Job 6

1 Et Job prit la parole, et dit:

ئەیوبیش وەڵامی دایەوە:

2 Oh! si l'on pesait ma douleur, et si l'on mettait en même temps mes calamités dans la balance!

«خۆزگە دەتوانرا خەم و پەژارەکەم بکێشن و هەموو دەرد و بەڵاکەم بخەنە تای تەرازووەوە!

3 Elles seraient plus pesantes que le sable des mers! Voilà pourquoi mes paroles sont outrées.

بێگومان لە لمی دەریا قورستر دەبوو، لەبەر ئەوە بە هەڵەشەیی قسەم کرد.

4 Car les flèches du Tout-Puissant sont sur moi: mon âme en boit le venin. Les terreurs de Dieu se rangent en bataille contre moi.

تیرەکانی خودای هەرە بەتوانا لە مندان و ڕۆحم لە ژەهراوەکەیان دەخواتەوە؛ بەڵا تۆقێنەرەکانی خودا لە دژی من ڕیزیان بەستووە.

5 L'onagre brait-il auprès de l'herbe? Et le bœuf mugit-il auprès de son fourrage?

ئایا کەرەکێوی کە گیای هەبێت دەزەڕێنێت، یان گا لەسەر ئالیکەکەی دەقۆڕێنێت؟

6 Mange-t-on sans sel ce qui est fade? Trouve-t-on du goût dans un blanc d'œuf?

ئایا خواردنێکی بێ تام بەبێ خوێ دەخورێت، یان لینجاوی پاڵپینە تامی هەیە؟

7 Ce que mon âme refusait de toucher, est comme devenu ma dégoûtante nourriture.

من قێز لەو خواردنانە دەکەمەوە، نەفسم ڕەتیان دەکاتەوە دەستیان لێ بدەم.

8 Oh! puisse mon vœu s'accomplir et Dieu me donner ce que j'attends!

«خۆزگە داواکارییەکەم دەهاتە دی و ئەوەی چاوەڕێم دەکرد خودا پێی دەدام،

9 Qu'il plaise à Dieu de me réduire en poussière, qu'il laisse aller sa main pour m'achever!

کە خودا ڕازی بێت وردوخاشم بکات و دەستی لێم بکاتەوە تاوەکو ژیانم ببڕێتەوە!

10 Et j'aurai une consolation, et j'aurai des transports de joie au milieu des tourments qu'il ne m'épargne pas: c'est que je n'ai pas renié les paroles du Saint.

هەرچەندە ئازارەکانم دەستم لێ ناپارێزن، بەڵام هەتا ئێستاش دڵنەواییەکەم ئەمەیە، کە نکۆڵیم لە وشەکانی خودا پیرۆزەکە نەکردووە.

11 Quelle est ma force pour que j'espère, et quelle est ma fin pour que je prenne patience?

«هێزی من چییە هەتا چاوەڕوان بم و کۆتاییم چییە هەتا دانبەخۆمدا بگرم؟

12 Ma force est-elle la force des pierres? Ma chair est-elle d'airain?

ئایا هێزم هێزی بەردە؟ یان گۆشتم بڕۆنزە؟

13 Ne suis-je pas sans secours, et toute ressource ne m'est-elle pas ôtée?

سەرکەوتن لە من دوورکەوتووەتەوە، ئایا هیچ لە دەسەڵاتی مندا هەیە؟

14 Le malheureux a droit à la pitié de son ami, eût-il abandonné la crainte du Tout-Puissant.

«ئەگەر کەسێک خۆشەویستی بۆ هاوڕێکەی دەرنەبڕێت، ئەوا ڕێزی خودای هەرە بەتواناشی نەگرتووە.

15 Mes amis m'ont trompé comme un torrent, comme le lit des torrents qui passent;

بەڵام براکانم وەک جۆگەی ئاو پشتیان لێکردم، وەک جۆگەی ناو دۆڵەکان پڕن و بەسەر کەنارەکانیاندا دەڕژێن.

16 Ils sont troublés par les glaçons, la neige s'y engloutit;

کاتێک لێڵن لەبەر شەختە بەفر تێیاندا دەتوێتەوە،

17 Mais, au temps de la sécheresse, ils tarissent, et, dans les chaleurs, ils disparaissent de leur place.

بەڵام کە دەڕۆن کۆتاییان پێ دێت، کە گەرما داهات لە شوێنی خۆیان وشک دەبن.

18 Les caravanes se détournent de leur route; elles montent dans le désert et se perdent.

کاروانەکان لە ڕێگای خۆیان لا دەدەن، دەچنە ناو چۆڵەوانی و لەناودەچن.

19 Les caravanes de Théma y comptaient; les voyageurs de Shéba s'y attendaient.

کاروانەکانی تێما بۆی دەگەڕێن، بازرگانەکانی شەبا هیوادارن کە بیدۆزنەوە،

20 Ils sont honteux d'avoir eu cette confiance: ils arrivent sur les lieux, et restent confondus.

کە هاتنە لای بێ ئومێد بوون، بێزار بوون، چونکە متمانەیان پێی کردبوو.

21 C'est ainsi que vous me manquez à présent; vous voyez une chose terrible, et vous en avez horreur!

ئێستا ئێوەش وەک ئەوتان لێهاتووە، سوودتان نییە، بینیتان کە چیم بەسەرهاتووە ئێوە تۆقین.

22 Mais vous ai-je dit: “Donnez-moi quelque chose, et, de vos biens, faites des présents en ma faveur;

ئایا هیچ کاتێک پێم گوتن:”لە پێناوی من شتێک بدەن، بە سامانی خۆتان بمکڕنەوە،

23 Délivrez-moi de la main de l'ennemi, et rachetez-moi de la main des violents? “

لە دەستی دوژمن دەربازم بکەن، لە دەستی ستەمکار بمکڕنەوە؟“

24 Instruisez-moi, et je me tairai. Faites-moi comprendre en quoi j'ai erré.

«فێرم بکەن، من بێدەنگ دەبم، تێمبگەیەنن لە چ شتێک گومڕا بووم!

25 Oh! que les paroles droites ont de force! Mais que veut censurer votre censure?

ئای، قسەی ڕاست چەند بریندارکەرە! بەڵام ئەو بەڵگانەی کە دەیانهێننەوە چی دەسەلمێنن؟

26 Sont-ce des mots que vous voulez censurer? Mais il faut laisser au vent les paroles d'un homme au désespoir.

ئایا لەسەر قسەکانم سەرزەنشتم دەکەن، ئەوەی دەیڵێم بە با دەڕوات؟

27 Vraiment, vous joueriez au sort un orphelin, et vous vendriez votre ami!

بەڵکو ئێوە هەتیو دەفرۆشن و چاڵ بۆ هاوڕێی خۆتان هەڵدەکەنن.

28 Mais, à présent, veuillez jeter les yeux sur moi, et voyez si je vous mens en face!

«ئێستا باش تێم بڕوانن، چونکە من لە ڕووی ئێوەدا درۆ ناکەم.

29 Revenez donc, et soyez sans injustice! Revenez, et que mon bon droit paraisse!

تکایە پاشگەز بنەوە! ستەمم لێ مەکەن، ئەگینا ڕاستودروستییەکەم دەخەنە گومانەوە.

30 Y a-t-il de l'injustice dans ma langue? Et mon palais ne sait-il pas discerner le mal?

ئایا بەدکاری لەسەر زاری منە، یان زمانم تامی خراپەکاری جیا ناکاتەوە؟