Job 32

1 Da hörten die drei Männer auf, dem Job noch weiter zu erwidern, obwohl er selbst sich für gerecht erachtete.

Beləliklə, bu üç kişi artıq Əyyuba cavab verməyi dayandırdı, çünki Əyyub öz gözündə saleh idi.

2 Auf dieses hin geriet in Zorn Elihu, der Sohn des Barachel aus Buz, von Rams Geschlechte. Er wurde über Job sehr aufgebracht, weil er sich gegenüber Gott für ganz gerecht erachtete.

Amma Əyyub özünü Allahdan da saleh saydığı üçün Ram nəslindən Buzlu Barakelin oğlu Elihu ona qarşı qəzəbdən alovlandı.

3 Auch über die drei Freunde ward er zornig, weil sie die rechte Antwort nicht gefunden und Job ins Unrecht setzten.

Elihu Əyyubun üç dostuna görə də hirsindən alışıb-yandı, çünki düzgün cavab tapmayıb Əyyubu günahkar çıxartdılar.

4 Elihu aber hatte nur bei Job gewartet, solange jene redeten, weil sie betagter als er waren.

Elihu Əyyubla danışmaq üçün növbəsini gözləyirdi, çünki əvvəlkilər yaşca ondan böyük idi.

5 Elihu merkte nun, daß diese drei nichts weiter zu erwidern wußten, und so entbrannte mächtig stark sein Zorn.

Bu üç nəfərin daha sözü qalmadığını görəndə o, hirsindən alışıb-yandı.

6 Nun hob Elihu an, der Sohn des Barachel aus Buz, und sprach: "Ich bin noch jung an Jahren; aber ihr seid Greise; ich war daher zu schüchtern und scheute mich, bei euch mein Wissen anzubringen.

Buzlu Barakelin oğlu Elihu belə dedi: «Mən yaşca kiçiyəm, sizsə yaşlısınız. Ona görə çəkindim, Bildiyimi sizə söyləməyə qorxdum.

7 Ich dachte: Mag das Alter reden, der Jahre Fülle Weisheit lehren!

Dedim “qoy danışsın çox uzun ömür sürənlər, Qoy hikmət öyrətsin çox illərin şahidləri”.

8 Allein der Geist im Menschen ist's, der Odem des Allmächtigen, der sie verständig macht.

Həqiqətən, insanda olan ruh, Külli-İxtiyarın nəfəsi insana ağıl verir.

9 Nicht die Betagten sind die Weisesten; noch wissen Greise immer, was das Rechte ist.

Hikmət yaşda olmaz, Ədaləti dərk etmək yaşa baxmaz.

10 Drum sage ich: Hört doch auf mich! Ich möchte kundtun, was ich selber weiß.

Ona görə deyirəm ki, məni dinləyin, Qoy mən də bildiyimi söyləyim.

11 Als ich auf eure Rede wartete, da überlegt ich mir eure Beweise. Bis euch die rechten Worte kämen,

Siz danışarkən mən gözlədim, Siz sözləri araşdırarkən fikirlərinizi dinlədim.

12 solange habe über euch ich nachgedacht. Doch keiner von euch überzeugte Job und widerlegte seine Reden.

Bütün diqqətimi sizə tərəf çevirdim, Amma heç biriniz Əyyuba haqsızlığını sübut etmədiniz, Onun dediklərinə cavab vermədiniz.

13 Sagt nicht: 'Wir fanden Weisheit. Nur Gott vermag ihn zu besiegen, nicht ein Mensch!'

Əsla deməyin ki, hikmət tapmışıq, Haqsızlığını insan yox, Allah ona sübut etsin.

14 Nach meiner Ansicht trug er keine treffenden Beweise vor; ich will ihm nicht erwidern mit Worten gleich den eurigen.

Amma Əyyubun sözlərinin hədəfi mən deyiləm, Sizin sözlərinizlə ona cavab verməyəcəyəm.

15 Sie sind besiegt, antworten nimmer; sie schoben von sich die Beweise.

Onlar məəttəl qaldılar. Artıq cavab tapmadılar. Deməyə sözləri qalmadı.

16 So fange ich denn an, weil sie nicht reden, dieweil sie dastehn ohne jegliche Erwiderung.

Onlar danışmırlar, dayanıblar, Cavab vermirlər deyə Mən gözləməliyəmmi?

17 Ich möchte gleichfalls meine Lehre künden und kundtun, was ich selber weiß.

Amma deməyə sözüm var, Mən də bildiyimi söyləyim.

18 Denn ich bin voll von Worten; mich drängt der Geist in meinem Innern.

Çünki sinəm sözlə doludur, Köksümdəki ruh məni sıxır,

19 Mein Inn'res ist wie festverschlossener Wein, der in den neuen Schläuchen Luft sich macht.

Az qalır açılmamış şərab kimi, Təzə tuluqlar kimi bağrım çatlasın.

20 Ich rede, um mir Luft zu machen, tu meine Lippen auf und spreche.

Qoy danışım, rahatca nəfəs alaram, Dil açıb cavab verim.

21 Für keinen Menschen nehme ich Partei und nenne niemandem zulieb die Dinge anders,

Heç kimin tərəfini saxlamayacağam, Heç kimə yaltaqlıq etməyəcəyəm.

22 weil ich es nicht verstehe, die Dinge anders zu benennen. Sonst würde kaum mein Schöpfer mich ertragen."

Çünki yaltaqlıq nədir bilmərəm, Yoxsa Yaradanım məni yox edər.