Lamentations 3
1 Je suis l'homme qui a senti le malheur sous la verge de sa colère.
Ja [jestem tym] człowiekiem, który widział utrapienie pod rózgą jego gniewu.
2 Il m'a poussé, engagé dans les ténèbres, et non dans la lumière.
Prowadził mnie i zawiódł do ciemności, a nie do światła.
3 Oui, tous les jours Il revient à la charge, et tourne sa a main contre moi.
Oburzył się na mnie, zwraca swoją rękę [przeciwko mnie] przez cały dzień.
4 Il a usé ma chair et ma peau, Il a brisé mes os.
Sprawił, że zestarzały się moje ciało i moja skóra, połamał moje kości.
5 Il m'a cerné, et m'a enveloppé d'amertume et de malaise.
Obudował mnie i otoczył żółcią i trudem;
6 Il m'a fait entrer dans les lieux sombres, comme ceux qui dès longtemps sont morts.
Posadził mnie w ciemnych miejscach jak dawno umarłych.
7 Il m'a parqué, pour que je n'aie point d'issue, Il a fait peser sur moi les fers.
Ogrodził mnie, abym nie mógł wyjść, obciążył moje kajdany.
8 Que je crie, que j'appelle du secours, Il ne donne pas accès à ma prière.
A choć wołam i krzyczę, zatyka [uszy na] moją modlitwę.
9 Il a muré mes voies de pierres massives, et ruiné mes sentiers.
Zagrodził moją drogę kamieniem ciosanym, poplątał moje ścieżki.
10 Il est pour moi l'ourse qui se tient aux aguets, le lion posté en embuscade.
Stał się dla mnie [jak] niedźwiedź czyhający na mnie, [jak] lew w ukryciu.
11 Il a fait dévier mes voies, et Il m'a déchiré, Il m'a ravagé.
Zmylił moje drogi, rozszarpał mnie i uczynił mnie spustoszonym.
12 Il a bandé son arc, et m'a placé comme un but à ses traits.
Napiął swój łuk i uczynił ze mnie cel dla swej strzały.
13 Il a percé mes reins des flèches de son carquois.
Przebił moje nerki strzałami swego kołczana.
14 Je suis la risée de tout mon peuple, et leur chanson tout le long du jour.
Stałem się pośmiewiskiem dla całego mojego ludu, [tematem] jego pieśni przez cały dzień.
15 Il m'a rassasié d'amertume, Il m'a abreuvé d'absinthe.
Napełnił mnie goryczą, upoił mnie piołunem.
16 Il a broyé mes dents avec le caillou, Il m'a plongé dans la cendre.
Ponadto wykruszył żwirem moje zęby i pogrążył mnie w popiele.
17 Tu as fait déchoir mon âme du salut, j'ai oublié le bonheur,
Oddaliłeś moją duszę od pokoju. Zapomniałem, co to pomyślność.
18 et je dis: C'en est fait de la confiance et de l'espérance que j'avais dans l'Éternel.
I powiedziałem: Zginęła moja siła i moja nadzieja, jaką pokładałem w PANU.
19 Souviens-toi de ma misère et de mon tourment, des herbes amères et vénéneuses!
Wspominam swoje utrapienie i [swój] płacz, piołun i żółć.
20 A ces souvenirs, mon âme s'abat au dedans de moi.
Moja dusza nieustannie [to] wspomina i uniża się we mnie.
21 Voici ce dont je pénètre mon cœur, et par là je garderai l'espérance:
Biorę to sobie do serca, [dlatego] mam nadzieję.
22 « C'est à la grâce de l'Éternel que [nous devons] de n'être pas anéantis; car ses miséricordes ne s'épuisent pas;
To wielkie miłosierdzie PANA, że nie zginęliśmy, gdyż nie ustaje jego litość.
23 elles sont tous les jours nouvelles, ta fidélité est immense. »
Każdego poranka się odnawia, wielka jest twoja wierność.
24 L'Éternel est mon lot, ainsi parle mon âme; aussi j'espère en Lui.
PAN jest moim działem – mówi moja dusza – dlatego mam w nim nadzieję.
25 L'Éternel est plein de bonté pour ceux qui l'attendent, pour l'âme qui le cherche.
Dobry [jest] PAN dla tych, którzy go oczekują, dla duszy, która go szuka.
26 Il est bon d'attendre avec calme le secours de l'Éternel.
Dobrze jest cierpliwie oczekiwać na zbawienie PANA.
27 Il est bon à l'homme de porter le joug dès sa jeunesse;
Dobrze jest człowiekowi nosić jarzmo od swej młodości.
28 de s'asseoir solitaire et silencieux, quand Il lui impose un fardeau,
Siedzi samotnie w milczeniu, gdyż na niego [je] włożono.
29 de baiser de sa bouche la poussière [en disant: ] Peut-être y a-t-il de l'espoir!
Kładzie swe usta w prochu, może jest jeszcze nadzieja.
30 de présenter la joue à qui veut le frapper, de se laisser abreuver d'outrages.
Nadstawia bijącemu policzek, jest nasycony zniewagą.
31 Car le Seigneur ne rejette pas pour jamais;
Pan bowiem nie odrzuca na wieki;
32 car s'il afflige, Il prend pitié dans sa grande miséricorde;
A jeśli zasmuca, znów się lituje według obfitości swego miłosierdzia;
33 car ce n'est pas volontiers qu'il humilie et afflige les enfants des hommes.
Gdyż nie trapi chętnie ani nie zasmuca synów ludzkich.
34 Quand on foule aux pieds tous les captifs de la terre,
Miażdżenie pod nogami wszystkich więźniów ziemi;
35 quand on prévarique dans le jugement d'un homme la face du Très-Haut;
Naginanie prawa człowieka przed obliczem Najwyższego;
36 quand on fait tort à un humain dans sa cause, le Seigneur ne le voit-Il pas?
Krzywdzenie człowieka w jego sprawie – Pan nie ma [w tym] upodobania.
37 A la parole de qui une chose paraît-elle, sans l'ordre du Seigneur?
Któż może powiedzieć, że coś się stanie, gdy Pan tego nie rozkazał?
38 Le malheur et le bonheur ne viennent-ils pas de la bouche du Très-Haut?
Czyż z ust Najwyższego nie pochodzi zło i dobro?
39 Pourquoi l'homme accuse-t-il la vie? que chacun s'en prenne à ses propres péchés!
Czemu więc żali się człowiek żyjący, człowiek – z powodu kary za swoje grzechy?
40 Examinons nos voies et les sondons, et retournons à l'Éternel!
Doświadczajmy i badajmy nasze drogi, nawróćmy się do PANA.
41 Élevons nos cœurs en même temps que nos mains vers Dieu qui est dans le ciel.
Wznieśmy swoje serca i ręce do Boga w niebiosach.
42 Nous avons péché, et nous fûmes rebelles; tu ne pardonnas pas.
Zgrzeszyliśmy i zbuntowaliśmy się, [a] ty nie przebaczyłeś.
43 Irrité, tu te cachas, et tu nous poursuivis, tu massacras, et tu fus impitoyable.
Okryłeś się gniewem i prześladowałeś nas, zabiłeś bez litości.
44 Tu t'enveloppas dans la nue pour être inaccessible à notre prière.
Okryłeś się obłokiem, aby nie dotarła do ciebie modlitwa.
45 Tu nous as mis comme des balayures et un opprobre au milieu des nations.
Uczyniłeś nas śmieciem i pogardą pośród tych narodów.
46 Tous nos ennemis ouvrent contre nous une large bouche.
Otworzyli na nas swoje usta wszyscy nasi wrogowie.
47 Nous avons eu pour nous la terreur et la fosse, le ravage et la ruine.
Spadły na nas strach i pułapka, spustoszenie i zniszczenie.
48 Des torrents d'eau tombent de mes yeux à cause de la ruine de la fille de mon peuple.
Strumienie wód płyną z moich oczu z powodu zniszczenia córki mojego ludu.
49 Mes yeux ruissellent sans trêve ni relâche,
Z moich oczu bez przerwy spływają [łzy], bo nie ma żadnej ulgi;
50 jusqu'à ce que des Cieux l'Éternel regarde et voie;
Póki nie spojrzy i nie zobaczy PAN z nieba.
51 mes yeux me font souffrir à cause de toutes les filles de ma cité.
Moje oczy trapią moją duszę z powodu wszystkich córek mojego miasta.
52 Ceux qui me sont gratuitement hostiles, m'ont donné la chasse comme à l'oiseau;
Moi wrogowie polowali na mnie nieustannie jak na ptaka, bez powodu.
53 ils ont voulu m'arracher la vie dans la fosse, et ils m'ont lapidé;
Wyniszczyli moje życie w lochu i przywalili mnie kamieniem.
54 les eaux m'ont submergé jusqu'au-dessus de la tête; je disais: C'en est fait de moi!
Wezbrały wody nad moją głową i powiedziałem: Już po mnie!
55 J'invoquai ton nom, Éternel, du fond de la fosse;
Wzywałem twego imienia, PANIE, z głębokiego lochu.
56 tu entendis ma voix: ne dérobe pas ton oreille à mes cris, afin de me délivrer!
Usłyszałeś mój głos, nie zakrywaj swego ucha przed moim wzdychaniem i przed moim wołaniem.
57 Tu t'approches, quand je t'implore, tu m'as dit: Sois sans peur!
Zbliżyłeś się [do mnie] w dniu, kiedy cię wzywałem, i powiedziałeś: Nie bój się.
58 Seigneur, tu soutiens ma querelle, tu rachètes ma vie.
Broniłeś, Panie, sprawy mojej duszy, wybawiłeś moje życie.
59 Tu vois, Éternel, le tort qu'on me fait: sois juge de ma cause!
PANIE, widzisz moją krzywdę, osądź moją sprawę.
60 Tu vois toutes leurs vengeances, tous les plans qu'ils forment contre moi.
Widzisz całą ich zemstę i wszystkie ich zamysły przeciwko mnie.
61 Tu entends leurs outrages, Éternel, et les plans qu'ils forment contre moi,
Słyszysz ich urąganie, PANIE, [i] wszystkie ich zamysły przeciwko mnie;
62 les propos de mes adversaires, et les pensées qu'ils nourrissent contre moi tout le jour.
[Słyszysz słowa z] warg tych, którzy powstają przeciwko mnie, i ich zamiary, [jakie obmyślają] przeciwko mnie przez cały dzień.
63 Suis-les, quand ils sont assis, et quand ils se lèvent! je suis leur chanson.
Zobacz – gdy siedzą i gdy wstają, jestem [treścią] ich pieśni.
64 Paie-leur, Éternel, un salaire conforme aux actes de leurs mains.
Oddaj im zapłatę, PANIE, według dzieła ich rąk.
65 Donne-leur l'endurcissement du cœur: que ta malédiction soit pour eux!
Daj im zatwardziałe serce i [ześlij] na nich twoje przekleństwo;
66 Poursuis-les dans la colère, et fais-les disparaître de dessous les Cieux de l'Éternel!
Ścigaj ich w gniewie [i] zgładź ich spod niebios, PANIE!
