< Job 21 >

1 Darauf erwidert Job und spricht:
Wtedy Hiob odpowiedział:
2 "Mögt ihr auf meine Rede nochmals hören, und wär's zu eurem Zeitvertreib!
Słuchajcie uważnie moich słów, a to będzie dla mnie wasza pociecha.
3 Ertragt mich! Laßt mich, reden! Dann scheltet nur, wenn ich geredet!
Pozwólcie mi mówić, a potem, gdy powiem, naśmiewajcie się ze mnie.
4 Erhebe ich denn gegen einen Menschen Klage? Oder - warum soll ich nicht ungeduldig werden dürfen?
Czy swoją skargę kieruję do człowieka? A jeśli tak, to dlaczego mój duch nie miałby być wzburzony?
5 Zu mir kehrt euch, erstarret! Die Hand legt auf den Mund!
Spójrzcie na mnie, zdumiewajcie się i połóżcie rękę na swoje usta.
6 Ich werde ganz erschüttert, denke ich daran; an Leib und Seele zittere ich.
Gdy tylko sobie przypomnę, jestem przerażony i strach ogarnia moje ciało.
7 Wie kommt's, daß Frevler leben dürfen und alternd noch an Kräften wachsen?
Czemu niegodziwi żyją, starzeją się, a nawet wzrastają w bogactwie?
8 Bei ihnen bleibt ihr Stamm, und er gedeiht, solang sie leben, und stets vor Augen bleiben ihnen ihre Sprößlinge.
Ich potomstwo utrwala się przed nimi, a ich rodzina [wzrasta] na ich oczach.
9 Und sicher vor Gefahr sind ihre Häuser; die Gottesrute trifft sie nicht.
Ich domy są bezpieczne, bez strachu i nie dotyka ich rózga Boga.
10 Sein Stier bespringt und läßt es nicht entgleiten, und seine Kuh kalbt leicht und tut nicht eine Fehlgeburt.-
Ich byk zapładnia i nie zawodzi, ich krowa cieli się i nie roni.
11 Gleich einer Herde lassen sie die Kinderschar hinaus, und munter hüpfen ihre Jungen.
Wypuszczają swe malutkie [dzieci] jak trzodę, a ich synowie podskakują.
12 Sie spielen froh zu Pauken und zu Zithern und freuen sich beim Flötenschalle.
Chwytają za bęben i harfę i weselą się przy dźwięku fletu.
13 Ihr Leben geht im Glück zu Ende; sie steigen zu der Unterwelt in Frieden (Sheol h7585)
Spędzają swoje dni w dobrobycie, a w mgnieniu oka zstępują do grobu. (Sheol h7585)
14 und sagen doch zu Gott: 'Du bleib uns fern!' 'Wir wollen nichts von Deinen Wegen wissen!'
Dlatego mówią do Boga: Odejdź od nas, bo nie chcemy poznać twoich dróg.
15 'Was soll es, daß wir dem Allmächtigen dienen? Was nützt es uns, ihn bittend anzugehen?'
Kim jest Wszechmocny, abyśmy mieli mu służyć? Cóż nam pomoże [to], że będziemy się modlić do niego?
16 Nun, läge nicht ihr Glück in ihrer Hand, dann wäre mir das Planen dieser Frevler unbegreiflich.
Oto ich dobra nie są w ich rękach. Rada niegodziwych daleka [jest] ode mnie.
17 Wie oft erlischt der Frevler Leuchte und überfällt sie ihr Verderben? Wie oft teilt er in seinem Zorne Schmerzen aus? -
Jak często gaśnie pochodnia niegodziwych? [Jak często] przychodzi na nich zguba? [Bóg] im wydziela cierpienie w swoim gniewie.
18 Sie sollen werden wie das Stroh vorm Winde, wie Spreu, vom Sturm entführt!
Są jak słoma na wietrze i jak plewa, którą wicher porywa.
19 'Gott hat sein Unheil eben dessen Kindern aufgespart.' Er zahle ihm es heim, daß er es selber fühle!
Bóg zachowuje jego nieprawość dla jego synów; odpłaca mu, aby to poczuł.
20 Er selber sollte seinen Becher kosten und von dem Grimm des Höchsten trinken müssen!
Jego oczy ujrzą jego nieszczęście i będzie pił z gniewu Wszechmocnego.
21 Was braucht ihn denn zu kümmern, wie's seinem Haus nach seinem Tode geht, wenn seiner Monde Zahl zu Ende ist?
Jaką bowiem ma on rozkosz w swoim domu, po swojej [śmierci], gdy liczba jego miesięcy zostanie skrócona?
22 Kann man denn Gott das Wissen lehren, da er doch von der Höhe aus verfügt?
Czy [ktoś] może uczyć Boga wiedzy, wiedząc, że on sam sądzi najwyższych?
23 Der eine stirbt in vollem Glücke, ganz ruhig, wohlgemut.
Jeden umiera w pełni swoich sił, bezpieczny ze wszystkich stron i spokojny;
24 Von Fett sind seine Lenden voll; sein Körper wird mit Mark getränkt.
Jego piersi są pełne mleka, a jego kości zwilża szpik.
25 Der andre stirbt verzweiflungsvoll, hat niemals von dem Glück gekostet.
Drugi zaś umiera w goryczy ducha i nigdy nie jadał z uciechą.
26 Zusammen liegen sie im Staube; Gewürm deckt beide zu.
Razem będą leżeć w prochu i okryją ich robaki.
27 Ich kenne eure Meinung wohl; ihr ziehet an den Haaren Gründe gegen mich herbei.
Oto znam wasze myśli i zamiary, [jakie] przeciwko mnie złośliwie obmyślacie.
28 Ihr sagt: 'In welcher Lage ist das Haus des edlen Mannes?' 'In welcher ist das Wohngezelt der Frevler?'
Mówicie bowiem: Gdzie [jest] dom księcia? A gdzie mieszkanie niegodziwych?
29 Befragt ihr nicht die Leute, die auf den Lauf der Welten achten? Und ihre Zeugnisse könnt ihr nicht ablehnen.
Czy nie pytaliście podróżnych? Czy nie chcecie poznać ich znaków;
30 Der Frevler bleibt vom Unheilstag verschont, vom Tag, wo Steuern eingetrieben werden.
Że niegodziwy jest zachowany na dzień zatracenia? Zostanie przyprowadzony na dzień gniewu.
31 Wer hält ihm seinen Wandel vor, und wer vergilt ihm, was er tat?
Któż mu wypomni w oczy jego drogę? A kto mu odpłaci za to, co uczynił?
32 Er wird zu Grab getragen, und auf dem Grabespolster ruht er ungestört.
Zaprowadzą go do grobu i zostanie w grobowcu.
33 Des Grabes Schollen sind ihm süß. So lockt er alle Welt sich nach, und vor ihm schreiten Zahllose einher.
Słodkie mu będą bryły ziemi z doliny i pociągnie za sobą wszystkich ludzi; a ci, którzy szli przed nim, są niezliczeni.
34 Wie leer ist euer Trost! Und eure Antworten sind unaufrichtig."
Czemu więc daremnie mnie pocieszacie, skoro w waszych odpowiedziach pozostaje fałsz?

< Job 21 >