< Galater 3 >

1 O unverständige Galater! Wer hat euch bezaubert, denen Jesus Christus, als [unter euch] gekreuzigt, vor Augen gemalt wurde?
I ǝⱪilsiz Galatiyaliⱪlar, kɵz aldinglarda Əysa Mǝsiⱨ eniⱪ sürǝtlǝngǝn, aranglarda krestlǝngǝndǝk kɵrüngǝnikǝn, kim silǝrni ⱨǝⱪiⱪǝtkǝ itaǝt ⱪilixtin azdurup seⱨirlidi?
2 Dies allein will ich von euch lernen: Habt ihr den Geist aus Gesetzeswerken empfangen, oder aus der Kunde des Glaubens?
Mǝn pǝⱪǝt xunila silǝrdin sorap bilǝyki: — Silǝr Roⱨni Tǝwrat ⱪanuniƣa intilix arⱪiliⱪ ⱪobul ⱪildinglarmu, yaki [hux hǝwǝrni] anglap, etiⱪad arⱪiliⱪ ⱪobul ⱪildinglarmu?
3 Seid ihr so unverständig? Nachdem ihr im Geiste angefangen habt, wollt ihr jetzt im Fleische vollenden?
Silǝr xunqǝ ǝⱪilsizmu? Roⱨⱪa tayinip [ⱨayatni] baxliƣanikǝnsilǝr, ǝmdiliktǝ ǝt arⱪiliⱪ kamalǝtkǝ yǝtmǝkqimu?
4 Habt ihr so vieles vergeblich gelitten? wenn anders auch vergeblich?
Silǝr [etiⱪad yolida] bolƣan xunqǝ kɵp azab-oⱪubǝtlǝrni bikarƣa tarttinglarmu? Dǝrwǝⱪǝ bikarƣa kǝttiƣu?!
5 Der euch nun den Geist darreicht und Wunderwerke unter euch wirkt, ist es aus Gesetzeswerken oder aus der Kunde des Glaubens?
Silǝrgǝ Roⱨni Tǝminligüqi, aranglarda mɵjizilǝrni yaritiwatⱪuqi bu karamǝtlǝrni silǝrning Tǝwrat ⱪanuniƣa intilip tayanƣininglardin ⱪilamdu, yaki angliƣan hǝwǝrgǝ baƣliƣan ixǝnq-etiⱪadinglardin ⱪilamdu?
6 Gleichwie Abraham Gott glaubte, und es ihm zur Gerechtigkeit gerechnet wurde.
[Muⱪǝddǝs yazmilarda deyilgǝndǝk]: «Ibraⱨim Hudaƣa etiⱪad ⱪildi; bu uning ⱨǝⱪⱪaniyliⱪi ⱨesablandi».
7 Erkennet denn: die aus Glauben sind, diese sind Abrahams Söhne.
Xuning üqün, xuni qüxinixinglar kerǝkki, etiⱪadtin tuƣulƣanlarla Ibraⱨimning ⱨǝⱪiⱪiy pǝrzǝntliridur.
8 Die Schrift aber, voraussehend, daß Gott die Nationen aus Glauben rechtfertigen würde, verkündigte dem Abraham die gute Botschaft zuvor: “In dir werden gesegnet werden alle Nationen”.
Muⱪǝddǝs yazmilarda Hudaning yat ǝlliklǝrni Ɵzigǝ etiⱪad ⱪilixi arⱪiliⱪ ularni ⱨǝⱪⱪaniy ⱪilidiƣanliⱪi aldin’ala kɵrülüp, Hudaning Ibraⱨimƣa: «Sǝndǝ barliⱪ ǝl-millǝtlǝrgǝ bǝht ata ⱪilinidu» dǝp hux hǝwǝrni aldin eytⱪanliⱪi hatirilǝngǝnidi.
9 Also werden die, welche aus Glauben sind, mit dem gläubigen Abraham gesegnet.
Xuning bilǝn, etiⱪadtin bolƣanlar etiⱪad ⱪilƣuqi Ibraⱨim bilǝn tǝng bǝht tapidu.
10 Denn so viele aus Gesetzeswerken sind, sind unter dem Fluche; denn es steht geschrieben: “Verflucht ist jeder, der nicht bleibt in allem, was im Buche des Gesetzes geschrieben ist, um es zu tun!”
Lekin Tǝwrat ⱪanuniƣa ǝmǝl ⱪilimiz dǝp yürgǝnlǝr bolsa ⱨǝmmisi lǝnǝtkǝ ⱪalidu. Qünki [muⱪǝddǝs yazmilarda] mundaⱪ yezilƣan: «Tǝwrat ⱪanunida yezilƣan ⱨǝmmǝ ǝmrlǝrgǝ üzlüksiz ǝmǝl ⱪilmaywatⱪan ⱨǝrbir kixi lǝnǝtkǝ ⱪalidu».
11 Daß aber durch Gesetz niemand vor Gott gerechtfertigt wird, ist offenbar, denn “der Gerechte wird aus Glauben leben”.
Yǝnǝ roxǝnki, ⱨeqkim Hudaning aldida ⱪanunƣa intilix arⱪiliⱪ ⱨǝⱪⱪaniy ⱪilinmaydu; qünki [muⱪǝddǝs kitabta yezilƣinidǝk]: — «Ⱨǝⱪⱪaniy adǝm ixǝnq-etiⱪadi bilǝn ⱨayat bolidu».
12 Das Gesetz aber ist nicht aus Glauben, sondern: “Wer diese Dinge getan hat, wird durch sie leben”.
Əmma ⱪanun yoli etiⱪad yoliƣa asaslanƣan ǝmǝs, bǝlki [muⱪǝddǝs kitabta]: — «Ⱪanunning ǝmrlirigǝ ǝmǝl ⱪilƣuqi xu ixlar bilǝn ⱨayat bolidu» deyilgǝndǝktur.
13 Christus hat uns losgekauft von dem Fluche des Gesetzes, indem er ein Fluch für uns geworden ist (denn es steht geschrieben: “Verflucht ist jeder, der am Holze hängt!”);
Ⱨalbuki, Mǝsiⱨ bizni Tǝwrat ⱪanunidiki lǝnǝttin ⱨɵr ⱪilix üqün ornimizda lǝnǝt bolup bǝdǝl tɵlidi. Bu ⱨǝⱪtǝ [muⱪǝddǝs yazmilarda]: «Yaƣaqⱪa esilƣan ⱨǝrbir kixi lǝnǝtkǝ ⱪalƣan ⱨesablansun» dǝp yezilƣan.
14 auf daß der Segen Abrahams in Christo Jesu zu den Nationen käme, auf daß wir die Verheißung des Geistes empfingen durch den Glauben.
Xuning bilǝn Mǝsiⱨ Əysa arⱪiliⱪ Ibraⱨimƣa ata ⱪilinƣan bǝht yat ǝlliklǝrgimu kǝltürülüp, biz wǝdǝ ⱪilinƣan Roⱨni etiⱪad arⱪiliⱪ ⱪobul ⱪilalaymiz.
15 Brüder, ich rede nach Menschenweise; selbst eines Menschen Bund, der bestätigt ist, hebt niemand auf oder verordnet etwas hinzu.
Ⱪerindaxlar, mǝn insanlarqǝ sɵzlǝymǝn; ⱨǝtta insanlar arisida ɵzara ǝⱨdǝ tüzülsimu, baxⱪa ⱨeqkim uni yoⱪⱪa qiⱪiriwetǝlmǝydu yaki uningƣa birǝr nǝrsǝ ⱪoxalmaydu.
16 Dem Abraham aber waren die Verheißungen zugesagt und seinem Samen. Er sagt nicht: “und den Samen”, als von vielen, sondern als von einem: “und deinem Samen”, welcher Christus ist.
Xuningdǝk, [Hudaning ǝⱨdisidiki] wǝdilǝr Ibraⱨim wǝ uning nǝsligǝ eytilƣan. [Muⱪǝddǝs kitabta] U: «wǝ sening nǝsilliringgǝ», (yǝni, kɵp kixilǝrgǝ) demǝydu, bǝlki «sening nǝslinggǝ», (yǝni yalƣuz bir kixigila), dǝydu — bu «nǝsil» Mǝsiⱨdur.
17 Dieses aber sage ich: Einen vorher von Gott bestätigten Bund macht das vierhundertdreißig Jahre danach entstandene Gesetz nicht ungültig, um die Verheißung aufzuheben.
Mǝn xuni demǝkqimǝnki, Hudaning Mǝsiⱨkǝ aldin tüzgǝn bir ǝⱨdisini tɵt yüz ottuz yildin keyin qüxürülgǝn Tǝwrat ⱪanuni ǝmǝldin ⱪalduralmaydu, Hudaning bu wǝdisini ⱨeq bikar ⱪilalmaydu.
18 Denn wenn die Erbschaft aus Gesetz ist, so nicht mehr aus Verheißung: dem Abraham aber hat Gott sie durch Verheißung geschenkt.
Qünki [wǝdǝ ⱪilinƣan] miras ⱪanunƣa asaslanƣan bolsa, mana u Hudaning wǝdisigǝ asaslanƣan bolmaytti; lekin Huda xapaǝt bilǝn uni Ibraⱨimƣa wǝdǝ arⱪiliⱪ ata ⱪilƣan.
19 Warum nun das Gesetz? Es wurde der Übertretungen wegen hinzugefügt (bis der Same käme, dem die Verheißung gemacht war), angeordnet durch Engel in der Hand eines Mittlers.
Undaⱪta, Tǝwrat ⱪanunini qüxürüxtiki mǝⱪsǝt nemǝ? U bolsa, insanlarning itaǝtsizlikliri tüpǝylidin, Hudaning mirasi wǝdǝ Ⱪilinƣuqi, yǝni Ibraⱨimning nǝsli dunyaƣa kǝlgüqǝ ⱪoxumqǝ ⱪilip berilgǝn; u pǝrixtilǝr arⱪiliⱪ bir wasitiqining ⱪoli bilǝn bekitilip yolƣa ⱪoyulƣan.
20 Ein Mittler aber ist nicht Mittler von einem; Gott aber ist einer.
Əmma «wasitiqi» bir tǝrǝpningla wasitiqisi ǝmǝs (bǝlki ikki tǝrǝpningkidur), lekin Huda Ɵzi pǝⱪǝt birdur.
21 Ist denn das Gesetz wider die Verheißungen Gottes? Das sei ferne! Denn wenn ein Gesetz gegeben worden wäre, das lebendig zu machen vermöchte, dann wäre wirklich die Gerechtigkeit aus Gesetz.
Undaⱪta, Tǝwrat ⱪanuni Hudaning wǝdilirigǝ zitmu? Yaⱪ, ⱨǝrgiz! Əgǝr birǝr ⱪanun insanlarni ⱨayatliⱪⱪa erixtürǝlǝydiƣan bolsa, undaⱪta ⱨǝⱪⱪaniyliⱪ jǝzmǝn xu ⱪanunƣa asaslanƣan bolatti.
22 Die Schrift aber hat alles unter die Sünde eingeschlossen, auf daß die Verheißung aus Glauben an Jesum Christum denen gegeben würde, die da glauben.
Ⱨalbuki, muⱪǝddǝs yazmilar pütkül alǝmni gunaⱨning ilkigǝ ⱪamap ⱪoyƣan; buningdiki mǝⱪsǝt, Əysa Mǝsiⱨning sadaⱪǝt-etiⱪadi arⱪiliⱪ wǝdining etiⱪad ⱪilƣuqilarƣa berilixi üqündur.
23 Bevor aber der Glaube kam, wurden wir unter dem Gesetz verwahrt, eingeschlossen auf den Glauben hin, der geoffenbart werden sollte.
Lekin etiⱪad yoli kelip axkarǝ bolƣuqǝ, biz Tǝwrat ⱪanuni tǝripidin ⱪoƣdilip, axkarǝ bolidiƣan etiⱪadni kütüxkǝ ⱪamap ⱪoyulƣaniduⱪ.
24 Also ist das Gesetz unser Zuchtmeister gewesen auf Christum hin, auf daß wir aus Glauben gerechtfertigt würden.
Xu tǝriⱪidǝ, bizning etiⱪad arⱪiliⱪ ⱨǝⱪⱪaniy ⱪiliniximiz üqün Tǝwrat ⱪanuni bizgǝ «tǝrbiyiligüqi» bolup, bizni Mǝsiⱨkǝ yetǝklidi.
25 Da aber der Glaube gekommen ist, sind wir nicht mehr unter einem Zuchtmeister;
Lekin etiⱪad yoli axkara bolup, biz ǝmdi yǝnǝ «tǝrbiyiligüqi»ning nazaritidǝ ǝmǝsmiz.
26 denn ihr alle seid Söhne Gottes durch den Glauben an Christum Jesum.
Qünki ⱨǝmminglar Mǝsiⱨ Əysaƣa etiⱪad ⱪilix arⱪiliⱪ Hudaning oƣulliri boldunglar.
27 Denn so viele euer auf Christum getauft worden sind, ihr habt Christum angezogen.
Qünki ⱨǝrⱪaysinglar Mǝsiⱨgǝ kirixkǝ qɵmüldürülgǝn bolsanglar, Mǝsiⱨni kiyiwalƣan boldunglar.
28 Da ist nicht Jude noch Grieche, da ist nicht Sklave noch Freier, da ist nicht Mann und Weib; denn ihr alle seid einer in Christo Jesu.
Mǝsiⱨdǝ nǝ Yǝⱨudiy bolmaydu nǝ Grek bolmaydu, nǝ ⱪul bolmaydu nǝ ⱨɵr bolmaydu, nǝ ǝr bolmaydu nǝ ayal bolmaydu, ⱨǝmminglar Mǝsiⱨ Əysada bir bolisilǝr.
29 Wenn ihr aber Christi seid, so seid ihr denn Abrahams Same und nach Verheißung Erben.
Silǝr Mǝsiⱨkǝ mǝnsup bolƣanikǝnsilǝr, silǝrmu Ibraⱨimning nǝsli bolisilǝr wǝ uningƣa wǝdǝ ⱪilinƣan [bǝht-saadǝtkǝ] mirashordursilǝr.

< Galater 3 >