Job 28

1 "Für Silber gibt es eine Fundstätte und einen Ort fürs Gold, das man hier sieht.

Tiešām, sudrabam ir savi ceļi, kur tas rodas, un kausējamam zeltam sava vieta.

2 Man holt auch Eisen aus der Erde, Gestein, das man zu Erz umschmilzt.

Dzelzs no zemes top ņemta, un no akmeņiem varš top kausēts.

3 Am Ende denkt man an die Finsternis; mit aller Tüchtigkeit durchforscht man das Gestein im Dunkeln und im Finstern.

Tumsai gals likts, un caur caurim cilvēks izmeklē arī pašā galējā tumsā apslēptos akmeņus.

4 Man läßt sich einen Schacht von fremdem Volke brechen, das so herabgekommen, daß sie nimmer Männer sind, zu tief gesunken, um noch Menschen gleichzustehen,

Viņš izrok ceļu turp, kur neviens nedzīvo, un kur neviena kāja neved; tur viņš karājās un nolaižās tālu no cilvēkiem.

5 das hingezogen ist nach einem Lande, aus dem zwar Brotkorn sprießt, wo's unten aber wird durch Feuer umgewühlt,

No zemes virsas izaug maize, viņas apakša top apgriezta kā no uguns.

6 nach einem Orte, dessen Steine Saphir sind und der daneben Goldstaub liefert

Viņas akmeņos ir safīri, un tur rodas zelta graudi.

7 und dessen Zugang Adler selbst nicht kennen und den des Geiers Augen nicht erspähen,

Ne ērglis šo ceļu nav ieraudzījis, ne vanaga acs to nav redzējusi.

8 den nie die Raubtiere betreten und den der Löwe nie beschreitet.

Briesmīgi zvēri pa to nav gājuši, un lauva pa to nav staigājis.

9 Man legt die Hand dort an das Felsgestein und wühlt von Grund die Berge um.

Cilvēks pieliek savu roku pie akmeņiem, un izrok kalnu pamatus;

10 Man schneidet Wasseradern in den Felsen an, und Kostbarkeiten aller Art erblickt das Auge.

Viņš izcērt ceļus akmeņu kalnos, un viņa acs ierauga visādus dārgumus;

11 Der Ströme Quellen unterbindet man und bringt Verborgenes ans Licht.

Viņš aizdara ūdeņus, kā nesūcās cauri, un izved gaismā, kas ir apslēpts.

12 Wo aber findet man die Weisheit? Wo ist der Fundort der Erkenntnis?

Bet gudrību, kur to atrod, un kur mājo atzīšana?

13 Kein Mensch kennt ihren Preis; sie findet nimmer sich im Lande der Lebendigen.

Cilvēks nezin, ar ko lai to pērk un dzīvo zemē to nevar uziet.

14 Der Ozean erklärt: 'Ich hab sie nicht'; das Meer sagt: 'Ich besitz sie nimmer'.

Bezdibenis saka: te viņas nav; un jūra saka: tā nav pie manis.

15 Mit gutem Golde kann man sie nicht kaufen; nicht wird ihr Preis mit Silber dargewogen.

Zeltu par viņu nevar dot, nedz sudraba maksu par viņu iesvērt.

16 Sie läßt sich nicht mit Ophirgold aufwiegen; auch nicht mit Onyx und mit Saphirstein.

To nevar uzsvērt ar Ofira zeltu nedz ar dārgiem oniksa un safīra akmeņiem.

17 Nicht kommen Gold und Glas ihr gleich; noch tauscht man sie für goldene Geräte,

To neatsver ne zelts, ne spīdoši akmeņi, to nevar izmīt pret zelta glītumiem.

18 geschweige um Korallen und Kristall. Ein Sack voll Weisheit übertrifft den voller Perlen.

Par pērlēm un kristālu nav ko runāt; jo gudrību mantot ir pārāki par pērlēm.

19 Nicht kommen Äthiopiens Topase ihr gleich; mit reinstem Gold wird sie nicht aufgewogen.

Moru zemes topāzs viņai nav līdzīgs, un visu šķīstais zelts viņu nepanāk.

20 Woher nun also kommt die Weisheit? Wo ist der Fundort der Erkenntnis?

Nu tad, no kurienes nāk gudrība un kur mājo atzīšana?

21 Verhüllt ist sie vorm Blicke aller Lebenden; des Himmels Vögeln selbst ist sie verborgen.

Jo tā ir apslēpta priekš visu acīm, kas dzīvo, un putniem apakš debess tā ir nezināma.

22 Es sprechen Tod und Totenreich: 'Wir haben nur von ihr gehört.'

Elle un nāve saka: ar savām ausīm gan esam dzirdējuši viņas slavu.

23 Den Weg zu ihr kennt Gott allein; um ihren Wohnort weiß nur er.

Dievs pazīst viņas ceļu, un Tas zin viņas vietu.

24 Bis zu der Erde Grenzen schaut er hin; er sieht, was irgend unterm Himmel ist.

Jo Viņš skatās līdz pasaules galiem, Viņš redz, kas apakš visām debesīm.

25 Als er des Windes Wucht abwog, sein Maß dem Wasser fest bestimmte,

Kad Viņš vējam deva savu svaru un ūdeni nosvēra pēc mēra,

26 als er des Regens Zeit bestellte und einen Pfad dem Donnerrollen,

Kad Viņš lietum sprieda likumu un zibenim un pērkonam ceļu,

27 da sah er sie und warb sie an, nachdem er sie vor sich gestellt und sie durchmustert hatte.

Tad Viņš to izredzēja un to izteica, Viņš to sataisīja un izdibināja,

28 Er sprach zum Menschen: 'Die Furcht des Herrn ist Weisheit, und Böses meiden heißt: Verständigsein!'

Un sacīja uz cilvēku: redzi, Tā Kunga bijāšana, tā ir gudrība, un atstāties no ļauna, tā ir atzīšana.