Job 34
1 Und Elihu hob wieder an und sprach:
Elihu mówił dalej:
2 Höret, ihr Weisen, meine Worte, und ihr Kundigen, gebet mir Gehör!
Słuchajcie, mądrzy, moich słów i wy, uczeni, posłuchajcie mnie.
3 Denn das Ohr prüft die Worte, wie der Gaumen die Speise kostet.
Ucho bowiem bada słowa, jak podniebienie smakuje pokarm.
4 Erwählen wir für uns, was recht, erkennen wir unter uns, was gut ist!
Wybierzmy sobie sąd, rozeznajmy między sobą, co jest dobre.
5 Denn Hiob hat gesagt: Ich bin gerecht, und Gott hat mir mein Recht entzogen.
Hiob bowiem powiedział: Jestem sprawiedliwy, a Bóg odrzucił moją sprawę.
6 Trotz meines Rechtes soll ich lügen; meine Wunde ist unheilbar, ohne daß ich übertreten habe. -
Czy mam kłamać wbrew swojej racji? Nieuleczalna jest moja rana, bez przestępstwa.
7 Wer ist ein Mann wie Hiob, der Hohn trinkt wie Wasser,
Czy jest człowiek podobny do Hioba, który pije obelgi jak wodę?
8 und in Gesellschaft geht mit denen, die Frevel tun, und wandelt mit gottlosen Menschen?
I który obraca się w towarzystwie czyniących nieprawość i chodzi z niegodziwcami?
9 Denn er hat gesagt: Keinen Nutzen hat ein Mann davon, daß er Wohlgefallen an Gott hat!
Powiedział bowiem: Nic to nie pomoże człowiekowi, że ma upodobanie w Bogu.
10 Darum höret mir zu, ihr Männer von Verstand! Fern sei Gott von Gesetzlosigkeit, und der Allmächtige von Unrecht!
Dlatego posłuchajcie mnie, ludzie rozumni: Daleki jest Bóg od niegodziwości, Wszechmocny – od nieprawości.
11 Sondern des Menschen Tun vergilt er ihm, und nach jemandes Wege läßt er es ihn finden.
Bo odpłaci człowiekowi według jego czynu i wynagrodzi każdemu według jego drogi.
12 Ja, wahrlich, Gott handelt nicht gesetzlos, und der Allmächtige beugt nicht das Recht.
Nie, naprawdę Bóg nie czyni przewrotnie, Wszechmocny nie wypacza sądu.
13 Wer hat ihm die Erde anvertraut? Und wer den ganzen Erdkreis gegründet?
Któż mu powierzył ziemię? Kto urządził cały okrąg świata?
14 Wenn er sein Herz nur auf sich selbst richtete, seinen Geist und seinen Odem an sich zurückzöge,
Gdyby zwrócił ku człowiekowi swoje serce, gdyby wziął do siebie jego ducha i tchnienie;
15 so würde alles Fleisch insgesamt verscheiden, und der Mensch zum Staube zurückkehren.
To zginęłoby wszelkie ciało razem, a człowiek w proch by się obrócił.
16 Und wenn du doch dieses einsehen und hören, der Stimme meiner Worte Gehör schenken wolltest!
Jeśli więc masz rozum, posłuchaj tego [i] nadstaw uszu na moje słowa.
17 Sollte auch herrschen, wer das Recht haßt? Oder willst du den Allgerechten verdammen?
Czy ma panować ten, który nienawidzi prawości? Czy potępisz tego, który jest bardzo sprawiedliwy?
18 Sagt man zu einem Könige: Belial, zu Edlen: Du Gottloser? -
Czy wypada do króla mówić: Nikczemniku? A do książąt: Bezbożni?
19 Wieviel weniger zu ihm, der die Person der Fürsten nicht ansieht und den Reichen nicht vor dem Armen berücksichtigt! Denn sie alle sind das Werk seiner Hände.
Tym bardziej do tego, który nie ma względu na książąt i nie stawia bogacza nad ubogim? Oni wszyscy bowiem są dziełem jego rąk.
20 In einem Augenblick sterben sie; und in der Mitte der Nacht wird ein Volk erschüttert und vergeht, und Mächtige werden beseitigt ohne Hand.
Umrą nagle, o północy lud będzie wzruszony i przeminie, a mocarz zostanie usunięty bez [udziału] ręki [ludzkiej].
21 Denn seine Augen sind auf die Wege des Menschen gerichtet, und er sieht alle seine Schritte.
Jego oczy bowiem patrzą na drogi człowieka i [on] widzi wszystkie jego kroki.
22 Da ist keine Finsternis und kein Todesschatten, daß sich darein verbergen könnten, die Frevel tun.
Nie ma ciemności ani cienia śmierci, gdzie mogliby się ukryć ci, którzy czynią nieprawość.
23 Denn er braucht nicht lange auf einen Menschen acht zu geben, damit er vor Gott ins Gericht komme.
Na człowieka bowiem nie wkłada więcej [niż to, co słuszne], aby stawił się na sąd przed Bogiem.
24 Er zerschmettert Gewaltige ohne Untersuchung, und setzt andere an ihre Stelle.
Rozbije wielu mocarzy i innych osadzi w ich miejsce.
25 Daher kennt er ihre Handlungen, und kehrt sie um über Nacht; und sie werden zermalmt.
A ponieważ zna ich czyny, wywraca ich w nocy, aby byli zmiażdżeni.
26 Er schlägt sie, wie Übeltäter, auf öffentlichem Platze,
Chłoszcze ich jako niegodziwych w miejscu widocznym;
27 darum daß sie von seiner Nachfolge abgewichen sind und alle seine Wege nicht bedacht haben,
Za to, że odstąpili od niego i nie zważali na żadne jego drogi;
28 um zu ihm hinaufdringen zu lassen das Schreien des Armen, und damit er das Schreien der Elenden höre.
Z tego powodu dochodzi do niego wołanie biednych, a on wysłuchuje wołania ubogich.
29 Schafft er Ruhe, wer will beunruhigen? Und verbirgt er das Angesicht, wer kann ihn schauen? So handelt er sowohl gegen ein Volk, als auch gegen einen Menschen zumal,
Gdy zaprowadzi pokój, któż go zburzy? A gdy zakryje swoje oblicze, któż go ujrzy? [A czyni] tak zarówno narodowi, jak i człowiekowi;
30 damit der ruchlose Mensch nicht regiere, damit sie nicht Fallstricke des Volkes seien.
Aby obłudnik już nie panował i nie był pułapką dla ludzi.
31 Denn hat er wohl zu Gott gesagt: Ich trage meine Strafe, ich will nicht mehr verderbt handeln;
Doprawdy, powinieneś mówić do Boga: Poniosłem [karę], a nie będę [już] grzeszyć.
32 was ich nicht sehe, zeige du mir; wenn ich Unrecht verübt habe, so will ich es nicht mehr tun? -
Naucz mnie tego, [czego] nie widzę; jeśli popełniłem nieprawość, [już] więcej tego nie uczynię.
33 Soll nach deinem Sinne er es vergelten? Denn du hast seine Vergeltung verworfen, und so mußt du wählen, und nicht ich; was du weißt, reden denn!
Czy [wszystko] ma być po twojej myśli? On odpłaci, czy odrzucisz, czy wybierzesz, a nie ja. Ale jeśli wiesz lepiej, to powiedz.
34 Männer von Verstand werden zu mir sagen, und ein weiser Mann, der mir zuhört:
Niech mi powiedzą ludzie rozumni, niech człowiek mądry posłucha mnie:
35 Hiob redet nicht mit Erkenntnis, und seine Worte sind ohne Einsicht.
Hiob mówi niemądrze, a jego słowa nie są roztropne.
36 Ach, daß doch Hiob fort und fort geprüft würde wegen seiner Antworten nach Frevlerart!
Niech Hiob zostanie doświadczony do końca za swoje odpowiedzi odnośnie do niegodziwych ludzi.
37 Denn er fügt seiner Sünde Übertretung hinzu, klatscht unter uns in die Hände und mehrt seine Worte gegen Gott.
Dodaje bowiem buntu do swego grzechu, klaszcze przy nas rękoma i mnoży swoje słowa przeciwko Bogu.
