Psalm 95

1 Kommet, lasset uns Jehova zujubeln, lasset uns zujauchzen dem Felsen unseres Heils!

Chodźcie, śpiewajmy PANU, wykrzykujmy [radośnie] skale naszego zbawienia.

2 Lasset uns ihm entgegengehen mit Lob, lasset uns mit Psalmen ihm zujauchzen!

Przyjdźmy przed jego oblicze z chwałą, [radośnie] śpiewajmy mu psalmy.

3 Denn ein großer Gott ist Jehova, und ein großer König über alle Götter;

PAN bowiem [jest] wielkim Bogiem i wielkim Królem nad wszystkimi bogami.

4 in dessen Hand die Tiefen der Erde, und dessen die Höhen der Berge sind;

W jego rękach [są] głębiny ziemi i jego [są] szczyty gór.

5 dessen das Meer ist, er hat es ja gemacht; und das Trockene, seine Hände haben es gebildet.

Jego jest morze, bo on je uczynił, i jego ręce ukształtowały suchy ląd.

6 Kommet, lasset uns anbeten und uns niederbeugen, lasset uns niederknien vor Jehova, der uns gemacht hat!

Chodźcie, oddajmy pokłon i padajmy przed nim; klęknijmy przed PANEM, naszym Stwórcą.

7 Denn er ist unser Gott, und wir sind das Volk seiner Weide und die Herde seiner Hand. Heute, wenn ihr seine Stimme höret,

On bowiem jest naszym Bogiem, a my ludem jego pastwiska i owcami jego rąk. Dzisiaj, jeśli jego głos usłyszycie;

8 verhärtet euer Herz nicht, wie zu Meriba, wie am Tage von Massa in der Wüste;

Nie zatwardzajcie waszych serc jak w Meriba, jak w czasie kuszenia na pustyni;

9 als eure Väter mich versuchten, mich prüften, und sie sahen doch mein Werk!

Kiedy mnie wystawiali na próbę wasi ojcowie, doświadczali mnie i widzieli moje dzieła.

10 Vierzig Jahre hatte ich Ekel an dem Geschlecht, und ich sprach: Ein Volk irrenden Herzens sind sie. Aber sie haben meine Wege nicht erkannt;

Przez czterdzieści lat czułem odrazę do [tego] pokolenia i powiedziałem: Ten lud błądzi sercem i nie poznał moich dróg;

11 so daß ich schwur in meinem Zorn: Wenn sie in meine Ruhe eingehen werden!

Przysiągłem im w gniewie, że nie wejdą do mego odpoczynku.