Luc 20
1 Et il advint, l'un des jours où il enseignait le peuple dans le temple et où il annonçait la bonne nouvelle, que les grands prêtres et les scribes survinrent avec les anciens,
ಅಥೈಕದಾ ಯೀಶು ರ್ಮನಿದರೇ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಚಾರಯನ್ ಲೋಕಾನುಪದಿಶತಿ, ಏತರ್ಹಿ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾ ಅಧ್ಯಾಪಕಾಃ ಪ್ರಾಞ್ಚಶ್ಚ ತನ್ನಿಕಟಮಾಗತ್ಯ ಪಪ್ರಚ್ಛುಃ
2 et lui dirent: « Dis-nous en vertu de quelle autorité tu fais ces choses, ou bien quel est celui qui t'a donné cette autorité? »
ಕಯಾಜ್ಞಯಾ ತ್ವಂ ಕರ್ಮ್ಮಾಣ್ಯೇತಾನಿ ಕರೋಷಿ? ಕೋ ವಾ ತ್ವಾಮಾಜ್ಞಾಪಯತ್? ತದಸ್ಮಾನ್ ವದ|
3 Mais il leur répliqua: « Je vous adresserai de mon côté une question; dites-moi:
ಸ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ, ತರ್ಹಿ ಯುಷ್ಮಾನಪಿ ಕಥಾಮೇಕಾಂ ಪೃಚ್ಛಾಮಿ ತಸ್ಯೋತ್ತರಂ ವದತ|
4 Le baptême de Jean venait-il du ciel ou des hommes? »
ಯೋಹನೋ ಮಜ್ಜನಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಮಾನುಷಾಣಾಂ ವಾಜ್ಞಾತೋ ಜಾತಂ?
5 Mais ils conférèrent entre eux en disant: « Si nous disons: Du ciel, il nous dira: Pourquoi n'y avez-vous pas cru?
ತತಸ್ತೇ ಮಿಥೋ ವಿವಿಚ್ಯ ಜಗದುಃ, ಯದೀಶ್ವರಸ್ಯ ವದಾಮಸ್ತರ್ಹಿ ತಂ ಕುತೋ ನ ಪ್ರತ್ಯೈತ ಸ ಇತಿ ವಕ್ಷ್ಯತಿ|
6 Mais si nous disons: Des hommes, tout le peuple nous lapidera, car il est convaincu que Jean était un prophète. »
ಯದಿ ಮನುಷ್ಯಸ್ಯೇತಿ ವದಾಮಸ್ತರ್ಹಿ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾ ಅಸ್ಮಾನ್ ಪಾಷಾಣೈ ರ್ಹನಿಷ್ಯನ್ತಿ ಯತೋ ಯೋಹನ್ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದೀತಿ ಸರ್ವ್ವೇ ದೃಢಂ ಜಾನನ್ತಿ|
7 Et ils répondirent ne pas savoir d'où.
ಅತಏವ ತೇ ಪ್ರತ್ಯೂಚುಃ ಕಸ್ಯಾಜ್ಞಯಾ ಜಾತಮ್ ಇತಿ ವಕ್ತುಂ ನ ಶಕ್ನುಮಃ|
8 Et Jésus leur dit: « Moi non plus je ne vous dis pas en vertu de quelle autorité je fais ces choses. »
ತದಾ ಯೀಶುರವದತ್ ತರ್ಹಿ ಕಯಾಜ್ಞಯಾ ಕರ್ಮ್ಮಾಣ್ಯೇತಾತಿ ಕರೋಮೀತಿ ಚ ಯುಷ್ಮಾನ್ ನ ವಕ್ಷ್ಯಾಮಿ|
9 Mais il se mit à adresser au peuple cette parabole: « Un homme planta une vigne, et il l'afferma à des vignerons, et il s'absenta pendant longtemps.
ಅಥ ಲೋಕಾನಾಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಸ ಇಮಾಂ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಕಥಾಂ ವಕ್ತುಮಾರೇಭೇ, ಕಶ್ಚಿದ್ ದ್ರಾಕ್ಷಾಕ್ಷೇತ್ರಂ ಕೃತ್ವಾ ತತ್ ಕ್ಷೇತ್ರಂ ಕೃಷೀವಲಾನಾಂ ಹಸ್ತೇಷು ಸಮರ್ಪ್ಯ ಬಹುಕಾಲಾರ್ಥಂ ದೂರದೇಶಂ ಜಗಾಮ|
10 Et au temps voulu il dépêcha un esclave aux vignerons, afin qu'ils lui donnassent une part de la récolte de la vigne; mais les vignerons, après l'avoir battu, le renvoyèrent les mains vides.
ಅಥ ಫಲಕಾಲೇ ಫಲಾನಿ ಗ್ರಹೀತು ಕೃಷೀವಲಾನಾಂ ಸಮೀಪೇ ದಾಸಂ ಪ್ರಾಹಿಣೋತ್ ಕಿನ್ತು ಕೃಷೀವಲಾಸ್ತಂ ಪ್ರಹೃತ್ಯ ರಿಕ್ತಹಸ್ತಂ ವಿಸಸರ್ಜುಃ|
11 Et il continua d'envoyer un autre esclave, mais eux, après l'avoir aussi battu et outragé, le renvoyèrent les mains vides.
ತತಃ ಸೋಧಿಪತಿಃ ಪುನರನ್ಯಂ ದಾಸಂ ಪ್ರೇಷಯಾಮಾಸ, ತೇ ತಮಪಿ ಪ್ರಹೃತ್ಯ ಕುವ್ಯವಹೃತ್ಯ ರಿಕ್ತಹಸ್ತಂ ವಿಸಸೃಜುಃ|
12 Et il continua d'en envoyer un troisième; mais eux, après l'avoir aussi blessé, l'expulsèrent.
ತತಃ ಸ ತೃತೀಯವಾರಮ್ ಅನ್ಯಂ ಪ್ರಾಹಿಣೋತ್ ತೇ ತಮಪಿ ಕ್ಷತಾಙ್ಗಂ ಕೃತ್ವಾ ಬಹಿ ರ್ನಿಚಿಕ್ಷಿಪುಃ|
13 Or le propriétaire de la vigne dit: Que ferai-je? J'enverrai mon fils bien-aimé, peut-être le respecteront-ils.
ತದಾ ಕ್ಷೇತ್ರಪತಿ ರ್ವಿಚಾರಯಾಮಾಸ, ಮಮೇದಾನೀಂ ಕಿಂ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ? ಮಮ ಪ್ರಿಯೇ ಪುತ್ರೇ ಪ್ರಹಿತೇ ತೇ ತಮವಶ್ಯಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಸಮಾದರಿಷ್ಯನ್ತೇ|
14 Mais les vignerons l'ayant vu délibéraient entre eux, en disant: « Celui-ci est l'héritier, tuons-le, afin que l'héritage nous appartienne. »
ಕಿನ್ತು ಕೃಷೀವಲಾಸ್ತಂ ನಿರೀಕ್ಷ್ಯ ಪರಸ್ಪರಂ ವಿವಿಚ್ಯ ಪ್ರೋಚುಃ, ಅಯಮುತ್ತರಾಧಿಕಾರೀ ಆಗಚ್ಛತೈನಂ ಹನ್ಮಸ್ತತೋಧಿಕಾರೋಸ್ಮಾಕಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
15 Et l'ayant jeté hors de la vigne, ils le tuèrent. Que leur fera donc le propriétaire de la vigne?
ತತಸ್ತೇ ತಂ ಕ್ಷೇತ್ರಾದ್ ಬಹಿ ರ್ನಿಪಾತ್ಯ ಜಘ್ನುಸ್ತಸ್ಮಾತ್ ಸ ಕ್ಷೇತ್ರಪತಿಸ್ತಾನ್ ಪ್ರತಿ ಕಿಂ ಕರಿಷ್ಯತಿ?
16 Il viendra, et fera périr ces vignerons, et il donnera la vigne à d'autres. » Ce qu'ayant ouï, ils dirent: « Qu'il n'en soit pas ainsi! »
ಸ ಆಗತ್ಯ ತಾನ್ ಕೃಷೀವಲಾನ್ ಹತ್ವಾ ಪರೇಷಾಂ ಹಸ್ತೇಷು ತತ್ಕ್ಷೇತ್ರಂ ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯತಿ; ಇತಿ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ತೇ ಽವದನ್ ಏತಾದೃಶೀ ಘಟನಾ ನ ಭವತು|
17 Mais lui, les ayant regardés, leur dit: « Que signifie donc ce passage de l'écriture: La pierre que les constructeurs ont rejetée est celle qui est devenue le sommet de l'angle? »
ಕಿನ್ತು ಯೀಶುಸ್ತಾನವಲೋಕ್ಯ ಜಗಾದ, ತರ್ಹಿ, ಸ್ಥಪತಯಃ ಕರಿಷ್ಯನ್ತಿ ಗ್ರಾವಾಣಂ ಯನ್ತು ತುಚ್ಛಕಂ| ಪ್ರಧಾನಪ್ರಸ್ತರಃ ಕೋಣೇ ಸ ಏವ ಹಿ ಭವಿಷ್ಯತಿ| ಏತಸ್ಯ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯವಚನಸ್ಯ ಕಿಂ ತಾತ್ಪರ್ಯ್ಯಂ?
18 Quiconque sera tombé sur cette pierre sera fracassé, tandis que celui sur lequel elle sera tombée, elle le fera voler en éclats.
ಅಪರಂ ತತ್ಪಾಷಾಣೋಪರಿ ಯಃ ಪತಿಷ್ಯತಿ ಸ ಭಂಕ್ಷ್ಯತೇ ಕಿನ್ತು ಯಸ್ಯೋಪರಿ ಸ ಪಾಷಾಣಃ ಪತಿಷ್ಯತಿ ಸ ತೇನ ಧೂಲಿವಚ್ ಚೂರ್ಣೀಭವಿಷ್ಯತಿ|
19 Et les scribes et les grands prêtres cherchèrent à mettre les mains sur lui en ce moment même; et ils craignirent le peuple. Ils avaient compris en effet que c'était contre eux qu'il avait prononcé cette parabole.
ಸೋಸ್ಮಾಕಂ ವಿರುದ್ಧಂ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಮಿಮಂ ಕಥಿತವಾನ್ ಇತಿ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾ ಅಧ್ಯಾಪಕಾಶ್ಚ ತದೈವ ತಂ ಧರ್ತುಂ ವವಾಞ್ಛುಃ ಕಿನ್ತು ಲೋಕೇಭ್ಯೋ ಬಿಭ್ಯುಃ|
20 Et s'étant mis à l'épier, ils dépêchèrent des gens subornés qui feignaient d'être justes, afin de surprendre une parole de lui, de manière à le livrer au magistrat et à l'autorité du gouverneur.
ಅತಏವ ತಂ ಪ್ರತಿ ಸತರ್ಕಾಃ ಸನ್ತಃ ಕಥಂ ತದ್ವಾಕ್ಯದೋಷಂ ಧೃತ್ವಾ ತಂ ದೇಶಾಧಿಪಸ್ಯ ಸಾಧುವೇಶಧಾರಿಣಶ್ಚರಾನ್ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪೇ ಪ್ರೇಷಯಾಮಾಸುಃ|
21 Et ils l'interrogèrent en disant: « Maître, nous savons que tu parles et que tu enseignes comme il convient, et que tu ne fais point acception de personnes, mais que tu enseignes avec vérité la voie de Dieu.
ತದಾ ತೇ ತಂ ಪಪ್ರಚ್ಛುಃ, ಹೇ ಉಪದೇಶಕ ಭವಾನ್ ಯಥಾರ್ಥಂ ಕಥಯನ್ ಉಪದಿಶತಿ, ಕಮಪ್ಯನಪೇಕ್ಷ್ಯ ಸತ್ಯತ್ವೇನೈಶ್ವರಂ ಮಾರ್ಗಮುಪದಿಶತಿ, ವಯಮೇತಜ್ಜಾನೀಮಃ|
22 Nous est-il permis ou non de payer le tribut à l'empereur? »
ಕೈಸರರಾಜಾಯ ಕರೋಸ್ಮಾಭಿ ರ್ದೇಯೋ ನ ವಾ?
23 Mais ayant démêlé leur fourberie, il leur dit:
ಸ ತೇಷಾಂ ವಞ್ಚನಂ ಜ್ಞಾತ್ವಾವದತ್ ಕುತೋ ಮಾಂ ಪರೀಕ್ಷಧ್ವೇ? ಮಾಂ ಮುದ್ರಾಮೇಕಂ ದರ್ಶಯತ|
24 « Montrez-moi un denier: de qui porte-t-il l'effigie et la légende? » Ils dirent: « De l'empereur. »
ಇಹ ಲಿಖಿತಾ ಮೂರ್ತಿರಿಯಂ ನಾಮ ಚ ಕಸ್ಯ? ತೇಽವದನ್ ಕೈಸರಸ್ಯ|
25 Or il leur dit: « Eh bien, rendez à l'empereur ce qui est à l'empereur, et à Dieu ce qui est à Dieu. »
ತದಾ ಸ ಉವಾಚ, ತರ್ಹಿ ಕೈಸರಸ್ಯ ದ್ರವ್ಯಂ ಕೈಸರಾಯ ದತ್ತ; ಈಶ್ವರಸ್ಯ ತು ದ್ರವ್ಯಮೀಶ್ವರಾಯ ದತ್ತ|
26 Et ils ne purent rien reprendre à cette parole en présence du peuple, et émerveillés de sa réponse ils se turent.
ತಸ್ಮಾಲ್ಲೋಕಾನಾಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ತತ್ಕಥಾಯಾಃ ಕಮಪಿ ದೋಷಂ ಧರ್ತುಮಪ್ರಾಪ್ಯ ತೇ ತಸ್ಯೋತ್ತರಾದ್ ಆಶ್ಚರ್ಯ್ಯಂ ಮನ್ಯಮಾನಾ ಮೌನಿನಸ್ತಸ್ಥುಃ|
27 Or quelques-uns des sadducéens, qui disent qu'il n'y a pas de résurrection, s'étant approchés, l'interrogeaient en disant:
ಅಪರಞ್ಚ ಶ್ಮಶಾನಾದುತ್ಥಾನಾನಙ್ಗೀಕಾರಿಣಾಂ ಸಿದೂಕಿನಾಂ ಕಿಯನ್ತೋ ಜನಾ ಆಗತ್ಯ ತಂ ಪಪ್ರಚ್ಛುಃ,
28 « Maître, Moïse nous a prescrit que, si le frère de quelqu'un vient à mourir en ayant une femme, et qu'il soit sans enfant, son frère prenne la femme et suscite une postérité à son frère.
ಹೇ ಉಪದೇಶಕ ಶಾಸ್ತ್ರೇ ಮೂಸಾ ಅಸ್ಮಾನ್ ಪ್ರತೀತಿ ಲಿಲೇಖ ಯಸ್ಯ ಭ್ರಾತಾ ಭಾರ್ಯ್ಯಾಯಾಂ ಸತ್ಯಾಂ ನಿಃಸನ್ತಾನೋ ಮ್ರಿಯತೇ ಸ ತಜ್ಜಾಯಾಂ ವಿವಹ್ಯ ತದ್ವಂಶಮ್ ಉತ್ಪಾದಯಿಷ್ಯತಿ|
29 Il y avait donc sept frères; et le premier ayant pris une femme est mort sans enfant;
ತಥಾಚ ಕೇಚಿತ್ ಸಪ್ತ ಭ್ರಾತರ ಆಸನ್ ತೇಷಾಂ ಜ್ಯೇಷ್ಠೋ ಭ್ರಾತಾ ವಿವಹ್ಯ ನಿರಪತ್ಯಃ ಪ್ರಾಣಾನ್ ಜಹೌ|
30 et le second
ಅಥ ದ್ವಿತೀಯಸ್ತಸ್ಯ ಜಾಯಾಂ ವಿವಹ್ಯ ನಿರಪತ್ಯಃ ಸನ್ ಮಮಾರ| ತೃತೀಯಶ್ಚ ತಾಮೇವ ವ್ಯುವಾಹ;
31 et le troisième la prirent; mais de même aussi les sept n'ont point laissé d'enfants, et ils sont morts;
ಇತ್ಥಂ ಸಪ್ತ ಭ್ರಾತರಸ್ತಾಮೇವ ವಿವಹ್ಯ ನಿರಪತ್ಯಾಃ ಸನ್ತೋ ಮಮ್ರುಃ|
32 enfin la femme aussi mourut.
ಶೇಷೇ ಸಾ ಸ್ತ್ರೀ ಚ ಮಮಾರ|
33 Cette femme donc, lors de la résurrection, duquel d'entre eux doit-elle devenir la femme? Car les sept l'ont eue pour femme. »
ಅತಏವ ಶ್ಮಶಾನಾದುತ್ಥಾನಕಾಲೇ ತೇಷಾಂ ಸಪ್ತಜನಾನಾಂ ಕಸ್ಯ ಸಾ ಭಾರ್ಯ್ಯಾ ಭವಿಷ್ಯತಿ? ಯತಃ ಸಾ ತೇಷಾಂ ಸಪ್ತಾನಾಮೇವ ಭಾರ್ಯ್ಯಾಸೀತ್|
34 Et Jésus leur dit: « Les fils de ce siècle-ci prennent des femmes et les femmes des maris, (aiōn g165)
ತದಾ ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ, ಏತಸ್ಯ ಜಗತೋ ಲೋಕಾ ವಿವಹನ್ತಿ ವಾಗ್ದತ್ತಾಶ್ಚ ಭವನ್ತಿ (aiōn g165)
35 mais ceux qui auront été jugés dignes d'avoir part à ce siècle-là et à la résurrection d'entre les morts ne prennent point de femmes ni les femmes de maris, (aiōn g165)
ಕಿನ್ತು ಯೇ ತಜ್ಜಗತ್ಪ್ರಾಪ್ತಿಯೋಗ್ಯತ್ವೇನ ಗಣಿತಾಂ ಭವಿಷ್ಯನ್ತಿ ಶ್ಮಶಾನಾಚ್ಚೋತ್ಥಾಸ್ಯನ್ತಿ ತೇ ನ ವಿವಹನ್ತಿ ವಾಗ್ದತ್ತಾಶ್ಚ ನ ಭವನ್ತಿ, (aiōn g165)
36 en effet ils ne peuvent plus mourir, car ils sont égaux aux anges, et ils sont fils de Dieu en étant fils de la résurrection.
ತೇ ಪುನ ರ್ನ ಮ್ರಿಯನ್ತೇ ಕಿನ್ತು ಶ್ಮಶಾನಾದುತ್ಥಾಪಿತಾಃ ಸನ್ತ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸನ್ತಾನಾಃ ಸ್ವರ್ಗೀಯದೂತಾನಾಂ ಸದೃಶಾಶ್ಚ ಭವನ್ತಿ|
37 Mais, que les morts ressuscitent, c'est ce que Moïse même a indiqué dans le passage du buisson, lorsqu'il parle du Seigneur qui est le Dieu d'Abraham, et le Dieu d'Isaac, et le Dieu de Jacob.
ಅಧಿಕನ್ತು ಮೂಸಾಃ ಸ್ತಮ್ಬೋಪಾಖ್ಯಾನೇ ಪರಮೇಶ್ವರ ಈಬ್ರಾಹೀಮ ಈಶ್ವರ ಇಸ್ಹಾಕ ಈಶ್ವರೋ ಯಾಕೂಬಶ್ಚೇಶ್ವರ ಇತ್ಯುಕ್ತ್ವಾ ಮೃತಾನಾಂ ಶ್ಮಶಾನಾದ್ ಉತ್ಥಾನಸ್ಯ ಪ್ರಮಾಣಂ ಲಿಲೇಖ|
38 Or Il n'est pas le Dieu des morts, mais des vivants, car pour Lui tous sont vivants. »
ಅತಏವ ಯ ಈಶ್ವರಃ ಸ ಮೃತಾನಾಂ ಪ್ರಭು ರ್ನ ಕಿನ್ತು ಜೀವತಾಮೇವ ಪ್ರಭುಃ, ತನ್ನಿಕಟೇ ಸರ್ವ್ವೇ ಜೀವನ್ತಃ ಸನ್ತಿ|
39 Or quelques-uns des scribes prenant la parole dirent: « Maître, tu as bien parlé! »
ಇತಿ ಶ್ರುತ್ವಾ ಕಿಯನ್ತೋಧ್ಯಾಪಕಾ ಊಚುಃ, ಹೇ ಉಪದೇಶಕ ಭವಾನ್ ಭದ್ರಂ ಪ್ರತ್ಯುಕ್ತವಾನ್|
40 Car ils n'osaient plus lui adresser aucune question.
ಇತಃ ಪರಂ ತಂ ಕಿಮಪಿ ಪ್ರಷ್ಟಂ ತೇಷಾಂ ಪ್ರಗಲ್ಭತಾ ನಾಭೂತ್|
41 Mais il leur dit: « Comment dit-on que le Christ est fils de David,
ಪಶ್ಚಾತ್ ಸ ತಾನ್ ಉವಾಚ, ಯಃ ಖ್ರೀಷ್ಟಃ ಸ ದಾಯೂದಃ ಸನ್ತಾನ ಏತಾಂ ಕಥಾಂ ಲೋಕಾಃ ಕಥಂ ಕಥಯನ್ತಿ?
42 car David lui-même a dit dans le livre des Psaumes: Le Seigneur a dit à mon seigneur: Assieds-toi à Ma droite,
ಯತಃ ಮಮ ಪ್ರಭುಮಿದಂ ವಾಕ್ಯಮವದತ್ ಪರಮೇಶ್ವರಃ| ತವ ಶತ್ರೂನಹಂ ಯಾವತ್ ಪಾದಪೀಠಂ ಕರೋಮಿ ನ| ತಾವತ್ ಕಾಲಂ ಮದೀಯೇ ತ್ವಂ ದಕ್ಷಪಾರ್ಶ್ವ ಉಪಾವಿಶ|
43 jusques à ce que J'aie mis tes ennemis comme un marchepied sous tes pieds?
ಇತಿ ಕಥಾಂ ದಾಯೂದ್ ಸ್ವಯಂ ಗೀತಗ್ರನ್ಥೇಽವದತ್|
44 David l'appelle donc seigneur; eh bien, comment est-il son fils? »
ಅತಏವ ಯದಿ ದಾಯೂದ್ ತಂ ಪ್ರಭುಂ ವದತಿ, ತರ್ಹಿ ಸ ಕಥಂ ತಸ್ಯ ಸನ್ತಾನೋ ಭವತಿ?
45 Or, comme tout le peuple l'écoutait, il dit aux disciples:
ಪಶ್ಚಾದ್ ಯೀಶುಃ ಸರ್ವ್ವಜನಾನಾಂ ಕರ್ಣಗೋಚರೇ ಶಿಷ್ಯಾನುವಾಚ,
46 « Soyez en garde contre les scribes qui aiment à se promener en robes, et les salutations dans les places publiques, et les premiers sièges dans les synagogues, et les premières places dans les repas.
ಯೇಽಧ್ಯಾಪಕಾ ದೀರ್ಘಪರಿಚ್ಛದಂ ಪರಿಧಾಯ ಭ್ರಮನ್ತಿ, ಹಟ್ಟಾಪಣಯೋ ರ್ನಮಸ್ಕಾರೇ ಭಜನಗೇಹಸ್ಯ ಪ್ರೋಚ್ಚಾಸನೇ ಭೋಜನಗೃಹಸ್ಯ ಪ್ರಧಾನಸ್ಥಾನೇ ಚ ಪ್ರೀಯನ್ತೇ
47 Ceux qui dévorent les maisons des veuves, et qui, par dissimulation, font de longues prières, ceux-là recevront une punition d'autant plus sévère. »
ವಿಧವಾನಾಂ ಸರ್ವ್ವಸ್ವಂ ಗ್ರಸಿತ್ವಾ ಛಲೇನ ದೀರ್ಘಕಾಲಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯನ್ತೇ ಚ ತೇಷು ಸಾವಧಾನಾ ಭವತ, ತೇಷಾಮುಗ್ರದಣ್ಡೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
