< Luc 23 >

1 Et toute l’assemblée se levant, ils le menèrent à Pilate.
Neuze an holl dud-se, o vezañ savet, a zegasas anezhañ da Bilat.
2 Et ils commencèrent à l’accuser, disant: Nous avons trouvé celui-ci pervertissant notre nation, défendant de payer le tribut à César, et disant qu’il est Christ roi.
Hag en em lakajont d'e damall, o lavarout: Ni hon eus kavet an den-mañ o tromplañ ar bobl hag o tifenn paeañ ar gwir da Gezar, o lavarout eo ar C'hrist, ar roue.
3 Or Pilate l’interrogea, disant: Es-tu le roi des Juifs? Jésus répondant, dit: Tu le dis.
Pilat a reas outañ ar goulenn-mañ: Bez' out-te roue ar Yuzevien? Jezuz a respontas dezhañ: Te en lavar.
4 Alors Pilate dit aux princes des prêtres et à la multitude: Je ne trouve aucune cause de mort en cet homme.
Pilat a lavaras d'ar veleien vras ha d'ar bobl: Ne gavan netra da damall en den-mañ.
5 Mais eux insistaient, disant: Il soulève le peuple, enseignant par toute la Judée, commençant par la Galilée jusqu’ici.
Met int a zalc'he, o lavarout: Sevel a ra ar bobl, o kelenn dre holl Judea, o vezañ en graet adalek Galilea, betek amañ.
6 Pilate entendant nommer la Galilée, demanda si cet homme était Galiléen.
Pa glevas Pilat komz eus Galilea, e c'houlennas hag e oa Galileat an den-se.
7 Et dès qu’il sut qu’il était de la juridiction d’Hérode, il le renvoya à Hérode, qui était lui-même à Jérusalem en ces jours-là.
Hag o vezañ gouezet e oa eus dalc'h Herodez, e kasas anezhañ da Herodez, hag a oa e Jeruzalem en deizioù-se.
8 Hérode, voyant Jésus, s’en réjouit beaucoup; car il désirait depuis longtemps de le voir, parce qu’il avait entendu dire beaucoup de choses de lui, et qu’il espérait lui voir faire quelque miracle.
Herodez, pa welas Jezuz, a voe laouen, rak pell e oa en devoa c'hoant d'e welout, abalamour m'en devoa klevet lavarout kalz a draoù diwar e benn, hag e c'hortoze e welout oc'h ober ur mirakl bennak.
9 Il lui faisait donc beaucoup de questions; mais Jésus ne lui répondait rien.
Ober a reas eta meur a c'houlenn outañ; met Jezuz ne respontas netra dezhañ.
10 Cependant se trouvaient là les princes des prêtres et les scribes, l’accusant sans relâche.
Ar veleien vras hag ar skribed a oa eno, hag a damalle anezhañ gwashañ ma c'hellent.
11 Mais Hérode avec sa cour le méprisa; il se joua de lui après l’avoir revêtu d’une robe blanche, et il le renvoya à Pilate.
Met Herodez, gant tud e ward, a zisprizas anezhañ; hag evit ober goap anezhañ, e lakaas gwiskañ dezhañ ur sae splann, hag e tistroas anezhañ da Bilat.
12 Et Hérode et Pilate devinrent amis ce jour-là même; auparavant ils étaient ennemis l’un de l’autre.
En deiz-se, Herodez ha Pilat a zeuas da vezañ mignoned; rak a-raok e oant enebourien.
13 Or Pilate ayant convoqué les princes des prêtres, les magistrats et le peuple,
Neuze Pilat, o vezañ dastumet ar veleien vras, mistri ar vro, hag ar bobl, a lavaras dezho:
14 Leur dit: Vous m’avez présenté cet homme comme soulevant le peuple; et voilà que, l’interrogeant devant vous, je n’ai rien trouvé en lui de ce dont vous l’accusez,
Degaset hoc'h eus din an den-se evel m'en dije savet ar bobl, ha goude bezañ graet goulennoù outañ dirazoc'h, ne'm eus ket e gavet kiriek da hini ebet eus an torfedoù a damallit dezhañ,
15 Ni Hérode non plus; car je vous ai envoyés à lui, et on ne l’a convaincu de rien qui mérite la mort.
nag Herodez kennebeut, rak ho kaset em eus d'e gavout; ha setu n'en deus graet netra a vefe din a varv.
16 Je le renverrai donc après l’avoir fait châtier.
O vezañ eta graet e gastizañ, e laoskin anezhañ.
17 Car il était obligé de leur remettre un prisonnier pendant la fête.
[Ret e oa dezhañ leuskel unan dezho e deiz ar gouel.]
18 Mais la foule tout entière cria: Otez celui-ci du monde, et délivrez-nous Barabbas.
Neuze e krijont holl a-unan: Laka hemañ d'ar marv, ha laosk deomp Barabbaz.
19 (Lequel, à cause d’une sédition qui s’était faite dans la ville, et d’un meurtre, avait été mis en prison.)
Hemañ a oa bet lakaet er prizon evit un dispac'h c'hoarvezet e kêr, hag ur muntr.
20 Pilate leur parla de nouveau, désirant renvoyer Jésus.
Pilat, o kaout c'hoant da leuskel Jezuz, a gomzas outo a-nevez.
21 Mais eux redoublaient leurs clameurs, disant: Crucifiez-le, crucifiez-le!
Met int a grias: Ouzh ar groaz! Ouzh ar groaz!
22 Et Pilate, pour la troisième fois, leur dit: Mais quel mal a fait celui-ci? Je ne trouve aucune cause de mort en lui; je le châtierai donc et le renverrai.
Eñ a lavaras dezho evit an trede gwech: Met peseurt droug en deus graet? Ne'm eus kavet ennañ netra hag a vefe din a varv. E gastizañ a rin hag e laoskin anezhañ.
23 Mais ils insistaient avec de grands cris, demandant qu’on le crucifiât; et leurs cris devenaient de plus en plus forts.
Met int a gendalc'he, o c'houlenn gant kriadegoù bras ma vije staget ouzh ar groaz; hag o c'hriadennoù ha re ar veleien vras a greske.
24 Et Pilate ordonna que ce qu’ils demandaient fût exécuté.
Neuze Pilat a varnas ober evel ma felle dezho.
25 Ainsi il leur délivra celui qui avait été mis en prison pour cause de sédition et de meurtre, et qu’ils demandaient, et il abandonna Jésus à leur volonté.
Leuskel a reas dezho an hini a oa bet lakaet er prizon evit un dispac'h hag evit ur muntr, hag a oa an hini a c'houlennent; hag e lezas Jezuz d'o bolontez.
26 Or comme ils l’emmenaient, ils prirent un certain Simon de Cyrène, qui revenait des champs, et le chargèrent de porter la croix derrière Jésus.
Hag evel ma kasent anezhañ, e kemerjont un den anvet Simon a Siren, a zistroe eus ar parkeier, hag e lakajont anezhañ da zougen ar groaz, war lerc'h Jezuz.
27 Or une grande foule de peuple et de femmes le suivaient, se frappant la poitrine et se lamentant sur lui.
Ur vandenn vras a bobl hag a wragez en heulie, hag en em c'hlac'hare hag a hirvoude diwar e benn.
28 Mais Jésus, se tournant vers elles, dit: Filles de Jérusalem, ne pleurez pas sur moi, mais pleurez sur vous-mêmes et sur vos enfants;
Jezuz, o tistreiñ etrezek enno, a lavaras dezho: Merc'hed Jeruzalem, na ouelit ket diwar va fenn, met gouelit warnoc'h hoc'h-unan ha war ho pugale,
29 Car voici que viendront des jours où l’on dira: Heureuses les stériles, et les entrailles qui n’ont pas engendré, et les mamelles qui n’ont point allaité!
rak deizioù a zeuio ma vo lavaret: Eürus ar merc'hed difrouezh, ar c'hofoù n'o deus ket ganet, hag an divronn n'o deus ket maget!
30 Alors ils commenceront à dire aux montagnes: Tombez sur nous: et aux collines: Couvrez-nous.
Neuze en em lakaint da lavarout d'ar menezioù: Kouezhit warnomp! ha d'ar grec'hiennoù: Goloit ac'hanomp!
31 Car si l’on fait ainsi au bois vert, que sera-t-il fait au bois sec?
Rak ma reer an traoù-mañ d'ar c'hoad glas, petra a vo graet d'ar c'hoad sec'h?
32 On conduisait aussi avec lui deux autres hommes qui étaient des malfaiteurs, pour les mettre à mort.
Hag e kased ivez daou dorfedour, evit o lakaat da vervel gantañ.
33 Et lorsqu’ils furent arrivés au lieu qui est appelé Calvaire, ils le crucifièrent, et les voleurs aussi, l’un à sa droite, et l’autre à sa gauche.
Pa voent deuet el lec'h anvet Klopenn, e stagjont anezhañ ouzh ar groaz eno, hag an dorfedourien ivez, unan a-zehou hag egile a-gleiz.
34 Mais Jésus disait: Mon Père, pardonnez-leur, car ils ne savent ce qu’ils font. Partageant ensuite ses vêtements, ils y jetèrent le sort.
Jezuz a lavare: Tad, pardon dezho, rak n'ouzont ket ar pezh a reont. Neuze e lodennjont e zilhad, ouzh o zeurel d'ar sord.
35 Et le peuple était là, regardant, et les chefs le raillaient avec le peuple, disant: Il a sauvé les autres; qu’il se sauve, s’il est le Christ, l’élu de Dieu.
Ar bobl en em zalc'he eno, hag a selle. Mistri ar vro hag ar bobl a rae goap anezhañ, o lavarout: Saveteet en deus ar re all, ra en em saveteo e-unan, mar deo ar C'hrist, an hini dibabet gant Doue!
36 Les soldats mêmes, s’approchant, l’insultaient, lui présentant du vinaigre,
Ar soudarded ivez, o tostaat evit kinnig gwinegr dezhañ, a rae goap outañ,
37 Et disant: Si tu es le roi des Juifs, sauve-toi.
o lavarout: Mar dout roue ar Yuzevien, en em savete da-unan.
38 Il y avait aussi au-dessus de lui une inscription où était écrit en caractères grecs, latins et hébreux: CELUI-CI EST LE ROI DES JUIFS.
Ha bez' e oa a-us d'e benn ar skrid-mañ, [e gresianeg, e latin hag en hebraeg]: HEMAÑ EO ROUE AR YUZEVIEN.
39 Or l’un des voleurs qui étaient suspendus en croix le blasphémait, disant: Si tu es le Christ, sauve-toi toi-même, et nous aussi.
Unan eus an dorfedourien a oa kroazstaget a zismegañse ivez anezhañ, o lavarout: Mar dout ar C'hrist, en em savete da-unan, ha ni ivez.
40 Mais l’autre, répondant, le reprenait, disant: Ne crains-tu point Dieu, quand tu subis la même condamnation?
Met egile, o krozal dezhañ, a lavaras: Ne zoujez ket eta Doue, rak barnet out d'an hevelep poan?
41 Encore pour nous, c’est avec justice; car nous recevons ce que nos actions méritent; mais celui-ci n’a rien fait de mal.
Evidomp-ni, ez eo gant reizhder, rak e resevomp hervez hon torfedoù, met hemañ n'en deus graet droug ebet.
42 Et il disait à Jésus: Seigneur, souvenez-vous de moi quand vous serez arrivé dans votre royaume.
Hag e lavare da Jezuz: Aotrou, az pez soñj ac'hanon, pa zeui ez rouantelezh.
43 Et Jésus lui dit: En vérité, je te le dis, aujourd’hui tu seras avec moi dans le paradis.
Jezuz a lavaras dezhañ: Me en lavar dit e gwirionez, hiziv e vi ganin er baradoz.
44 Il était environ la sixième heure, et les ténèbres couvrirent toute la terre jusqu’à la neuvième heure.
Bez' e oa war-dro ar c'hwec'hvet eur, hag e voe teñvalijenn war an douar holl, betek an navet eur.
45 Et le soleil s’obscurcit, et le voile du temple se déchira par le milieu.
An heol a deñvalaas, ha gouel an templ a rogas dre e greiz.
46 Alors, criant d’une voix forte, Jésus dit: Mon Père, je remets mon esprit entre vos mains. Et disant cela, il expira.
Ha Jezuz en ur grial a vouezh uhel, a lavaras: Va Zad, lakaat a ran va spered etre da zaouarn! O vezañ lavaret kement-se, e varvas.
47 Or le centurion voyant ce qui était arrivé, glorifia Dieu, disant: Vraiment cet homme était juste.
Ar c'hantener, o welout ar pezh a oa c'hoarvezet, a roas gloar da Zoue, o lavarout: A dra sur, an den-mañ a oa reizh.
48 Et toute la multitude de ceux qui assistaient à ce spectacle, et qui voyaient ce qui se passait, s’en retournaient, frappant leur poitrine.
An holl bobl hag a oa en em zastumet eno, o welout kement-se, a yeas kuit en ur skeiñ war boull o c'halon.
49 Tous ceux de la connaissance de Jésus, et les femmes qui l’avaient suivi de Galilée, se tenaient à l’écart, considérant toutes ces choses.
An holl re a anaveze anezhañ, hag ar gwragez o devoa e heuliet adalek Galilea, en em zalc'he a-bell, hag a selle ouzh an traoù-se.
50 Mais voilà qu’un décurion nommé Joseph, homme bon et juste,
Un den anvet Jozef, ur c'huzulier-meur, un den mat ha reizh,
51 Qui n’avait consenti ni au dessein, ni aux actes des autres, et qui était d’Arimathie, ville de Galilée, et attendait lui-même le royaume de Dieu,
un den n'en devoa ket roet e ali d'o diviz na d'o oberoù, o tont eus Arimatea, kêr eus ar Yuzevien, a c'hortoze ivez rouantelezh Doue;
52 Vint vers Pilate, et lui demanda le corps de Jésus
o vezañ deuet da gavout Pilat, e c'houlennas outañ korf Jezuz.
53 Et l’ayant détaché de la croix, il l’enveloppa d’un linceul, et le mit dans un sépulcre taillé dans le roc, où personne n’avait encore été mis.
O vezañ e ziskennet eus ar groaz, en goloas gant ul lienenn, hag e lakaas anezhañ en ur bez toullet er roc'h, e-lec'h ne oa bet c'hoazh lakaet den.
54 Or c’était le jour de la préparation, et le sabbat allait commencer.
Bez' e oa deiz ar c'hempennadur, hag ar sabad a zeue.
55 Les femmes qui étaient venues de la Galilée avec Jésus ayant suivi Joseph, virent le sépulcre, et comment le corps de Jésus y avait été mis.
Ar gwragez deuet eus Galilea gant Jezuz, o vezañ heuliet Jozef, a welas ar bez ha penaos e oa lakaet korf Jezuz e-barzh.
56 Et s’en retournant, elles préparèrent des aromates et des parfums; et pendant le sabbat, elles demeurèrent en repos, selon la loi.
Hag o vezañ distroet, ec'h aozjont louzoù a c'hwez-vat ha frondoù, hag e tiskuizhjont deiz ar sabad, hervez al lezenn.

< Luc 23 >