Proverbes 5

1 Mon fils, fais attention à ma sagesse, et prête l'oreille à ma prudence,

۱ ای پسر من، به حکمت من توجه نما، و گوش خود را به فطانت من فراگیر،

2 pour garder les bonnes pensées, et conserver le jugement sur tes lèvres,

۲ تاتدابیر را محافظت نمایی، و لبهایت معرفت رانگاه دارد.

3 Car les lèvres de l'étrangère distillent du miel, et son palais est plus onctueux que l'huile;

۳ زیرا که لبهای زن اجنبی عسل رامی چکاند، و دهان او از روغن ملایم تر است.

4 mais sa fin est plus amère que l'absinthe, elle est aiguë comme l'épée à deux tranchants.

۴ لیکن آخر او مثل افسنتین تلخ است و برنده مثل شمشیر دودم.

5 Ses pieds descendent au séjour de la mort, et ses pas aboutissent aux Enfers. (Sheol h7585)

۵ پایهایش به موت فرو می‌رود، وقدمهایش به هاویه متمسک می‌باشد. (Sheol h7585)

6 Pour que tu ne prennes point garde au chemin de la vie, ses voies s'égarent, et tu ne le sais pas.

۶ به طریق حیات هرگز سالک نخواهد شد. قدمهایش آواره شده است و او نمی داند.

7 Et maintenant, mes fils, écoutez-moi, et ne vous écartez pas des paroles de ma bouche.

۷ و الان‌ای پسرانم مرابشنوید، و از سخنان دهانم انحراف مورزید.

8 Prends ta route loin d'elle, et ne t'approche pas de la porte de sa maison,

۸ طریق خود را از او دور ساز، و به در خانه اونزدیک مشو.

9 pour que tu ne livres pas à d'autres la fleur de tes jours, ni tes années à l'homme cruel;

۹ مبادا عنفوان جوانی خود را به دیگران بدهی، و سالهای خویش را به ستم کیشان.

10 pour que des étrangers ne se rassasient pas de ton bien, et que le fruit de ton labeur n'aille pas en maison étrangère;

۱۰ و غریبان از اموال تو سیر شوند، و ثمره محنت تو به خانه بیگانه رود.

11 pour que tu n'aies pas à gémir sur ta fin, quand ta chair et ton corps auront dépéri,

۱۱ که در عاقبت خودنوحه گری نمایی، هنگامی که گوشت و بدنت فانی شده باشد،

12 disant: Comment ai-je pu haïr la discipline? comment mon cœur a-t-il repoussé la correction?

۱۲ و گویی چرا ادب را مکروه داشتم، و دل من تنبیه را خوار شمرد،

13 et n'écoutai-je point la voix de mes maîtres, et ne prêtai-je point l'oreille à mes instituteurs?

۱۳ و آواز مرشدان خود را نشنیدم، و به معلمان خود گوش ندادم.

14 Peu s'en faut que je ne sois tombé dans tous les maux au milieu du peuple et de l'assemblée.

۱۴ نزدیک بود که هر گونه بدی را مرتکب شوم، در میان قوم و جماعت.

15 Bois l'eau de ta citerne, et celle qui coule de ta fontaine:

۱۵ آب را از منبع خود بنوش، و نهرهای جاری را از چشمه خویش.

16 sinon tes sources se répandront au dehors, et comme des ruisseaux couleront sur les places;

۱۶ جویهای تو بیرون خواهد ریخت، و نهرهای آب در شوارع عام،

17 ils seront pour toi seul, et non pour des étrangers en même temps que pour toi.

۱۷ و از آن خودت به تنهایی خواهد بود، و نه از آن غریبان با تو.

18 Que ta source soit bénie, et fais ton bonheur de la femme de ta jeunesse,

۱۸ چشمه تو مبارک باشد، و از زن جوانی خویش مسرور باش،

19 biche aimable, gazelle gracieuse: que son sein t'enivre toujours, et de son amour sois constamment épris!

۱۹ مثل غزال محبوب و آهوی جمیل. پستانهایش تو را همیشه خرم سازد، و از محبت او دائم محفوظ باش.

20 Et pourquoi t'éprendrais-tu, mon fils, d'une étrangère, et embrasserais-tu le sein d'une inconnue?

۲۰ لیکن‌ای پسر من، چرا از زن بیگانه فریفته شوی؟ و سینه زن غریب را در بر‌گیری؟

21 Car les voies de l'homme sont découvertes devant Dieu, et Il observe tous ses sentiers.

۲۱ زیراکه راههای انسان در مدنظر خداوند است، وتمامی طریقهای وی را می‌سنجد.

22 L'impie se prend dans ses propres péchés, et il est retenu par les lacs de son iniquité.

۲۲ تقصیرهای شریر او را گرفتار می‌سازد، و به بندهای گناهان خود بسته می‌شود.

23 Il mourra faute de discipline, et sa grande folie lui donnera le vertige.

۲۳ او بدون ادب خواهد مرد، و به کثرت حماقت خویش تلف خواهد گردید.