Psaumes 114

1 Lorsque Israël quitta l'Egypte, et la maison de Jacob un peuple au langage étrange,

Gdy Izrael wychodził z Egiptu, dom Jakuba spośród ludu obcego języka;

2 Juda devint son Sanctuaire, et Israël, sa Souveraineté.

Juda stał się jego świątynią, Izrael jego panowaniem.

3 A sa vue la mer s'enfuit, et le Jourdain retourna en arrière,

Morze to ujrzało i uciekło, Jordan wstecz się odwrócił.

4 les montagnes bondirent comme des béliers, les collines, comme de jeunes agneaux.

Góry skakały jak barany, pagórki jak jagnięta.

5 Qu'as-tu, ô mer, que tu t'enfuis, ô Jourdain, que tu retournes en arrière,

Morze, cóż ci [się stało], żeś uciekło, a tobie, Jordanie, że wstecz się odwróciłeś?

6 montagnes, que vous bondissez comme des béliers, vous, collines, comme de jeunes agneaux?

Góry, [że] skakałyście jak barany, a wy, pagórki, jak jagnięta?

7 A l'aspect du Seigneur, tremble, ô terre, à l'aspect du Dieu de Jacob,

Zadrżyj, ziemio, przed obliczem Pana, przed obliczem Boga Jakuba;

8 qui transforme la roche en un amas d'eaux, et le dur caillou en source jaillissante!

Który zamienia skałę w jezioro, [a] krzemień w źródło wód.