Hebraeer 8

1 Die Summe dessen aber, was wir sagen, ist: Wir haben einen solchen Hohenpriester, der sich gesetzt hat zur Rechten des Thrones der Majestät in den Himmeln,

கத்²யமாநாநாம்’ வாக்யாநாம்’ ஸாரோ(அ)யம் அஸ்மாகம் ஏதாத்³ரு’ஸ² ஏகோ மஹாயாஜகோ(அ)ஸ்தி ய​: ஸ்வர்கே³ மஹாமஹிம்ந​: ஸிம்’ஹாஸநஸ்ய த³க்ஷிணபார்ஸ்²வோ ஸமுபவிஷ்டவாந்

2 ein Diener des Heiligtums und der wahrhaftigen Hütte, welche der Herr errichtet hat, nicht der Mensch.

யச்ச தூ³ஷ்யம்’ ந மநுஜை​: கிந்த்வீஸ்²வரேண ஸ்தா²பிதம்’ தஸ்ய ஸத்யதூ³ஷ்யஸ்ய பவித்ரவஸ்தூநாஞ்ச ஸேவக​: ஸ ப⁴வதி|

3 Denn jeder Hohepriester wird bestellt, um sowohl Gaben als auch Schlachtopfer darzubringen; daher ist es notwendig, daß auch dieser etwas habe, das er darbringe.

யத ஏகைகோ மஹாயாஜகோ நைவேத்³யாநாம்’ ப³லீநாஞ்ச தா³நே நியுஜ்யதே, அதோ ஹேதோரேதஸ்யாபி கிஞ்சித்³ உத்ஸர்ஜநீயம்’ வித்³யத இத்யாவஸ்²யகம்’|

4 Wenn er nun auf Erden wäre, so wäre er nicht einmal Priester, weil solche da sind, die nach dem Gesetz die Gaben darbringen,

கிஞ்ச ஸ யதி³ ப்ரு’தி²வ்யாம் அஸ்தா²ஸ்யத் தர்ஹி யாஜகோ நாப⁴விஷ்யத், யதோ யே வ்யவஸ்தா²நுஸாராத் நைவேத்³யாநி த³த³த்யேதாத்³ரு’ஸா² யாஜகா வித்³யந்தே|

5 (welche dem Abbilde und Schatten der himmlischen Dinge dienen, gleichwie Moses eine göttliche Weisung empfing, als er im Begriff war, die Hütte aufzurichten; denn “siehe”, spricht er, “daß du alles nach dem Muster machest, das dir auf dem Berge gezeigt worden ist”).

தே து ஸ்வர்கீ³யவஸ்தூநாம்’ த்³ரு’ஷ்டாந்தேந சா²யயா ச ஸேவாமநுதிஷ்ட²ந்தி யதோ மூஸஸி தூ³ஷ்யம்’ ஸாத⁴யிதும் உத்³யதே ஸதீஸ்²வரஸ்ததே³வ தமாதி³ஷ்டவாந் ப²லத​: ஸ தமுக்தவாந், யதா², "அவதே⁴ஹி கி³ரௌ த்வாம்’ யத்³யந்நித³ர்ஸ²நம்’ த³ர்ஸி²தம்’ தத்³வத் ஸர்வ்வாணி த்வயா க்ரியந்தாம்’| "

6 Jetzt aber hat er einen vortrefflicheren Dienst erlangt, insofern er auch Mittler ist eines besseren Bundes, der auf Grund besserer Verheißungen gestiftet ist.

கிந்த்விதா³நீம் அஸௌ தஸ்மாத் ஸ்²ரேஷ்ட²ம்’ ஸேவகபத³ம்’ ப்ராப்தவாந் யத​: ஸ ஸ்²ரேஷ்ட²ப்ரதிஜ்ஞாபி⁴​: ஸ்தா²பிதஸ்ய ஸ்²ரேஷ்ட²நியமஸ்ய மத்⁴யஸ்தோ²(அ)ப⁴வத்|

7 Denn wenn jener erste Bund tadellos wäre, so wäre kein Raum gesucht worden für einen zweiten.

ஸ ப்ரத²மோ நியமோ யதி³ நிர்த்³தோ³ஷோ(அ)ப⁴விஷ்யத தர்ஹி த்³விதீயஸ்ய நியமஸ்ய கிமபி ப்ரயோஜநம்’ நாப⁴விஷ்யத்|

8 Denn tadelnd spricht er zu ihnen: “Siehe, es kommen Tage, spricht der Herr, da werde ich in Bezug auf das Haus Israel und in Bezug auf das Haus Juda einen neuen Bund vollziehen;

கிந்து ஸ தோ³ஷமாரோபயந் தேப்⁴ய​: கத²யதி, யதா², "பரமேஸ்²வர இத³ம்’ பா⁴ஷதே பஸ்²ய யஸ்மிந் ஸமயே(அ)ஹம் இஸ்ராயேலவம்’ஸே²ந யிஹூதா³வம்’ஸே²ந ச ஸார்த்³த⁴ம் ஏகம்’ நவீநம்’ நியமம்’ ஸ்தி²ரீகரிஷ்யாம்யேதாத்³ரு’ஸ²​: ஸமய ஆயாதி|

9 nicht nach dem Bunde, den ich mit ihren Vätern machte an dem Tage, da ich ihre Hand ergriff, um sie aus dem Lande Ägypten herauszuführen; denn sie blieben nicht in meinem Bunde, und ich kümmerte mich nicht um sie, spricht der Herr.

பரமேஸ்²வரோ(அ)பரமபி கத²யதி தேஷாம்’ பூர்வ்வபுருஷாணாம்’ மிஸரதே³ஸா²த்³ ஆநயநார்த²ம்’ யஸ்மிந் தி³நே(அ)ஹம்’ தேஷாம்’ கரம்’ த்⁴ரு’த்வா தை​: ஸஹ நியமம்’ ஸ்தி²ரீக்ரு’தவாந் தத்³தி³நஸ்ய நியமாநுஸாரேண நஹி யதஸ்தை ர்மம நியமே லங்கி⁴தே(அ)ஹம்’ தாந் ப்ரதி சிந்தாம்’ நாகரவம்’|

10 Denn dies ist der Bund, den ich dem Hause Israel errichten werde nach jenen Tagen, spricht der Herr: Indem ich meine Gesetze in ihren Sinn gebe, werde ich sie auch auf ihre Herzen schreiben; und ich werde ihnen zum Gott, und sie werden mir zum Volke sein.

கிந்து பரமேஸ்²வர​: கத²யதி தத்³தி³நாத் பரமஹம்’ இஸ்ராயேலவம்’ஸீ²யை​: ஸார்த்³த⁴ம் இமம்’ நியமம்’ ஸ்தி²ரீகரிஷ்யாமி, தேஷாம்’ சித்தே மம விதீ⁴ந் ஸ்தா²பயிஷ்யாமி தேஷாம்’ ஹ்ரு’த்பத்ரே ச தாந் லேகி²ஷ்யாமி, அபரமஹம்’ தேஷாம் ஈஸ்²வரோ ப⁴விஷ்யாமி தே ச மம லோகா ப⁴விஷ்யந்தி|

11 Und sie werden nicht ein jeder seinen Mitbürger und ein jeder seinen Bruder lehren und sagen: Erkenne den Herrn! denn alle werden mich erkennen vom Kleinen bis zum Großen unter ihnen.

அபரம்’ த்வம்’ பரமேஸ்²வரம்’ ஜாநீஹீதிவாக்யேந தேஷாமேகைகோ ஜந​: ஸ்வம்’ ஸ்வம்’ ஸமீபவாஸிநம்’ ப்⁴ராதரஞ்ச புந ர்ந ஸி²க்ஷயிஷ்யதி யத ஆக்ஷுத்³ராத் மஹாந்தம்’ யாவத் ஸர்வ்வே மாம்’ ஜ்ஞாஸ்யந்தி|

12 Denn ich werde ihren Ungerechtigkeiten gnädig sein, und ihrer Sünden und ihrer Gesetzlosigkeiten werde ich nie mehr gedenken.”

யதோ ஹேதோரஹம்’ தேஷாம் அத⁴ர்ம்மாந் க்ஷமிஷ்யே தேஷாம்’ பாபாந்யபராதா⁴ம்’ஸ்²ச புந​: கதா³பி ந ஸ்மரிஷ்யாமி| "

13 Indem er sagt: “einen neuen”, hat er den ersten alt gemacht; was aber alt wird und veraltet, ist dem Verschwinden nahe.

அநேந தம்’ நியமம்’ நூதநம்’ க³தி³த்வா ஸ ப்ரத²மம்’ நியமம்’ புராதநீக்ரு’தவாந்; யச்ச புராதநம்’ ஜீர்ணாஞ்ச ஜாதம்’ தஸ்ய லோபோ நிகடோ (அ)ப⁴வத்|