Job 28

1 Denn für das Silber gibt es einen Fundort, und eine Stätte für das Gold, das man läutert.

Doprawdy, istnieją złoża, [z których pochodzi] srebro, i miejsca, [gdzie] złoto się oczyszcza.

2 Eisen wird hervorgeholt aus der Erde, und Gestein schmelzt man zu Kupfer.

Żelazo się wydobywa z ziemi, a miedź wytapia z kamienia.

3 Er hat der Finsternis ein Ende gesetzt, und durchforscht bis zur äußersten Grenze das Gestein der Finsternis und des Todesschattens.

Kładzie się kres ciemności i przeszukuje się wszystko dokładnie, kamienie [leżące] w ciemności i cieniu śmierci.

4 Er bricht einen Schacht fern von dem Wohnenden; die von dem Fuße Vergessenen hangen hinab, fern von den Menschen schweben sie.

Rzeka wyleje ze swego miejsca, tak że nie sposób ją przejść, zostaje [jednak] zahamowana przemysłem człowieka i odchodzi.

5 Die Erde, aus ihr kommt Brot hervor, und ihr Unteres wird zerwühlt wie vom Feuer.

Z ziemi pochodzi chleb, lecz pod nią zamienia się jakby w ogień.

6 Ihr Gestein ist der Sitz des Saphirs, und Goldstufen sind darin.

Jej kamienie zawierają szafiry i piasek złoty;

7 Ein Pfad, den der Raubvogel nicht kennt, und den das Auge des Habichts nicht erblickt hat;

Ścieżki do nich nie zna ptak ani nie widziało jej oko sępa.

8 den die wilden Tiere nicht betreten, über den der Löwe nicht hingeschritten ist.

Nie kroczą po niej dzikie zwierzęta ani lew nią nie przeszedł.

9 Er legt seine Hand an das harte Gestein, wühlt die Berge um von der Wurzel aus.

Wyciąga swą rękę po krzemień, wywraca góry od korzenia;

10 Kanäle haut er durch die Felsen, und allerlei Köstliches sieht sein Auge.

Ze skał wykuwa strumienie, a jego oko wypatruje każdej kosztownej rzeczy.

11 Er dämmt Flüsse ein, daß sie nicht durchsickern, und Verborgenes zieht er hervor an das Licht.

Nie pozwala rozlewać się rzekom, a ukryte rzeczy wywodzi [na] światło.

12 Aber die Weisheit, wo wird sie erlangt? Und welches ist die Stätte des Verstandes?

Ale gdzie można znaleźć mądrość? Gdzie znajduje się miejsce rozumu?

13 Kein Mensch kennt ihren Wert, und im Lande der Lebendigen wird sie nicht gefunden.

Człowiek nie zna jej ceny ani nie można jej znaleźć w ziemi żyjących.

14 Die Tiefe spricht: Sie ist nicht in mir, und das Meer spricht: Sie ist nicht bei mir.

Głębia mówi: Nie ma jej we mnie. Morze powiada: U mnie też jej [nie ma].

15 Geläutertes Gold kann nicht für sie gegeben, und Silber nicht dargewogen werden als ihr Kaufpreis.

Nie nabywa się jej za szczere złoto ani nie odważa się zapłaty [za] nią w srebrze.

16 Sie wird nicht aufgewogen mit Gold von Ophir, mit kostbarem Onyx und Saphir.

Nie można jej wycenić w złocie z Ofiru ani w onyksie drogocennym, ani w szafirze.

17 Gold und Glas kann man ihr nicht gleichstellen, noch sie eintauschen gegen ein Gerät von gediegenem Golde.

Złoto i kryształ nie dorównają jej, nie można jej wymienić na klejnoty z czystego złota.

18 Korallen und Kristall kommen neben ihr nicht in Erwähnung; und der Besitz der Weisheit ist mehr wert als Perlen.

Nie [wypada] wspominać o koralach i perłach, bo nabycie mądrości przewyższa perły.

19 Nicht kann man ihr gleichstellen den Topas von Äthiopien; mit feinem Golde wird sie nicht aufgewogen.

Nie dorówna jej topaz z Etiopii i nie [można] jej wycenić w szczerym złocie.

20 Die Weisheit nun, woher kommt sie, und welches ist die Stätte des Verstandes?

Skąd więc mądrość pochodzi? I gdzie znajduje się miejsce rozumu?

21 Denn sie ist verborgen vor den Augen aller Lebendigen, und vor den Vögeln des Himmels ist sie verhüllt.

Przecież jest zakryta dla oczu wszystkich żyjących i utajona przed ptactwem niebieskim.

22 Der Abgrund und der Tod sagen: Mit unseren Ohren haben wir ein Gerücht von ihr gehört.

Zniszczenie i śmierć mówią: Własnymi uszami usłyszałyśmy o jej sławie.

23 Gott versteht ihren Weg, und er kennt ihre Stätte.

Bóg rozumie jej drogę, on zna jej miejsce.

24 Denn er schaut bis zu den Enden der Erde; unter dem ganzen Himmel sieht er.

On bowiem patrzy na krańce ziemi i widzi wszystko, co jest pod niebem.

25 Als er dem Winde ein Gewicht bestimmte, und die Wasser mit dem Maße abwog,

Określił wagę wiatrom i odważył miarą wody.

26 als er dem Regen ein Gesetz bestimmte und eine Bahn dem Donnerstrahl:

Gdy ustanowił prawo dla deszczu i drogę dla błyskawicy gromu;

27 da sah er sie und tat sie kund, er setzte sie ein und durchforschte sie auch.

Wtedy ją widział i ogłosił; przygotował ją i przebadał.

28 Und zu dem Menschen sprach er: Siehe, die Furcht des Herrn ist Weisheit, und vom Bösen weichen ist Verstand.

A do człowieka powiedział: Oto bojaźń Pana, ona jest mądrością, a odstąpienie od zła [jest] rozumem.