Psalm 109

1 Dem Vorsänger. Von David, ein Psalm. Gott meines Lobes, schweige nicht!

Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. Boże mojej chwały, nie milcz;

2 Denn der Mund des Gesetzlosen und der Mund des Truges haben sich wider mich geöffnet, mit Lügenzunge haben sie zu mir geredet;

Bo otworzyły się przeciwko mnie usta niegodziwego i usta podstępnego; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym;

3 Und mit Worten des Hasses haben sie mich umgeben und haben wider mich gestritten ohne Ursache.

Otoczyli mnie słowami nienawiści i walczą przeciwko mnie bez przyczyny.

4 Für meine Liebe feindeten sie mich an; ich aber bin stets im Gebet.

Sprzeciwiają mi się w zamian za moją miłość, choć ja się [za nich] modliłem.

5 Und sie haben mir Böses für Gutes erwiesen und Haß für meine Liebe.

Odpłacają mi złem za dobro i nienawiścią za moją miłość.

6 Bestelle einen Gesetzlosen über ihn, und ein Widersacher stehe zu seiner Rechten!

Postaw nad nim niegodziwego, a szatan niech stoi po jego prawicy.

7 Wenn er gerichtet wird, gehe er schuldig aus, und sein Gebet werde zur Sünde!

Gdy stanie przed sądem, niech wyjdzie potępiony, a jego modlitwa niech zamieni się w grzech.

8 Seiner Tage seien wenige, sein Amt empfange ein anderer!

Niech jego dni będą krótkie, a jego urząd niech przejmie inny.

9 Seine Söhne seien Waisen, und sein Weib eine Witwe!

Niech jego dzieci będą sierotami, a jego żona wdową.

10 Und mögen seine Söhne umherschweifen und betteln und fern von ihren verwüsteten Wohnungen nach Brot suchen!

Niech jego dzieci będą tułaczami i żebrzą, niech żebrzą [z dala] od swoich opustoszałych miejsc.

11 Der Wucherer umgarne alles, was er hat, und Fremde mögen rauben seine Arbeit!

Niech lichwiarz przejmie wszystko, co ma, a obcy niech rozgrabią [owoc] jego pracy.

12 Er habe niemand, der ihm Güte bewahre, und es sei niemand, der seinen Waisen gnädig sei!

Niech nie będzie nikogo, kto by mu okazał miłosierdzie; niech nie będzie nikogo, kto by się zlitował nad jego sierotami.

13 Seine Nachkommen mögen ausgerottet werden; im folgenden Geschlecht erlösche ihr Name!

Niech jego potomkowie zostaną wykorzenieni, niech ich imię zginie w drugim pokoleniu.

14 Gedacht werde vor Jehova der Ungerechtigkeit seiner Väter, und nicht werde ausgelöscht die Sünde seiner Mutter!

Niech PAN pamięta nieprawość jego przodków, a grzech jego matki niech nie będzie zgładzony.

15 Sie seien beständig vor Jehova, und er rotte ihr Gedächtnis aus von der Erde!

Niech będą zawsze przed PANEM, aż wykorzeni z ziemi pamięć o nich;

16 Darum daß er nicht gedachte, Güte zu üben, und verfolgte den elenden und armen Mann, und den, der verzagten Herzens war, um ihn zu töten.

Dlatego że nie pamiętał, by okazać miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a strapionego w sercu chciał zabić.

17 Und er liebte den Fluch, so komme er auf ihn! Und er hatte kein Gefallen an Segen, so sei er fern von ihm!

Skoro umiłował przekleństwo, niech na niego spadnie; [skoro] nie chciał błogosławieństwa, niech się od niego oddali.

18 Und er zog den Fluch an wie sein Kleid, so dringe er wie Wasser in sein Inneres und wie Öl in seine Gebeine!

Ubierał się w przekleństwo jak w szatę, więc niech wejdzie jak woda do jego wnętrzności i jak oliwa do jego kości.

19 Er sei ihm wie ein Gewand, in das er sich hüllt, und zu einem Gürtel, womit er stets sich gürtet!

Niech mu będzie jak płaszcz, który go okrywa, i jak pas, który go zawsze opasuje.

20 Das sei der Lohn meiner Widersacher von seiten Jehovas, und derer, die Böses reden wider meine Seele!

Taka niech będzie zapłata od PANA dla moich przeciwników i tych, którzy źle mówią przeciwko mojej duszy.

21 Du aber, Jehova, Herr, wirke für mich um deines Namens willen; weil deine Güte gut ist, errette mich!

Ale ty, BOŻE, Panie, ujmij się za mną przez wzgląd na twoje imię; ocal mnie, bo wielkie jest twoje miłosierdzie.

22 Denn ich, ich bin elend und arm, und mein Herz ist verwundet in meinem Innern.

[Jestem] bowiem ubogi i nędzny, a moje serce we mnie jest zranione.

23 Wie ein Schatten, wenn er sich streckt, gehe ich dahin, werde hinweggescheucht wie die Heuschrecke.

Niknę jak cień, który się chyli, strząsają mnie jak szarańczę.

24 Meine Knie wanken vom Fasten, und mein Fleisch ist abgemagert.

Moje kolana słabną od postu, a moje ciało wychudło bez tłuszczu.

25 Und ich, ich bin ihnen zum Hohn geworden; wenn sie mich sehen, schütteln sie ihren Kopf.

Stałem się też dla nich pośmiewiskiem; [gdy] mnie widzą, kiwają głowami.

26 Hilf mir, Jehova, mein Gott! Rette mich nach deiner Güte!

Wspomóż mnie, PANIE, mój Boże; wybaw mnie według swego miłosierdzia;

27 Damit sie wissen, daß dies deine Hand ist, daß du, Jehova, es getan hast.

Aby mogli poznać, że to twoja ręka; że ty, PANIE, to uczyniłeś.

28 Mögen sie fluchen, du aber segne! Stehen sie auf, so laß sie beschämt werden, und deinen Knecht sich freuen!

Niech oni przeklinają, ale ty błogosław; [gdy] powstają, niech będą zawstydzeni, a twój sługa niech się weseli.

29 Laß meine Widersacher bekleidet werden mit Schande, und in ihre Schmach sich hüllen wie in einen Mantel!

Niech moi przeciwnicy okryją się hańbą i niech się okryją własnym wstydem jak płaszczem.

30 Ich werde Jehova sehr preisen mit meinem Munde, und inmitten vieler werde ich ihn loben.

Będę wielce wysławiał PANA swymi ustami i pośród tłumu będę go chwalić;

31 Denn er stand zur Rechten des Armen, um ihn zu retten von denen, die seine Seele richteten.

Bo staje po prawicy nędznego, aby go wybawić od tych, którzy osądzają jego duszę.