Job 17
1 Mon souffle se perd, mes jours s'éteignent: pour moi, le tombeau!
Mój oddech jest skażony, moje dni gasną, groby na mnie [czekają].
2 Si nulle iniquité n'est par devers moi, mon œil peut avec calme regarder leur querelle.
Czy nie szydercy są przy mnie? Czy moje oko nie czuwa przez ich zniewagi?
3 Ah! dépose ton gage! sois ma caution auprès de Toi! Qui est-ce qui mettrait sa main dans la mienne?
Złóż więc zastaw za mnie u siebie. Któż jest ten, który za mnie poręczy?
4 Car tu as fermé leur cœur à l'intelligence; aussi ne leur laisse pas l'avantage!
Ich serce bowiem ukryłeś przed zrozumieniem, dlatego [ich] nie wywyższysz.
5 Tel convie son prochain à partager, dont les fils ont le regard éteint.
Kto pochlebia przyjaciołom, tego dzieciom zgasną oczy.
6 Il m'a fait passer en proverbe dans le peuple, et l'on me crache au visage;
Uczynił mnie tematem przysłowia wśród ludzi i pośmiewiskiem przed nimi.
7 et le chagrin a rendu mes yeux ternes, et ma figure est toute entière comme une ombre.
Moje oko zaćmiło się od smutku, a wszystkie moje członki są jak cień.
8 C'est de quoi les gens de bien sont stupéfaits, et, ce qui irrite l'innocent contre l'impie;
Prawi zdumieją się nad tym, a niewinny powstanie przeciwko obłudnikowi.
9 mais le juste tient ferme à sa voie, et celui qui a les mains pures, redouble de vigueur.
Sprawiedliwy będzie trwał przy swojej drodze, a kto ma czyste ręce, nabierze siły.
10 Mais enfin, vous tous, revenez-y, venez encore à la charge, je n'en trouverai pas plus un sage entre vous.
Lecz wy wszyscy zawróćcie i przyjdźcie; bo mądrego wśród was nie znajduję.
11 Mes jours sont passés, mes plans sont déchirés, cette fortune de mon cœur.
Moje dni przeminęły, rozwiały się moje zamiary, myśli mego serca.
12 Quand il est nuit, je suis, selon eux, en plein jour, et la lumière est plus près que les ténèbres présentes!
Noc zamieniają w dzień, światłość skraca się z powodu ciemności.
13 Quand je dois compter sur les Enfers, comme sur ma demeure, étendre ma couche dans le séjour ténébreux, (Sheol h7585)
Gdybym czegoś oczekiwał, grób [będzie] moim domem, w ciemności rozłożyłem swoje posłanie. (Sheol h7585)
14 dire au tombeau: Tu es mon père! et aux vers: Vous êtes ma mère et ma sœur!
Powiedziałem do zniszczenia: Jesteś moim ojcem, a robactwu: Moja matko i moja siostro.
15 où donc est mon espoir? Et l'espoir que j'aurais, qui le verrait [accompli]?
Gdzie jest więc teraz moja nadzieja? Kto zobaczy moją nadzieję?
