Proverbes 18

1 Celui qui s'isole, suit sa fantaisie, il s'irrite contre tout ce qui est raisonnable.

Samolub szuka tego, co mu się podoba, i wtrąca się w każdą sprawę.

2 Ce n'est pas la raison qu'aime l'insensé, mais il aime à montrer son sentiment.

Głupi nie ma upodobania w rozumie, lecz w tym, co serce mu objawia.

3 Quand vient l'impiété vient aussi le mépris, et avec l'infamie, l'opprobre.

Gdy przychodzi niegodziwy, przychodzi też pogarda, a z hańbą urąganie.

4 Les paroles qui sortent de la bouche de l'homme, sont des eaux profondes; la source de la sagesse est une rivière abondante.

Słowa ust człowieka są jak głębokie wody, a źródło mądrości jak płynący potok.

5 Il est mal de prendre parti pour l'impie, afin de débouter le juste dans le jugement.

Niedobrze przez wzgląd na osobę niegodziwą krzywdzić sprawiedliwego w sądzie.

6 Les lèvres de l'insensé apportent les querelles, et sa bouche excite aux coups.

Wargi głupiego wchodzą w spór, a jego usta wołają o razy.

7 La bouche de l'impie est pour lui une cause de ruine, et ses lèvres, un piège à sa vie.

Usta głupiego [są] jego zgubą, a jego wargi sidłem jego duszy.

8 Les propos du rapporteur sont comme des friandises; ils se glissent jusqu'au fond des entrailles.

Słowa plotkarza są jak rany i przenikają do głębi wnętrzności.

9 Celui-là aussi qui travaille lâchement, est frère du dissipateur.

Kto jest niedbały w pracy, jest bratem marnotrawcy.

10 Le nom de l'Éternel est une forte tour, le juste y accourt, et se trouve en lieu sûr.

Imię PANA [jest] potężną wieżą, sprawiedliwy ucieka do niej i jest bezpieczny.

11 L'opulence du riche est sa forteresse, et comme une haute muraille, dans son opinion.

Zamożność bogacza [jest] jego warownym miastem i jak wysoki mur w jego wyobrażeniu.

12 Avant la chute le cœur de l'homme s'élève; et l'humilité précède la gloire.

Przed upadkiem serce człowieka jest wyniosłe, a chwałę poprzedza pokora.

13 Qui répond avant d'écouter, manque de sens, et sera confus.

Kto odpowiada, zanim wysłucha, [ujawnia] głupotę i [ściąga na] siebie hańbę.

14 L'âme de l'homme supporte ses souffrances; mais une âme abattue, qui la relèvera?

Duch człowieka zniesie jego chorobę, ale któż zniesie strapionego ducha?

15 Le cœur de l'homme de sens acquiert la science, et l'oreille des sages est à la recherche de la science.

Serce rozumnego zdobywa wiedzę, a ucho mądrych szuka wiedzy.

16 Par des présents l'homme se fait jour; et ils l'introduisent chez les grands.

Dar człowieka toruje mu drogę i prowadzi go przed wielkich.

17 Il [paraît] juste celui qui dans sa cause parle le premier; mais que vienne sa partie, et alors examine-le.

Ten, który jest pierwszy w swojej sprawie, [zdaje się] sprawiedliwy, ale przychodzi jego bliźni i sprawdza go.

18 Le sort met fin aux contestations; et entre les puissants il décide.

Los kładzie kres sporom i rozstrzyga między możnymi.

19 Un frère est plus rebelle qu'une ville forte; et les querelles [des frères] sont comme les verrous d'un palais.

Brat obrażony [trudniejszy do zdobycia] niż warowne miasto, a spory są jak rygle w zamku.

20 Des fruits de sa bouche chacun est nourri, il est nourri de ce que ses lèvres lui rapportent.

Owocem swoich ust nasyci człowiek swoje wnętrze, nasyci się plonem swych warg.

21 La mort et la vie dépendent de la langue; celui qui en aime l'usage, en goûtera les fruits.

Śmierć i życie są w mocy języka, a kto go miłuje, spożyje jego owoc.

22 Trouver une femme c'est trouver le bonheur, et obtenir une faveur de l'Éternel.

Kto znalazł żonę, znalazł coś dobrego i dostąpił łaski od PANA.

23 Le pauvre parle en suppliant; mais le riche répond durement.

Ubogi prosi pokornie, ale bogaty odpowiada surowo.

24 Tel a beaucoup de relations à son détriment; mais, ayez un ami, il s'attache plus qu'un frère.

Człowiek, który ma przyjaciół, musi obchodzić się z nimi po przyjacielsku, a jest przyjaciel, który przylgnie bardziej niż brat.