Psalm 73

1 Ein Psalm; von Asaph. Fürwahr, Gott ist Israel gut, denen, die reinen Herzens sind.

Psalm Asafa. Doprawdy Bóg [jest] dobry dla Izraela; dla tych, którzy są czystego serca.

2 Ich aber, wenig fehlte, so wären meine Füße abgewichen, um nichts wären ausgeglitten meine Schritte.

Ale moje nogi niemal się potknęły, moje kroki omal się nie zachwiały;

3 Denn ich beneidete die Übermütigen, als ich sah die Wohlfahrt der Gesetzlosen.

Bo zazdrościłem głupcom, widząc pomyślność niegodziwych.

4 Denn keine Qualen haben sie bei ihrem Tode, und wohlgenährt ist ihr Leib.

Nie mają bowiem więzów aż do śmierci, ale w całości zostaje ich siła.

5 Nicht sind sie im Ungemach der Sterblichen, und mit den Menschen werden sie nicht geplagt.

Nie doznają trudu ludzkiego ani cierpień jak inni ludzie.

6 Deshalb umgibt sie der Hochmut wie ein Halsgeschmeide, Gewalttat umhüllt sie wie ein Gewand.

Dlatego są opasani pychą jak złotym łańcuchem i odziani w okrucieństwo jak w szatę ozdobną.

7 Es tritt aus dem Fett hervor ihr Auge; sie wallen über in den Einbildungen des Herzens.

Ich oczy wystają od tłuszczu; mają więcej niż serce mogłoby sobie życzyć.

8 Sie höhnen und reden in Bosheit von Bedrückung; von oben herab reden sie.

Oddali się rozpuście i mówią przewrotnie o ucisku, mówią wyniośle.

9 Sie setzen in den Himmel ihren Mund, und ihre Zunge wandelt auf der Erde.

Zwracają swe usta przeciwko niebu, a ich język krąży po ziemi.

10 Deshalb wendet sich hierher sein Volk, und Wasser in Fülle wird von ihnen geschlürft.

Dlatego jego lud wraca dotąd i obficie leją się na nich wody;

11 Und sie sprechen: Wie wüßte es Gott, und wie sollte Wissen sein bei dem Höchsten?

Bo mówią: Jakże Bóg może o tym wiedzieć? Czy Najwyższy ma wiedzę?

12 Siehe, diese sind Gesetzlose, und, immerdar sorglos, erwerben sie sich Vermögen.

Oto ci są niegodziwi, a powodzi im się na świecie i pomnażają bogactwa.

13 Fürwahr, vergebens habe ich mein Herz gereinigt, und in Unschuld gewaschen meine Hände.

A więc na próżno oczyściłem swoje serce i w niewinności obmywałem ręce.

14 Da ich ja geplagt ward den ganzen Tag, und alle Morgen meine Züchtigung da war.

Cały dzień bowiem znoszę cierpienia i co rano jestem chłostany.

15 Wenn ich gesagt hätte: Ich will ebenso reden, siehe, so wäre ich treulos gewesen dem Geschlecht deiner Söhne.

Gdybym powiedział: Będę mówił tak samo, skrzywdziłbym ród twoich synów.

16 Da dachte ich nach, um dieses zu begreifen: eine mühevolle Arbeit war es in meinen Augen;

Starałem się to rozumieć, ale było dla mnie zbyt trudne;

17 bis ich hineinging in die Heiligtümer Gottes und jener Ende gewahrte.

Aż wszedłem do świątyni Bożej [i] tu zrozumiałem, jaki jest ich koniec.

18 Fürwahr, auf schlüpfrige Örter setzest du sie, stürzest sie hin zu Trümmern.

Doprawdy na śliskich miejscach ich postawiłeś i strącasz ich na zatracenie.

19 Wie sind sie so plötzlich verwüstet, haben ein Ende genommen, sind umgekommen durch Schrecknisse!

[Oto] jak doznali zguby! Nagle niszczeją, strawieni przerażeniem.

20 Wie einen Traum nach dem Erwachen wirst du, Herr, beim Aufwachen ihr Bild verachten.

Jak sen po przebudzeniu, Panie, gdy się ockniesz, wzgardzisz ich obrazem.

21 Als mein Herz sich erbitterte und es mich in meinen Nieren stach,

Gdy gorycz miałem w sercu, a w nerkach czułem kłucie;

22 da war ich dumm und wußte nichts; ein Tier war ich bei dir.

Byłem głupi i nic nie rozumiałem, byłem przed tobą [jak] zwierzę.

23 Doch ich bin stets bei dir: du hast mich erfaßt bei meiner rechten Hand;

A jednak zawsze [jestem] z tobą, [bo] mnie trzymałeś za prawą rękę.

24 durch deinen Rat wirst du mich leiten, und nach der Herrlichkeit wirst du mich aufnehmen.

Poprowadzisz mnie według swej rady, a potem przyjmiesz mnie do chwały.

25 Wen habe ich im Himmel? Und neben dir habe ich an nichts Lust auf der Erde.

Kogo [innego] mam w niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim [innym] nie mam upodobania.

26 Vergeht mein Fleisch und mein Herz, meines Herzens Fels und mein Teil ist Gott auf ewig.

Choć moje ciało i serce ustanie, Bóg jest skałą mego serca i moim dziedzictwem na wieki.

27 Denn siehe, es werden umkommen, die dir ferne sind; du vertilgst alle, die buhlerisch von dir abweichen.

Oto bowiem ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą, [odstępując] od ciebie.

28 Ich aber, Gott zu nahen ist mir gut; ich habe meine Zuversicht auf den Herrn, Jehova, gesetzt, um zu erzählen alle deine Taten.

Mnie zaś dobrze jest zbliżyć się do Boga; pokładam w Panu BOGU moją ufność, aby opowiadać wszystkie jego dzieła.