Klagelieder 3

1 Ich [Das dritte Lied ist wie die beiden ersten gebildet, nur mit dem Unterschiede, daß hier jede Strophenzeile mit dem Anfangsbuchstaben der Strophe beginnt] bin der Mann, der Elend gesehen durch die Rute seines Grimmes.

Ja [jestem tym] człowiekiem, który widział utrapienie pod rózgą jego gniewu.

2 Mich hat er geleitet und geführt in Finsternis und Dunkel [Eig. und Nicht-Licht.]

Prowadził mnie i zawiódł do ciemności, a nie do światła.

3 Nur [O. Fürwahr] gegen mich kehrt er immer wieder seine Hand den ganzen Tag.

Oburzył się na mnie, zwraca swoją rękę [przeciwko mnie] przez cały dzień.

4 Er hat verfallen lassen mein Fleisch und meine Haut, meine Gebeine hat er zerschlagen.

Sprawił, że zestarzały się moje ciało i moja skóra, połamał moje kości.

5 Bitterkeit [Eig. Gift] und Mühsal hat er wider mich gebaut und mich damit umringt.

Obudował mnie i otoczył żółcią i trudem;

6 Er ließ mich wohnen in Finsternissen, gleich den Toten der Urzeit [O. gleich ewig Toten [welche nie wiederkommen]; vergl. auch Ps. 143,3.]

Posadził mnie w ciemnych miejscach jak dawno umarłych.

7 Er hat mich umzäunt, daß ich nicht herauskommen kann; er hat schwer gemacht meine Fesseln.

Ogrodził mnie, abym nie mógł wyjść, obciążył moje kajdany.

8 Wenn ich auch schreie und rufe, so hemmt er mein Gebet [Vergl. v 44.]

A choć wołam i krzyczę, zatyka [uszy na] moją modlitwę.

9 Meine Wege hat er mit Quadern vermauert, meine Pfade umgekehrt. [d. h. von Grund aus zerstört]

Zagrodził moją drogę kamieniem ciosanym, poplątał moje ścieżki.

10 Ein lauernder Bär ist er mir, ein Löwe im Versteck.

Stał się dla mnie [jak] niedźwiedź czyhający na mnie, [jak] lew w ukryciu.

11 Er hat mir die Wege entzogen und hat mich zerfleischt, mich verwüstet.

Zmylił moje drogi, rozszarpał mnie i uczynił mnie spustoszonym.

12 Er hat seinen Bogen gespannt und mich wie ein Ziel dem Pfeile hingestellt.

Napiął swój łuk i uczynił ze mnie cel dla swej strzały.

13 Er ließ in meine Nieren dringen die Söhne seines Köchers.

Przebił moje nerki strzałami swego kołczana.

14 Meinem ganzen Volke bin ich zum Gelächter geworden, bin ihr Saitenspiel den ganzen Tag.

Stałem się pośmiewiskiem dla całego mojego ludu, [tematem] jego pieśni przez cały dzień.

15 Mit Bitterkeiten hat er mich gesättigt, mit Wermut mich getränkt.

Napełnił mnie goryczą, upoił mnie piołunem.

16 Und er hat mit Kies meine Zähne zermalmt, hat mich niedergedrückt in die Asche.

Ponadto wykruszył żwirem moje zęby i pogrążył mnie w popiele.

17 Und meine Seele ist vom Frieden [O. von der Wohlfahrt, ] verstoßen, ich habe des Guten [O. des Glücks] vergessen.

Oddaliłeś moją duszę od pokoju. Zapomniałem, co to pomyślność.

18 Und ich sprach: Dahin ist meine Lebenskraft und meine Hoffnung auf [Eig. von] Jehova.

I powiedziałem: Zginęła moja siła i moja nadzieja, jaką pokładałem w PANU.

19 Gedenke meines Elends und meines Umherirrens, des Wermuts und der Bitterkeit [Eig. des Giftes!]

Wspominam swoje utrapienie i [swój] płacz, piołun i żółć.

20 Beständig denkt meine Seele daran und ist niedergebeugt in mir.

Moja dusza nieustannie [to] wspomina i uniża się we mnie.

21 Dies will ich mir zu Herzen nehmen, darum will ich hoffen:

Biorę to sobie do serca, [dlatego] mam nadzieję.

22 Es sind die Gütigkeiten Jehovas, daß wir nicht aufgerieben sind; denn seine Erbarmungen sind nicht zu Ende [O. nicht aufgerieben, daß seine Erbarmungen nicht zu Ende sind; ]

To wielkie miłosierdzie PANA, że nie zginęliśmy, gdyż nie ustaje jego litość.

23 sie sind alle Morgen neu, deine Treue ist groß.

Każdego poranka się odnawia, wielka jest twoja wierność.

24 Jehova ist mein Teil, sagt meine Seele; darum will ich auf ihn hoffen.

PAN jest moim działem – mówi moja dusza – dlatego mam w nim nadzieję.

25 Gütig ist Jehova gegen die, welche auf ihn harren, gegen die Seele, die nach ihm trachtet.

Dobry [jest] PAN dla tych, którzy go oczekują, dla duszy, która go szuka.

26 Es ist gut, daß man still warte [Eig. warte, und zwar still] auf die Rettung Jehovas.

Dobrze jest cierpliwie oczekiwać na zbawienie PANA.

27 Es ist dem Manne gut, daß er das Joch in seiner Jugend trage.

Dobrze jest człowiekowi nosić jarzmo od swej młodości.

28 Er sitze einsam und schweige, weil er es ihm [O. wenn er ihm etwas] auferlegt hat;

Siedzi samotnie w milczeniu, gdyż na niego [je] włożono.

29 er lege seinen Mund in den Staub; vielleicht gibt es Hoffnung.

Kładzie swe usta w prochu, może jest jeszcze nadzieja.

30 Dem, der ihn schlägt, reiche er den Backen dar, werde mit Schmach gesättigt [d. h. lasse sich mit Schmach sättigen.]

Nadstawia bijącemu policzek, jest nasycony zniewagą.

31 Denn der Herr verstößt nicht ewiglich;

Pan bowiem nie odrzuca na wieki;

32 sondern wenn er betrübt hat, erbarmt er sich nach der Menge seiner Gütigkeiten.

A jeśli zasmuca, znów się lituje według obfitości swego miłosierdzia;

33 Denn nicht von Herzen plagt [O. demütiget] und betrübt er die Menschenkinder.

Gdyż nie trapi chętnie ani nie zasmuca synów ludzkich.

34 Daß man alle Gefangenen der Erde unter seinen Füßen zertrete,

Miażdżenie pod nogami wszystkich więźniów ziemi;

35 das Recht eines Mannes beuge vor dem Angesicht des Höchsten,

Naginanie prawa człowieka przed obliczem Najwyższego;

36 einem Menschen Unrecht tue in seiner Streitsache: Sollte der Herr nicht darauf achten?

Krzywdzenie człowieka w jego sprawie – Pan nie ma [w tym] upodobania.

37 Wer ist, der da sprach, und es geschah, ohne daß der Herr es geboten?

Któż może powiedzieć, że coś się stanie, gdy Pan tego nie rozkazał?

38 Das Böse und das Gute, geht es nicht aus dem Munde des Höchsten hervor?

Czyż z ust Najwyższego nie pochodzi zło i dobro?

39 Was beklagt sich der lebende Mensch? über seine Sünden beklage sich der Mann! [O. Was beklagt sich der lebende Mensch, der Mann über seine Sündenstrafe?]

Czemu więc żali się człowiek żyjący, człowiek – z powodu kary za swoje grzechy?

40 Prüfen und erforschen wir unsere Wege, und laßt uns zu Jehova [Eig. bis zu Jehova hin] umkehren!

Doświadczajmy i badajmy nasze drogi, nawróćmy się do PANA.

41 laßt uns unser Herz samt den Händen erheben zu Gott [El] im Himmel!

Wznieśmy swoje serca i ręce do Boga w niebiosach.

42 Wir, wir sind abgefallen und sind widerspenstig gewesen; du hast nicht vergeben.

Zgrzeszyliśmy i zbuntowaliśmy się, [a] ty nie przebaczyłeś.

43 Du hast dich in Zorn gehüllt und hast uns verfolgt; du hast hingemordet ohne Schonung.

Okryłeś się gniewem i prześladowałeś nas, zabiłeś bez litości.

44 Du hast dich in eine Wolke gehüllt, so daß kein Gebet hindurchdrang.

Okryłeś się obłokiem, aby nie dotarła do ciebie modlitwa.

45 Du hast uns zum Kehricht und zum Ekel gemacht inmitten der Völker.

Uczyniłeś nas śmieciem i pogardą pośród tych narodów.

46 Alle unsere Feinde haben ihren Mund gegen uns aufgesperrt.

Otworzyli na nas swoje usta wszyscy nasi wrogowie.

47 Grauen und Grube sind über uns gekommen, Verwüstung und Zertrümmerung.

Spadły na nas strach i pułapka, spustoszenie i zniszczenie.

48 Mit Wasserbächen rinnt mein Auge wegen der Zertrümmerung der Tochter meines Volkes.

Strumienie wód płyną z moich oczu z powodu zniszczenia córki mojego ludu.

49 Mein Auge ergießt sich ruhelos und ohne Rast,

Z moich oczu bez przerwy spływają [łzy], bo nie ma żadnej ulgi;

50 bis Jehova vom Himmel herniederschaue und dareinsehe.

Póki nie spojrzy i nie zobaczy PAN z nieba.

51 Mein Auge schmerzt mich [W. schmerzt meine Seele] wegen aller Töchter meiner Stadt.

Moje oczy trapią moją duszę z powodu wszystkich córek mojego miasta.

52 Wie einen Vogel haben mich heftig gejagt, die ohne Ursache meine Feinde sind.

Moi wrogowie polowali na mnie nieustannie jak na ptaka, bez powodu.

53 Sie haben mein Leben in die Grube hinein vernichtet und Steine auf mich geworfen.

Wyniszczyli moje życie w lochu i przywalili mnie kamieniem.

54 Wasser strömten über mein Haupt; ich sprach: Ich bin abgeschnitten!

Wezbrały wody nad moją głową i powiedziałem: Już po mnie!

55 Jehova, ich habe deinen Namen angerufen aus der tiefsten Grube.

Wzywałem twego imienia, PANIE, z głębokiego lochu.

56 Du hast meine Stimme gehört; verbirg dein Ohr nicht vor meinem Seufzen, meinem Schreien!

Usłyszałeś mój głos, nie zakrywaj swego ucha przed moim wzdychaniem i przed moim wołaniem.

57 Du hast dich genaht an dem Tage, da ich dich anrief; du sprachst: Fürchte dich nicht!

Zbliżyłeś się [do mnie] w dniu, kiedy cię wzywałem, i powiedziałeś: Nie bój się.

58 Herr, du hast die Rechtssachen meiner Seele geführt, hast mein Leben erlöst.

Broniłeś, Panie, sprawy mojej duszy, wybawiłeś moje życie.

59 Jehova, du hast meine Bedrückung gesehen; verhilf mir zu meinem Rechte [Eig. entscheide meine Rechtssache!]

PANIE, widzisz moją krzywdę, osądź moją sprawę.

60 Du hast gesehen alle ihre Rache, alle ihre Anschläge gegen mich.

Widzisz całą ich zemstę i wszystkie ich zamysły przeciwko mnie.

61 Jehova, du hast ihr Schmähen gehört, alle ihre Anschläge wider mich,

Słyszysz ich urąganie, PANIE, [i] wszystkie ich zamysły przeciwko mnie;

62 das Gerede derer, die wider mich aufgestanden sind, und ihr Sinnen wider mich den ganzen Tag.

[Słyszysz słowa z] warg tych, którzy powstają przeciwko mnie, i ich zamiary, [jakie obmyślają] przeciwko mnie przez cały dzień.

63 Schaue an ihr Sitzen und ihr Aufstehen! ich bin ihr Saitenspiel.

Zobacz – gdy siedzą i gdy wstają, jestem [treścią] ich pieśni.

64 Jehova, erstatte ihnen Vergeltung nach dem Werke ihrer Hände!

Oddaj im zapłatę, PANIE, według dzieła ich rąk.

65 Gib ihnen [O. du wirst ihnen erstatten wirst ihnen geben usw.] Verblendung [Eig. Verdeckung] des Herzens, dein Fluch komme über sie!

Daj im zatwardziałe serce i [ześlij] na nich twoje przekleństwo;

66 Verfolge sie im Zorne und tilge sie unter Jehovas Himmel hinweg!

Ścigaj ich w gniewie [i] zgładź ich spod niebios, PANIE!