Hebraeer 8
1 Die Summe dessen aber, was wir sagen, ist: Wir haben einen solchen Hohenpriester, der sich gesetzt hat zur Rechten des Thrones der Majestät in den Himmeln,
กถฺยมานานำ วากฺยานำ สาโร'ยมฺ อสฺมากมฺ เอตาทฺฤศ เอโก มหายาชโก'สฺติ ย: สฺวรฺเค มหามหิมฺน: สึหาสนสฺย ทกฺษิณปารฺโศฺว สมุปวิษฺฏวานฺ
2 ein Diener des Heiligtums und der wahrhaftigen Hütte, welche der Herr errichtet hat, nicht der Mensch.
ยจฺจ ทูษฺยํ น มนุไช: กินฺตฺวีศฺวเรณ สฺถาปิตํ ตสฺย สตฺยทูษฺยสฺย ปวิตฺรวสฺตูนาญฺจ เสวก: ส ภวติฯ
3 Denn jeder Hohepriester wird bestellt, um sowohl Gaben als auch Schlachtopfer darzubringen; daher ist es notwendig, daß auch dieser etwas habe, das er darbringe.
ยต เอไกโก มหายาชโก ไนเวทฺยานำ พลีนาญฺจ ทาเน นิยุชฺยเต, อโต เหโตเรตสฺยาปิ กิญฺจิทฺ อุตฺสรฺชนียํ วิทฺยต อิตฺยาวศฺยกํฯ
4 Wenn er nun auf Erden wäre, so wäre er nicht einmal Priester, weil solche da sind, die nach dem Gesetz die Gaben darbringen,
กิญฺจ ส ยทิ ปฺฤถิวฺยามฺ อสฺถาสฺยตฺ ตรฺหิ ยาชโก นาภวิษฺยตฺ, ยโต เย วฺยวสฺถานุสาราตฺ ไนเวทฺยานิ ททเตฺยตาทฺฤศา ยาชกา วิทฺยนฺเตฯ
5 (welche dem Abbilde und Schatten der himmlischen Dinge dienen, gleichwie Moses eine göttliche Weisung empfing, als er im Begriff war, die Hütte aufzurichten; denn “siehe”, spricht er, “daß du alles nach dem Muster machest, das dir auf dem Berge gezeigt worden ist”).
เต ตุ สฺวรฺคียวสฺตูนำ ทฺฤษฺฏานฺเตน ฉายยา จ เสวามนุติษฺฐนฺติ ยโต มูสสิ ทูษฺยํ สาธยิตุมฺ อุทฺยเต สตีศฺวรสฺตเทว ตมาทิษฺฏวานฺ ผลต: ส ตมุกฺตวานฺ, ยถา, "อวเธหิ คิเรา ตฺวำ ยทฺยนฺนิทรฺศนํ ทรฺศิตํ ตทฺวตฺ สรฺวฺวาณิ ตฺวยา กฺริยนฺตำฯ "
6 Jetzt aber hat er einen vortrefflicheren Dienst erlangt, insofern er auch Mittler ist eines besseren Bundes, der auf Grund besserer Verheißungen gestiftet ist.
กินฺตฺวิทานีมฺ อเสา ตสฺมาตฺ เศฺรษฺฐํ เสวกปทํ ปฺราปฺตวานฺ ยต: ส เศฺรษฺฐปฺรติชฺญาภิ: สฺถาปิตสฺย เศฺรษฺฐนิยมสฺย มธฺยโสฺถ'ภวตฺฯ
7 Denn wenn jener erste Bund tadellos wäre, so wäre kein Raum gesucht worden für einen zweiten.
ส ปฺรถโม นิยโม ยทิ นิรฺทฺโทโษ'ภวิษฺยต ตรฺหิ ทฺวิตียสฺย นิยมสฺย กิมปิ ปฺรโยชนํ นาภวิษฺยตฺฯ
8 Denn tadelnd spricht er zu ihnen: “Siehe, es kommen Tage, spricht der Herr, da werde ich in Bezug auf das Haus Israel und in Bezug auf das Haus Juda einen neuen Bund vollziehen;
กินฺตุ ส โทษมาโรปยนฺ เตภฺย: กถยติ, ยถา, "ปรเมศฺวร อิทํ ภาษเต ปศฺย ยสฺมินฺ สมเย'หมฺ อิสฺราเยลวํเศน ยิหูทาวํเศน จ สารฺทฺธมฺ เอกํ นวีนํ นิยมํ สฺถิรีกริษฺยาเมฺยตาทฺฤศ: สมย อายาติฯ
9 nicht nach dem Bunde, den ich mit ihren Vätern machte an dem Tage, da ich ihre Hand ergriff, um sie aus dem Lande Ägypten herauszuführen; denn sie blieben nicht in meinem Bunde, und ich kümmerte mich nicht um sie, spricht der Herr.
ปรเมศฺวโร'ปรมปิ กถยติ เตษำ ปูรฺวฺวปุรุษาณำ มิสรเทศาทฺ อานยนารฺถํ ยสฺมินฺ ทิเน'หํ เตษำ กรํ ธฺฤตฺวา ไต: สห นิยมํ สฺถิรีกฺฤตวานฺ ตทฺทินสฺย นิยมานุสาเรณ นหิ ยตไสฺต รฺมม นิยเม ลงฺฆิเต'หํ ตานฺ ปฺรติ จินฺตำ นากรวํฯ
10 Denn dies ist der Bund, den ich dem Hause Israel errichten werde nach jenen Tagen, spricht der Herr: Indem ich meine Gesetze in ihren Sinn gebe, werde ich sie auch auf ihre Herzen schreiben; und ich werde ihnen zum Gott, und sie werden mir zum Volke sein.
กินฺตุ ปรเมศฺวร: กถยติ ตทฺทินาตฺ ปรมหํ อิสฺราเยลวํศีไย: สารฺทฺธมฺ อิมํ นิยมํ สฺถิรีกริษฺยามิ, เตษำ จิตฺเต มม วิธีนฺ สฺถาปยิษฺยามิ เตษำ หฺฤตฺปเตฺร จ ตานฺ เลขิษฺยามิ, อปรมหํ เตษามฺ อีศฺวโร ภวิษฺยามิ เต จ มม โลกา ภวิษฺยนฺติฯ
11 Und sie werden nicht ein jeder seinen Mitbürger und ein jeder seinen Bruder lehren und sagen: Erkenne den Herrn! denn alle werden mich erkennen vom Kleinen bis zum Großen unter ihnen.
อปรํ ตฺวํ ปรเมศฺวรํ ชานีหีติวาเกฺยน เตษาเมไกโก ชน: สฺวํ สฺวํ สมีปวาสินํ ภฺราตรญฺจ ปุน รฺน ศิกฺษยิษฺยติ ยต อากฺษุทฺราตฺ มหานฺตํ ยาวตฺ สรฺเวฺว มำ ชฺญาสฺยนฺติฯ
12 Denn ich werde ihren Ungerechtigkeiten gnädig sein, und ihrer Sünden und ihrer Gesetzlosigkeiten werde ich nie mehr gedenken.”
ยโต เหโตรหํ เตษามฺ อธรฺมฺมานฺ กฺษมิเษฺย เตษำ ปาปานฺยปราธำศฺจ ปุน: กทาปิ น สฺมริษฺยามิฯ "
13 Indem er sagt: “einen neuen”, hat er den ersten alt gemacht; was aber alt wird und veraltet, ist dem Verschwinden nahe.
อเนน ตํ นิยมํ นูตนํ คทิตฺวา ส ปฺรถมํ นิยมํ ปุราตนีกฺฤตวานฺ; ยจฺจ ปุราตนํ ชีรฺณาญฺจ ชาตํ ตสฺย โลโป นิกโฏ 'ภวตฺฯ
