Job 8

1 Alors Bildad, de Shuach, prit la parole, et dit:

Şuahlı Bildat şöyle yanıtladı:

2 Jusques à quand parleras-tu ainsi, et les paroles de ta bouche ressembleront-elles à un vent impétueux?

“Ne zamana dek böyle konuşacaksın? Sözlerin sert rüzgar gibi.

3 Dieu ferait-il fléchir le droit, le Tout-Puissant ferait-il fléchir la justice?

Tanrı adaleti saptırır mı, Her Şeye Gücü Yeten doğru olanı çarpıtır mı?

4 Si tes fils ont péché contre lui, il les a livrés à leur crime.

Oğulların ona karşı günah işlediyse, İsyanlarının cezasını vermiştir.

5 Mais toi, si tu cherches Dieu, et si tu demandes grâce au Tout-Puissant,

Ama sen gayretle Tanrı'yı arar, Her Şeye Gücü Yeten'e yalvarırsan,

6 Si tu es pur et droit, il veillera certainement sur toi; il restaurera la demeure de ta justice;

Temiz ve doğruysan, O şimdi bile senin için kolları sıvayıp Seni hak ettiğin yere geri getirecektir.

7 Tes commencements auront été peu de chose, et ta fin sera très grande.

Başlangıcın küçük olsa da, Sonun büyük olacak.

8 Interroge, en effet, les générations précédentes, et fais attention aux recherches de leurs pères;

“Lütfen, önceki kuşaklara sor, Atalarının neler öğrendiğini iyice araştır.

9 Car nous sommes d'hier et nous ne savons rien; car nos jours sur la terre sont comme une ombre;

Çünkü biz daha dün doğduk, bir şey bilmeyiz, Yeryüzündeki günlerimiz sadece bir gölge.

10 Mais eux, ne t'enseigneront-ils pas, ne te parleront-ils pas, ne tireront-ils pas de leur cœur ces discours:

Onlar sana anlatıp öğretmeyecek, İçlerindeki sözleri dile getirmeyecek mi?

11 Le roseau croît-il hors des marais, et le jonc pousse-t-il sans eau?

“Bataklık olmayan yerde kamış biter mi? Susuz yerde saz büyür mü?

12 Il est encore en sa verdure, on ne le coupe pas, et avant toutes les herbes, il est desséché.

Henüz yeşilken, kesilmeden, Otlardan önce kururlar.

13 Telle est la destinée de tous ceux qui oublient Dieu: l'espérance de l'impie périra.

Tanrı'yı unutan herkesin sonu böyledir, Tanrısız insanın umudu böyle yok olur.

14 Sa confiance sera trompée, et sa sécurité deviendra une toile d'araignée;

Onun güvendiği şey kırılır, Dayanağı ise bir örümcek ağıdır.

15 Il s'appuiera sur sa maison, et elle ne tiendra pas; il s'y cramponnera, et elle ne restera pas debout.

Örümcek ağına yaslanır, ama ağ çöker, Ona tutunur, ama ağ taşımaz.

16 Il est plein de vigueur, exposé au soleil, et ses jets poussent par-dessus son jardin;

Tanrısızlar güneşte iyi sulanmış bitkiyi andırır, Dalları bahçenin üzerinden aşar;

17 Mais ses racines s'entrelacent sur des monceaux de pierres, il rencontre un sol de rochers,

Kökleri taş yığınına sarılır, Çakılların arasında yer aranır.

18 Et si on l'enlève de sa place, celle-ci le renie et lui dit: Je ne t'ai point connu!

Ama yerinden sökülürse, Yeri, ‘Seni hiç görmedim’ diyerek onu yadsır.

19 Telle est la joie qu'il a de sa conduite, et d'autres après lui s'élèveront de la poussière.

İşte sevinci böyle son bulur, Yerinde başka bitkiler biter.

20 C'est ainsi que Dieu ne rejette pas l'homme intègre, mais il ne donne pas la main aux méchants.

“Tanrı kusursuz insanı reddetmez, Kötülük edenlerin elinden tutmaz.

21 Il remplira encore ta bouche de joie, et tes lèvres de chants d'allégresse.

O senin ağzını yine gülüşle, Dudaklarını sevinç haykırışıyla dolduracaktır.

22 Tes ennemis seront couverts de honte, et la tente des méchants ne sera plus!

Düşmanlarını utanç kaplayacak, Kötülerin çadırı yok olacaktır.”