< Luc 21 >

1 Or Jésus, regardant, vit des riches qui mettaient leurs aumônes dans le tronc.
O vezañ savet e zaoulagad, Jezuz a welas tud pinvidik a lakae o frofoù e teñzor an templ.
2 Il vit aussi une pauvre veuve mettant deux petites pièces de monnaie.
Gwelout a reas ivez un intañvez paour, a lakaas e-barzh daou bezhig.
3 Et il dit: En vérité, je vous le dis, cette pauvre veuve a mis plus que tous les autres.
Hag e lavaras: Me a lavar deoc'h e gwirionez, an intañvez paour-se he deus lakaet e-barzh muioc'h eget an holl re all.
4 Car tous ceux-là ont mis pour offrandes à Dieu, de leur superflu; mais elle, elle a mis de son indigence même, tout le vivre qu’elle avait.
Rak holl o deus lakaet, e profoù, eus ar pezh o devoa a-re; met houmañ he deus lakaet eus he dienez, kement holl he devoa evit bevañ.
5 Et quelques-uns disant du temple, qu’il était bâti de belles pierres, et orné de dons, il répondit:
Hag evel ma lavare hiniennoù dezhañ e oa savet an templ gant mein gaer ha gant profoù pinvidik, e lavaras:
6 Viendront des jours où de ce que vous voyez, il ne restera pas pierre sur pierre, qui ne soit détruite.
C'hwi a sell ouzh an traoù-se! Deizioù a zeuio ma ne chomo ket anezho maen war vaen na vo diskaret.
7 Et ils l’interrogèrent, disant: Maître, quand ces choses arriveront-elles, et quel sera le signe qu’elles commenceront de s’accomplir?
Hag e c'houlennjont outañ: Mestr, pegoulz en em gavo an traoù-se, ha dre beseurt sin e vo anavezet e vint prest da c'hoarvezout?
8 Jésus dit: Prenez garde d’être séduits; car beaucoup viendront en mon nom, disant: C’est moi, et le temps approche; ne les suivez donc point.
Hag e lavaras: Diwallit na dromplfe den ac'hanoc'h; rak kalz a zeuio em anv, o lavarout: Me eo [ar C'hrist], hag an amzer a dosta. N'it ket eta war o lerc'h.
9 Et quand vous entendrez parler de guerres et de séditions, n’en soyez point effrayés; il faut auparavant que ces choses arrivent; mais ce n’est pas encore sitôt la fin.
Pa glevot komz eus brezelioù, hag eus dispac'hioù, na spontit ket, rak ret eo e teufe an traoù-se a-raok; met ne vo ket kerkent ar fin.
10 Alors il leur disait: Une nation se soulèvera contre une nation, un royaume contre un royaume.
Lavarout a reas dezho ivez: Ur bobl a savo a-enep ur bobl all, hag ur rouantelezh a-enep ur rouantelezh all;
11 Il y aura de grands tremblements de terre en divers lieux, et des pestes, et des famines, et des signes effrayants dans le ciel, et de grands prodiges.
hag e vo krenoù-douar bras e meur a lec'h, ha naonegezhioù, ha bosennoù; hag en em ziskouezo traoù spouronus, ha sinoù bras en neñv.
12 Mais avant tout cela, on mettra la main sur vous, et on vous persécutera, vous livrant aux synagogues et aux prisons, vous traînant devant les rois et les gouverneurs à cause de mon nom.
Met, a-raok an holl draoù-se, e lakaint o daouarn warnoc'h hag e wallgasint ac'hanoc'h, ho kasint en o sinagogennoù hag ho lakaint er prizon, hag ho kasint dirak ar rouaned ha dirak an ouarnerien, abalamour da'm anv.
13 Or cela vous arrivera en témoignage.
Kement-se a vo evidoc'h ul lec'h da desteniañ.
14 Mettez donc bien dans vos cœurs de ne point préméditer comment vous répondrez.
Lakait eta en ho kalon na dleit ket soñjal a-raok en ho tifenn,
15 Car je vous donnerai moi-même une bouche et une sagesse à laquelle tous vos adversaires ne pourront résister, ni rien opposer.
rak me a roio deoc'h ur genou hag ur furnez na c'hellint respont netra hoc'h holl enebourien dezho.
16 Vous serez livrés par vos pères et vos mères, par vos frères, vos parents et vos amis, et ils en mettront à mort d’entre vous.
C'hwi a vo gwerzhet gant ho kerent, gant ho preudeur, gant ho nesañ ha gant ho mignoned, hag e lakaint kalz ac'hanoc'h d'ar marv.
17 Et vous serez en haine à tous à cause de mon nom;
C'hwi a vo kasaet gant an holl, abalamour da'm anv.
18 Mais pas un cheveu de votre tête ne périra.
Met n'en em gollo ket ur vlevenn eus ho penn.
19 C’est par votre patience que vous posséderez vos âmes.
Derc'hel a reot hoc'h eneoù dre ho kouzañvusted sioul.
20 Or, quand vous verrez Jérusalem investie par une armée, sachez que sa désolation est proche:
Pa welot Jeruzalem kelc'hiet gant armeoù, gouezit eo tost he glac'har.
21 Alors, que ceux qui sont dans la Judée fuient vers les montagnes, que ceux qui sont au milieu d’elle s’en éloignent; et que ceux qui sont dans les contrées n’y entrent point.
Neuze ar re a vo e Judea, ra dec'hint war ar menezioù; ar re a vo e-kreiz Jeruzalem, ra en em dec'hint er-maez anezhi; hag ar re a vo er parkeier, ra chomint hep mont e kêr.
22 Parce que ce sont là des jours de vengeance, afin que s’accomplisse tout ce qui est écrit.
Rak bez' e vint deizioù a gastiz, abalamour d'an holl draoù a zo bet skrivet da erruout.
23 Mais malheur aux femmes enceintes et à celles qui nourriront en ces jours-là; car il y aura une détresse affreuse dans le pays, et une grande colère contre ce peuple.
Gwalleur d'ar gwragez brazez, ha d'ar magerezed en deizioù-se! Rak ur glac'har bras a vo war ar vro-mañ, ha droug a vo a-enep ar bobl-mañ.
24 Ils tomberont sous le tranchant du glaive, et seront emmenés captifs dans toutes les nations, et Jérusalem sera foulée aux pieds par les gentils, jusqu’à ce que les temps des nations soient accomplis.
Kouezhañ a raint dindan dremm ar c'hleze, kaset e vint da sklaved e-touez an holl bobloù, ha Jeruzalem a vo mac'het gant ar bobloù, betek ma vo peurleuniet amzerioù ar bobloù.
25 Et il y aura des signes dans le soleil, dans la lune et dans les étoiles; et, sur la terre, la détresse des nations, à cause du bruit confus de la mer et des flots;
Bez' e vo sinoù en heol, el loar hag er stered; ha war an douar, ar bobloù a vo en nec'hamant, ha ne ouezint petra d'ober e-keñver ar mor hag e donnoù oc'h ober un trouz bras.
26 Les hommes séchant de frayeur dans l’attente de ce qui doit arriver à tout l’univers; car les vertus des cieux seront ébranlées;
An dud a vo prest da rentañ o ene gant ar spont, o c'hortoz an traoù a dle c'hoarvezout er bed, rak galloudoù an neñvoù a vo hejet.
27 Et alors ils verront le Fils de l’homme venant dans une nuée, avec une grande puissance et une grande majesté.
Ha neuze e vo gwelet Mab an den, o tont war ur c'hoabr, gant ur galloud hag ur gloar bras.
28 Or, quand ces choses commenceront à s’accomplir, regardez et levez la tête, parce que votre rédemption approche.
Pa en em lakaio an traoù-se da c'hoarvezout, sellit d'an nec'h, ha savit ho pennoù, rak ho tasprenadur a dosta.
29 Et il leur dit cette comparaison: Voyez le figuier et tous les arbres;
Hag e lavaras dezho ur barabolenn: Gwelit ar wezenn-fiez hag an holl wez all:
30 Quand ils commencent à produire du fruit, vous savez que l’été est proche.
pa vountont, ec'h anavezit ac'hanoc'h hoc'h-unan o welout anezho, eo tost an hañv;
31 De même vous, quand vous verrez ces choses arriver, sachez que le royaume de Dieu est proche.
evel-se ivez, pa welot kement-se o c'hoarvezout, gouezit eo tost Rouantelezh Doue.
32 En vérité, je vous le dis, cette génération ne passera point, jusqu’à ce que toutes ces choses soient accomplies.
Me a lavar deoc'h e gwirionez, penaos ar rummad-mañ ne dremeno ket, ken na vo c'hoarvezet an holl draoù-se.
33 Le ciel et la terre passeront; mais mes paroles ne passeront point.
An neñv hag an douar a dremeno, met va gerioù ne dremenint ket.
34 Faites donc attention à vous, de peur que vos cœurs ne s’appesantissent dans la crapule, l’ivresse et les soins de cette vie, et que ce jour ne vienne soudainement sur vous.
Lakait eta evezh ouzhoc'h, gant aon na zeufe ho kalonoù da vezañ pounneraet gant an dirollerezh, ar vezventi, ha gant prederioù ar vuhez-mañ, ha na zeufe an deiz-se warnoc'h a-daol-trumm.
35 Car, comme un filet, il enveloppera tous ceux qui habitent sur la face de la terre.
Rak dont a raio evel ur roued, da soupren an holl re a chom war gorre an douar.
36 Veillez donc et priez en tout temps, afin que vous soyez trouvés dignes d’éviter toutes ces choses qui doivent arriver, et de paraître avec confiance devant le Fils de l’homme.
Beilhit eta ha pedit e pep amzer, evit ma viot kavet din da dec'hout diouzh an holl draoù a dle c'hoarvezout, ha da chom dirak Mab an den.
37 Or, le jour il enseignait dans le temple; mais la nuit, sortant, il se retirait sur la montagne appelée des Oliviers.
Jezuz a gelenne en templ e-pad an deiz, hag en noz ez ae hag en em zalc'he war ar menez galvet Menez an Olived.
38 Et tout le peuple venait de grand matin vers lui au temple pour l’écouter.
Ha, da c'houlou-deiz, an holl bobl a zeue d'e gavout evit e selaou.

< Luc 21 >