Psalm 105

1 Danket Jahwe, ruft seinen Namen an, / Macht seine großen Taten inmitten der Völker kund!

Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie jego dzieła wśród narodów.

2 Singt ihm, spielt ihm, / Redet von all seinen Wundern!

Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.

3 Rühmt euch seines heiligen Namens! / Es freue sich deren Herz, die Jahwe suchen.

Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się weseli serce szukających PANA.

4 Fraget nach Jahwe und seiner Macht, / Suchet sein Antlitz beständig!

Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza.

5 Gedenkt seiner Wunder, die er getan, / Seiner Zeichen und der Urteile seines Munds,

Przypominajcie sobie dzieła, które czynił; jego cuda i wyroki jego ust.

6 Ihr Nachkommen Abrahams, seines Knechts, / Ihr Söhne Jakobs, seine Erwählten!

[Wy], potomkowie Abrahama, jego słudzy; [wy], synowie Jakuba, jego wybrańcy!

7 Er, Jahwe, ist unser Gott; / Er waltet gerecht über alle Lande.

On jest PANEM, naszym Bogiem, jego sądy po całej ziemi.

8 Er gedenkt seines Bundes auf ewig, / Des Wortes, das er geboten für tausend Geschlechter,

Pamięta wiecznie o swoim przymierzu; o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń;

9 Des Bundes, den er geschlossen mit Abraham, / Seines Eides an Isaak.

[O przymierzu], które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi.

10 Er hat ihn für Jakob verheißend bestätigt, / Für Israel als ewigen Bund.

Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, dla Izraela jako wieczne przymierze;

11 Indem er sagte: "Dir will ich geben Kanaans Land / Als euer erblich Besitztum."

Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;

12 Damals waren sie klein an Zahl, / Ein Häuflein nur, und Gäste im Land.

Kiedy ich było niewielu, nieliczni i obcy w niej.

13 So wanderten sie von Volk zu Volk, / Von einem Reiche zum andern Volk.

I wędrowali od narodu do narodu, z [jednego] królestwa do innego ludu;

14 Er ließ sie dabei von niemand bedrücken, / Ja, Könige strafte er ihretwegen:

Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, [mówiąc]:

15 "Tastet meine Gesalbten nicht an, / Und meinen Propheten tut kein Leid!"

Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie [nic] złego.

16 Dann rief er Hungersnot gegen das Land, / Nahm jegliche Nahrung hinweg.

Potem przywołał głód na ziemię i zniszczył cały zapas chleba.

17 Er sandte vor ihnen her einen Mann: / Josef ward als Sklave verkauft.

Posłał przed nimi męża, Józefa, który został sprzedany jako niewolnik;

18 Seine Füße wurden gefesselt, / In Eisen legte man ihn,

Którego nogi ranili pętami, a w żelazo zakuto jego ciało;

19 Bis sich sein Wort erfüllte, / Jahwes Spruch ihn geläutert hatte.

Aż do [tego] czasu, gdy jego słowo się spełniło, słowo PANA doświadczało go.

20 Da sandte der König und ließ ihn los, / Der Völkerbeherrscher gab ihn frei.

Posłał król i kazał go uwolnić, władca narodu wypuścił go na wolność.

21 Er setzte ihn seinem Hause zum Herrn, / Zum Gebieter über all seinen Besitz;

Ustanowił go panem swego domu i władcą wszystkich swoich posiadłości;

22 Er sollte seine Fürsten an sich fesseln, / Seine Ältesten sollte er Weisheit lehren.

Aby rządził jego dostojnikami według swego uznania i jego starszych nauczał mądrości.

23 Dann kam Israel nach Ägypten, / Und Jakob ward Gast im Lande Hams.

Potem Izrael wszedł do Egiptu, a Jakub był gościem w ziemi Chama;

24 Gott ließ sein Volk sehr zahlreich werden / Und machte es stärker als seine Bedränger.

Gdzie [Bóg] bardzo rozmnożył swój lud i uczynił go potężniejszym od jego wrogów.

25 Es wandelte sich nämlich ihr Herz, sein Volk zu hassen, / Arglist zu üben an seinen Knechten.

Odmienił ich serca, żeby znienawidzili jego lud i postępowali przebiegle wobec jego sług.

26 Da sandte Gott Mose, seinen Knecht, / Und Aaron, den er sich erkoren.

Posłał Mojżesza, swego sługę, i Aarona, którego wybrał;

27 Die taten Zeichen bei ihnen durch seine Macht / Und Wunderdinge im Lande Hams.

Pokazali im jego znaki i cuda w ziemi Chama.

28 Er sandte Finsternis — es ward dunkel; / Denn widerstrebten sie nicht seinen Worten?

Zesłał ciemności i nastał mrok, i nie buntowali się przeciw jego słowu.

29 Er verwandelte ihre Gewässer in Blut / Und ließ dadurch ihre Fische sterben.

Zamienił ich wody w krew i pozabijał ich ryby.

30 Es wimmelte auch ihr Land von Fröschen: / Die drangen sogar in der Könige Kammern.

Ich ziemia wydała mnóstwo żab, [były] nawet w komnatach królewskich.

31 Er sprach, da kamen Bremsen, / Stechmücken in all ihr Gebiet.

Rozkazał i zjawiły się rozmaite muchy i wszy w całym ich kraju.

32 Er gab ihnen Hagel als Regen, / Ließ Feuer lohen in ihrem Land.

Zesłał grad zamiast deszczu, ogień płonący na ich ziemię.

33 Er schlug ihren Weinstock und Feigenbaum, / Zerbrach alle Bäume ihres Gebiets.

Zniszczył ich winnice i figowce i połamał drzewa w ich kraju.

34 Er sprach, da kamen Heuschrecken / Und Hüpfer ohne Zahl.

Rozkazał i zjawiła się szarańcza, niezliczone mnóstwo larw;

35 Die fraßen alles Kraut in ihrem Land, / Sie verzehrten die Frucht ihrer Felder.

I pożarły całą zieleń w ich kraju, i zjadły płody ich ziemi.

36 Alle Erstgeburt schlug er in ihrem Land, / Die Erstlinge all ihrer Manneskraft.

Zabił też wszystko, co pierworodne w ich ziemi, pierwociny wszelkiej ich siły.

37 Da ließ er sein Volk mit Silber und Gold ausziehn, / Und es strauchelte keiner in seinen Stämmen.

Wyprowadził ich ze srebrem i złotem i nie było słabego wśród ich plemion.

38 Die Ägypter freuten sich ihres Auszugs, / Denn Graun vor ihnen war auf sie gefallen.

Egipt się radował, gdy wychodzili, bo ogarnął go strach przed nimi.

39 Er spannte Gewölk als Decke aus, / Und Feuer gab ihnen zur Nachtzeit Licht.

Rozpostarł obłok jak osłonę, a ogień, by świecił w nocy.

40 Er bat: da ließ Gott Wachteln kommen / Und sättigte sie mit Himmelsbrot.

Na [ich] żądanie zesłał przepiórki i nasycił ich chlebem z nieba.

41 Einen Fels tat er auf: da floß Wasser heraus; / Es rann wie ein Strom durch die Steppe.

Otworzył skałę i trysnęły wody, popłynęły po suchych miejscach [jak] rzeka;

42 Denn er dachte seines heiligen Worts / Und Abrahams, seines Knechts.

Pamiętał bowiem o swoim świętym słowie i o Abrahamie, swym słudze.

43 Drum ließ er sein Volk mit Freuden ausziehn, / Seine Auserwählten mit Jubel.

Wyprowadził swój lud wśród wesela, swoich wybranych wśród radości.

44 Er gab ihnen Länder der Heiden; / Was Völker erworben, das erbten sie.

I dał im ziemię pogan, i zawładnęli dorobkiem narodów;

45 Denn sie sollten seine Gesetze befolgen / Und seinen Lehren gehorsam sein. / Lobt Jah!

Aby zachowywali jego nakazy i przestrzegali jego praw. Alleluja.