Johannes 13
1 Vor dem Feste des Passah aber, als Jesus wußte, daß seine Stunde gekommen war, daß er aus dieser Welt zu dem Vater hingehen sollte, da er die Seinigen, die in der Welt waren, geliebt hatte, liebte er sie bis ans Ende.
నిస్తారోత్సవస్య కిఞ్చిత్కాలాత్ పూర్వ్వం పృథివ్యాః పితుః సమీపగమనస్య సమయః సన్నికర్షోభూద్ ఇతి జ్ఞాత్వా యీశురాప్రథమాద్ యేషు జగత్ప్రవాసిష్వాత్మీయలోకేష ప్రేమ కరోతి స్మ తేషు శేషం యావత్ ప్రేమ కృతవాన్|
2 Und während des Abendessens, als der Teufel schon dem Judas, Simons Sohn, dem Iskariot, es ins Herz gegeben hatte, daß er ihn überliefere,
పితా తస్య హస్తే సర్వ్వం సమర్పితవాన్ స్వయమ్ ఈశ్వరస్య సమీపాద్ ఆగచ్ఛద్ ఈశ్వరస్య సమీపం యాస్యతి చ, సర్వ్వాణ్యేతాని జ్ఞాత్వా రజన్యాం భోజనే సమ్పూర్ణే సతి,
3 steht [Jesus], wissend, daß der Vater ihm alles in die Hände gegeben, und daß er von Gott ausgegangen war und zu Gott hingehe,
యదా శైతాన్ తం పరహస్తేషు సమర్పయితుం శిమోనః పుత్రస్య ఈష్కారియోతియస్య యిహూదా అన్తఃకరణే కుప్రవృత్తిం సమార్పయత్,
4 von dem Abendessen auf und legt die Oberkleider ab; und er nahm ein leinenes Tuch und umgürtete sich.
తదా యీశు ర్భోజనాసనాద్ ఉత్థాయ గాత్రవస్త్రం మోచయిత్వా గాత్రమార్జనవస్త్రం గృహీత్వా తేన స్వకటిమ్ అబధ్నాత్,
5 Dann gießt er Wasser in das Waschbecken und fing an, die Füße der Jünger zu waschen und mit dem leinenen Tuch abzutrocknen, mit welchem er umgürtet war.
పశ్చాద్ ఏకపాత్రే జలమ్ అభిషిచ్య శిష్యాణాం పాదాన్ ప్రక్షాల్య తేన కటిబద్ధగాత్రమార్జనవాససా మార్ష్టుం ప్రారభత|
6 Er kommt nun zu Simon Petrus, und der spricht zu ihm: Herr, du wäschest meine Füße?
తతః శిమోన్పితరస్య సమీపమాగతే స ఉక్తవాన్ హే ప్రభో భవాన్ కిం మమ పాదౌ ప్రక్షాలయిష్యతి?
7 Jesus antwortete und sprach zu ihm: Was ich tue, weißt du jetzt nicht, du wirst es aber hernach verstehen.
యీశురుదితవాన్ అహం యత్ కరోమి తత్ సమ్ప్రతి న జానాసి కిన్తు పశ్చాజ్ జ్ఞాస్యసి|
8 Petrus spricht zu ihm: Du sollst nimmermehr meine Füße waschen! Jesus antwortete ihm: Wenn ich dich nicht wasche, so hast du kein Teil mit mir. (aiōn g165)
తతః పితరః కథితవాన్ భవాన్ కదాపి మమ పాదౌ న ప్రక్షాలయిష్యతి| యీశురకథయద్ యది త్వాం న ప్రక్షాలయే తర్హి మయి తవ కోప్యంశో నాస్తి| (aiōn g165)
9 Simon Petrus spricht zu ihm: Herr, nicht meine Füße allein, sondern auch die Hände und das Haupt.
తదా శిమోన్పితరః కథితవాన్ హే ప్రభో తర్హి కేవలపాదౌ న, మమ హస్తౌ శిరశ్చ ప్రక్షాలయతు|
10 Jesus spricht zu ihm: Wer gebadet ist, hat nicht nötig sich zu waschen, ausgenommen die Füße, sondern ist ganz rein; und ihr seid rein, aber nicht alle.
తతో యీశురవదద్ యో జనో ధౌతస్తస్య సర్వ్వాఙ్గపరిష్కృతత్వాత్ పాదౌ వినాన్యాఙ్గస్య ప్రక్షాలనాపేక్షా నాస్తి| యూయం పరిష్కృతా ఇతి సత్యం కిన్తు న సర్వ్వే,
11 Denn er kannte den, der ihn überlieferte; darum sagte er: Ihr seid nicht alle rein.
యతో యో జనస్తం పరకరేషు సమర్పయిష్యతి తం స జ్ఞాతవాన; అతఏవ యూయం సర్వ్వే న పరిష్కృతా ఇమాం కథాం కథితవాన్|
12 Als er nun ihre Füße gewaschen und seine Oberkleider genommen hatte, legte er sich wiederum zu Tische und sprach zu ihnen: Wisset ihr, was ich euch getan habe?
ఇత్థం యీశుస్తేషాం పాదాన్ ప్రక్షాల్య వస్త్రం పరిధాయాసనే సముపవిశ్య కథితవాన్ అహం యుష్మాన్ ప్రతి కిం కర్మ్మాకార్షం జానీథ?
13 Ihr heißet mich Lehrer und Herr, und ihr saget recht, denn ich bin es.
యూయం మాం గురుం ప్రభుఞ్చ వదథ తత్ సత్యమేవ వదథ యతోహం సఏవ భవామి|
14 Wenn nun ich, der Herr und der Lehrer, eure Füße gewaschen habe, so seid auch ihr schuldig, einander die Füße zu waschen.
యద్యహం ప్రభు ర్గురుశ్చ సన్ యుష్మాకం పాదాన్ ప్రక్షాలితవాన్ తర్హి యుష్మాకమపి పరస్పరం పాదప్రక్షాలనమ్ ఉచితమ్|
15 Denn ich habe euch ein Beispiel gegeben, auf daß, gleichwie ich euch getan habe, auch ihr tuet.
అహం యుష్మాన్ ప్రతి యథా వ్యవాహరం యుష్మాన్ తథా వ్యవహర్త్తుమ్ ఏకం పన్థానం దర్శితవాన్|
16 Wahrlich, wahrlich, ich sage euch: Ein Knecht ist nicht größer als sein Herr, noch ein Gesandter größer, als der ihn gesandt hat.
అహం యుష్మానతియథార్థం వదామి, ప్రభో ర్దాసో న మహాన్ ప్రేరకాచ్చ ప్రేరితో న మహాన్|
17 Wenn ihr dies wisset, glückselig seid ihr, wenn ihr es tut.
ఇమాం కథాం విదిత్వా యది తదనుసారతః కర్మ్మాణి కురుథ తర్హి యూయం ధన్యా భవిష్యథ|
18 Ich rede nicht von euch allen, ich weiß, welche ich auserwählt habe; aber auf daß die Schrift erfüllt würde: “Der mit mir das Brot ißt, hat seine Ferse wider mich aufgehoben”.
సర్వ్వేషు యుష్మాసు కథామిమాం కథయామి ఇతి న, యే మమ మనోనీతాస్తానహం జానామి, కిన్తు మమ భక్ష్యాణి యో భుఙ్క్తే మత్ప్రాణప్రాతికూల్యతః| ఉత్థాపయతి పాదస్య మూలం స ఏష మానవః| యదేతద్ ధర్మ్మపుస్తకస్య వచనం తదనుసారేణావశ్యం ఘటిష్యతే|
19 Von jetzt an sage ich es euch, ehe es geschieht, auf daß ihr, wenn es geschieht, glaubet, daß ich es bin.
అహం స జన ఇత్యత్ర యథా యుష్మాకం విశ్వాసో జాయతే తదర్థం ఏతాదృశఘటనాత్ పూర్వ్వమ్ అహమిదానీం యుష్మభ్యమకథయమ్|
20 Wahrlich, wahrlich, ich sage euch: Wer aufnimmt, wen irgend ich senden werde, nimmt mich auf; wer aber mich aufnimmt, nimmt den auf, der mich gesandt hat.
అహం యుష్మానతీవ యథార్థం వదామి, మయా ప్రేరితం జనం యో గృహ్లాతి స మామేవ గృహ్లాతి యశ్చ మాం గృహ్లాతి స మత్ప్రేరకం గృహ్లాతి|
21 Als Jesus dies gesagt hatte, ward er im Geiste erschüttert und bezeugte und sprach: Wahrlich, wahrlich, ich sage euch: Einer von euch wird mich überliefern.
ఏతాం కథాం కథయిత్వా యీశు ర్దుఃఖీ సన్ ప్రమాణం దత్త్వా కథితవాన్ అహం యుష్మానతియథార్థం వదామి యుష్మాకమ్ ఏకో జనో మాం పరకరేషు సమర్పయిష్యతి|
22 Da blickten die Jünger einander an, zweifelnd, von wem er rede.
తతః స కముద్దిశ్య కథామేతాం కథితవాన్ ఇత్యత్ర సన్దిగ్ధాః శిష్యాః పరస్పరం ముఖమాలోకయితుం ప్రారభన్త|
23 Einer aber von seinen Jüngern, den Jesus liebte, lag zu Tische in dem Schoße Jesu.
తస్మిన్ సమయే యీశు ర్యస్మిన్ అప్రీయత స శిష్యస్తస్య వక్షఃస్థలమ్ అవాలమ్బత|
24 Diesem nun winkt Simon Petrus, damit er forschen möchte, wer es wohl wäre, von welchem er rede.
శిమోన్పితరస్తం సఙ్కేతేనావదత్, అయం కముద్దిశ్య కథామేతామ్ కథయతీతి పృచ్ఛ|
25 Jener aber, sich an die Brust Jesu lehnend, spricht zu ihm: Herr, wer ist es?
తదా స యీశో ర్వక్షఃస్థలమ్ అవలమ్బ్య పృష్ఠవాన్, హే ప్రభో స జనః కః?
26 Jesus antwortete: Jener ist es, welchem ich den Bissen, wenn ich ihn eingetaucht habe, geben werde. Und als er den Bissen eingetaucht hatte, gibt er ihn dem Judas, Simons Sohn, dem Iskariot.
తతో యీశుః ప్రత్యవదద్ ఏకఖణ్డం పూపం మజ్జయిత్వా యస్మై దాస్యామి సఏవ సః; పశ్చాత్ పూపఖణ్డమేకం మజ్జయిత్వా శిమోనః పుత్రాయ ఈష్కరియోతీయాయ యిహూదై దత్తవాన్|
27 Und nach dem Bissen fuhr alsdann der Satan in ihn. Jesus spricht nun zu ihm: Was du tust, tue schnell.
తస్మిన్ దత్తే సతి శైతాన్ తమాశ్రయత్; తదా యీశుస్తమ్ అవదత్ త్వం యత్ కరిష్యసి తత్ క్షిప్రం కురు|
28 Keiner aber von den zu Tische Liegenden verstand, wozu er ihm dies sagte.
కిన్తు స యేనాశయేన తాం కథామకథాయత్ తమ్ ఉపవిష్టలోకానాం కోపి నాబుధ్యత;
29 Denn etliche meinten, weil Judas die Kasse hatte, daß Jesus zu ihm sage: Kaufe, was wir für das Fest bedürfen, oder daß er den Armen etwas geben solle.
కిన్తు యిహూదాః సమీపే ముద్రాసమ్పుటకస్థితేః కేచిద్ ఇత్థమ్ అబుధ్యన్త పార్వ్వణాసాదనార్థం కిమపి ద్రవ్యం క్రేతుం వా దరిద్రేభ్యః కిఞ్చిద్ వితరితుం కథితవాన్|
30 Als nun jener den Bissen genommen hatte, ging er alsbald hinaus. Es war aber Nacht.
తదా పూపఖణ్డగ్రహణాత్ పరం స తూర్ణం బహిరగచ్ఛత్; రాత్రిశ్చ సముపస్యితా|
31 Als er nun hinausgegangen war, spricht Jesus: Jetzt ist der Sohn des Menschen verherrlicht, und Gott ist verherrlicht in ihm.
యిహూదే బహిర్గతే యీశురకథయద్ ఇదానీం మానవసుతస్య మహిమా ప్రకాశతే తేనేశ్వరస్యాపి మహిమా ప్రకాశతే|
32 Wenn Gott verherrlicht ist in ihm, so wird auch Gott ihn verherrlichen in sich selbst, und alsbald wird er ihn verherrlichen.
యది తేనేశ్వరస్య మహిమా ప్రకాశతే తర్హీశ్వరోపి స్వేన తస్య మహిమానం ప్రకాశయిష్యతి తూర్ణమేవ ప్రకాశయిష్యతి|
33 Kinder, noch eine kleine Weile bin ich bei euch; ihr werdet mich suchen, und wie ich den Juden sagte: Wo ich hingehe, könnt ihr nicht hinkommen, so sage ich jetzt auch euch.
హే వత్సా అహం యుష్మాభిః సార్ద్ధం కిఞ్చిత్కాలమాత్రమ్ ఆసే, తతః పరం మాం మృగయిష్యధ్వే కిన్త్వహం యత్స్థానం యామి తత్స్థానం యూయం గన్తుం న శక్ష్యథ, యామిమాం కథాం యిహూదీయేభ్యః కథితవాన్ తథాధునా యుష్మభ్యమపి కథయామి|
34 Ein neues Gebot gebe ich euch, daß ihr einander liebet, auf daß, gleichwie ich euch geliebt habe, auch ihr einander liebet.
యూయం పరస్పరం ప్రీయధ్వమ్ అహం యుష్మాసు యథా ప్రీయే యూయమపి పరస్పరమ్ తథైవ ప్రీయధ్వం, యుష్మాన్ ఇమాం నవీనామ్ ఆజ్ఞామ్ ఆదిశామి|
35 Daran werden alle erkennen, daß ihr meine Jünger seid, wenn ihr Liebe untereinander habt.
తేనైవ యది పరస్పరం ప్రీయధ్వే తర్హి లక్షణేనానేన యూయం మమ శిష్యా ఇతి సర్వ్వే జ్ఞాతుం శక్ష్యన్తి|
36 Simon Petrus spricht zu ihm: Herr, wo gehst du hin? Jesus antwortete ihm: Wo ich hingehe, kannst du mir jetzt nicht folgen; du wirst mir aber später folgen.
శిమోనపితరః పృష్ఠవాన్ హే ప్రభో భవాన్ కుత్ర యాస్యతి? తతో యీశుః ప్రత్యవదత్, అహం యత్స్థానం యామి తత్స్థానం సామ్ప్రతం మమ పశ్చాద్ గన్తుం న శక్నోషి కిన్తు పశ్చాద్ గమిష్యసి|
37 Petrus spricht zu ihm: Herr, warum kann ich dir jetzt nicht folgen? Mein Leben will ich für dich lassen.
తదా పితరః ప్రత్యుదితవాన్, హే ప్రభో సామ్ప్రతం కుతో హేతోస్తవ పశ్చాద్ గన్తుం న శక్నోమి? త్వదర్థం ప్రాణాన్ దాతుం శక్నోమి|
38 Jesus antwortet: Dein Leben willst du für mich lassen? Wahrlich, wahrlich, ich sage dir, der Hahn wird nicht krähen, bis du mich dreimal verleugnet hast.
తతో యీశుః ప్రత్యుక్తవాన్ మన్నిమిత్తం కిం ప్రాణాన్ దాతుం శక్నోషి? త్వామహం యథార్థం వదామి, కుక్కుటరవణాత్ పూర్వ్వం త్వం త్రి ర్మామ్ అపహ్నోష్యసే|
