Job 15
1 Und Eliphas, der Temaniter, antwortete und sprach:
Wtedy Elifaz z Temanu odpowiedział:
2 Wird ein Weiser windige Erkenntnis antworten, und wird er sein Inneres füllen mit Ostwind,
Czy mądry [człowiek] ma odpowiadać próżną wiedzą i napełniać swoje wnętrze wiatrem wschodnim?
3 streitend mit Reden, die nichts taugen, und mit Worten, womit er nicht nützt?
Czy ma się spierać słowami bezużytecznymi i mową, która nie przynosi pożytku?
4 Ja, du vernichtest die Gottesfurcht und schmälerst die Andacht vor Gott.
Ty nawet odrzucasz bojaźń i powstrzymujesz modlitwę przed Bogiem.
5 Denn deine Ungerechtigkeit belehrt deinen Mund, und du wählst die Sprache der Listigen.
Twoje usta bowiem pokazują twą nieprawość, posługujesz się mową przebiegłych.
6 Dein Mund verdammt dich, und nicht ich; und deine Lippen zeugen wider dich.
Twoje usta cię potępiają, a nie ja; twoje wargi świadczą przeciwko tobie.
7 Bist du als Erster zum Menschen gezeugt, und vor den Hügeln du geboren?
Czy jesteś pierwszym człowiekiem, który się urodził? Czy zostałeś stworzony przed pagórkami?
8 Hast du im Rate Gottes zugehört, und die Weisheit an dich gerissen?
Czy słuchałeś tajemnic Boga? Czy tylko w tobie jest mądrość?
9 Was weißt du, das wir nicht wüßten, was verstehst du, das uns nicht bekannt wäre?
Cóż ty wiesz, czego my nie wiemy? Cóż ty rozumiesz, czego my nie rozumiemy?
10 Unter uns sind auch Alte, auch Greise, reicher an Tagen als dein Vater.
Wśród nas są i sędziwi, i starcy, starsi od twego ojca.
11 Sind dir zu wenig die Tröstungen Gottes, und ein sanftes Wort an dich zu gering?
Czy lekceważysz pociechę Boga? Czy masz w sobie coś tajemnego?
12 Was reißt dein Herz dich hin, und was zwinken deine Augen,
Czemu cię tak uniosło twoje serce? Czemu swoimi oczami tak mrugasz;
13 daß du gegen Gott dein Schnauben kehrst, und Reden hervorgehen lässest aus deinem Munde?
Że zwracasz przeciwko Bogu swego ducha i wypuszczasz ze swoich ust takie słowa?
14 Was ist der Mensch, daß er rein sein sollte, und der vom Weibe Geborene, daß er gerecht wäre?
Czym jest człowiek, aby miał być czysty, urodzony z kobiety, aby miał być sprawiedliwy?
15 Siehe, auf seine Heiligen vertraut er nicht, und die Himmel sind nicht rein in seinen Augen:
Oto nawet swoim świętym on nie ufa i niebiosa nie są czyste w jego oczach.
16 wieviel weniger der Abscheuliche und Verderbte, der Mann, der Unrecht trinkt wie Wasser!
Tym bardziej obrzydły i nikczemny jest człowiek, [który] pije nieprawość jak wodę.
17 Ich will dir's berichten, höre mir zu; und was ich gesehen, will ich erzählen,
Wykażę ci, [tylko] mnie posłuchaj; opowiem ci, co widziałem;
18 was die Weisen verkündigt und nicht verhehlt haben von ihren Vätern her, -
Co mądrzy powiedzieli, a nie zataili, [co mieli] od przodków swoich;
19 ihnen allein war das Land übergeben, und kein Fremder zog durch ihre Mitte; -
Im samym dana była ziemia i żaden obcy nie przeszedł wśród nich.
20 Alle seine Tage wird der Gesetzlose gequält, und eine kleine Zahl von Jahren ist dem Gewalttätigen aufgespart.
Niegodziwy żyje w udręce przez wszystkie [swoje] dni i niewiele lat wyznaczono ciemięzcy.
21 Die Stimme von Schrecknissen ist in seinen Ohren, im Frieden kommt der Verwüster über ihn;
Głos przerażenia [brzmi] w jego uszach, że w czasie pokoju napadnie go niszczyciel.
22 er glaubt nicht an eine Rückkehr aus der Finsternis, und er ist ausersehen für das Schwert.
Nie wierzy, że miałby wrócić z ciemności, obawia się [zewsząd] miecza.
23 Er schweift umher nach Brot, wo es finden? Er weiß, daß neben ihm ein Tag der Finsternis bereitet ist.
Tuła się za chlebem, [pytając], gdzie [go znaleźć]. Wie, że dzień ciemności został dla niego przygotowany.
24 Angst und Bedrängnis schrecken ihn, sie überwältigen ihn wie ein König, gerüstet zum Sturm.
Przeraża go utrapienie i ucisk; wzmocnią się przeciwko niemu jak król gotowy do boju.
25 Weil er seine Hand wider Gott ausgestreckt hat und wider den Allmächtigen trotzte,
Wyciągnął bowiem swą rękę przeciw Bogu, przeciwko Wszechmocnemu się umocnił.
26 wider ihn anrannte mit gerecktem Halse, mit den dichten Buckeln seiner Schilde;
Naciera na niego, na [jego] szyję, [która jest okryta] pod gęstymi grzbietami jego tarcz.
27 weil er sein Angesicht bedeckt hat mit seinem Fette und Schmer angesetzt an den Lenden;
Swoją twarz kryje bowiem w tłuszczu, a jego tusza zaokrągliła się na lędźwiach.
28 und zerstörte Städte bewohnte, Häuser, die nicht bewohnt werden sollten, die zu Steinhaufen bestimmt waren:
Mieszka w opustoszałych miastach i domach, w których nikt nie przebywa, które niebawem staną się ruiną.
29 so wird er nicht reich werden, und sein Vermögen wird keinen Bestand haben; und nicht neigt sich zur Erde, was solche besitzen.
Nie wzbogaci się i nie przetrwa jego majątek ani jego doskonałość nie rozszerzy się na ziemi.
30 Er entweicht nicht der Finsternis; seine Schößlinge versengt die Flamme; und er muß weichen durch den Hauch seines Mundes. -
Nie wyjdzie z ciemności, płomień ususzy jego latorośle, a zginie od tchnienia jego ust.
31 Er verlasse sich nicht auf Nichtiges, er wird getäuscht; denn Nichtiges wird seine Vergeltung sein.
Niech złudzony nie ufa marności, gdyż marność będzie jego zapłatą.
32 Noch ist sein Tag nicht da, so erfüllt es sich; und sein Palmzweig wird nicht grün.
Przed wypełnieniem jego dni nastąpi, a jego gałązka nie zakwitnie.
33 Wie der Weinstock übt er Unbill an seinen unreifen Beeren, und wie der Olivenbaum wirft er seine Blüte ab.
Jak winna latorośl utraci swoje niedojrzałe grona, jak oliwka zrzuci swój kwiat.
34 Denn der Hausstand des Ruchlosen ist unfruchtbar, und Feuer frißt die Zelte der Bestechung.
Zgromadzenie obłudników będzie bowiem spustoszone, a ogień strawi namioty przekupstwa.
35 Sie sind schwanger mit Mühsal und gebären Unheil, und ihr Inneres bereitet Trug.
Poczęli krzywdę i urodzili nieprawość, a ich łono przygotowuje oszustwo.
