< 2 Samuel 10 >

1 Danach starb der Ammoniterkönig, und sein Sohn Chanun ward an seiner Statt König.
Kutu pacl tok, Tokosra Nahash lun Ammon el misa, ac Hanun wen natul, el tokosrala.
2 Da sprach David: "Ich will dem Chanun, des Nachas Sohn, Liebes tun, wie sein Vater mir Liebes hat getan." So schickte David hin, ihn durch seine Diener wegen seines Vaters zu trösten. So kamen Davids Diener ins Ammoniterland.
Tokosra David el fahk, “Nga enenu in akkalemye nunak in kawuk pwaye luk nu sel Hanun, oana ke Nahash papa tumal, el tuh oru nu sik.” Ouinge David el supwala mwet utuk kas in fahkak nunak in pakomuta lal ke misa papa tumal ah. Ke elos sun acn Ammon,
3 Da sprachen die Ammoniterfürsten zu ihrem Herrn Chanun: "Ehrt David nach deiner Ansicht deinen Vater, daß er dir Tröster schickt? Sendet nicht David seine Diener zu dir, die Stadt auszuspähen, auszuforschen und zu erkunden?
mwet kol lun mwet Ammon elos fahk nu sin tokosra, “Ku kom nunku mu David el akfulatye papa tomom, pa sis el supwama mwet inge in fahkak kas in pakomuta lal nu sum? Sutuu na sutuu! El supwaltalma in tuh tuni siti uh, elan mau ku in eisla sesr!”
4 Da ergriff Chanun Davids Diener, schor ihnen den Bart halb ab und schnitt ihnen die Kleider halb bis ans Gesäß weg. So schickte er sie fort.
Na Hanun el sruokya mwet utuk kas lal David, ac resaela alut lalos, ac wotela nuknuk lalos ah ke finyepalos, ac supwalosla.
5 Als man dies David meldete, sandte er ihnen entgegen. Denn die Männer waren schwer beschimpft. Der König ließ ihnen sagen: "Bleibt in Jericho, bis euch der Bart gewachsen ist! Dann kommt heim!"
Elos arulana mwekin in folokla nu yen selos. Ke David el lohng ke ma sikyak ah, el sapla nu yorolos tuh elos in mutana Jericho ac tia foloko nwe ke alut lalos ah kapak.
6 Die Ammoniter aber merkten, daß sie sich bei David verhaßt gemacht hatten. Da schickten die Ammoniter hin und dingten bei Aram in Bet Rechob und bei Aram in Soba 20.000 Fußtruppen und vom König von Maaka 1.000 Mann und 12.000 Mann von Tob.
Ke mwet Ammon elos akilen lah elos sifacna oru tuh David elan mwet lokoalokla lalos, na elos som moli longoul tausin mwet mweun Syria in acn Bethrehob ac Zobah, ac singoul luo tausin mwet Tob, oayapa tokosra lun Maacah wi sie tausin mwet.
7 Als dies David hörte, sandte er Joab und das ganze Heer, die Krieger, aus.
David el lohngak, na el supwalla Joab ac un mwet mweun lal nukewa.
8 Da rückten die Ammoniter aus und stellten sich zum Kampfe vor das Stadttor. Die Aramäer von Soba und Rechob aber und die Mannschaften von Tob und Maaka standen für sich im Gelände.
Mwet Ammon elos fahsr som nu ke nien utyak nu Rabbah, siti fulat lalos, ac tu na akola we. Mwet nukewa saya — mwet Syria, mwet Tob, ac mwet Maacah — elos som nu yen turangang ac akola pac in mweun we.
9 Als Joab sah, daß ihm ein Angriff von vorn und von hinten drohe, wählte er Leute aus allen Erlesenen Israels und stellte sich den Aramäern entgegen.
Joab el liye tuh mwet lokoalok lalos ac mweunelos meet ah me ac tokolos me. Ouinge el sulela mwet ma wo emeet ke mweun sin mwet Israel, ac oakelosi in lain mwet Syria.
10 Den Rest des Volkes aber hatte er seinem Bruder Abisai unterstellt. Auch er stellte sich den Ammonitern entgegen.
Ac el sang Abishai, tamulel lal, in kol mwet mweun lula nukewa, na Abishai el oakelosi in lain mwet Ammon.
11 Er sprach: "Werden aber die Ammoniter mir zu stark, dann komm du mir zu Hilfe! Werden aber die Aramäer dir zu stark, dann komme ich dir zu helfen.
Joab el fahk nu sel, “Kom fin liye tuh mwet Syria ac kutangyula, na kom tuku kasreyu. Ac nga fin liye tuh mwet Ammon ac kutangkomla, na nga ac fahsrot kasrekom.
12 Sei tapfer! Seien wir mutig für unser Volk und Diener unseres Gottes. Der Herr aber tue, was ihm gefällt!"
Kom in ku ac pulaik! Lela kut in sang kuiyasr nufon in mweun ke mwet lasr ac ke siti nukewa lun God lasr. Finsrak tuh in fahsr ou ma lungse lun LEUM GOD!”
13 So rückten Joab und das Volk bei ihm zum Kampfe gegen die Aramäer vor. Da flohen sie vor ihm.
Joab ac mwet lal elos fahsryak nu ke mweun, ac mwet Syria elos kaing.
14 Als die Ammoniter sahen, daß die Aramäer flohen, flohen auch sie vor Abisai und zogen sich zurück. Da ließ Joab von den Ammonitern ab und kam nach Jerusalem.
Ke mwet Ammon elos liye lah mwet Syria kaing, na elos kaingla lukel Abishai, ac foloki nu in siti uh. Na Joab el forla sisla mweun lal yurin mwet Ammon, ac folokla nu Jerusalem.
15 Als die Aramäer sahen, daß sie von Israel geschlagen waren, sammelten sie sich.
Mwet Syria elos akilen lah mwet Israel elos kutangulosla, na elos pangoneni mwet mweun lalos nukewa nu sie.
16 Und Hadadezer sandte hin und ließ die Aramäer jenseits des Stromes ausrücken. Und sie kamen nach Chelam. Hadadezers Feldherr Sobak aber war an ihrer Spitze.
Tokosra Hadadezer el sapla nu sin mwet Syria su muta layen kutulap in Infacl Euphrates, ac elos tuku nu Helam, ye kolyuk lal Shobach, captain lun un mwet mweun lal Tokosra Hadadezer lun Zobah.
17 Dies ward David gemeldet. Da bot er ganz Israel auf, überschritt den Jordan und kam nach Chelam. Da stellten sich die Aramäer David entgegen und kämpften mit ihm.
Ke David el lohngak ma inge, el orani mwet mweun lun Israel ac tupalla Infacl Jordan ac som nu Helam, yen mwet Syria elos akola soanel we. Mweun uh mutawauk,
18 Aber die Aramäer mußten vor Israel fliehen. Und David schlug von den Aramäern 700 Wagenkämpfer und 40.000 Mann Fußvolk. Auch ihren Feldherrn Sobak schlug er, daß er dort starb.
na mwet Israel elos ukwauk mwet mweun Syria. David ac mwet lal ah uniya mwet itfoko su kasrusr ke chariot, ac angngaul tausin mwet kasrusr fin horse, ac elos kantelya Shobach, captain lun un mwet mweun su lainulos, ac el misa na yen mweun ah orek we.
19 Als alle Könige, Hadadezers Untergebene, sahen, daß sie von Israel geschlagen waren, schlossen sie mit Israel Frieden und waren ihm untertan. Die Aramäer aber hüteten sich, den Ammonitern weiter zu helfen.
Ke tokosra ekasr su fahsr tokol Hadadezer elos akilen lah kutangyukla elos, na elos orek misla yurin mwet Israel, ac mutawauk orekma nu selos. Ac mwet Syria elos sangeng in sifilpa kasru mwet Ammon.

< 2 Samuel 10 >