Luc 2
1 En ce temps-là, on publia un édit de la part de César Auguste, ordonnant un recensement de toute la terre.
εγενετο δε εν ταις ημεραις εκειναις εξηλθεν δογμα παρα καισαρος αυγουστου απογραφεσθαι πασαν την οικουμενην
2 Ce recensement fut le premier et eut lieu pendant que Quirinius était gouverneur de Syrie.
αυτη η απογραφη πρωτη εγενετο ηγεμονευοντος της συριας κυρηνιου
3 Et tous allaient se faire enregistrer, chacun dans sa ville.
και επορευοντο παντες απογραφεσθαι εκαστος εις την ιδιαν πολιν
4 Joseph aussi monta de la Galilée en Judée, de la ville de Nazareth à la ville de David, nommée Bethléhem, — parce qu'il était de la maison et de la famille de David, —
ανεβη δε και ιωσηφ απο της γαλιλαιας εκ πολεως ναζαρεθ εις την ιουδαιαν εις πολιν δαβιδ ητις καλειται βηθλεεμ δια το ειναι αυτον εξ οικου και πατριας δαβιδ
5 pour se faire enregistrer avec Marie, son épouse, qui était enceinte.
απογραψασθαι συν μαριαμ τη μεμνηστευμενη αυτω γυναικι ουση εγκυω
6 Pendant qu'ils étaient là, le jour où elle devait accoucher arriva.
εγενετο δε εν τω ειναι αυτους εκει επλησθησαν αι ημεραι του τεκειν αυτην
7 Elle mit au monde son fils premier-né, l'emmaillota et le coucha dans une crèche, parce qu'il n'y avait point de place pour eux dans l'hôtellerie.
και ετεκεν τον υιον αυτης τον πρωτοτοκον και εσπαργανωσεν αυτον και ανεκλινεν αυτον εν τη φατνη διοτι ουκ ην αυτοις τοπος εν τω καταλυματι
8 Or, il y avait dans la même contrée des bergers, qui couchaient dans les champs et gardaient leurs troupeaux pendant les veilles de la nuit.
και ποιμενες ησαν εν τη χωρα τη αυτη αγραυλουντες και φυλασσοντες φυλακας της νυκτος επι την ποιμνην αυτων
9 Un ange du Seigneur se présenta à eux; la gloire du Seigneur resplendit autour d'eux, et ils furent saisis d'une grande crainte.
και ιδου αγγελος κυριου επεστη αυτοις και δοξα κυριου περιελαμψεν αυτους και εφοβηθησαν φοβον μεγαν
10 Alors l'ange leur dit: Ne craignez point! Car voici que je vous annonce une bonne nouvelle, qui sera pour tout le peuple la cause d'une grande joie:
και ειπεν αυτοις ο αγγελος μη φοβεισθε ιδου γαρ ευαγγελιζομαι υμιν χαραν μεγαλην ητις εσται παντι τω λαω
11 c'est qu'aujourd'hui, dans la ville de David, un Sauveur, qui est le Christ, le Seigneur, vous est né.
οτι ετεχθη υμιν σημερον σωτηρ ος εστιν χριστος κυριος εν πολει δαβιδ
12 Et vous le reconnaîtrez à ce signe: vous trouverez un petit enfant emmailloté et couché dans une crèche.
και τουτο υμιν το σημειον ευρησετε βρεφος εσπαργανωμενον κειμενον εν τη φατνη
13 Et tout à coup, il y eut avec l'ange une multitude de l'armée céleste, louant Dieu et disant:
και εξαιφνης εγενετο συν τω αγγελω πληθος στρατιας ουρανιου αινουντων τον θεον και λεγοντων
14 Gloire à Dieu au plus haut des cieux, paix sur la terre, bienveillance envers les hommes!
δοξα εν υψιστοις θεω και επι γης ειρηνη εν ανθρωποις ευδοκια
15 Après que les anges les eurent quittés pour retourner au ciel, les bergers se dirent les uns aux autres: Allons jusqu'à Bethléhem; voyons ce qui est arrivé, ce que le Seigneur nous a fait connaître.
και εγενετο ως απηλθον απ αυτων εις τον ουρανον οι αγγελοι και οι ανθρωποι οι ποιμενες ειπον προς αλληλους διελθωμεν δη εως βηθλεεμ και ιδωμεν το ρημα τουτο το γεγονος ο ο κυριος εγνωρισεν ημιν
16 Ils s'empressèrent donc d'y aller, et ils trouvèrent Marie, Joseph, et le petit enfant qui était couché dans la crèche.
και ηλθον σπευσαντες και ανευρον την τε μαριαμ και τον ιωσηφ και το βρεφος κειμενον εν τη φατνη
17 Après l'avoir vu, ils publièrent ce qui leur avait été dit de cet enfant.
ιδοντες δε διεγνωρισαν περι του ρηματος του λαληθεντος αυτοις περι του παιδιου τουτου
18 Tous ceux qui les entendirent étaient dans l'admiration de ce que les bergers leur disaient.
και παντες οι ακουσαντες εθαυμασαν περι των λαληθεντων υπο των ποιμενων προς αυτους
19 Et Marie conservait toutes ces paroles et les repassait dans son coeur.
η δε μαριαμ παντα συνετηρει τα ρηματα ταυτα συμβαλλουσα εν τη καρδια αυτης
20 Les bergers s'en retournèrent, glorifiant et louant Dieu de tout ce qu'ils avaient entendu et vu, conformément à ce qui leur avait été dit.
και επεστρεψαν οι ποιμενες δοξαζοντες και αινουντες τον θεον επι πασιν οις ηκουσαν και ειδον καθως ελαληθη προς αυτους
21 Quand fut arrivé le huitième jour où l'on devait circoncire l'enfant, on lui donna le nom de Jésus, nom qui lui avait été donné par l'ange avant qu'il fût conçu dans le sein de sa mère.
και οτε επλησθησαν ημεραι οκτω του περιτεμειν το παιδιον και εκληθη το ονομα αυτου ιησους το κληθεν υπο του αγγελου προ του συλληφθηναι αυτον εν τη κοιλια
22 Lorsque furent achevés les jours de leur purification selon la loi de Moïse, ils portèrent l'enfant à Jérusalem, pour le présenter au Seigneur,
και οτε επλησθησαν αι ημεραι του καθαρισμου αυτης κατα τον νομον μωσεως ανηγαγον αυτον εις ιεροσολυμα παραστησαι τω κυριω
23 — ainsi qu'il est écrit dans la loi du Seigneur: «Tout mâle premier-né sera consacré au Seigneur» —
καθως γεγραπται εν νομω κυριου οτι παν αρσεν διανοιγον μητραν αγιον τω κυριω κληθησεται
24 et pour offrir le sacrifice prescrit dans la loi du Seigneur: une paire de tourterelles ou deux pigeonneaux.
και του δουναι θυσιαν κατα το ειρημενον εν νομω κυριου ζευγος τρυγονων η δυο νεοσσους περιστερων
25 Or, il y avait à Jérusalem un homme qui s'appelait Siméon. Cet homme était juste et pieux; il attendait la consolation d'Israël, et l'Esprit saint reposait sur lui.
και ιδου ην ανθρωπος εν ιερουσαλημ ω ονομα συμεων και ο ανθρωπος ουτος δικαιος και ευλαβης προσδεχομενος παρακλησιν του ισραηλ και πνευμα αγιον ην επ αυτον
26 Il avait été averti divinement par le Saint-Esprit qu'il ne verrait point la mort avant d'avoir vu l'Oint du Seigneur.
και ην αυτω κεχρηματισμενον υπο του πνευματος του αγιου μη ιδειν θανατον πριν η ιδη τον χριστον κυριου
27 Il vint donc au temple, poussé par l'Esprit; et comme les parents apportaient l'enfant Jésus, pour accomplir à son égard les prescriptions ordinaires de la loi,
και ηλθεν εν τω πνευματι εις το ιερον και εν τω εισαγαγειν τους γονεις το παιδιον ιησουν του ποιησαι αυτους κατα το ειθισμενον του νομου περι αυτου
28 il le prit dans ses bras, bénit Dieu et dit:
και αυτος εδεξατο αυτο εις τας αγκαλας αυτου και ευλογησεν τον θεον και ειπεν
29 Maintenant, Seigneur, tu laisses aller ton serviteur en paix, selon ta parole;
νυν απολυεις τον δουλον σου δεσποτα κατα το ρημα σου εν ειρηνη
30 car mes yeux ont vu ton salut,
οτι ειδον οι οφθαλμοι μου το σωτηριον σου
31 que tu as préparé pour être, à la face de tous les peuples,
ο ητοιμασας κατα προσωπον παντων των λαων
32 la lumière qui doit éclairer les nations et la gloire de ton peuple d'Israël.
φως εις αποκαλυψιν εθνων και δοξαν λαου σου ισραηλ
33 Son père et sa mère admiraient ce qu'on disait de lui.
και ην ιωσηφ και η μητηρ αυτου θαυμαζοντες επι τοις λαλουμενοις περι αυτου
34 Et Siméon les bénit, et dit à Marie, sa mère: Voici que cet enfant est destiné à être une cause de chute et de relèvement pour plusieurs en Israël, et un signe qui provoquera la contradiction;
και ευλογησεν αυτους συμεων και ειπεν προς μαριαμ την μητερα αυτου ιδου ουτος κειται εις πτωσιν και αναστασιν πολλων εν τω ισραηλ και εις σημειον αντιλεγομενον
35 à toi-même, une épée te transpercera l'âme. C'est ainsi que les pensées du coeur de plusieurs seront dévoilées.
και σου δε αυτης την ψυχην διελευσεται ρομφαια οπως αν αποκαλυφθωσιν εκ πολλων καρδιων διαλογισμοι
36 Il y avait aussi une prophétesse, Anne, fille de Phanuel, de la tribu d'Asser, qui était fort avancée en âge. Après avoir vécu, depuis sa virginité, sept ans avec son mari,
και ην αννα προφητις θυγατηρ φανουηλ εκ φυλης ασηρ αυτη προβεβηκυια εν ημεραις πολλαις ζησασα ετη μετα ανδρος επτα απο της παρθενιας αυτης
37 elle était restée veuve. Elle était alors âgée de quatre-vingt-quatre ans, et ne sortait point du temple, servant Dieu nuit et jour dans les jeûnes et les prières.
και αυτη χηρα ως ετων ογδοηκοντατεσσαρων η ουκ αφιστατο απο του ιερου νηστειαις και δεησεσιν λατρευουσα νυκτα και ημεραν
38 Elle aussi, étant survenue en ce même instant, louait Dieu, et elle parlait de l'enfant à tous ceux qui attendaient la délivrance de Jérusalem.
και αυτη αυτη τη ωρα επιστασα ανθωμολογειτο τω κυριω και ελαλει περι αυτου πασιν τοις προσδεχομενοις λυτρωσιν εν ιερουσαλημ
39 Après qu'ils eurent tout accompli selon la loi du Seigneur, ils retournèrent en Galilée, à Nazareth, leur ville.
και ως ετελεσαν απαντα τα κατα τον νομον κυριου υπεστρεψαν εις την γαλιλαιαν εις την πολιν αυτων ναζαρεθ
40 Le petit enfant grandissait et se fortifiait; il était rempli de sagesse, et la grâce de Dieu était sur lui.
το δε παιδιον ηυξανεν και εκραταιουτο πνευματι πληρουμενον σοφιας και χαρις θεου ην επ αυτο
41 Les parents de Jésus allaient tous les ans à Jérusalem, à la fête de Pâque.
και επορευοντο οι γονεις αυτου κατ ετος εις ιερουσαλημ τη εορτη του πασχα
42 Quand il eut atteint l'âge de douze ans, ils montèrent à Jérusalem, selon la coutume de la fête.
και οτε εγενετο ετων δωδεκα αναβαντων αυτων εις ιεροσολυμα κατα το εθος της εορτης
43 Les jours de la fête étant passés, comme ils s'en retournaient, l'enfant Jésus demeura à Jérusalem, et ses parents ne s'en aperçurent point.
και τελειωσαντων τας ημερας εν τω υποστρεφειν αυτους υπεμεινεν ιησους ο παις εν ιερουσαλημ και ουκ εγνω ιωσηφ και η μητηρ αυτου
44 Pensant qu'il était avec leurs compagnons de route, ils marchèrent toute une journée, et ils le cherchaient parmi leurs parents et ceux de leur connaissance;
νομισαντες δε αυτον εν τη συνοδια ειναι ηλθον ημερας οδον και ανεζητουν αυτον εν τοις συγγενεσιν και εν τοις γνωστοις
45 mais, ne l'ayant pas trouvé, ils retournèrent à Jérusalem pour le chercher.
και μη ευροντες αυτον υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ ζητουντες αυτον
46 Au bout de trois jours, ils le trouvèrent dans le temple, assis au milieu des docteurs, les écoutant et leur posant des questions;
και εγενετο μεθ ημερας τρεις ευρον αυτον εν τω ιερω καθεζομενον εν μεσω των διδασκαλων και ακουοντα αυτων και επερωτωντα αυτους
47 et tous ceux qui l'entendaient étaient ravis de son intelligence et de ses réponses.
εξισταντο δε παντες οι ακουοντες αυτου επι τη συνεσει και ταις αποκρισεσιν αυτου
48 En le voyant, ils furent étonnés; et sa mère lui dit: Mon enfant, pourquoi as-tu agi de la sorte avec nous? Voici que ton père et moi nous te cherchions, étant fort en peine.
και ιδοντες αυτον εξεπλαγησαν και προς αυτον η μητηρ αυτου ειπεν τεκνον τι εποιησας ημιν ουτως ιδου ο πατηρ σου καγω οδυνωμενοι εζητουμεν σε
49 Et il leur dit: Pourquoi me cherchiez-vous? Ne saviez-vous pas qu'il me faut être occupé des affaires de mon Père?
και ειπεν προς αυτους τι οτι εζητειτε με ουκ ηδειτε οτι εν τοις του πατρος μου δει ειναι με
50 Mais eux ne comprirent pas ce qu'il leur disait.
και αυτοι ου συνηκαν το ρημα ο ελαλησεν αυτοις
51 Il s'en alla ensuite avec eux et vint à Nazareth; et il leur était soumis. Sa mère conservait toutes ces paroles dans son coeur.
και κατεβη μετ αυτων και ηλθεν εις ναζαρεθ και ην υποτασσομενος αυτοις και η μητηρ αυτου διετηρει παντα τα ρηματα ταυτα εν τη καρδια αυτης
52 Jésus croissait en sagesse, en stature et en grâce, devant Dieu et devant les hommes.
και ιησους προεκοπτεν σοφια και ηλικια και χαριτι παρα θεω και ανθρωποις
