Jesaja 52
1 Auf! Sion! Auf! Dein Festkleid angelegt! In deine Prachtgewänder hülle dich, Jerusalem, du heilige Stadt! Kein Unbeschnittener, kein Unreiner betritt dich fernerhin.
— Ойған, ойған, и Зион, күчүңни кийивал, И Йерусалим, муқәддәс шәһәр, гөзәл кийим-кечәклириңни кийивал; Чүнки бундин башлап сүннәт қилинмиғанлар яки напаклар ичиңгә иккинчи кирмәйду.
2 Schüttle den Staub ab! Auf! Gefangenes Jerusalem! Lös dir die Fesseln deines Halses, gefangene Sionstochter!
Топа-чаңдин чиқип өзүңни силкивәт; Орнуңдин тур, олтиривал, и Йерусалим; Өзүңни бойнуңдики зәнҗирләрдин бошитивәткин, и тутқун болған Зион қизи!
3 Ja, also spricht der Herr: "Umsonst seid ihr verkauft; so werdet ihr auch unentgeltlich freigegeben."
Чүнки Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — «Силәр өзүңларни пулсиз сетивәткәнсиләр; Пулсиз қайтуруп сетивелинисиләр».
4 Denn also spricht der Herr, der Herr: "Mein Volk zog damals nach Ägypten und wollte dort nur gasten, Assur bedrückte es um nichts.
Чүнки мундақ дәйду Рәб Пәрвәрдигар: — Хәлқим дәсләптә Мисирға мусапир сүпитидә чүшкән екән, Шундақла йеқинда Асурийә уларни әзгән йәрдә,
5 Nun aber, wie geschieht mir hier?" Ein Spruch des Herrn: "Mein Volk ist ohne Grund gefangen, und seine Fürsten klagen wehe." Ein Spruch des Herrn: "Mein Name wird noch immerfort gelästert.
(Әнди һазир хәлқим пулсиз елип келингинидә, — дәйду Пәрвәрдигар) Мениң карим болмамдикән? Улар үстидин һөкүмранлиқ қилғучилар уларни зар қақшатқан, — дәйду Пәрвәрдигар, — Шундақла намим болса күн бойи тохтавсиз һақарәтләнгән турса, Мениң карим болмамдикән?!»
6 Drum soll mein Volk es noch erfahren, wie ich heiße, jawohl an diesem Tag, daß ich es bin, der da gesagt: 'Seht! Ich bin da.'"
Шуңа Өз хәлқим Мениң намимни билиду; Шуңа шу күни улар Мениң «У» екәнлигимни, шундақла уларға: «Көр, Мени!» дәйдиғанлиғимни билиду.
7 Wie hochwillkommen eilen über das Gebirge des Freudenboten Füße, der Frieden ausruft, Glück verkündet und Heil verlauten läßt, der Sion meldet: "Dein Gott ist wieder König!"
Тағлар үстидә хуш хәвәр елип кәлгүчиниң аяқлири немидегән гөзәл-һә! У арам-хатирҗәмликни җакалайду, Бәхитлик хуш хәвәрни елип келиду, Ниҗат-қутулушни елан қилиду, У Зионға: «Худайиң һәммигә һөкүм сүриду!»
8 Horch! Deine Wächter rufen laut; sie jubeln alle. Sie sehen ganz genau den Herrn zurück nach Sion kehren.
Күзәтчилириңниң авазини аңла! Улар авазини көтириду, Нахшиларни яңритип товлайду; Чүнки Пәрвәрдигар Зионни елип қайтқанда, улар өз көзи билән көриду!
9 Jauchzt auf! Im Chore jubelt, Trümmer von Jerusalem! Der Herr erbarmt sich seines Volkes, befreit Jerusalem.
И Йерусалимниң харабилири, нахшиларни яңритип тәнтәнә қилиңлар! Чүнки Пәрвәрдигар Өз хәлқигә тәсәлли бәргән, У Йерусалимни һәмҗәмәтлик қилип қутқузған!
10 Der Herr entblößt den heiligen Arm vor aller Heidenvölker Augen. Alle Enden der Erde schaun die Hilfe unseres Gottes.
Пәрвәрдигар әлләрниң һәммисиниң алдида Өз муқәддәс Билигини ечип аян қилған; Шуниң билән йәр-зиминниң барлиқ чәт-яқилири Худайимизниң ниҗат-қутулушини көриду.
11 Hinweg! Hinweg! Heraus von da! Berührt nichts Unreines! Zieht fort aus seiner Mitte! Doch reinigt euch, die ihr des Herrn Gefäße tragt!
Чиқип кетиңлар, чиқип кетиңлар; Һеч напак нәрсигә тәгмәй шу йәрдин чиқип кетиңлар; Униң оттурисидин чиқип кетиңлар; Пәрвәрдигарниң муқәддәс қача-қучилирини көтәргүчиләр, өзүңларни пак тутуңлар;
12 Doch euer Auszug sei nicht eilig und eure Reise nicht fluchtartig! Der Herr geht euch voran, und eure Nachhut bildet wieder Israels Gott.
Чүнки силәр алдириған пети әмәс, Патипарақ қачқан пети әмәс чиқип кетисиләр; Чүнки Пәрвәрдигар алдиңларда маңиду, Исраилниң Худаси арқа муһапизәтчиңлар болиду.
13 Fürwahr! Mein Knecht hat Glück; groß wird er, hochgeachtet, hochgeehrt.
« — Көрүңларки, Мениң қулум даналиқ билән иш көриду, У [аләм алдида] көтирилиду, жуқури орунға чиқирилиду, наһайити алий орунға ериштүрүлиду.
14 Wie viele seinetwegen sich entsetzten, - so sehr entstellt war er, so wenig sah er andern Menschen ähnlich, so wenig andern Menschenkindern gleich -,
Лекин нурғун кишиләр сени көрүп, интайин һәйран қелишиду, — Чүнки униң чирайи башқа һәр қандиқиниңкидин көп зәхимләнгән, [Қулниң] қияпити шу дәриҗидә бузуветилгәнки, униңда һәтта адәм сияқиму қалмиған!
15 so setzt er viele Heidenvölker über sich in Staunen, und Könige verschließen ihren Mund. Denn nie Erzähltes schauen sie, und nie Gehörtes hören sie.
У шу йол билән нурғун әлләрниң үстигә [қан] чачиду. Һәтта шаһ-падишаларму униң карамитидин ағзини тутупла қалиду; Чүнки өзлиригә әзәлдин ейтилмиғанни улар көрәләйду, Улар әзәлдин аңлап бақмиғанни чүшинәләйду.
