< Job 23 >

1 Darauf erwidert Job und spricht:
Отвещав же Иов, рече:
2 "Auch heut ist meine Klage bitter; ich lege allen Nachdruck auf mein Seufzen.
вем убо, яко из руки моея обличение мое есть, и рука Его тяжка бысть паче моего воздыхания.
3 Ach, daß ich ihn zu finden wüßte, vor seinen Stuhl gelangen könnte
Кто убо увесть, яко обрящу Его и прииду ко кончине?
4 und dürfte meine Sache ihm vorlegen und mit Beweisen meinen Mund anfüllen
И реку мой суд, уста же моя исполню обличения,
5 und dürfte seine Antwort hören, vernehmen, was er mir zu sagen weiß!
уразумею же изцеления, яже ми речет, и ощущу, что ми возвестит.
6 Ob er mit starken Gründen mit mir rechten wollte, ob er in Staunen mich versetzen könnte?
И аще со многою крепостию найдет на мя, посем же не воспретит ми.
7 Da stünde dann ein braver Mann vor ihm; ich wäre dann für immer meiner Richter ledig.
Истина бо и обличение от Него: да изведет же в конец суд мой.
8 Doch wenn ich ostwärts geh, so läßt er sich nicht finden, und westwärts, so gewahr ich ihn auch nicht.
Аще бо во первых пойду, ктому несмь: в последних же, како вем Его?
9 Und wäre er im Norden, ich sähe ihn doch nicht, und böge er nach Süden ab, ich schaute ihn doch nirgends.
Ошуюю творящу Ему, и не разумех: обложит одесную, и не узрю.
10 Mein Weg, auf dem ich stehe, ist ihm wohlbekannt, und prüft er mich, dann würde er wie Gold mich finden.
Весть бо уже путь мой, искуси же мя яко злато.
11 Mein Fuß ging stets in seinen Gleisen; ich wankte nicht von seinem Weg.
Изыду же в заповедех Его, пути бо Его сохраних, и не уклонюся от заповедий Его
12 Von seiner Lippe Lehre wich ich nicht; und seines Mundes Worte hob ich ohnegleichen auf.
и не преступлю, в недрех же моих сокрых глаголголы Его.
13 Er ist nun wahrhaft einzigartig. Wer kann ihm wehren? Was er beschließt, das führt er aus.
Аще же и Сам судил тако, кто есть рекий противу Ему? Сам бо восхоте и сотвори.
14 Er will mein Maß erfüllen, und solcherlei hat er noch viel bei sich.
Сего ради о Нем трепетен бых, наказуемь же попекохся о Нем:
15 Drum bin ich über ihn erschrocken; mir graut vor ihm, wenn ich dran denke.
сего ради от лица Его потщуся, поучуся и убоюся от Него.
16 Gebrochen hat das Herz mir Gott; mit Schrecken hat mich der Allmächtige erfüllt.
И Господь умягчил сердце мое, и Вседержитель потщася о мне:
17 Denn ob des Dunkels fühle ich mich schon vernichtet, dieweil in Düsterkeit gehüllt ich bin."
не ведех бо, яко найдет на мя тма, пред лицем же моим покрыет мрак.

< Job 23 >