Luc 5
1 Comme Jésus était sur le bord du lac de Génézareth, la foule se pressait autour de lui pour entendre la parole de Dieu.
અનન્તરં યીશુરેકદા ગિનેષરથ્દસ્ય તીર ઉત્તિષ્ઠતિ, તદા લોકા ઈશ્વરીયકથાં શ્રોતું તદુપરિ પ્રપતિતાઃ|
2 Il vit deux barques arrêtées près du rivage; les pêcheurs en étaient descendus pour laver leurs filets.
તદાનીં સ હ્દસ્ય તીરસમીપે નૌદ્વયં દદર્શ કિઞ્ચ મત્સ્યોપજીવિનો નાવં વિહાય જાલં પ્રક્ષાલયન્તિ|
3 Il monta dans l'une de ces barques, qui appartenait à Simon, et il le pria de s'éloigner un peu du bord; puis il s'assit, et de là il enseignait la foule.
તતસ્તયોર્દ્વયો ર્મધ્યે શિમોનો નાવમારુહ્ય તીરાત્ કિઞ્ચિદ્દૂરં યાતું તસ્મિન્ વિનયં કૃત્વા નૌકાયામુપવિશ્ય લોકાન્ પ્રોપદિષ્ટવાન્|
4 Quand il eut cessé de parler, il dit à Simon: Avance en pleine eau, et jetez vos filets pour pêcher.
પશ્ચાત્ તં પ્રસ્તાવં સમાપ્ય સ શિમોનં વ્યાજહાર, ગભીરં જલં ગત્વા મત્સ્યાન્ ધર્ત્તું જાલં નિક્ષિપ|
5 Simon lui répondit: Maître, nous avons travaillé toute la nuit sans rien prendre; mais, sur ta parole, je jetterai le filet.
તતઃ શિમોન બભાષે, હે ગુરો યદ્યપિ વયં કૃત્સ્નાં યામિનીં પરિશ્રમ્ય મત્સ્યૈકમપિ ન પ્રાપ્તાસ્તથાપિ ભવતો નિદેશતો જાલં ક્ષિપામઃ|
6 L'ayant jeté, ils prirent une si grande quantité de poissons que leur filet se rompait.
અથ જાલે ક્ષિપ્તે બહુમત્સ્યપતનાદ્ આનાયઃ પ્રચ્છિન્નઃ|
7 Alors ils firent signe à leurs compagnons, qui étaient dans l'autre barque, de venir les aider; ceux-ci vinrent, et ils remplirent les deux barques, tellement qu'elles enfonçaient.
તસ્માદ્ ઉપકર્ત્તુમ્ અન્યનૌસ્થાન્ સઙ્ગિન આયાતુમ્ ઇઙ્ગિતેન સમાહ્વયન્ તતસ્ત આગત્ય મત્સ્યૈ ર્નૌદ્વયં પ્રપૂરયામાસુ ર્યૈ ર્નૌદ્વયં પ્રમગ્નમ્|
8 Simon Pierre, ayant vu cela, se jeta aux genoux de Jésus, et il lui dit: Seigneur, retire-toi de moi; car je suis un homme pécheur.
તદા શિમોન્પિતરસ્તદ્ વિલોક્ય યીશોશ્ચરણયોઃ પતિત્વા, હે પ્રભોહં પાપી નરો મમ નિકટાદ્ ભવાન્ યાતુ, ઇતિ કથિતવાન્|
9 En effet, la frayeur l'avait saisi, ainsi que tous ceux qui étaient avec lui, à cause de la pêche qu'ils avaient faite et des poissons qu'ils avaient pris.
યતો જાલે પતિતાનાં મત્સ્યાનાં યૂથાત્ શિમોન્ તત્સઙ્ગિનશ્ચ ચમત્કૃતવન્તઃ; શિમોનઃ સહકારિણૌ સિવદેઃ પુત્રૌ યાકૂબ્ યોહન્ ચેમૌ તાદૃશૌ બભૂવતુઃ|
10 Il en était de même de Jacques et de Jean, fils de Zébédée, qui étaient compagnons de Simon. Alors Jésus dit à Simon: Ne crains point; désormais, tu seras pêcheur d'hommes.
તદા યીશુઃ શિમોનં જગાદ મા ભૈષીરદ્યારભ્ય ત્વં મનુષ્યધરો ભવિષ્યસિ|
11 Puis, après avoir ramené les barques à terre, ils quittèrent tout et le suivirent.
અનન્તરં સર્વ્વાસુ નૌસુ તીરમ્ આનીતાસુ તે સર્વ્વાન્ પરિત્યજ્ય તસ્ય પશ્ચાદ્ગામિનો બભૂવુઃ|
12 Comme Jésus était dans une ville, un homme tout couvert de lèpre, l'ayant vu, se jeta le visage contre terre et lui adressa, tout suppliant, ces paroles: Seigneur, si tu le veux, tu peux me rendre net!
તતઃ પરં યીશૌ કસ્મિંશ્ચિત્ પુરે તિષ્ઠતિ જન એકઃ સર્વ્વાઙ્ગકુષ્ઠસ્તં વિલોક્ય તસ્ય સમીપે ન્યુબ્જઃ પતિત્વા સવિનયં વક્તુમારેભે, હે પ્રભો યદિ ભવાનિચ્છતિ તર્હિ માં પરિષ્કર્ત્તું શક્નોતિ|
13 Jésus étendit la main, le toucha et dit: Je le veux, sois net! Au même instant, la lèpre le quitta.
તદાનીં સ પાણિં પ્રસાર્ય્ય તદઙ્ગં સ્પૃશન્ બભાષે ત્વં પરિષ્ક્રિયસ્વેતિ મમેચ્છાસ્તિ તતસ્તત્ક્ષણં સ કુષ્ઠાત્ મુક્તઃ|
14 Jésus lui défendit de le dire à personne. Mais va, — lui dit-il, — montre-toi au sacrificateur, et offre pour ta purification ce que Moïse a prescrit, afin que cela leur serve de témoignage.
પશ્ચાત્ સ તમાજ્ઞાપયામાસ કથામિમાં કસ્મૈચિદ્ અકથયિત્વા યાજકસ્ય સમીપઞ્ચ ગત્વા સ્વં દર્શય, લોકેભ્યો નિજપરિષ્કૃતત્વસ્ય પ્રમાણદાનાય મૂસાજ્ઞાનુસારેણ દ્રવ્યમુત્મૃજસ્વ ચ|
15 Sa renommée se répandait de plus en plus, et une foule de gens se rassemblaient pour l'entendre et pour être guéris de leurs maladies.
તથાપિ યીશોઃ સુખ્યાતિ ર્બહુ વ્યાપ્તુમારેભે કિઞ્ચ તસ્ય કથાં શ્રોતું સ્વીયરોગેભ્યો મોક્તુઞ્ચ લોકા આજગ્મુઃ|
16 Mais lui se retirait dans les déserts, et il priait.
અથ સ પ્રાન્તરં ગત્વા પ્રાર્થયાઞ્ચક્રે|
17 Un jour que Jésus enseignait, des pharisiens et des docteurs de la loi, venus de tous les villages de la Galilée, de la Judée et de Jérusalem, s'étaient assis près de lui; et la puissance du Seigneur lui faisait opérer des guérisons.
અપરઞ્ચ એકદા યીશુરુપદિશતિ, એતર્હિ ગાલીલ્યિહૂદાપ્રદેશયોઃ સર્વ્વનગરેભ્યો યિરૂશાલમશ્ચ કિયન્તઃ ફિરૂશિલોકા વ્યવસ્થાપકાશ્ચ સમાગત્ય તદન્તિકે સમુપવિવિશુઃ, તસ્મિન્ કાલે લોકાનામારોગ્યકારણાત્ પ્રભોઃ પ્રભાવઃ પ્રચકાશે|
18 Alors il survint des gens qui portaient sur un lit un paralytique, et ils cherchaient à le faire entrer et à le mettre devant Jésus.
પશ્ચાત્ કિયન્તો લોકા એકં પક્ષાઘાતિનં ખટ્વાયાં નિધાય યીશોઃ સમીપમાનેતું સમ્મુખે સ્થાપયિતુઞ્ચ વ્યાપ્રિયન્ત|
19 Comme ils ne savaient par où le faire passer, à cause de la foule, ils montèrent sur le toit; et, ayant enlevé les tuiles, ils le descendirent avec son petit lit, au milieu de l'assemblée, devant Jésus.
કિન્તુ બહુજનનિવહસમ્વાધાત્ ન શક્નુવન્તો ગૃહોપરિ ગત્વા ગૃહપૃષ્ઠં ખનિત્વા તં પક્ષાઘાતિનં સખટ્વં ગૃહમધ્યે યીશોઃ સમ્મુખે ઽવરોહયામાસુઃ|
20 Voyant leur foi, Jésus dit: Mon ami, tes péchés te sont pardonnés!
તદા યીશુસ્તેષામ્ ઈદૃશં વિશ્વાસં વિલોક્ય તં પક્ષાઘાતિનં વ્યાજહાર, હે માનવ તવ પાપમક્ષમ્યત|
21 Alors les scribes et les pharisiens se mirent à raisonner et à dire: Quel est celui-ci, qui profère des blasphèmes? Qui peut pardonner les péchés, que Dieu seul?
તસ્માદ્ અધ્યાપકાઃ ફિરૂશિનશ્ચ ચિત્તૈરિત્થં પ્રચિન્તિતવન્તઃ, એષ જન ઈશ્વરં નિન્દતિ કોયં? કેવલમીશ્વરં વિના પાપં ક્ષન્તું કઃ શક્નોતિ?
22 Mais Jésus, connaissant leurs pensées, prit la parole et leur dit: Quel raisonnement faites-vous dans vos coeurs?
તદા યીશુસ્તેષામ્ ઇત્થં ચિન્તનં વિદિત્વા તેભ્યોકથયદ્ યૂયં મનોભિઃ કુતો વિતર્કયથ?
23 Lequel est le plus aisé, de dire: Tes péchés te sont pardonnés; ou de dire: Lève-toi et marche?
તવ પાપક્ષમા જાતા યદ્વા ત્વમુત્થાય વ્રજ એતયો ર્મધ્યે કા કથા સુકથ્યા?
24 Or, afin que vous sachiez que le Fils de l'homme a sur la terre le pouvoir de pardonner les péchés: Je te l'ordonne, — dit-il au paralytique, — lève-toi, emporte ton lit, et va dans ta maison.
કિન્તુ પૃથિવ્યાં પાપં ક્ષન્તું માનવસુતસ્ય સામર્થ્યમસ્તીતિ યથા યૂયં જ્ઞાતું શક્નુથ તદર્થં (સ તં પક્ષાઘાતિનં જગાદ) ઉત્તિષ્ઠ સ્વશય્યાં ગૃહીત્વા ગૃહં યાહીતિ ત્વામાદિશામિ|
25 Et à l'instant, le paralytique se leva en leur présence. Il emporta le lit sur lequel il avait été couché et s'en alla dans sa maison, donnant gloire à Dieu.
તસ્માત્ સ તત્ક્ષણમ્ ઉત્થાય સર્વ્વેષાં સાક્ષાત્ નિજશયનીયં ગૃહીત્વા ઈશ્વરં ધન્યં વદન્ નિજનિવેશનં યયૌ|
26 Tous furent transportés d'enthousiasme; ils glorifiaient Dieu, et, remplis de crainte, ils disaient: Nous avons vu aujourd'hui des choses extraordinaires!
તસ્માત્ સર્વ્વે વિસ્મય પ્રાપ્તા મનઃસુ ભીતાશ્ચ વયમદ્યાસમ્ભવકાર્ય્યાણ્યદર્શામ ઇત્યુક્ત્વા પરમેશ્વરં ધન્યં પ્રોદિતાઃ|
27 Après cela, Jésus sortit; et il vit un péager, nommé Lévi, assis au bureau du péage. Il lui dit: Suis-moi!
તતઃ પરં બહિર્ગચ્છન્ કરસઞ્ચયસ્થાને લેવિનામાનં કરસઞ્ચાયકં દૃષ્ટ્વા યીશુસ્તમભિદધે મમ પશ્ચાદેહિ|
28 Et Lévi, quittant tout, se leva et le suivit.
તસ્માત્ સ તત્ક્ષણાત્ સર્વ્વં પરિત્યજ્ય તસ્ય પશ્ચાદિયાય|
29 Lévi lui donna un grand festin dans sa maison, et un grand nombre de péagers et d'autres personnes étaient à table avec eux.
અનન્તરં લેવિ ર્નિજગૃહે તદર્થં મહાભોજ્યં ચકાર, તદા તૈઃ સહાનેકે કરસઞ્ચાયિનસ્તદન્યલોકાશ્ચ ભોક્તુમુપવિવિશુઃ|
30 Les pharisiens et leurs scribes murmuraient et disaient à ses disciples: Pourquoi mangez-vous et buvez-vous avec des péagers et des pécheurs?
તસ્માત્ કારણાત્ ચણ્ડાલાનાં પાપિલોકાનાઞ્ચ સઙ્ગે યૂયં કુતો ભંગ્ધ્વે પિવથ ચેતિ કથાં કથયિત્વા ફિરૂશિનોઽધ્યાપકાશ્ચ તસ્ય શિષ્યૈઃ સહ વાગ્યુદ્ધં કર્ત્તુમારેભિરે|
31 Jésus, prenant la parole, leur dit: Ce ne sont pas ceux qui sont en bonne santé qui ont besoin de médecin, mais ceux qui se portent mal.
તસ્માદ્ યીશુસ્તાન્ પ્રત્યવોચદ્ અરોગલોકાનાં ચિકિત્સકેન પ્રયોજનં નાસ્તિ કિન્તુ સરોગાણામેવ|
32 Je ne suis pas venu appeler à la repentance les justes, mais les pécheurs.
અહં ધાર્મ્મિકાન્ આહ્વાતું નાગતોસ્મિ કિન્તુ મનઃ પરાવર્ત્તયિતું પાપિન એવ|
33 Ils lui dirent: Les disciples de Jean jeûnent souvent et font des prières, de même que ceux des pharisiens, au lieu que les tiens mangent et boivent.
તતસ્તે પ્રોચુઃ, યોહનઃ ફિરૂશિનાઞ્ચ શિષ્યા વારંવારમ્ ઉપવસન્તિ પ્રાર્થયન્તે ચ કિન્તુ તવ શિષ્યાઃ કુતો ભુઞ્જતે પિવન્તિ ચ?
34 Il leur répondit: Pouvez-vous faire jeûner les amis de l'époux, pendant que l'époux est avec eux?
તદા સ તાનાચખ્યૌ વરે સઙ્ગે તિષ્ઠતિ વરસ્ય સખિગણં કિમુપવાસયિતું શક્નુથ?
35 Les jours viendront où l'époux leur sera ôté; alors ils jeûneront dans ces jours-là!
કિન્તુ યદા તેષાં નિકટાદ્ વરો નેષ્યતે તદા તે સમુપવત્સ્યન્તિ|
36 Il leur dit encore cette parabole: Personne n'enlève une pièce à un vêtement neuf pour la mettre à un vieux vêtement. Autrement, on déchire le vêtement neuf sans que la pièce neuve s'accorde avec le vêtement vieux.
સોપરમપિ દૃષ્ટાન્તં કથયામ્બભૂવ પુરાતનવસ્ત્રે કોપિ નુતનવસ્ત્રં ન સીવ્યતિ યતસ્તેન સેવનેન જીર્ણવસ્ત્રં છિદ્યતે, નૂતનપુરાતનવસ્ત્રયો ર્મેલઞ્ચ ન ભવતિ|
37 De même, personne ne met du vin nouveau dans de vieilles outres; autrement, le vin nouveau rompra les outres; il se répandra, et les outres seront perdues.
પુરાતન્યાં કુત્વાં કોપિ નુતનં દ્રાક્ષારસં ન નિદધાતિ, યતો નવીનદ્રાક્ષારસસ્ય તેજસા પુરાતની કુતૂ ર્વિદીર્ય્યતે તતો દ્રાક્ષારસઃ પતતિ કુતૂશ્ચ નશ્યતિ|
38 Mais le vin nouveau doit être mis dans des outres neuves.
તતો હેતો ર્નૂતન્યાં કુત્વાં નવીનદ્રાક્ષારસઃ નિધાતવ્યસ્તેનોભયસ્ય રક્ષા ભવતિ|
39 De même aussi, celui qui boit du vin vieux ne demande pas du vin nouveau; car il dit: C'est le vieux qui est bon.
અપરઞ્ચ પુરાતનં દ્રાક્ષારસં પીત્વા કોપિ નૂતનં ન વાઞ્છતિ, યતઃ સ વક્તિ નૂતનાત્ પુરાતનમ્ પ્રશસ્તમ્|
