< Hesekiel 14 >

1 Da kamen einige der Ältesten aus Israel zu mir und setzten sich mir gegenüber.
Jodong Israel moko nobiro ira kendo negibet e nyima tir.
2 Darauf erging das Wort des Herrn an mich:
Eka wach Jehova Nyasaye nobirona kama:
3 "Sieh, Menschensohn! Die Männer denken nur an ihre Götzenbilder und stellen vor sich hin das Ding, mit dem sie sich versündigen. Und ich soll ihnen da zur Rede stehen?
“Wuod dhano, jogi oseketo nyisechegi ma giloso giwegi e chunjegi kendo giseketo rachwany mamiyo ji podho e nyimgi. Bende owinjore koro ayienegi mondo gipenja wach adier?
4 Drum sprich sie an und sag zu ihnen: So spricht der Herr, der Herr: 'Ein jeder, der im Hause Israel an seine Götzen denkt und vor sich hin den Anlaß seiner Sünde stellt, und dennoch zum Propheten kommt, bei einem solchen antworte ich, Jahve, ich selbst auf seine vielen Götzenbilder.
Kuom mano, wuo kodgi kendo inyisgi ni, ‘Ma e gima Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto wacho: Ka ja-Israel moro amora oketo chunye kuom lamo nyiseche manono kendo oketo rachwany mamiyo ji podho e nyime, bangʼe to odhi ir jakor wach, to an Jehova Nyasaye awuon anadwoke kaluwore gi kethone maduongʼ mar lamo nyiseche ma dhano oloso.
5 Ich will's dem Hause Israel in seinem Herzen fühlbar machen, daß es durch seine Götzen all sich mir entfremdet hat.'
Anatim kamano mondo aduog chunje jo-Israel duto moseweya kadhi lamo nyisechegi manono.’
6 Deshalb sag zu dem Hause Israel: So spricht der Herr, der Herr: 'Kehrt um und wendet euch von euren Götzenbildern, von allen euren Greueln wendet euer Antlitz ab!
“Kuom mano wachne dhood Israel ni, Ma e gima Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto wacho: Lokreuru! Wereuru gi nyisecheu muloso kendo kwedreuru gi timbeu mamono duto!
7 Denn jeder in dem Hause Israel und von den Fremdlingen, die in Jerusalem verweilen, und wer an seine Götzen denkt und wer den Anlaß seiner Sünde vor sich hinstellt und dennoch zum Propheten kommt, um mich durch diesen zu befragen, dem werde ich, Jahve, die Antwort selber geben.
“Ka ja-Israel moro amora kata ka japiny moro modak e piny Israel opogore koda mi oketo geno kuom lamo nyiseche manono kendo oketo rachwany marach mamiyo ji podho e nyime, bangʼe to odhi ir jakor wach mondo openje wach, to an Jehova Nyasaye awuon ema nadwoke.
8 Ich wende gegen einen solchen Mann mein Angesicht; ein warnend Beispiel mache ich aus ihm und rotte ihn aus meinem Volke aus, daß ihr erkennet, daß der Herr ich bin.
Anabed mamon kode mi akete kaka ranyisi misiemogo joma ochaya. Abiro ngʼado kare oko e dier joga. Eka unungʼe ni An e Jehova Nyasaye.
9 Und läßt sich der Prophet verleiten, ihm eine Antwort zu erteilen, dann habe ich, der Herr, den Seher vorher selbst dazu verleitet. Doch streck ich gegen diesen meine Hand und tilge ihn aus meinem Volke Israel.
“‘Kendo ka achiel kuom jokor wachgo okoro wach moro, to an Jehova Nyasaye abiro rundo pache, ma wachneno ok notimre, kendo anatiek jakor wachno mi agole kuom joga ma jo-Israel.
10 So müssen beide ihr Vergehen tragen, der Fragende wie der Prophet; sie werden gleicherweise schuldig sein,
Kethogi nobed e wigi giwegi, jakor wach nokwan ni jaketho mana kaka ngʼama odhi ire mondo okorne wach bende jaketho.
11 damit das Haus von Israel von mir nicht Abfall übe und sich durch irgendwelche Freveltat nicht mehr entweihe, daß sie vielmehr zum Volk mir werden und ich für sie zum Gott.' Ein Spruch des Herrn, des Herrn."
Eka jo-Israel ok nochak obar mi weya kendo ok ginidwanyre gi richogi duto kendo. Ginibed joga to an anabed Nyasachgi, Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto Osewacho.’”
12 Das Wort des Herrn erging an mich:
Wach Jehova Nyasaye nobirona kama:
13 "Du Menschensohn! Wenn sich an mir ein Land hat schwer versündigt und ich dawider meine Hand ausstreckte und ihm des Brotes Stab zerbräche und Hungersnot ihm schickte und Mensch und Vieh aus ihm vertilgte
Wuod dhano, ka piny moro otimona richo kuom bedo joma ok jo-ratiro kendo; ka arieyo bada kuomgi mi angʼado oko chiembgi mapile, mi aoro kech kuomgi kendo anego joge kaachiel gi jambgi,
14 und drinnen wären die drei Männer, Noë, Daniel und Job, so retteten sie nur sich selbst durch ihre Tugend." Ein Spruch des Herrn, des Herrn.
to kata dine bed ni ji adekgi ema bedie, Nowa, Daniel kod Ayub to digires mana ngimagi giwegi nikech timbegi makare, Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto osewacho.
15 "Und brächte ich die wilden Tiere in das Land, und machte ich es menschenleer, zu einer Wüste, die niemand mehr durchwandern möchte, der wilden Tiere wegen,
“Kata kapo ni aoro le mager e pinyno mi giweye maonge nyithindo, mi pinyno olokore thim motwo ma dhano ok nyal kadhoe nikech le magergo,
16 und drinnen wären die drei Männer, so wahr ich lebe", ein Spruch des Herrn, des Herrn, "sie würden weder Sohn noch Tochter retten. Sie retteten nur sich allein; das Land jedoch würde zur Wüste werden.
to akwongʼora gi Nyinga awuon an Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto ni kata dabed ni ji adekgi ni e iye, to ok digires kata mana ngima yawuotgi kata nyigi giwegi. Gin kendgi ema noresgi, to piny to noketh chuth.
17 Und ließe ich das Schwert hingehen über jenes Land und spräche dann: 'Ein Schwert soll durch das Land hinfahren!' und ich vertilgte Mensch und Vieh daraus,
“Kata kapo ni aoro ligangla mondo oketh pinyno duto kendo anego jogi machwo kaachiel gi le ma gipidho,
18 und drinnen wären die drei Männer, so wahr ich lebe", ein Spruch des Herrn, des Herrn, "sie würden weder Sohn noch Tochter retten. Sie retteten nur sich allein.
to mana kaka antie an Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto ni kata dabed ni ji adekgi ni e iye, to ok digires kata mana ngima yawuotgi kata dine bed ni adekgi ni e iye, to ok digires kata mana ngima yawuotgi kata mar nyigi giwegi. Gin kendgi ema noresgi.
19 Und sendete ich Pest in jenes Land, und gösse blutig meinen Grimm darüber, um Mensch und Vieh daraus zu tilgen,
“Kata kapo ni aoro dera e pinyno kendo aolo mirimba kuome, ka anego ji gi le duto modakie,
20 und wären Noë, Daniel und Job darin, so wahr ich lebe", ein Spruch des Herrn, des Herrn, "sie würden weder Sohn noch Tochter retten; sie retteten durch ihre Tugend nur sich selbst."
to mana kaka antie an Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto ni kata dine bed ni Nowa gi Daniel kod Ayub ni e iye, to ok digires kata mana ngima yawuotgi kata mar nyigi giwegi. Ginires mana ngimagi giwegi nikech timgi makare.
21 Ja, also spricht der Herr, der Herr: "Um wieviel mehr nun sende ich jetzt meine vier Strafübel, Schwert und Hunger, wilde Tiere samt der Pest gegen Jerusalem, um Mensch und Vieh daraus zu tilgen.
“Kuom mano ma e gima Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto wacho: Mano kaka nobed marach moloyo kuom Jerusalem ka anaor kum maga angʼwen ma gin ligangla gi kech, gi le mager kod dera, mondo aneg joge kod le mage duto!
22 Und doch bleibt drinnen übrig eine Schar Verschonter. Sie kann selbst Sohn und Tochter noch daraus wegführen. Fürwahr! Sie ziehen dann zu euch; da könnt ihr ihren Wandel, ihre Handlungsweise sehen. Ihr denkt dann anders über dieses Unglück, das für Jerusalem von mir gekommen, all das, was ich darüber brachte.
Kata kamano, jomoko manok notony midongʼ, ma gin yawuowi gi nyiri ma nogol oko kuomgi. Ginibi iri, kendo ka ineno timbegi gi yoregi, to iniyud hoch kuom masira ma asekelo kuom Jerusalem, ma gin masiche duto masekelo kuome.
23 Da lehren sie euch anders denken, beschaut ihr ihren Wandel und ihr Tun. Und ihr seht ein, daß ich nicht ohne Ursache geschehen ließ, was ich an ihm getan." Ein Spruch des Herrn, des Herrn.
Iniyud hoch ka ineno timbegi gi yoregi, nimar inifweny ni onge gima asetimone maonge gima omiyo, Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto osewacho.”

< Hesekiel 14 >