Psalm 94

1 Gott, der du Vergeltung übst, o Jahwe, / Gott, der du Vergeltung übst, erscheine im Lichtglanz!

Boże zemsty, PANIE Boże zemsty, objaw się!

2 Erhebe dich, Richter der Erde, / Vergilt den Stolzen nach ihrem Tun!

Powstań, Sędzio [całej] ziemi, odpłać pysznym.

3 Wie lange, Jahwe, sollen die Frevler, / Wie lange sollen die Frevler jauchzen?

Jak długo niegodziwi, PANIE, jak długo niegodziwi będą się radować?

4 Sie stoßen trotzige Reden aus, / Alle Übeltäter prahlen.

[Jak długo] będą pleść, mówić zuchwale i chełpić się wszyscy czyniący nieprawość?

5 Dein Volk, o Jahwe, zertreten sie, / Und sie bedrücken dein Erbe.

Depczą twój lud, PANIE, i gnębią twoje dziedzictwo.

6 Witwen und Fremdlinge würgen sie, / Und sie morden die Waisen.

Mordują wdowy i przybysza, zabijają sieroty.

7 Dabei denken sie noch: "Jah siehet es nicht." / Und: "Der Gott Jakobs beachtet es nicht."

I mówią: PAN tego nie widzi, nie dostrzega tego Bóg Jakuba.

8 Merkt doch auf, ihr Toren im Volk, / Und ihr Narren — wann werdet ihr klug?

Zrozumcie, nierozumni wśród ludu! A wy, głupcy, kiedy zmądrzejecie?

9 Der das Ohr gepflanzt — er sollte nicht hören? / Oder der das Auge gebildet, sollte nicht sehn?

Czy ten, który wszczepił ucho, nie słyszy? Czy ten, który ukształtował oko, nie widzi?

10 Der Völker erziehet, sollte nicht strafen — / Er, der die Menschen Erkenntnis lehrt?

Czy ten, który chłoszcze narody, nie będzie karał? [Ten], który uczy człowieka wiedzy, [czy nie wie]?

11 Jahwe kennt der Menschen Gedanken, / Er weiß: Sie sind nichts als leerer Wahn.

PAN zna myśli ludzkie; [wie], że są marnością.

12 Heil dem, den du zurechtweist, Jah, / Den du aus deinem Gesetze belehrst,

Błogosławiony mąż, którego ty chłoszczesz, PANIE, i uczysz go twym prawem;

13 Daß er ruhig bleibe in Unglückstagen, / Wenn dem Frevler die Grube gegraben wird.

Aby dać mu odpocząć od złych dni, aż będzie wykopany dół dla niegodziwego.

14 Denn nicht verstoßen wird Jahwe sein Volk / Und sein Erbe nimmer verlassen.

PAN bowiem nie odrzuci swego ludu i nie opuści swego dziedzictwa.

15 Denn das Recht wird zuletzt doch gerecht gehandhabt, / Und alle Redlichen werden das freudig begrüßen.

Ale sąd powróci do sprawiedliwości, a wszyscy serca prawego [pójdą] za nim.

16 Wer wird mir beistehn gegen die Frevler, / Wer tritt für mich ein wider Übeltäter?

Któż stanie przy mnie przeciwko złoczyńcom? Kto ujmie się za mną przeciwko czyniącym nieprawość?

17 Wäre nicht Jahwe mein Helfer gewesen — / Ich läge beinahe in Todesstille.

Gdyby PAN nie przyszedł mi z pomocą, moja dusza przebywałaby w milczeniu.

18 Wenn ich dachte: "Es wankt mein Fuß", / So sützte mich, Jahwe, deine Hand.

Gdy powiedziałem: Moja noga się chwieje, twoje miłosierdzie, PANIE, mnie wsparło.

19 Wenn die Sorgen sich türmten in meinem Herzen, / Hast du mich mit deinem Troste erquickt.

W niezliczonych myślach mego serca twoje pociechy rozweselają moją duszę.

20 Hat Gemeinschaft mit dir der verderbliche Stuhl, / Der Unheil schmiedet "nach dem Gesetz"?

Czy sprzymierzy się z tobą tron nieprawości, który wyrządza krzywdę pod pozorem prawa?

21 Sie bedrohten schon oft des Gerechten Leben / Und sprachen Unschuldige schuldig.

Zbierają się przeciw duszy sprawiedliwego i krew niewinną potępiają.

22 Doch Jahwe ward mir zur festen Burg, / Mein Gott zum schützenden Fels.

Lecz PAN jest moją twierdzą, mój Bóg – skałą mojej ucieczki.

23 Ihren Frevel hast du ihnen heimgezahlt. / Ob ihrer Bosheit vernichtet er sie, / Es vernichtet sie Jahwe, unser Gott.

On obróci przeciwko nim ich nieprawość i za ich zło ich wytraci; wytraci ich PAN, nasz Bóg.