Luc 5
1 Comme Jésus était sur le bord du lac de Génézareth, la foule se pressait autour de lui pour entendre la parole de Dieu.
అనన్తరం యీశురేకదా గినేషరథ్దస్య తీర ఉత్తిష్ఠతి, తదా లోకా ఈశ్వరీయకథాం శ్రోతుం తదుపరి ప్రపతితాః|
2 Il vit deux barques arrêtées près du rivage; les pêcheurs en étaient descendus pour laver leurs filets.
తదానీం స హ్దస్య తీరసమీపే నౌద్వయం దదర్శ కిఞ్చ మత్స్యోపజీవినో నావం విహాయ జాలం ప్రక్షాలయన్తి|
3 Il monta dans l'une de ces barques, qui appartenait à Simon, et il le pria de s'éloigner un peu du bord; puis il s'assit, et de là il enseignait la foule.
తతస్తయోర్ద్వయో ర్మధ్యే శిమోనో నావమారుహ్య తీరాత్ కిఞ్చిద్దూరం యాతుం తస్మిన్ వినయం కృత్వా నౌకాయాముపవిశ్య లోకాన్ ప్రోపదిష్టవాన్|
4 Quand il eut cessé de parler, il dit à Simon: Avance en pleine eau, et jetez vos filets pour pêcher.
పశ్చాత్ తం ప్రస్తావం సమాప్య స శిమోనం వ్యాజహార, గభీరం జలం గత్వా మత్స్యాన్ ధర్త్తుం జాలం నిక్షిప|
5 Simon lui répondit: Maître, nous avons travaillé toute la nuit sans rien prendre; mais, sur ta parole, je jetterai le filet.
తతః శిమోన బభాషే, హే గురో యద్యపి వయం కృత్స్నాం యామినీం పరిశ్రమ్య మత్స్యైకమపి న ప్రాప్తాస్తథాపి భవతో నిదేశతో జాలం క్షిపామః|
6 L'ayant jeté, ils prirent une si grande quantité de poissons que leur filet se rompait.
అథ జాలే క్షిప్తే బహుమత్స్యపతనాద్ ఆనాయః ప్రచ్ఛిన్నః|
7 Alors ils firent signe à leurs compagnons, qui étaient dans l'autre barque, de venir les aider; ceux-ci vinrent, et ils remplirent les deux barques, tellement qu'elles enfonçaient.
తస్మాద్ ఉపకర్త్తుమ్ అన్యనౌస్థాన్ సఙ్గిన ఆయాతుమ్ ఇఙ్గితేన సమాహ్వయన్ తతస్త ఆగత్య మత్స్యై ర్నౌద్వయం ప్రపూరయామాసు ర్యై ర్నౌద్వయం ప్రమగ్నమ్|
8 Simon Pierre, ayant vu cela, se jeta aux genoux de Jésus, et il lui dit: Seigneur, retire-toi de moi; car je suis un homme pécheur.
తదా శిమోన్పితరస్తద్ విలోక్య యీశోశ్చరణయోః పతిత్వా, హే ప్రభోహం పాపీ నరో మమ నికటాద్ భవాన్ యాతు, ఇతి కథితవాన్|
9 En effet, la frayeur l'avait saisi, ainsi que tous ceux qui étaient avec lui, à cause de la pêche qu'ils avaient faite et des poissons qu'ils avaient pris.
యతో జాలే పతితానాం మత్స్యానాం యూథాత్ శిమోన్ తత్సఙ్గినశ్చ చమత్కృతవన్తః; శిమోనః సహకారిణౌ సివదేః పుత్రౌ యాకూబ్ యోహన్ చేమౌ తాదృశౌ బభూవతుః|
10 Il en était de même de Jacques et de Jean, fils de Zébédée, qui étaient compagnons de Simon. Alors Jésus dit à Simon: Ne crains point; désormais, tu seras pêcheur d'hommes.
తదా యీశుః శిమోనం జగాద మా భైషీరద్యారభ్య త్వం మనుష్యధరో భవిష్యసి|
11 Puis, après avoir ramené les barques à terre, ils quittèrent tout et le suivirent.
అనన్తరం సర్వ్వాసు నౌసు తీరమ్ ఆనీతాసు తే సర్వ్వాన్ పరిత్యజ్య తస్య పశ్చాద్గామినో బభూవుః|
12 Comme Jésus était dans une ville, un homme tout couvert de lèpre, l'ayant vu, se jeta le visage contre terre et lui adressa, tout suppliant, ces paroles: Seigneur, si tu le veux, tu peux me rendre net!
తతః పరం యీశౌ కస్మింశ్చిత్ పురే తిష్ఠతి జన ఏకః సర్వ్వాఙ్గకుష్ఠస్తం విలోక్య తస్య సమీపే న్యుబ్జః పతిత్వా సవినయం వక్తుమారేభే, హే ప్రభో యది భవానిచ్ఛతి తర్హి మాం పరిష్కర్త్తుం శక్నోతి|
13 Jésus étendit la main, le toucha et dit: Je le veux, sois net! Au même instant, la lèpre le quitta.
తదానీం స పాణిం ప్రసార్య్య తదఙ్గం స్పృశన్ బభాషే త్వం పరిష్క్రియస్వేతి మమేచ్ఛాస్తి తతస్తత్క్షణం స కుష్ఠాత్ ముక్తః|
14 Jésus lui défendit de le dire à personne. Mais va, — lui dit-il, — montre-toi au sacrificateur, et offre pour ta purification ce que Moïse a prescrit, afin que cela leur serve de témoignage.
పశ్చాత్ స తమాజ్ఞాపయామాస కథామిమాం కస్మైచిద్ అకథయిత్వా యాజకస్య సమీపఞ్చ గత్వా స్వం దర్శయ, లోకేభ్యో నిజపరిష్కృతత్వస్య ప్రమాణదానాయ మూసాజ్ఞానుసారేణ ద్రవ్యముత్మృజస్వ చ|
15 Sa renommée se répandait de plus en plus, et une foule de gens se rassemblaient pour l'entendre et pour être guéris de leurs maladies.
తథాపి యీశోః సుఖ్యాతి ర్బహు వ్యాప్తుమారేభే కిఞ్చ తస్య కథాం శ్రోతుం స్వీయరోగేభ్యో మోక్తుఞ్చ లోకా ఆజగ్ముః|
16 Mais lui se retirait dans les déserts, et il priait.
అథ స ప్రాన్తరం గత్వా ప్రార్థయాఞ్చక్రే|
17 Un jour que Jésus enseignait, des pharisiens et des docteurs de la loi, venus de tous les villages de la Galilée, de la Judée et de Jérusalem, s'étaient assis près de lui; et la puissance du Seigneur lui faisait opérer des guérisons.
అపరఞ్చ ఏకదా యీశురుపదిశతి, ఏతర్హి గాలీల్యిహూదాప్రదేశయోః సర్వ్వనగరేభ్యో యిరూశాలమశ్చ కియన్తః ఫిరూశిలోకా వ్యవస్థాపకాశ్చ సమాగత్య తదన్తికే సముపవివిశుః, తస్మిన్ కాలే లోకానామారోగ్యకారణాత్ ప్రభోః ప్రభావః ప్రచకాశే|
18 Alors il survint des gens qui portaient sur un lit un paralytique, et ils cherchaient à le faire entrer et à le mettre devant Jésus.
పశ్చాత్ కియన్తో లోకా ఏకం పక్షాఘాతినం ఖట్వాయాం నిధాయ యీశోః సమీపమానేతుం సమ్ముఖే స్థాపయితుఞ్చ వ్యాప్రియన్త|
19 Comme ils ne savaient par où le faire passer, à cause de la foule, ils montèrent sur le toit; et, ayant enlevé les tuiles, ils le descendirent avec son petit lit, au milieu de l'assemblée, devant Jésus.
కిన్తు బహుజననివహసమ్వాధాత్ న శక్నువన్తో గృహోపరి గత్వా గృహపృష్ఠం ఖనిత్వా తం పక్షాఘాతినం సఖట్వం గృహమధ్యే యీశోః సమ్ముఖే ఽవరోహయామాసుః|
20 Voyant leur foi, Jésus dit: Mon ami, tes péchés te sont pardonnés!
తదా యీశుస్తేషామ్ ఈదృశం విశ్వాసం విలోక్య తం పక్షాఘాతినం వ్యాజహార, హే మానవ తవ పాపమక్షమ్యత|
21 Alors les scribes et les pharisiens se mirent à raisonner et à dire: Quel est celui-ci, qui profère des blasphèmes? Qui peut pardonner les péchés, que Dieu seul?
తస్మాద్ అధ్యాపకాః ఫిరూశినశ్చ చిత్తైరిత్థం ప్రచిన్తితవన్తః, ఏష జన ఈశ్వరం నిన్దతి కోయం? కేవలమీశ్వరం వినా పాపం క్షన్తుం కః శక్నోతి?
22 Mais Jésus, connaissant leurs pensées, prit la parole et leur dit: Quel raisonnement faites-vous dans vos coeurs?
తదా యీశుస్తేషామ్ ఇత్థం చిన్తనం విదిత్వా తేభ్యోకథయద్ యూయం మనోభిః కుతో వితర్కయథ?
23 Lequel est le plus aisé, de dire: Tes péchés te sont pardonnés; ou de dire: Lève-toi et marche?
తవ పాపక్షమా జాతా యద్వా త్వముత్థాయ వ్రజ ఏతయో ర్మధ్యే కా కథా సుకథ్యా?
24 Or, afin que vous sachiez que le Fils de l'homme a sur la terre le pouvoir de pardonner les péchés: Je te l'ordonne, — dit-il au paralytique, — lève-toi, emporte ton lit, et va dans ta maison.
కిన్తు పృథివ్యాం పాపం క్షన్తుం మానవసుతస్య సామర్థ్యమస్తీతి యథా యూయం జ్ఞాతుం శక్నుథ తదర్థం (స తం పక్షాఘాతినం జగాద) ఉత్తిష్ఠ స్వశయ్యాం గృహీత్వా గృహం యాహీతి త్వామాదిశామి|
25 Et à l'instant, le paralytique se leva en leur présence. Il emporta le lit sur lequel il avait été couché et s'en alla dans sa maison, donnant gloire à Dieu.
తస్మాత్ స తత్క్షణమ్ ఉత్థాయ సర్వ్వేషాం సాక్షాత్ నిజశయనీయం గృహీత్వా ఈశ్వరం ధన్యం వదన్ నిజనివేశనం యయౌ|
26 Tous furent transportés d'enthousiasme; ils glorifiaient Dieu, et, remplis de crainte, ils disaient: Nous avons vu aujourd'hui des choses extraordinaires!
తస్మాత్ సర్వ్వే విస్మయ ప్రాప్తా మనఃసు భీతాశ్చ వయమద్యాసమ్భవకార్య్యాణ్యదర్శామ ఇత్యుక్త్వా పరమేశ్వరం ధన్యం ప్రోదితాః|
27 Après cela, Jésus sortit; et il vit un péager, nommé Lévi, assis au bureau du péage. Il lui dit: Suis-moi!
తతః పరం బహిర్గచ్ఛన్ కరసఞ్చయస్థానే లేవినామానం కరసఞ్చాయకం దృష్ట్వా యీశుస్తమభిదధే మమ పశ్చాదేహి|
28 Et Lévi, quittant tout, se leva et le suivit.
తస్మాత్ స తత్క్షణాత్ సర్వ్వం పరిత్యజ్య తస్య పశ్చాదియాయ|
29 Lévi lui donna un grand festin dans sa maison, et un grand nombre de péagers et d'autres personnes étaient à table avec eux.
అనన్తరం లేవి ర్నిజగృహే తదర్థం మహాభోజ్యం చకార, తదా తైః సహానేకే కరసఞ్చాయినస్తదన్యలోకాశ్చ భోక్తుముపవివిశుః|
30 Les pharisiens et leurs scribes murmuraient et disaient à ses disciples: Pourquoi mangez-vous et buvez-vous avec des péagers et des pécheurs?
తస్మాత్ కారణాత్ చణ్డాలానాం పాపిలోకానాఞ్చ సఙ్గే యూయం కుతో భంగ్ధ్వే పివథ చేతి కథాం కథయిత్వా ఫిరూశినోఽధ్యాపకాశ్చ తస్య శిష్యైః సహ వాగ్యుద్ధం కర్త్తుమారేభిరే|
31 Jésus, prenant la parole, leur dit: Ce ne sont pas ceux qui sont en bonne santé qui ont besoin de médecin, mais ceux qui se portent mal.
తస్మాద్ యీశుస్తాన్ ప్రత్యవోచద్ అరోగలోకానాం చికిత్సకేన ప్రయోజనం నాస్తి కిన్తు సరోగాణామేవ|
32 Je ne suis pas venu appeler à la repentance les justes, mais les pécheurs.
అహం ధార్మ్మికాన్ ఆహ్వాతుం నాగతోస్మి కిన్తు మనః పరావర్త్తయితుం పాపిన ఏవ|
33 Ils lui dirent: Les disciples de Jean jeûnent souvent et font des prières, de même que ceux des pharisiens, au lieu que les tiens mangent et boivent.
తతస్తే ప్రోచుః, యోహనః ఫిరూశినాఞ్చ శిష్యా వారంవారమ్ ఉపవసన్తి ప్రార్థయన్తే చ కిన్తు తవ శిష్యాః కుతో భుఞ్జతే పివన్తి చ?
34 Il leur répondit: Pouvez-vous faire jeûner les amis de l'époux, pendant que l'époux est avec eux?
తదా స తానాచఖ్యౌ వరే సఙ్గే తిష్ఠతి వరస్య సఖిగణం కిముపవాసయితుం శక్నుథ?
35 Les jours viendront où l'époux leur sera ôté; alors ils jeûneront dans ces jours-là!
కిన్తు యదా తేషాం నికటాద్ వరో నేష్యతే తదా తే సముపవత్స్యన్తి|
36 Il leur dit encore cette parabole: Personne n'enlève une pièce à un vêtement neuf pour la mettre à un vieux vêtement. Autrement, on déchire le vêtement neuf sans que la pièce neuve s'accorde avec le vêtement vieux.
సోపరమపి దృష్టాన్తం కథయామ్బభూవ పురాతనవస్త్రే కోపి నుతనవస్త్రం న సీవ్యతి యతస్తేన సేవనేన జీర్ణవస్త్రం ఛిద్యతే, నూతనపురాతనవస్త్రయో ర్మేలఞ్చ న భవతి|
37 De même, personne ne met du vin nouveau dans de vieilles outres; autrement, le vin nouveau rompra les outres; il se répandra, et les outres seront perdues.
పురాతన్యాం కుత్వాం కోపి నుతనం ద్రాక్షారసం న నిదధాతి, యతో నవీనద్రాక్షారసస్య తేజసా పురాతనీ కుతూ ర్విదీర్య్యతే తతో ద్రాక్షారసః పతతి కుతూశ్చ నశ్యతి|
38 Mais le vin nouveau doit être mis dans des outres neuves.
తతో హేతో ర్నూతన్యాం కుత్వాం నవీనద్రాక్షారసః నిధాతవ్యస్తేనోభయస్య రక్షా భవతి|
39 De même aussi, celui qui boit du vin vieux ne demande pas du vin nouveau; car il dit: C'est le vieux qui est bon.
అపరఞ్చ పురాతనం ద్రాక్షారసం పీత్వా కోపి నూతనం న వాఞ్ఛతి, యతః స వక్తి నూతనాత్ పురాతనమ్ ప్రశస్తమ్|
