Psaumes 65

1 O Dieu, la louange t'attend dans Sion; là seront rendus les vœux qu'on t'a faits.

Przewodnikowi chóru. Psalm i pieśń Dawida. Tobie, Boże, należy się chwała na Syjonie i tobie [złożone] śluby należy wypełnić.

2 O toi qui entends la prière, toute créature viendra jusqu'à toi.

Ty wysłuchujesz modlitwy, dlatego do ciebie przyjdzie wszelkie ciało.

3 Les iniquités avaient prévalu sur moi; mais toi, tu expieras nos transgressions.

Wielkie nieprawości wzięły górę nad nami; ty oczyszczasz nasze występki.

4 Heureux celui que tu choisis, et que tu fais habiter dans tes parvis! Nous serons rassasiés des biens de ta maison, de la sainteté de ton palais.

Błogosławiony, [kogo] ty wybierasz i przyjmujesz, aby mieszkał w twoich przedsionkach; będziemy nasyceni dobrami twego domu, twej świętej świątyni.

5 Tu nous répondras par des œuvres redoutables, selon ta justice, ô Dieu de notre salut, l'espoir des extrémités lointaines de la terre et de la mer!

Straszliwymi rzeczami odpowiesz nam według sprawiedliwości, Boże naszego zbawienia, nadziejo wszystkich krańców ziemi i mórz dalekich.

6 Il tient ferme les montagnes par sa force; il est ceint de puissance.

Ty, który utwierdzasz góry swoją mocą, przepasany potęgą;

7 Il apaise le bruit des mers, le bruit de leurs flots et la rumeur des peuples.

Ty, który uciszasz szum morza, szum jego fal, i wrzawę narodów;

8 Et ceux qui habitent aux bouts de la terre, craignent à la vue de tes prodiges; tu fais chanter de joie et le Levant et le Couchant.

Mieszkańcy krańców [ziemi] boją się twoich znaków; ty radujesz [ich] nastawaniem poranka i wieczora.

9 Tu visites la terre, tu l'arroses, tu l'enrichis abondamment; les ruisseaux de Dieu sont pleins d'eau; tu prépares leur froment, après que tu as ainsi préparé la terre.

Nawiedzasz ziemię i zraszasz ją, wzbogacasz ją obficie strumieniem Bożym pełnym wody. Przygotowujesz im zboże, gdy tak przysposabiasz ziemię.

10 Tu abreuves ses sillons; tu aplanis ses mottes; tu l'amollis par la pluie menue; tu bénis son germe.

Nawadniasz jej zagony, wyrównujesz jej bruzdy, zmiękczasz ją deszczami i błogosławisz jej urodzaje.

11 Tu couronnes l'année de tes biens, et les roues de ton char distillent l'abondance.

Wieńczysz rok swoją dobrocią, a twoje ścieżki ociekają tłuszczem.

12 Elles la répandent sur les pâturages du désert, et les coteaux sont parés de joie.

Skrapiasz pustynne pastwiska, a pagórki przepasują się radością.

13 Les campagnes sont revêtues de troupeaux, et les vallées sont couvertes de froment; elles en triomphent, et elles en chantent.

Łąki przyodziewają się stadami, a doliny okrywają się zbożem; wykrzykują [radośnie] i śpiewają.