< 1 Samuel 7 >

1 Da kamen die Männer von Kirjat Jearim, holten die Lade des Herrn hinauf und brachten sie ins Haus Abinadabs auf dem Hügel. Seinen Sohn Eleazar aber bestimmten sie dazu, die Lade des Herrn zu hüten.
Nimb’eo o nte-Kiriate-Iearimeo nangalake i vatam-pañina’ Iehovày vaho nasese’ iareo mb’ añ’ anjomba’ i Abinadabe mb’ an-kaboam-b’eo. Nafanto’ iareo amy Eleatsare ty fitoloñañe miavake hañambena’e i vatam-pañina’ Iehovày.
2 Von dem Tage an, da die Lade in Kirjat Jearim blieb, verging eine lange Zeit. Zwanzig Jahre wurden es, und das ganze Haus Israel klagte vor dem Herrn.
Taoñe maro ty nimodo te nitoboke e Kiriate-Iearime ao i vatam-pañinay, toe roapolo taoñe; le nitoreo am’ Iehovà ty valobohò’ Israele.
3 Da sprach Samuel zu dem ganzen Volke Israel also: "Wollt ihr von ganzem Herzen zum Herrn zurückkehren, dann schafft die Götter der Fremde aus eurer Mitte, ebenso die Astarten! Richtet euer Herz auf den Herrn und dient ihm allein! Und er entreißt euch der Philister Hand."
Hoe t’i Samoele amy valobohò’ Israeley, Naho toe himpoly amy Iehovà an-kaampon’ arofo nahareo, le apitsoho añe o ‘ndrahare hafao, naho o Asta­rote añivo’ areoo, le hentseño ho am’ Iehovà o arofo’ areoo vaho ie avao ty toroñeñe, vaho ho haha’e am-pità’ o nte-Pilistio.
4 Da entfernten Israels Söhne die Baale und Astarten und dienten allein dem Herrn.
Aa le naria’ o ana’ Israeleo o hazomanga’ i Baaleo, naho o Astaroteo, vaho nito­roñe Iehovà avao.
5 Da sprach Samuel: "Versammelt ganz Israel nach der Mispa! Dann bete ich für euch zum Herrn."
Le hoe t’i Samoele, Atontono mb’e Mitspè t’Israele iaby, vaho hihalaliako amy Iehovà.
6 Da versammelten sie sich auf der Mispa, schöpften Wasser, gossen es vor den Herrn, fasteten an jenem Tag und sprachen dort: "Wir haben gegen den Herrn gesündigt." Und Samuel richtete Israel auf der Mispa.
Aa le nifanontoñe e Mitspè iereo naho nitari-drano, naho nadoa’e añatrefa’Iehovà, le nililitse amy andro zay, vaho nanao ty hoe: Toe aman-kakeo amy Iehovà zahay. Aa le nizaka o ana’ Israeleo e Mitspè ao t’i Samoele.
7 Die Philister aber hörten, daß sich Israels Söhne auf der Mispa versammelt hatten. Da zogen die Philisterfürsten gegen Israel. Als dies die Söhne Israels hörten, fürchteten sie sich vor den Philistern.
Ie jinanji’ o nte-Pilistio te nivory e Mitspè ao o ana’ Israeleo, le nionjo haname Israele o talèm-Pilistio. Jinanji’ o ana’ Israeleo le nirevendreveñe amo nte-Pilistio.
8 Und die Söhne Israels sprachen zu Samuel: "Höre nicht auf, für uns zum Herrn, unserem Gott, zu flehen, daß er uns aus der Philister Hand helfe!"
Le hoe o ana’ Israeleo amy Samoele: Ko mitofa amy fikoiha’o Iehovà Andria­nañaharen-tikañey ho anay, te ho rombahe’e am-pità’ o nte-Pilistio.
9 Da nahm Samuel ein Milchlamm und brachte es dem Herrn als ganzes Brandopfer dar. Und Samuel flehte zum Herrn für Israel, und der Herr erhörte ihn.
Aa le nangalak’ anak’ añondry t’i Samoele naho nengae’e ho soron-koroañe am’ Iehovà, le nikanjy Iehovà ty am’ Israele t’i Samoele, vaho nanoiñe aze t’Iehovà.
10 Und Samuel brachte eben das Brandopfer dar. Da griffen die Philister Israel an. Der Herr aber donnerte mit gewaltigem Schalle an jenem Tage gegen die Philister und verwirrte sie, und sie wurden von Israel geschlagen.
Aa naho nisoroña’ i Samoele i engan-koroañey, naho ie niheo mb’eo o nte-Pilistio hifañotakotak’ am’ Israele, vaho nampiparapapiaha’ Iehovà àmpiñe jabajaba amo nte-Pilistio, nampibaibay iareo henane zay, zinevoñ’ aolo’ Israele.
11 Da rückten die Männer Israels von der Mispa aus, verfolgten die Philister und schlugen sie bis unterhalb Betkar.
Niakatse i Mitspè o ana’ Israeleo nañoridañe o nte-Pilistio vaho linafa’ iereo mb’ am-para’ i Bete-kare añe.
12 Da nahm Samuel einen Stein, stellte ihn zwischen der Mispa und der Spitze auf und nannte ihn "Stein der Hilfe". Er sprach: "Bis hierher hat der Herr geholfen."
Nandrambe vato amy zao t’i Samoele le natroa’e añivo’ i Mitspè naho i Sene eo vaho natao’e Ebene ha’izere, ami’ty hoe: Efets’eo ty nañolora’ Iehovà antika.
13 So wurden die Philister gebeugt. Und sie kamen fernerhin nicht mehr in Israels Gebiet. Die Hand des Herrn lag auf den Philistern, solange Samuel lebte.
Aa le nianjiñe o nte-Pilistio, naho tsy nomb’ an-tane’ Israele mb’eo ka; vaho niatreatre o nte-Pilistio amo hene andro’ i Samoeleo ty fità’ Iehovà;
14 Die Städte aber, die die Philister Israel abgenommen hatten, kamen wieder an Israel, von Ekron bis Gat. Auch ihr Gebiet entriß Israel der Hand der Philister. Ebenso ward Friede zwischen Israel und dem Amoriter.
Nampoly amy Israele o rova iaby tinava’ o nte-Pilistio am’Israeleo; boak’ Ekrone pake Gate; le navotso’ Israele am-pità’ o nte-Pilistio o tane’eo. Niharo rehak’ am’ Israele ka o nte-Amoreo.
15 Und Samuel richtete alle Tage seines Lebens Israel.
Nizakae’ i Samoele amo hene andro’eo t’Israele.
16 Jahr für Jahr nämlich war er umhergewandert und hatte die Runde gemacht über Betel, das Gilgal und die Mispa. An all diesen Orten hatte er Israel gerichtet.
Nitolom-piary mb’e Betele naho mb’e Gilgale vaho mb’e Mitspè mb’eo re boa-taom-boa-taoñe; le hene nizakae’e amy toetse rey t’Israele.
17 Seine Heimstatt aber war auf der Rama; denn dort war sein Haus, und dort richtete er Israel. Er baute auch dort dem Herrn einen Altar.
I Ramà ty fiolia’e, amy te tao i anjomba’ey; nizaka Israele ao re vaho naore’e eo ty kitreli’ Iehovà.

< 1 Samuel 7 >