Psalm 83

1 Ein Lied, ein Psalm. Von Asaph. Gott, schweige nicht; verstumme nicht und sei nicht stille, o Gott!

Pieśń i psalm Asafa. Boże, nie milcz; nie bądź głuchy i bezczynny, Boże!

2 Denn siehe, deine Feinde toben, und deine Hasser erheben das Haupt.

Bo oto burzą się twoi wrogowie, a ci, którzy cię nienawidzą, podnoszą głowę.

3 Wider dein Volk machen sie listige Anschläge, und beraten sich wider deine Geborgenen.

Przeciwko twemu ludowi knują spisek i naradzali się przeciw tym, których ochraniasz;

4 Sie sprechen: Kommet und lasset uns sie vertilgen, daß sie keine Nation mehr seien, daß nicht mehr gedacht werde des Namens Israel!

Mówiąc: Chodźcie, wytępmy ich, niech nie będą narodem, żeby więcej nie wspominano imienia Izraela.

5 Denn sie haben sich beraten mit einmütigem Herzen, sie haben einen Bund wider dich gemacht:

Zmówili się bowiem jednomyślnie, przeciwko tobie zawarli przymierze:

6 Die Zelte Edoms und die Ismaeliter, Moab und die Hageriter,

Namioty Edomitów i Izmaelitów, Moab i Hagaryci;

7 Gebal und Ammon und Amalek, Philistäa samt den Bewohnern von Tyrus;

Gebal, Ammon i Amalek; Filistyni z mieszkańcami Tyru.

8 auch Assur hat sich ihnen angeschlossen; sie sind zu einem Arm geworden den Söhnen Lots. (Sela)

Także Assur przyłączył się do nich, wsparł [swym] ramieniem synów Lota. (Sela)

9 Tue ihnen wie Midian, wie Sisera, wie Jabin am Bache Kison;

Uczyń im [tak], jak Midianitom, jak Syserze, jak Jabinowi nad potokiem Kiszon;

10 die vertilgt wurden zu En-Dor, die dem Erdboden zum Dünger wurden!

Którzy zostali wytępieni w Endor, stali się jak gnój dla ziemi.

11 Mache sie, ihre Edlen, wie Oreb und wie Seeb, und wie Sebach und wie Zalmunna alle ihre Herrscher!

Z ich dostojnikami postąp jak z Orebem i Zeebem, jak z Zebachem i Salmunną, ze wszystkimi ich książętami;

12 Weil sie gesagt haben: Lasset uns in Besitz nehmen die Wohnungen Gottes!

[Którzy] mówili: Weźmy w posiadanie przybytki Boże.

13 Mein Gott, mache sie gleich einem Staubwirbel, gleich Stoppeln vor dem Winde!

Mój Boże, uczyń ich jak koło i jak źdźbło na wietrze.

14 Wie Feuer den Wald verbrennt, und wie eine Flamme die Berge entzündet,

Jak ogień, który pali las, i jak płomień, [który] wypala góry;

15 also verfolge sie mit deinem Wetter, und mit deinem Sturmwinde schrecke sie hinweg!

Tak ty ich ścigaj swoją nawałnicą i swoją burzą zatrwóż ich.

16 Fülle ihr Angesicht mit Schande, damit sie deinen Namen, Jehova, suchen!

Okryj ich twarze hańbą, aby szukali twego imienia, PANIE!

17 Laß sie beschämt und hinweggeschreckt werden für immer, und mit Scham bedeckt werden und umkommen,

Niech się zawstydzą i zatrwożą na wieki, niech się okryją hańbą i zginą.

18 und erkennen, daß du allein, dessen Name Jehova ist, der Höchste bist über die ganze Erde!

Niech poznają, że jedynie ty, którego imię jest PAN, ty jesteś Najwyższy ponad całą ziemią.