animo alproksimiĝas al la pereo, Kaj lia vivo al la mortigo.

23 Wenn dann ein Fürsprechbote zu ihm tritt, so einer aus dem Freundeskreise, um einem das, was recht, zu melden,

Sed se li havas por si anĝelon proparolanton, Kvankam unu el mil, Kiu elmontrus pri la homo lian pravecon,

24 und, seiner sich erbarmend, spricht: 'Erlöse ihn! Laß ihn doch nicht zur Grube fahren! Ich habe Dank empfangen',

Tiam Li indulgas lin, kaj diras: Liberigu lin, ke li ne malsupreniru en la tombon, Ĉar Mi trovis pardonigon.

25 dann strotzt sein Leib von Jugendfrische wieder und wird wie einst in seiner Jugendzeit.

Tiam lia korpo fariĝas denove freŝa, kiel en la juneco; Li revenas al la tagoj de sia knabeco.

26 Er fleht zu Gott, und der erweist ihm Gnade und läßt sein Angesicht ihn unter Jauchzen schauen und gibt zurück dem Armen sein Verdienst.

Li preĝas al Dio, Kaj ĉi Tiu korfavoras lin, Kaj montras al li Sian vizaĝon kun ĝojo, Kaj rekompencas la homon laŭ lia virteco.

27 Er singt den Leuten vor und spricht: 'Ich hatte schwer gesündigt, das Recht verkehrt; doch ward's mir nicht vergolten.

Li rigardas la homojn, kaj diras: Mi pekis, la veron mi kripligis, Kaj Li ne repagis al mi;

28 Erlöst hat er jetzt meine Seele, auf daß sie nicht zur Grube fahre. Mein Leben freut sich noch am Tageslicht.'

Li liberigis mian animon, ke ĝi ne iru en pereon, Kaj mia vivo vidas la lumon.

29 Sieh, Gott tut dieses alles zwei-, dreimal mit einem Manne,

Ĉion ĉi tion Dio faras Du aŭ tri fojojn kun homo,

30 um seine Seele so der Grube zu entreißen, daß er des Lichtes der Lebendigen sich freue.

Por deturni lian animon de pereo Kaj prilumi lin per la lumo de vivo.

31 Merk auf, Job! Hör mir zu! So schweige! Laß mich reden!

Atentu, Ijob, aŭskultu min; Silentu, kaj mi parolos.

32 Hast du dann Gründe noch, so widerlege mich! Dann sprich! Ich gebe gern dir recht.

Se vi havas, kion diri, respondu al mi; Parolu, ĉar mi dezirus, ke vi montriĝu prava.

33 Wo nicht, so hör mir zu und schweige, damit ich dich jetzt Weisheit lehre!"

Se ne, tiam aŭskultu min; Silentu, kaj mi instruos al vi saĝon.