< Job 12 >

1 Darauf gab Job zur Antwort:
Potem Hiob odpowiedział:
2 "Wahrhaftig, ihr seid Leute; ausstirbt mit euch die Weisheit.
Doprawdy jesteście ludem i wraz z wami zginie mądrość.
3 Ich habe aber auch Verstand wie euer einer, ich falle gegen euch nicht ab. Wem wären solche Dinge fremd? -
Ale ja również mam rozum, jak [i] wy, i nie jestem od was gorszy. Kto nie zna tych rzeczy?
4 Dem Nächsten diene ich zum Schimpf, dem, der zu Gott ruft und den er erhört, dem vollkommenen Gerechten, zum Gespött.
Jestem pośmiewiskiem dla swojego przyjaciela; ja, który wołam do Boga, a on odpowiada; sprawiedliwy [i] doskonały [jest] pośmiewiskiem.
5 Ich gleiche einer Nessel, gar verachtenswert, nach Ansicht Glücklicher für Fußtritte ausersehen.
Ten, który jest bliski upadku, to pochodnia wzgardzona w umyśle [tego], który żyje w pokoju.
6 Den Räubern aber sind die Zelte sicher, und Sicherheit genießen, die Gott reizen für das, was Gott in ihreHände hat gegeben.
Namioty łupieżców są spokojne i bezpieczni są ci, którzy drażnią Boga, a którym Bóg [obficie] daje w ręce.
7 Befrage nur die Tiere! Sie können es dir sagen; die Vögel auch beweisen dir's.
Ale zapytaj zwierząt, a one cię pouczą, i ptaków nieba, a powiedzą tobie.
8 Schau dir die Erde an! Sie lehrt es dich; die Fische in dem Meer bezeugen dir's:
Albo rozmawiaj z ziemią, a ona cię nauczy, i opowiedzą ci ryby morskie.
9 Wer nur in aller Welt weiß nicht, daß Gottes Hand dies hat geschaffen,
Któż spośród nich wszystkich nie wie, że ręka PANA to wykonała?
10 daß jedes Wesen ist in seiner Hand, der Odem aller Sterblichen? -
W jego ręku jest dusza wszelkiej istoty żywej i duch wszelkiego człowieka.
11 Ist nicht das Ohr zum Worteprüfen so geschaffen, gerade wie der Gaumen, daß er Speise koste? -
Czy ucho nie bada mowy, a podniebienie nie smakuje pokarmu?
12 Ist Weisheit bei den Alten, Verstand bei langem Leben bloß zu finden,
U starców jest mądrość, a w długości dni roztropność.
13 dann muß bei ihm recht große Weisheit, Verstand und kluger Rat zu finden sein.
[Ale] u niego jest mądrość i siła, u niego rada i roztropność.
14 Was er zerstört, das baut man nimmer auf, und nimmt er jemanden gefangen, der wird nicht wieder frei.
Oto on burzy, [a] nikt nie może odbudować, zamyka człowieka, a nikt nie może otworzyć.
15 Wenn er den Wassern wehrt, dann bleiben sie an Ort und Stelle; wenn er sie ledig läßt, aufwühlen sie die Erde.
Oto gdy zatrzyma wody, wysychają, gdy je wypuści, wywracają ziemię.
16 Von ihm kommt Stärke und Erfolg; sein ist der Irrende, sein der Verführer.
U niego jest moc i mądrość. Do niego należy zwiedziony i zwodziciel.
17 Er, der da Räte barfuß ziehen läßt und Richtern den Verstand wegnimmt,
Pozbawia radców [mądrości] i sędziów czyni głupcami.
18 der Königen die Diademe löst und ihnen Stricke um die Hüften legt,
Rozwiązuje więzy królów i przepasuje ich biodra pasem.
19 der Priester barfuß ziehen läßt und der Beamte stürzt,
Odprowadza złupionych książąt i wywraca mocarzy.
20 der stocken macht geübte Redner und Greisen den Verstand wegnimmt,
Odbiera mowę prawdomównym i zabiera starcom rozsądek.
21 der Schande ausgießt über Vornehme und Höflingen die Schärpen lockert,
Wylewa pogardę na książąt i osłabia siły mocarzy.
22 der Tiefes aus dem Dunkel zieht und an das Licht das Finstere bringt,
[On] odsłania głębokie rzeczy z ciemności i wyprowadza na światło cień śmierci.
23 der Heiden in die Irre führt und sie vernichtet und Heidenvölker niederstreckt und liegen läßt,
Rozmnaża narody i wytraca je, rozszerza narody i pomniejsza je.
24 der zagen macht die Landeshäupter und sie in auswegloser Wirrnis irreführt,
On zabiera serca przełożonym ludu ziemi i sprawia, że błądzą po pustyni bezdrożnej;
25 daß sie in finsterem Dunkel tappen und der sie wie Betrunkene taumeln macht."
I chodzą po omacku w ciemności bez światła, i sprawia, że zataczają się jak pijani.

< Job 12 >