Lukas 19
1 Und er ging hinein und zog durch Jericho.
୧ଆଡଃ ୟୀଶୁ ଯିରିହୋ ନୁତୁମ୍ ହାତୁରେ ବଲୟାନ୍ଲଃ ଥାଲା ଥାଲାତେ ସେନଃତାନାଏ ତାଇକେନା ।
2 Und siehe, da war ein Mann, mit Namen Zachäus, und selbiger war ein Oberzöllner, und er war reich.
୨ଆଡଃ ନେଲେପେ ଜଖିୟ ନୁତୁମ୍ ମିଆଁଦ୍ ହଡ଼ ତାଇକେନାଏ, ଇନିଃ ମାଲ୍ହାରମ୍କଆଃ ଗମ୍କେ ଆଡଃ କିସାଁଣ୍ ହଡ଼ ତାଇକେନାଏ ।
3 Und er suchte Jesum zu sehen, wer er wäre; und er vermochte es nicht vor der Volksmenge, denn er war klein von Gestalt.
୩ଇନିଃ ୟୀଶୁକେ ଚିଲ୍କାନ୍ ହଡ଼ ତାନିଃ ମେନ୍ତେ ନେଲ୍ସାନାଙ୍ଗ୍ ତାଇକେନାଏ, ଚିୟାଃଚି ଇନିଃ ବୁଟିୟା ହଡ଼ ତାଇକେନାଏ ଆଡଃ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କରାଃତେ କାଏ ନେଲ୍ ଦାଡ଼ିକିୟା ।
4 Und er lief voraus und stieg auf einen Maulbeerfeigenbaum, auf daß er ihn sähe; denn er sollte daselbst durchkommen.
୪ଏନାତେ ଇନିଃ ୟୀଶୁ ପାରମ୍ ହରାରେ ନିର୍ ଆୟାର୍କେଦ୍ତେ ୟୀଶୁକେ ନେଲ୍ ନାଗେନ୍ତେ ମିଆଁଦ୍ ଲଆଦାରୁରେ ଦେଏଃୟାନାଏ ।
5 Und als er an den Ort kam, sah Jesus auf und erblickte ihn und sprach zu ihm: Zachäus, steige eilends hernieder, denn heute muß ich in deinem Hause bleiben.
୫ଏନ୍ ଠାୟାଦ୍ ସେଟେର୍ୟାନ୍ତେ ୟୀଶୁ ସାଙ୍ଗିଲ୍ ରାକାବ୍କେଦ୍ତେ ଇନିଃକେ ନେଲ୍କିୟାଏ ଆଡଃ କାଜିକିୟାଏ, “ଜଖିୟ ମାର୍ ଆଡ଼୍ଗୁଃମେ, ତିସିଙ୍ଗ୍ଦ ଆମାଃ ଅଡ଼ାଃରେ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ତାଇନ୍ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ ।”
6 Und er stieg eilends hernieder und nahm ihn auf mit Freuden.
୬ଆଡଃ ଜଖିୟ ଆଡ଼୍ଗୁ ଧାବ୍ୟାନ୍ତେ ରାସ୍କାତେ ୟୀଶୁକେ ଦାରମ୍କିୟାଏ ।
7 Und als sie es sahen, murrten alle und sagten: Er ist eingekehrt, um bei einem sündigen Manne zu herbergen.
୭ମେନ୍ଦ ନେଆଁଁ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ସବେନ୍କ କୁରୁମ୍ଡୁରୁମ୍ୟାନାକ ଆଡଃ ମେନ୍କେଦାଃକ, “ଇନିଃ ପାପିହଡ଼ଆଃ ଅଡ଼ାଃରେ ପେଡ଼ାଅଃତାନାଏ ।”
8 Zachäus aber stand und sprach zu dem Herrn: Siehe, Herr, die Hälfte meiner Güter gebe ich den Armen, und wenn ich von jemandem etwas durch falsche Anklage genommen habe, so erstatte ich es vierfältig.
୮ମେନ୍ଦ ଜଖିୟ ତିଙ୍ଗୁୟାନ୍ତେ ପ୍ରାଭୁକେ କାଜିକିୟାଏ, “ନେଲେମେ ହେ ପ୍ରାଭୁ, ଆଇଙ୍ଗ୍ତାଃରେ ମେନାଃତେୟାଃହେତେ ଆଧା, ରେଙ୍ଗେଃତାନ୍କକେଇଙ୍ଗ୍ ଏମାକଆ, ଆଡଃ ବେଦାତେ ଜେତାଏତାଃଏତେ ଜେତ୍ନାଃ ଆଉକାଇରେଦ ଚାର୍ଗୁନା ଏମ୍ରୁହାଡ଼େୟାଇଙ୍ଗ୍ ।”
9 Jesus aber sprach zu ihm: Heute ist diesem Hause Heil widerfahren, dieweil auch er ein Sohn Abrahams ist;
୯ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ କାଜିକିୟାଏ, “ତିସିଙ୍ଗ୍ ନେ ଅଡ଼ାଃରେ ଜୀଉବାଞ୍ଚାଅ ତେବାଃକାନା, ଚିୟାଃଚି ନେ ହଡ଼, ହଁ'ଦ ଆବ୍ରାହାମ୍ଆଃ ହନ୍ ତାନିଃ ।
10 denn der Sohn des Menschen ist gekommen, zu suchen und zu erretten, was verloren ist.
୧୦ଚିୟାଃଚି ମାନୱାହନ୍ଦ ଆଦାକାନ୍କକେ ନାନାମ୍ ଆଡଃ ବାଞ୍ଚାଅ ନାଗେନ୍ତେ ହିଜୁଆକାନାଏ ।”
11 Während sie aber dieses hörten, fügte er noch ein Gleichnis hinzu, [W. sprach er hinzufügend ein Gleichnis] weil er nahe bei Jerusalem war, und sie meinten, daß das Reich Gottes alsbald erscheinen sollte.
୧୧ହଡ଼କ ନେଆଁଁ ଆୟୁମ୍ତାନ୍ ତାଇକେନ୍ଇମ୍ତା, ଇନିଃ ମିଆଁଦ୍ ଜନ୍କା କାଜି କାଜିଏଟେଦ୍କେଦାଃଏ, ଚିୟାଃଚି ଇନିଃଦ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ ନାଡ଼େଃରେ ତାଇକେନାଏ ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍ ବଦେଗି ଉଦୁବଃଆ ମେନ୍ତେ ଆଟ୍କାରେତାନ୍ ତାଇକେନାକ ।
12 Er sprach nun: Ein gewisser hochgeborener Mann zog in ein fernes Land, um ein Reich für sich zu empfangen und wiederzukommen.
୧୨ଇନିଃ କାଜିକେଦାଏ, “ମାରାଙ୍ଗ୍ ଜାତିରେନ୍ ମିଆଁଦ୍ ହଡ଼ ରାଇଜ୍ ଚାଲାଅରେୟାଃ ଇନିତୁ ନାମ୍ ନାଙ୍ଗ୍ ସାଙ୍ଗିନ୍ ଦିଶୁମ୍ତେ ସେନଃୟନା ଆଡଃ ଇନିଃ ଏନ୍ତାଃଏତେ ଠାଉକା ନେଡାରେ ହିଜୁଃରୁହାଡ଼୍ ନାଙ୍ଗ୍ ଉହାଟ୍କାଦ୍ ତାଇକେନାଏ ।
13 Er berief aber seine zehn [O. zehn seiner] Knechte [O. Sklaven; so auch nachher] und gab ihnen zehn Pfunde [W. Minen] und sprach zu ihnen: Handelt, bis [Eig. indem, während] ich komme.
୧୩ଏନାମେନ୍ତେ ଇନିଃ ଆୟାଃ ଦାସିକଏତେ ଗେଲ୍ଝାନ୍କକେ ହାକାଅକେଦ୍ତେ ମିମିଆଦ୍ ହଡ଼କକେ ଗେଲ୍ଠୁ ସୋନା ସିକା ଏମାଦ୍କଆଏ । ‘ଆଉରିଙ୍ଗ୍ ହିଜୁଃରୁହାଡ଼୍ ଜାକେଦ୍ କିରିଙ୍ଗ୍ ଆଖ୍ରିଙ୍ଗ୍ଏପେ’ ମେତାଦ୍କଆଏ ।
14 Seine Bürger aber haßten ihn und schickten eine Gesandtschaft hinter ihm her und sagten: Wir wollen nicht, daß dieser über uns herrsche.
୧୪ମେନ୍ଦ ଆୟାଃ ଦିଶୁମ୍ରେନ୍କ ଇନିଃକେ ଖିସ୍ଆଇତାନ୍କ ତାଇକେନା, ଆଡଃ ‘ଏନ୍ହଡ଼ ଆଲେୟାଃ ରାଇଜ୍ରେ ରାଜା ହବାଅଃକାଏ ନେଆଁଁ ଆଲେ କାଲେ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନା’ ମେନ୍ତେ କାଜିସେଟେର୍ନିଃକେ କାଜିସେଟେର୍ତେ ଇନିୟାଃତାଃକ କୁଲ୍କିୟାଃ ।
15 Und es geschah, als er zurückkam, nachdem er das Reich empfangen hatte, da hieß er diese Knechte, denen er das Geld gegeben, zu sich rufen, auf daß er wisse, was ein jeder erhandelt hätte.
୧୫“ଏନ୍ରେହ ଇନିଃ ରାଇଜ୍ନାମ୍କେଦାଏ, ଆଡଃ ହିଜୁଃରୁହାଡ଼୍ୟାନାଏ । ଏନ୍ତେ ସୋନା ସିକା ନାମାକାଦ୍ ଦାସିକଏତେ ମିଆଁଦ୍ନିଃ ଚିମିନାଙ୍ଗ୍ କିରିଙ୍ଗ୍ ଆଖ୍ରିଙ୍ଗ୍ କେଦ୍ତେ ପସାକାଦାଃକ ଏନା ସାରିନାଗେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ତାଃ ହାକାଅକପେ ମେନ୍ତେ ଆଚୁକେଦ୍କଆ ।
16 Der erste aber kam herbei und sagte: Herr, dein Pfund hat zehn Pfunde hinzugewonnen.
୧୬ସିଦାନିଃ ହିଜୁଃୟାନ୍ତେ କାଜିକିୟାଏ, ‘ହେ ଗମ୍କେ, ଆମ୍ ଏମାକାଦ୍ ସୋନା ସିକାଏତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଗେଲ୍ଠୁ ସୋନା ସିକା ଆଦ୍କା ପସାକାଦାଇଙ୍ଗ୍ ।’
17 Und er sprach zu ihm: Wohl, du guter Knecht! weil du im Geringsten treu warst, so sei gewalthabend über zehn Städte.
୧୭ଇନିୟାଃ ଗମ୍କେ କାଜିକିୟାଏ, ‘ସାବାସ୍, ଆଇଁୟାଃ ବୁଗିନ୍ ଦାସି! ଆମ୍ ବୁଗିନ୍ ଆଡଃ ପାତିୟାର୍ରଃ ଲେକାନ୍ ଦାସି ତାନ୍ମେ । ଆମ୍ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ତେୟାଃରେ ପାତିୟାର୍ରଃ ଲେକାମ୍ କାମିକାଦ୍ ହରାତେ, ଆମ୍ ଗେଲ୍ ନାଗାର୍ରେନ୍ ଆକ୍ତେୟାର୍ନିଃ ହବାଅଃଆମେ ।’
18 Und der zweite kam und sagte: Herr, dein Pfund hat fünf Pfunde eingetragen.
୧୮ଏଟାଃ ଦାସି ହିଜୁଃୟାନ୍ତେ କାଜିକିୟାଏ, ‘ହେ ପ୍ରାଭୁ, ଆମ୍ ଏମାକାଦ୍ ସୋନା ସିକାଏତେ ମଣେୟାଁ ସୋନା ସିକା ଆଦ୍କା ପସାୟାନା ।’
19 Er sprach aber auch zu diesem: Und du, sei über fünf Städte.
୧୯ଇନିୟାଃ ଗୁସିୟାଁ ଇନିଃକେ କାଜିକିୟାଏ, ‘ଆମ୍ଦ ମଣେୟାଁ ନାଗାର୍ରେନ୍ ଗମ୍କେୟଃମେଁ ।’
20 Und ein anderer kam und sagte: Herr, siehe, hier ist dein Pfund, welches ich in einem Schweißtuch verwahrt hielt;
୨୦“ଏନ୍ତେ ଆଡଃଗି ଏଟାଃ ଦାସି ହିଜୁଃୟାନ୍ତେ କାଜିକିୟାଏ, ‘ହେ ପ୍ରାଭୁ ନେଲେମେ ଆମ୍ ଏମାକାଦ୍ ସୋନା ସିକାକେ ତାରାଲିଜାଃରେଇଙ୍ଗ୍ ଦହପଟମାକାଦାଃ ।
21 denn ich fürchtete dich, weil du ein strenger Mann bist: du nimmst, was du nicht hingelegt, und du erntest, was du nicht gesät hast.
୨୧ଆମ୍ କେଟେଦ୍ ମନ୍ରେନ୍ ହଡ଼ ତାନ୍ମେ ମେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ବରଆମେ ତାଇକେନାଇଙ୍ଗ୍, ଆମ୍ କାମ୍ ଦହତେୟାଃ ଇଦିୟାଃମେ ଆଡଃ କାମ୍ ହେର୍ତେୟାଃ ଇର୍ଇଦିୟାଃମେ ।’
22 Er spricht zu ihm: Aus deinem Munde werde ich dich richten, du böser Knecht! Du wußtest, daß ich ein strenger Mann bin, der ich nehme, was ich nicht hingelegt, und ernte, was ich nicht gesät habe?
୨୨ଇନିୟାଃ ପ୍ରାଭୁ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାଏ, ‘ଏ ଏତ୍କାନ୍ ଦାସି, ଆମାଃ କାଜିତେଗିଙ୍ଗ୍ ବିଚାର୍ମେୟାଃ । ଆଇଙ୍ଗ୍ କେଟେଦ୍ ମନ୍ରେନ୍ ହଡ଼ ତାନିଙ୍ଗ୍, ଆଇଙ୍ଗ୍ କାଇଙ୍ଗ୍ ଦହ ଏନାଇଙ୍ଗ୍ ଇଦିୟା ଆଡଃ କାଇଙ୍ଗ୍ ହେର୍ ଏନାଇଙ୍ଗ୍ ଇର୍ଇଦିୟାଃ, ଏନା ସାରିତାନାମ୍ ତାଇକେନା ।
23 Und warum hast du mein Geld nicht in eine Bank gegeben, und wenn ich kam, hätte ich es mit Zinsen eingefordert?
୨୩ଚିନାଃମେନ୍ତେ ଆମ୍ ଆଇଁୟାଃ ଟାକାକେ ବେଙ୍କ୍ରେ କାମ୍ ଦହକେଦା? ଆଇଙ୍ଗ୍ ହିଜୁଃରୁହାଡ଼୍କେଦ୍ତେ ସବେନ୍ ମୁଲ୍'କାନ୍ତାର୍ଲଃ ଟାକା ନାମ୍ରୁହାଡ଼୍ କେଦ୍ତେୟାଃଇଙ୍ଗ୍ ।’
24 Und er sprach zu den Dabeistehenden: Nehmet das Pfund von ihm und gebet es dem, der die zehn Pfunde hat.
୨୪“ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ତିଙ୍ଗୁଜାପାଃକାନ୍ ହଡ଼କକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, ଏନ୍ ସୋନା ସିକା ଇନିଃତାଃଏତେ ରେଃଜିପେ ଆଡଃ ଗେଲ୍ ସୋନା ସିକା ନାମାକାଦ୍ ହଡ଼କେ ଏମାଇପେ ।
25 [Und sie sprachen zu ihm: Herr, er hat zehn Pfunde!]
୨୫ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁ କାଜିକିୟା ‘ହେ ପ୍ରାଭୁ, ଗେଲ୍ ସୋନା ସିକା ଇନିଃତାଃରେୟା ।
26 Denn ich sage euch: Jedem, der da hat, wird gegeben werden; von dem aber, der nicht hat, von dem wird selbst, was er hat, weggenommen werden.
୨୬ଇନିଃ ମେନ୍ରୁହାଡ଼ାଦ୍କଆଏ, ଆଇଙ୍ଗ୍ କାଜିୟାପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ସବେନ୍ ମେନାଃନିଃକକେ ଏମଃଆ, ମେନ୍ଦ ଜେତାଏତାଃରେ ବାନଃଆ, ଇନିଃତାଃଏତେ ଅକ୍ନାଃ ମେନାଃ ଏନାହଗି ଇଦିୟଃଆ ।
27 Doch jene, meine Feinde, die nicht wollten, daß ich über sie herrschen sollte, bringet her und erschlaget sie vor mir. -
୨୭ମେନ୍ଦ ଆଲେରେ ଇନିଃ ରାଇଜେକାଏ ଏନା କା ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନ୍ ତାଇକେନ୍ ଆଇଁୟାଃ ବାଇରିକକେ ନେତାଃ ଆଉକୁପେ ଆଡଃ ଆଇଁୟାଃ ସାମ୍ନାଙ୍ଗ୍ରେ ମାଃଆକପେ ।’”
28 Und als er dies gesagte hatte, zog er voran, indem er hinaufging nach Jerusalem.
୨୮ୟୀଶୁ ନେଆଁଁ କାଜିକେଦ୍ଚି, ଯୀରୁଶାଲେମ୍ତେ ସେନଃ ନାଗେନ୍ତେ ଆୟାଃ ଚେଲାକତାଃଏତେ ଆୟାର୍ୟାନାଏ ।
29 Und es geschah, als er Bethphage und Bethanien nahte, gegen den Berg hin, welcher Ölberg genannt wird, sandte er zwei seiner Jünger
୨୯ଆଡଃ ଜାଇତୁନ୍ ନୁତୁମ୍ ବୁରୁ ହେପାଦ୍ରେ ତାଇନ୍ତାନ୍ ବେତ୍ଫାଗି ଆଡଃ ବେଥ୍ନିଆ ହାତୁତାଃ ସେଟେର୍ୟାନ୍ଚି ଇନିଃ ଆୟାଃ ବାର୍ହଡ଼୍ ଚେଲାକିନ୍କେ ନେଆଁଁଏ କାଜିକେଦ୍କିନା,
30 und sprach: Gehet hin in das Dorf gegenüber, und wenn ihr hineinkommet, werdet ihr ein Füllen darin angebunden finden, auf welchem kein Mensch je gesessen hat; bindet es los und führet es her.
୩୦“ଆବେନାଃ ଆୟାର୍ରେୟାଃ ହାତୁତେ ସେନଃବେନ୍, ଆଡଃ ଏନାରେ ବଲଇମ୍ତାଗି ଆବେନ୍ ତଲାକାନ୍ ଗାଧାହନ୍କେବେନ୍ ନାମିଆଁ, ଇନିଃରେ ଜେତାଏ ହଡ଼ ଚିଉଲାହ କାଏ ଦୁବାକାନା, ଇନିଃକେ ରାଡ଼ା ଆଉୱିବେନ୍ ।
31 Und wenn jemand euch fragt: Warum bindet ihr es los? so sprechet also zu ihm: Der Herr bedarf seiner.
୩୧ଜେତାଏ ଚିନାଃମେନ୍ତେ ଇନିଃକେବେନ୍ ରାଡ଼ାଇତାନା ମେନ୍ତେ କୁଲିବେନ୍ରେଦ, ଇନିଃକେ ମେତାଇବେନ୍, ନିଃ'ତାଃରେ ପ୍ରାଭୁଆଃ କାମିମେନାଃ ।”
32 Und die Abgesandten gingen hin und fanden es, wie er ihnen gesagt hatte.
୩୨ଏନ୍ କୁଲାକାନ୍କିନ୍ ସେନଃୟାନ୍ତେ ୟୀଶୁ କାଜିୟାଦ୍କିନ୍ ଲେକା ନାମ୍କିୟାଃକିନ୍ ।
33 Als sie aber das Füllen losbanden, sprachen die Herren desselben zu ihnen: Warum bindet ihr das Füllen los?
୩୩ମେନ୍ଦ ଇନ୍କିନ୍ ଗାଧାହନ୍କେ ରାଡ଼ାଇତାନ୍ଇମ୍ତା ଇନିୟାଃ ଗମ୍କେକ “ଚିକାନାଗେନ୍ତେ ରାଡ଼ାଇତାନାବେନ୍ ମେନ୍ତେ କୁଲିକେଦ୍କିନାକ?”
34 Sie aber sprachen: Der Herr bedarf seiner.
୩୪ଇନ୍କିନ୍, “ନିଃତାଃରେ ପ୍ରାଭୁଆଃ କାମିମେନାଃ” ମେନ୍ତେ କାଜିୟାଦ୍କଆକିନ୍ ।
35 Und sie führten es zu Jesu; und sie warfen ihre Kleider auf das Füllen und setzten Jesum darauf.
୩୫ଇନ୍କିନ୍ ଗାଧାହନ୍କେ ୟୀଶୁତାଃତେ ଆଉକିୟାକିନ୍, ଆଡଃ ଗାଧା ଚେତାନ୍ରେ ଆକିନାଃ ଲିଜାଃକିନ୍ ଆଟେଦ୍କେଦା ଆଡଃ ୟୀଶୁକେ ଦୁବ୍କିୟାକିନ୍ ।
36 Während er aber hinzog, breiteten sie ihre Kleider aus auf den Weg.
୩୬ଆଡଃ ଇନିଃ ସେନଃତାନ୍ରେ ହଡ଼କ ଆକଆଃ ଲିଜାଃ ହରାରେକ ଆଟେଦ୍କେଦା ।
37 Und als er schon nahte und bei dem Abhang des Ölbergs war, fing die ganze Menge der Jünger an, mit lauter Stimme freudig Gott zu loben über alle die Wunderwerke, die sie gesehen hatten,
୩୭ଆଡଃ ୟୀଶୁ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ ନାଡ଼େଃତେ ସେଟେର୍ତାନ୍ ଇମ୍ତା ଏନ୍ତାଃରେୟାଃ ଜାଇତୁନ୍ ବୁରୁତେ ସେନଃ ହରାତାଃତେ ସେଟେର୍ୟାନ୍ଚି ଆୟାଃ ଚେଲାକଆଃ ଗଟାଗହଣାଁ ରାସ୍କାୟାନାକ ଆଡଃ ନେଲାକାଦ୍ ତାଇକେନ୍ ସବେନ୍ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅ କାମି ନାଗେନ୍ତେ କାଉରିତାନ୍ଲଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେ ମାନାରାଙ୍ଗ୍କିୟାଃକ ।
38 indem sie sagten: "Gepriesen sei der König, der da kommt im Namen des Herrn!" [Ps. 118,26] Friede im Himmel und Herrlichkeit in der Höhe! [Eig. in den höchsten [Örtern]]
୩୮ଆଡଃ କାଜିକେଦାକ, “ପ୍ରାଭୁଆଃ ନୁତୁମ୍ତେ ହିଜୁଃତାନ୍ ରାଜାକେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଆଶିଷ୍ ଏମାଇକାଏ, ସିର୍ମା ଦିଶୁମ୍ରେ ଜୀଉସୁକୁ ଆଡଃ ସାଲାଙ୍ଗିଉତାର୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍ ହବାଅଃକା ।”
39 Und etliche der Pharisäer aus der Volksmenge sprachen zu ihm: Lehrer, verweise es deinen Jüngern.
୩୯ଗାଦେଲ୍ହଡ଼କଏତେ ଚିମିନ୍ ଫାରୁଶୀକ କାଜିକେଦାଃକ, ହେ ଗୁରୁ ଆମାଃ ଚେଲାକକେ ହାପାଅଃନାଙ୍ଗ୍ ମାରାଙ୍ଗ୍ମଚାକମ୍ ।
40 Und er antwortete und sprach zu ihnen: Ich sage euch, wenn diese schweigen, so werden die Steine schreien.
୪୦ଇନିଃ କାଜିରୁହାଡ଼ାଦ୍କଆଏ, ଆଇଙ୍ଗ୍ କାଜିୟାପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, “ନିକୁ ହାପାନ୍ରେଦ ଦିରିକ ହାକାଅବିରିଦାଃ ।”
41 Und als er sich näherte und die Stadt sah, weinte er über sie
୪୧ୟୀଶୁ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ ସାହାର୍ତେ ନାଡ଼େଃୟାନ୍ଚି ସାହାର୍କେ ନେଲ୍କେଦାଏ ଆଡଃ ଏନାନାଗେନ୍ତେ ରାଆଃକେଦାଏ,
42 und sprach: Wenn auch du erkannt hättest, und selbst an diesem deinem Tage, was zu deinem Frieden dient! Jetzt aber ist es vor deinen Augen verborgen.
୪୨ଆଡଃ କାଜିକେଦାଏ, “ଆମ୍ଗି ତିସିଙ୍ଗ୍ ସୁକୁରାଃ ବିଷାଏକ ସାରିକାଦ୍ତେୟାଃମ୍, ମେନ୍ଦ ନାହାଁଃ ଏନା ମେଦ୍ତାମ୍ଏତେ ଉକୁଆକାନା ।
43 Denn Tage werden über dich kommen, daß deine Feinde einen Wall um dich aufschütten und dich umzingeln und dich von allen Seiten einengen werden;
୪୩ଏନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ଆମ୍ତାଃ ହିଜୁଃଆ, ଏନ୍ରେ ଆମାଃ ବାଇରିକ ଢିପାୟାକ ଆଡଃ ଆମ୍କେ ବିହୁର୍ମେଁୟାକ ଆଡଃ ସବେନ୍ସାଃଏତେ କେସେଦ୍ବିହୁର୍ମେଁୟାକ ।
44 und sie werden dich und deine Kinder in dir zu Boden werfen und werden in dir nicht einen Stein auf dem anderen lassen, darum daß du die Zeit deiner Heimsuchung nicht erkannt hast.
୪୪ଆମ୍ ଆଡଃ ଆମାଃ ହନ୍କକେ ହାସାରେକ ମିଦ୍ପେୟା । ଆମାଃ ଚେତାନ୍ରେ ଦିରି ଚେତାନ୍ ଦିରି ତିରିୟାଁକାନ୍ କା ତାଇନା, ଚିୟାଃଚି ଆମ୍ଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ହିଜୁଆକାନ୍ ଦିପିଲିକେ କାମ୍ ନେଲ୍ଉରୁମ୍କେଦାଃ ।”
45 Und als er in den Tempel [die Gebäude] eingetreten war, fing er an auszutreiben, die darin verkauften und kauften,
୪୫ଏନ୍ତେ ମାନ୍ଦିର୍ ଅଡ଼ାଃରେ ବଲୟାନ୍ତେ ଇନିଃ ସବେନ୍ କିରିଙ୍ଗ୍ ଆଖ୍ରିଙ୍ଗ୍ତାନ୍କକେ ହାର୍ଅଡଙ୍ଗ୍ ଏଟେଦ୍କେଦ୍ଆଏ ।
46 indem er zu ihnen sprach: Es steht geschrieben: "Mein Haus ist ein Bethaus"; [Jes. 56,7] "ihr aber habt es zu einer Räuberhöhle gemacht". [Vergl. Jer. 7,11]
୪୬ଇନିଃ ଇନ୍କୁକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ କାଜିକେଦାଏ ଯେ ଧାରାମ୍ପୁଥିରେ ନେଆଁଁ ଅଲାକାନା, ‘ଆଇଁୟାଃ ଅଡ଼ାଃ ବିନ୍ତିଅଡ଼ାଃ ତାନାଃ’ ମେନ୍ଦ ଆପେ ନେଆଁଁକେ କୁମ୍ବୁଡ଼ୁକଆଃ ତାଇନଃ ଠାୟାଦ୍ପେ ବାଇୟାକାଦା ।”
47 Und er lehrte täglich im Tempel; [die Gebäude [s. die Anm. zu Mat. 4,5]; so auch Kap. 21,5. 37. 38.; 22,52. 53.; 24,53.] die Hohenpriester aber und die Schriftgelehrten und die Ersten des Volkes suchten ihn umzubringen.
୪୭ୟୀଶୁ ସବେନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ମାନ୍ଦିର୍ ଅଡ଼ାଃରେ ଇତୁକତାନାଏ ତାଇକେନାଏ, ମେନ୍ଦ ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କ, ଆଇନ୍ ଇତୁକ ଆଡଃ ହଡ଼କଆଃ ମୁଖିଆକ ଇନିଃକେ ଗଗଏଃ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନ୍କ ତାଇକେନା ।
48 Und sie fanden nicht, was sie tun sollten, denn das ganze Volk hing an seinem Munde. [Eig. hing hörend an ihm]
୪୮ମେନ୍ଦ ଚିକ୍ନାଃବୁ ଚିକାୟା ନେଆଁଁ କାକ ନାମ୍ଦାଡ଼ିକେଦାଃ, ଚିୟାଃଚି ସବେନ୍ ହଡ଼କଦ ଇନିୟାଃ କାଜି ଆୟୁମ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଜୁରୁଆକାନ୍କ ତାଇକେନା ।
