Job 21
1 Darauf erwidert Job und spricht:
Bet Ījabs atbildēja un sacīja:
2 "Mögt ihr auf meine Rede nochmals hören, und wär's zu eurem Zeitvertreib!
Klausāties, klausāties manu valodu, un tā mani iepriecinājāt.
3 Ertragt mich! Laßt mich, reden! Dann scheltet nur, wenn ich geredet!
Paciešaties man runājot, pēc apsmejiet manu valodu.
4 Erhebe ich denn gegen einen Menschen Klage? Oder - warum soll ich nicht ungeduldig werden dürfen?
Vai tad es vaidu par cilvēkiem, un kā lai mans prāts nav skumīgs?
5 Zu mir kehrt euch, erstarret! Die Hand legt auf den Mund!
Skatāties uz mani, tad jūs iztrūcināsities un liksiet roku uz muti.
6 Ich werde ganz erschüttert, denke ich daran; an Leib und Seele zittere ich.
Kad es to pieminu, tad es iztrūkstos, un šaušalas pārņem manu miesu.
7 Wie kommt's, daß Frevler leben dürfen und alternd noch an Kräften wachsen?
Kāpēc bezdievīgi paliek dzīvi, top veci, un vareni spēkā?
8 Bei ihnen bleibt ihr Stamm, und er gedeiht, solang sie leben, und stets vor Augen bleiben ihnen ihre Sprößlinge.
Viņu sēkla pastāv viņu priekšā līdz ar viņiem, un viņu bērni priekš viņu acīm.
9 Und sicher vor Gefahr sind ihre Häuser; die Gottesrute trifft sie nicht.
Viņu namam ir miers bez bailēm, un Dieva rīkste nenāk pār tiem.
10 Sein Stier bespringt und läßt es nicht entgleiten, und seine Kuh kalbt leicht und tut nicht eine Fehlgeburt.-
Viņa vērsis aplec un nepaliek bez augļiem, viņa govs vedās un neizmetās.
11 Gleich einer Herde lassen sie die Kinderschar hinaus, und munter hüpfen ihre Jungen.
Savus bērnus tie izlaiž kā avju pulku, un viņu puikas lēkā.
12 Sie spielen froh zu Pauken und zu Zithern und freuen sich beim Flötenschalle.
Tie ir līksmi ar bungām un koklēm un priecājās ar stabules skaņu.
Tie pavada savas dienas labklājībā, un acumirklī tie iegrimst kapā. (Sheol h7585)
14 und sagen doch zu Gott: 'Du bleib uns fern!' 'Wir wollen nichts von Deinen Wegen wissen!'
Taču tie sacījuši uz Dievu: Nost no mums, jo Tavus ceļus mēs negribam atzīt.
15 'Was soll es, daß wir dem Allmächtigen dienen? Was nützt es uns, ihn bittend anzugehen?'
Kas ir tas Visuvarenais, ka mēs tam kalpotu, un kāds labums mums atlec, ka to piesauktu?
16 Nun, läge nicht ihr Glück in ihrer Hand, dann wäre mir das Planen dieser Frevler unbegreiflich.
(Bet) redzi, viņu labums nestāv viņu rokā; tādēļ bezdievīgo padoms lai ir tālu nost no manis.
17 Wie oft erlischt der Frevler Leuchte und überfällt sie ihr Verderben? Wie oft teilt er in seinem Zorne Schmerzen aus? -
Cikkārt tad izdziest bezdievīgo gaišums, un posts tiem uznāk, ka Dievs (tiem) liek valgus Savā dusmībā?
18 Sie sollen werden wie das Stroh vorm Winde, wie Spreu, vom Sturm entführt!
Ka tie ir kā rugāji priekš vēja un kā pelus, ko vētra aizrauj.
19 'Gott hat sein Unheil eben dessen Kindern aufgespart.' Er zahle ihm es heim, daß er es selber fühle!
Dievs pataupot viņa nelaimi uz viņa bērniem. Lai Viņš to viņam pašam atmaksā, ka pats to mana.
20 Er selber sollte seinen Becher kosten und von dem Grimm des Höchsten trinken müssen!
Viņa paša acis lai redz savu postu, un pats lai dzer no tā Visuvarenā bardzības.
21 Was braucht ihn denn zu kümmern, wie's seinem Haus nach seinem Tode geht, wenn seiner Monde Zahl zu Ende ist?
Jo kādas tam bēdas par savu namu, kad paša vairs nav, kad viņa mēnešu skaits ir beigts.
22 Kann man denn Gott das Wissen lehren, da er doch von der Höhe aus verfügt?
Kas mācītu saprašanu Dievam, kas arī tos augstos tiesā?
23 Der eine stirbt in vollem Glücke, ganz ruhig, wohlgemut.
Viens nomirst pilnā spēkā visā mierā un laimē;
24 Von Fett sind seine Lenden voll; sein Körper wird mit Mark getränkt.
Viņa trauki ir pilni piena, un viņa kauli ir tauki no smadzenēm.
25 Der andre stirbt verzweiflungsvoll, hat niemals von dem Glück gekostet.
Cits atkal mirst ar rūgtu dvēseli un nekad nav baudījis labuma.
26 Zusammen liegen sie im Staube; Gewürm deckt beide zu.
Tie kopā guļ pīšļos, un abus tārpi apklāj.
27 Ich kenne eure Meinung wohl; ihr ziehet an den Haaren Gründe gegen mich herbei.
Redzi, es zinu jūsu domas un jūsu gudrību, ar ko jūs mani gribat nomākt.
28 Ihr sagt: 'In welcher Lage ist das Haus des edlen Mannes?' 'In welcher ist das Wohngezelt der Frevler?'
Jo jūs sakāt: kur ir tā varenā nams, un kur to bezdievīgo telts un dzīve?
29 Befragt ihr nicht die Leute, die auf den Lauf der Welten achten? Und ihre Zeugnisse könnt ihr nicht ablehnen.
Vai neesat vaicājuši, kas tālus ceļus gājuši; vai nezināt, ko tie stāsta?
30 Der Frevler bleibt vom Unheilstag verschont, vom Tag, wo Steuern eingetrieben werden.
Ka ļaunais glābjās nelaimes dienā, un bardzības dienā tie top pasargāti.
31 Wer hält ihm seinen Wandel vor, und wer vergilt ihm, was er tat?
Kas viņam acīs pārmetīs viņa ceļu, kas viņu sodīs, kad tas ko dara?
32 Er wird zu Grab getragen, und auf dem Grabespolster ruht er ungestört.
Ar godu viņš top pavadīts kapā, un kaps tam stāv par dzīvu piemiņu.
33 Des Grabes Schollen sind ihm süß. So lockt er alle Welt sich nach, und vor ihm schreiten Zahllose einher.
Kapa smiltis ir viņam vieglas, un visi cilvēki iet viņam pakaļ, kā tie priekš viņa bijuši bez skaita.
34 Wie leer ist euer Trost! Und eure Antworten sind unaufrichtig."
Kā tad jūs mani tik velti iepriecinājat? Jūsu atbildes ir un paliek blēņas.
